Alle inzendingen over vruchtwater

Veilig door een beschermend lichaam zijn behuisd, waarbij het vruchtwater beloften ruist - tot het moment waarop ik onbesuisd het altijddurende word ingesluisd: voor altijd vrij. Voor altijd jong en heilig.…

batroes Het leven nu, is een grauwgegroppel Snaterend in je hoofd, vol kruig De oren vol met jostverstoppel De ogen bedekt met frummeltuig Ik ga terug, snel en met hestenvaars Achteruitleven, keerom naar de wommel Met warmtezoekende handen, liefdingaars Rust en kalmte, m’n hartslag weer als kadommel De navelstreng verbonden met mijn schobruik Vruchtwaters…

het Wad graast op de eeuwige velden waar de herfst zijn kraamzorg heeft neergelegd, haar schoot schudt van schaamte nu ze naakt haar naamloze leden tentoonspreidt ergens raakt een voorspoedige dood de echo die haar loodst en ik vlucht in mijn langste adem - ooit alles raakt doorzichtig in de grijze wolken die als vruchtwater kleven aan…

groeiende gestapelde herinneringen gestolde stukjes gewezen later het eens bezwommen vruchtwater wat je ooit hebt gekend belevenissen soms zo ver weg dat je ze weer opnieuw opbouwt voorzien van een nieuwe jouw beter passende uitleg je kunt ze mooier maken het je minder laten raken alles beter dan dat wat mogelijk nog komt dat wat…

kaarten voorspellen nuchterheid, het teken is het lege glas zonder dubbele bodem kan ik niet verdwijnen de asbak geeft geen gehoor aan het rookgordijn; die illusie brandt zichzelf op ik veeg alles opzij, het papier en het stroompje dat meedogenloos met de tijd tikt de kamer draait, als een foetus keten ik mezelf vast het vruchtwater…

mijn grote lijf droeg klein jouw leven, beschut dacht ik- ik wilde het je geven de zekerheid van moeder zijn met liefde kocht ik, langs mijn uitgezette lijn de hemdjes, truitjes, zacht getint en fijn om nu alvast, te laten voelen hoe ik “straks voor jou zal zijn” ik was nog lang niet klaar toen vruchtwater besloot vooruit te vloeien…

verdwijnende wanen, doch het restant snijdt het andere deel door jaren die geleefd blijken te zijn Het is geweest de naderende bezieling vreest niet meer, het vooronder van de schuilhut is als een vlot vol rottige klanken die benerfd de nacht verharden in de steen des aanstoots die niet sterven wil Is het angst als het vervuilde vruchtwater…

Droom weg en ervaar opnieuw het beschermende vruchtwater van de moederschoot. Dáár en nergens anders was de symbiose, één zijn met alles, nog een feit. Wij verlangen ons hele leven naar de terugkeer in dit aards paradijs; het vruchtwater van het verleden.…

Regens kennen we, het wast de gesloten ogen open, het reikt naar de hals en hoofd voordat de jaarringen zijn verschenen het maakt ons groter dat het origineel het steek de vingers uit de handen het vult de dorst tot lust en legt het vruchtwater aan de schenen, vervult de holten in te slappe knieën, verzacht, laaft de verhitte ziel tot aan…

de deur en droeg de geur van bleke eenzaamheid wij raakten door zijn komst verontrust in hoge mate ik dacht o kon ik bij een vader schuilen hij zou mij als een polder indijken mijn onzekerheid op een boezem uitlaten zodat er weer regen ging vallen liefde mislukken jij dacht o god kon ik nog maar een kind om- dragen kleine vrede in vruchtwater…

Het is slechts een uitstel, het raakt, maakt alles en iedereen relatief gelijk, waarin een rusteloze heimwee broedt, een symboliek in de betekenis van de zoektocht naar de bron van het vruchtwater waaruit ik vertrok en later met de ballast van mijn wetenschap in het ransel, wat steeds zwaarder woog, - gemeten naar de geestelijk afstand…

Ze plaatst het in een warme gloed, omringd met sprankelend wit licht, nog voor het wegvloeit uit haar schoot waar vruchtwater het veilig warm omsloot. Ze murmelt met onhoorbare klanken: "Klein lief lichtekind, ontloken uit geweld, ik moet je stillekes laten gaan".…