Alle inzendingen over voorjaar OR nieuw leven

leven…

naar het voorjaar-…

Wat kan ik zeggen - is niet alles al gezegd van hoop en vreugde, lente en gedicht en ook van 't wachten op een nieuw bericht waarin de liefste heel zijn liefde heeft gelegd? Maar plots schijnt weer de zon boven de bomen en weet mijn hart dat 't voorjaar zal gaan komen.…

Wat kan ik zeggen - is niet alles al gezegd van hoop en vreugde, lente en gedicht en ook van 't wachten op een nieuw bericht waarin de liefste heel zijn liefde heeft gelegd? Maar plots schijnt weer de zon boven de bomen en weet mijn hart dat 't voorjaar zal gaan komen.…

ik ben de koude zat roer de trom op een bevroren regenton ontwaak maar kikkers uit de winterslaap en kwaak het voorjaar aan kom knollen scheur je ronding open laat de eerste lentekleuren lopen ruik de onmiskenbaar nieuwe geuren van het pasgeboren pril seizoen…

ze lijken te slapen iets te omspannen of is het toch schrapen of willen ze wat komt alvast vangen iets wat wij niet zien voelen ze wat er gaat komen het voorjaar al misschien? kale bomen in een grauwe tijd tonen in hun verschijnen dat wat oud is verdwijnt en staan het nieuwe al vooruit te dromen…

en welt al tussen bomen waar de eerste klokjes komen luidt het leven voorjaar in een stil begin beantwoordt zacht mijn dromen…

Het laatste blad valt en hij weet dat in het voorjaar geen nieuw groen meer zal ontspruiten. Van binnen ziek en vermolmend wacht hij berustend totdat hij na de dooi wordt gerooid. Zijn ontloken zaden, weelderig gegroeid, tooien zich in het voorjaar weer met volle bloesempracht.…

Een explosie van zonlicht daar waar schaduw is geweest een helder strakke hemel zo strak als het ijs dat door de kou wordt bevroren de kou en de sneeuw doen de opkomende voorjaars bloemen verwelken slap hangen de kelken de vogels zingen al vroeg in de morgen zij lijken zonder zorgen het voorjaar kan niet in rust ontwaken wanneer…

er twee punten zijn begin en eind ertussen leven begint sterven dat draait als dansende derwisjen cilindrische hoeden op er geen leven is na de dood maar wat anders misschien wel voorjaar als het groen is in de knop en opwindend…

Geaderd glas breekt de slanke hals en schenkt vocht aan nieuw leven bewogen bewegen handen in de armen van een engel ver weg van hier groeit afstand dichterbij over golven van de zee…

Nieuwe wereldkinderen, onderweg, op weg, slechts nog eventjes maar Verwachtingsvol, ongeduld alom, tijd tikt seconden recht Minuten lijken welhaast uren, dagen voelen als maanden zo zwaar, heus, weldra zijn ze daar.…

Het bleef heel stil toen zij het licht aanschouwde. Geblèr dat met geboorte samengaat werd niet gehoord, nee zelfs geen zacht geblaat, wat pa en ma en vroedvrouw zeer benauwde. Maar toen trok zij haar kleine mondje open en maakte luide van haar komst gewag. Terwijl er schitters in haar ogen kropen, ontstak ze in een schaterende lach. Rondom…

hij gaf zijn broeder weg voor brood; beleg met vette spijzen haar gezicht kwam voorbij; geen korreltje bleef over de rover nam het mee ze rilde en beefde; in de geplunderde boom kwam ze tevoorschijn als de late rozen uitgebloeid; haar takken gesnoeid; in een nieuw stralend leven…

Tijd is een wentelend wiel dat achter de horizon verdween komt morgen terug de tijd gaat nooit van ons heen In een droom heb ik jou gezien je haren waren als stralen van de zon je ogen glansden zo klein als je was, toen het leven begon Eeuwen werden geboren nu ben jij aan de beurt jij die mij blij maakt en mijn leven anders kleurt…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

hoe hunkerde hij naar Voorjaar, hoe lang had hij bedroefd gewacht op de ijle zang van de zwaluw, de winter had hem niets gebracht. En later luisterend naar het ochtendlied van de merel hoorde hij steeds weer die desolate snik. Was het nieuw verlangen of eerder een oud verdriet ? Hij dacht aan mensen die hij nooit meer ziet.…

Waar zal de nieuwe lente zijn gebleven? Komt tóch een einde aan oneindigheid? Ik ben nu in de winter van m'n leven.…

laat de lente ontluiken opdat ik me kan verliezen in de boezem van Moeder Natuur mij te laven aan ongekende kleuren geuren zullen verleiden alleen nog omhoog te komen om adem te halen voor heel even lente overspoel mij…

Het begin De beweging van het het zaadje Toenadering zoekend naar het eitje en daarna De verbinding en het delen waardoor groei mogelijk is Het leven: Beweging Toenadering Verbinding Delen Groeien Zijn als de natuur zo puur dat is Leven…

dan jou, een heel nieuw leven.…

Om na de roerige periode in je leven je liefde aan een eigen kindje te geven. Een kindje van je eigen vlees en bloed. Het leeft en beweegt en je voelt het goed. Het is een genot om je te zien stralen, bezig om alles uit je zwangerschap te halen. Het kind zal zich nu al welkom voelen en ligt ongeduldig in je buik te woelen.…

hij stormt binnen de eenzame buurman: opa geworden. Je leest een krant rookt een pijp en wacht af. Er wordt gebeld, je knapt in gedachten een lege kamer op en je gaat foto's langs: raad het gezicht. Wakker worden is anders: je wast je grijns, haalt een schoon voornemen uit de kast en trekt je afgezakte moed op voor vergeten dochters…

Ruik het blad van vorig jaar het kruid van nu zie jonge scheuten nat van dauw fris in het groen hoor jonge vogels hoe ze krijsen in de wind hun bekken wijdgesperd omhoog ontspan me trek een glimlach neurie blij zomaar een lied mijn ritme denk ik ben een lentekind…

Ik stond op het punt oud te worden, voor ik werd bevrijd geboorte uit vervlogen tijd en raakte het verleden kwijt De bron van dynamisch energie gevonden Karmozijn wordt wit Op vleugels van de trompetkraanvogel kom ik aan in het land van licht Verheugend op een lange trek, strek ik me uit en rust op de wind Gedragen door de…

een nieuw leven zonet ontstaan overviel me met zijn gloed vol warmte weg was alle pijn…

naar haar recht Een steen valt als een veer Een veer valt als een steen Een nieuwe zoektocht is begonnen.…

zoals een waar iets dat verzonnen leek te zijn keek ik langs je heen en bemin je heden ten dage een vlucht in het willen een dans om geluk ik kan me niet meer heugen de dag dat ik er niet meer was…

leven jij wacht op mij dat weet ik zeker daarom neem ik rust daarom voel ik me blij blij omdat ik weet dat het allemaal goed komt het duurt nog maar even dan begint mijn nieuwe leven…

De ogen half dichtgeknepen, het lichaam nog nat en onwennig, een nieuw leven koestert zich.…