Alle inzendingen over vogels OR floten

En toen was jij er in de vroege morgen terwijl de vogels floten in de schemering verborgen Wijl ik de slaap aanbad de nacht nog niet verliet de vogels nog steeds floten in slaapschemerend gebied Ik wakkerde uit mijn dromen de lente is ontsproten en toen was jij er terwijl de vogels floten En altijd zul jij er zijn in elke gedachtengang…

Een vogel floot en deze stoorde Stilte met zijn ongehoorde Tintelende fluit. Die vogel floot voor zich alleen Uit hart en keel ten hemel heen Zijn hoog geluid. Een vogel kent geen roem of loon, IJdelheid niet. Dus fluit hij schoon Uit eigen lust.…

Ik sliep niet meer: een jonge vogel floot, Mijn hart doordringend, en ontwakend zag Ik 't kalme kleuren van den klaren dag En vagen van het verre morgenrood. Wijl sterren bleekten zilverzacht en bleker, Blies warme wind de morgennevels over, Luid juichend zong en hoog en klaar en zeker De jonge vogel in het wiegend lover.…

De vogels floten toen jij kwam. Een warm welkom toen je graf werd gesloten. Een betere vriend zullen zij nooit vinden. Voorgoed in mijn hart voor eeuwig mijn beminde.…

Buiten gaat de natuur haar gang Bomen worden kaal, Vogels kwetteren en fluiten Ieder seizoen haar eigen verhaal Binnen gaat de natuur haar eigen wil En ik ben bang Pijn legt me lam Zoals de vogel floot ik elke dag Het is al maanden stil…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Vandaag zag ik mijn kinderen door de boomgaard op mij toe rennen, bloesem dwarrelend om hun lachen, de armpjes ver gespreid als tuimelende vogels. Betoverend dat, juist op dàt moment, vanuit de sinaasappelboom, een merel floot.…

en in de lucide morgenstond floten vogels in een nieuw verlangen de vorige hunkering zakte in het kwelwater van de nacht alleen de bomen rijgden diepgaand hun voeten daar waar ik sliep op de uitlopers van verleden tijd kwinkeleren ze in en uit…

tot twee keer toe floot hij, de vogel die het voorjaar riep en ook de zomer terwijl de tuinman naderde waar ik hem zag viel er een schaduw over het lokkend groen en jij en ik, opnieuw, wij huiverden in de omhelzing duidelijk voelbaar de rilling van de tijd…

Misschien nog ietsje verder, tot bij de vogel die net floot. Je kan me de boom in, kijk de koekoek bij dat nest. Hij wil daar zijn ei kwijt, want dat kan hij het best. Je kan me dus de boom in, je zit me nogal hoog.…

beneden op de grond ze vonden het 'n raar volkje dat buiten de werkelijkheid stond Ze gaan om met de natuur als is het eindeloos ze gooien afval in de sloot in 't lied waren de vogels boos Ook hadden ze het over kinderen spelend buiten in het veld die bewust de natuur vertrapten met het nodige geweld De vogels floten trager tot…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

drie buizerds zweefden boven de tuin ze floten naar elkaar de oude tuinman floot blij terug mag ik bij je zweven addee…

zoals ik als kind ooit ruggelings in het prikkelende gras 'n jonge lente welkom floot gelijk een vogel zwierend langs witte wolken en stralende zon door het hemelruim vloog zo fluit ik steeds weer vol verlangen bij het prille geel en groen het tere voorjaar tegemoet .…

ook vogels kunnen faken en hebben zo hun streken als iets Arie niet helemaal zinde viel hij van zijn stok pardoes achterover op het zand in zijn hok op apegapen lag hij dan de kalende kanarieman die toen hij aan de vrouw kwam zijn jeugd met kopveren hernam twee koters kreeg het paar gelukkig zonder kuren Arie floot hun lieve lust…

Voorbij zijn de dagen van zomer en zon waarin de vroege vogel in de eerste zonnestralen zijn ochtendliedjes floot regen nog verfrissend was wind heerlijk verkoelend in plaats van nat en kil de dagen waren lang avonden meestal buiten geen sombere najaarsblues maar vrolijke zomerrokjes het is voor de geuren en kleuren dat je de…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

De fonteinen fonkelden kristal En blauwe vogels floten. Door de klaterende hallen Wandelden verrukte hofdames, Terwijl de wervelende Hemelschilderingen lachten. Ik mocht mijn saxofoon bespelen Voor de Sultan, in een grote zaal Van marmerroze bogen. Nooit klonk de blues Lichter dan voor deze man Op deze plaats.…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

we dansten de parelende dauw van esdoornhagen schreven muziek in het natte gras koesterden ons met welbehagen in de eerste warme stralen die de zon ons gaf volgden het klein concert dat vroege vogels floten op de tonen van ontluikend licht woordloos gingen wonderen ons voorbij mystieke gevoelens gaven ons een diepe spirituele…

in een hoek van blauwe lucht zijn mijn dromen scheep gegaan de sterren brandden bij volle maan de wereld bestond louter uit golven ik sprak tot de vissen in een stille zee die in luchtkastelen woonden tussen reuzengrote bloemen ik floot met de vogels die alles verstonden briljante gevleugelde schepsels toen hoorde ik een zachte stap…

Een vogel vloog met mij mee. Hij floot op zijn manier: "mag ik een stukje met je mee.?" Mijn antwoord, was: "natuurlijk, ja heel graag zelfs." Een wandeling in de natuur, kan in je leven iets prachtigs brengen. Op een mooi moment, waren we samen even één, in de mooie zachte natuur. Tekst en foto Dick Voogd…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

heb mijn blikken altijd vertrouwd dacht in onderbouwd begrijpen hoe zij anderen aankijken nooit heb ik geweten dat mijn logica de lichaamstaal al jaren is vergeten daarom loop ik vast mijn vogels zaten op een tak vlogen in zwart wit floten hun gemak landden tot een stille zit maar in het echt krioelen kleuren zwermen groot…

een muzemeisje dat de poëzie aanbad het ritmisch rijmen voorjaarsvlinders liet ze dansen door een bloemenveld met zorgvuldigheid koos ze tedere zinnen voor haar liefdesheld floot met de vogels in de ochtendzon een sonnet en elke, ja elke letter uit haar hoofd heeft ze vol passie neergezet het muzemeisje leeft nog voort…

vermeden to be or not to be, that is ...…

er was eens een dametje Kraaygraag die zong liefst de aria in 't duin met vogels uit Den Haag 's morgens zette zij met hoge stem in hield aan tot avondrood kreeg blos op haar wang van goede zin zo ging het jaar in jaar uit alle dagen men zag haar als paria alleen duinfluiters floten zonder vragen ook Karel Konijn werd er tureluurs van…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Die was geen avond het spoor bijster: z'n soundtrack tussen de huizen liep feilloos synchroon met het in deze werkelijkheid on- ontkoombaar effekt van wolken, lucht en dalende zon, en terwijl ik me hield alsof ik voor dood lag, floot hij. Hij floot. ------------------------ Uit: 'Om de mond van het licht', 1973.…

Ze floot naar me ik kleurde wat ben dat niet gewend brutaal keek ze me aan haar kopje scheef als of ze zeggen wilde fluit je ook naar mij ze floot nog een keer was de moeite waard ik dacht morgen is ze mij vergeten doet ze net of ze mij niet kent het betekend niets ik verliet het balkon maar zij bleef morgen zie ik haar weer bedacht…