Alle inzendingen over walsen

Eiwitten walsen voor mijn ogen. Alles plastic, alleen mijn grote ronde hoofd is over. ----------------------- uit: 'Receptie', 2007. ------------------------------------------ Mouches volantes - bewegende vlekjes die meedraaien met de ogen.…

Voor Coby Wij musiceren oude woorden op cadans en slotakkoorden naar een opus zonder eind Hier dirigeren soepele walsen als een preluderend balsem in een opmaat naar ’t refrein Het allegro stemt staccato Op klavier en sopranino zweven noten orkestraal Compositie als gegeven voor ’n barokker, hoger streven maakt het denken lateraal…

een vrolijk nootje botste tegen een verdrietig deuntje kon niet begrijpen hoe het kon gebeuren zo'n triestig melodietje was niets voor hem wat kon hij doen om het deuntje op te fleuren wie weet misschien een Weense wals hij nam het deuntje bij haar noten samen walsen op de notenbalk niet te vlug wist ze te vertellen dat draaien is…

hun voeten ze zijn ontwaakt omdat de waarheid spreekt ze zoeken nu gerechtigheid slachtoffers ten spijt ze wringen zich in bochten sluipen uit hun krochten schuld brandt weten want sporen zijn nog niet vergeten armen wijzen ogen hechten aan het doel vertrokken zijn de bekken ze schreeuwen al als gekken ze stampen in de grond en walsen…

hij componeerde mooie walsen en veel nocturnes zo huid-dicht schreef in een heimwee-stemming dit largo met een triest gezicht als ik het speel dan ga ik mee in klaaglijk steeds herhalen van ondertonen die verhalen van liefde die verloren is en door de melodie klinkt al maar meer de roep van kom toch weer o kom toch weer van hoop naar…

Zoals zij het formuleren wordt elke dialoog een dans door deze swingende cadans melodieus te larderen eloquente argumenten walsen wervelend in het rond ze overtuigen elk terstond stollend in de documenten ‘t parlement wordt dan een balzaal waar men vrijheden echt goed viert als men het landsbelang bestiert democratisch en muzikaal…

Wapperende haren walsen in de wind haar twinkelende ogen dansen puur genot armen lachen stralend, zij weet zich bemind naakt, één met de natuur, waant ze zich kind van God de opkomende zon verwarmt haar gezicht talrijke zandkorrels masseren haar voeten vergezellen haar op weg naar het morgenlicht om samen een nieuwe dag te begroeten herinneringen…

Stoomschip Europa Zoals gewoonlijk zat ik tijdig klaar Voor polka’s, walsen, rechtstreeks vanuit Wenen, Nog steeds is die traditie niet verdwenen; Een blije ouverture van het jaar. Dit keer, terwijl ik wat champagne dronk, Dacht ik aan de Titanic, vóór die zonk.…

opdat je hoort en ziet hoe je elkaar op afstand heel dichtbij kunt halen voel de kus glimlachen die het gezicht warmt als muziek in de oren de armen in omhelzing als een stem die fluistert veeg je tranen maar weg want ik ben jouw thuis ervaar de sprankeling van de regen van kusjes met handenvol gegooid die de ogen dansen laten als walsen…

met gore poten de as uit zijn glas en dan is daar nog Trees die feest als een beest dat overvloedig tot zich neemt en ook veelvuldig wordt genomen men schenkt in hoofdzaak blond en maakt het elke nacht te bont valt er nog wat te palen en alle schapen achter 't glas lopen  te pas  en te onpas   zij blaten t lied eenstemmig vals en walsen…

ter wille van één rilling en wat dringende driften, om wat ik niet vermocht, vermogenloze danser, maar om verdwenen zwier die óns bewonen bleef zoals een nachtelijke balzaal, al verlaten, geheel vervuld nog van de trieste walsen, om alles wat niet blijft, blijf jij mij over, want alles gaat voorbij, maar niets gaat over. -----------------…

De meeuwen dansen de foxtrot op de golven van de zee Kijk, die meisjes op het strand die dansen vrolijk met ze mee De bomen walsen met de wind gezellig aan de waterkant Een kindje kijkt er lachend naar en zwaait uitbundig met zijn hand Twee zwanen dansen de tango zo prachtig om te zien Het lijkt wel of ze zweven die krijgen vast een…

Ik gids een blozende bruid door de mist Ze gilt doldwaas naar de rivier Zwellend in haar bedding Bijna een lied dat voert naar verder Stormvlagen walsen door de haven Klaar om haar zeilen te vieren. Gejoel van matrozen. Sterren worden blanke waterlelies De dageraad een doornloze gloed.…

Misschien komt ooit wel dat moment Waarop je jezelf ineens niet meer kent Dat je even niet meer weet wat je wil En heel je leven ligt in een keer stil Wanhoop en angst walsen over je heen Je vraagt je af wanneer geluk verdween Want het geluk dooft steeds sneller uit En wanneer je dan 's avonds je ogen sluit Vraag je je af waarvoor je het nog…

ze de rest van de nacht dronken bij korte rustpauzes keken naar hun evenbeelden in het rimpelloze water -Was ik maar mijn spiegelbeeld dat ik mezelf kon volgen zonder altijd als eerste een stap te moeten zetten- -Ik begrijp het, zei hij troostend, maar je kunt niet zonder elkaar als eb en vloed of dag en nacht kom laten we verder walsen…

Zwaluwen, scheren door het zonneglans, walsen in driekwartsmaat gracieus hun paringsdans. Een bonte specht, tokt van tak tot tak, zoekt op een holle boom naar een groene biobak. Verse zonnekracht, met ultraviolette spilindex, tatoeëert mijn bleke winterhuid in een roodbruine uv-index.…

Zij liegen en bedriegen staan zelden op één lijn zitten stralend op het pluche een klein beetje God te zijn ze walsen over mensen vernietigen zo naam en faam ooit zullen zij zich verborgen wensen leiding geven doe je nog altijd saam toch blijven zij draaien en keren raken soms tot tranen toe gefrustreerd nooit en te nimmer zullen ze leren…

"Opzij, opzij,roept een, ik wil voorop," Er walsen er duizenden over de kop... "Mannen, nog een lange weg te gaan," zegt "Haantje de Voorste'" we gaan er tegenaan.....…

De wolken walsen in c de energie krult fel de e. In de verte fluit een f dichterbij hijgt een h. In mijn buik borrelt de b schoenen stappen vol in z. Murmurerend mokt de m naniezend een neuzende n. Ik heb de pest in de p terg van kramp door de w. Mijn hoofd denkt de x en de verbinding met y.…

Op de noten van André Rieu Walsen, blijkbaar in harmonie Een bekend paar fluitend Guitig, bijzondere Harmonie Oranje gekleurd Vlak het niet uit Vooruit De koningin in slakkengang, kwam de grot uit En vlak voor mijn neus stopte ze even En kon ik haar rug beleven Naast de voormalige tuinman van Juliana vol lol Was ook het protocol van uitlopen…

Jij bent geen slachtoffer, ik ben geen dader we walsen de gele akker speels en vlijtig plat laten meeuwen in onze grijze luchten vliegen en dopen de bruine friet in kleffe mayonaise. Je staat bij me in een telefooncel onze hete adem beslaat het glas we kunnen niets meer zien dan onszelf, benauwd en onveranderd.…

je goed - zeggen dat is eigenlijk les één ik ben een geheim agent getraind in onopvallendheid, maar alles wat ik zag werd genoteerd in onbegrijpelijke code-taal vooral de schijnbaar stille skip-momenten die voorgoed uit de geschiedenis verdwijnen, indien men niet de forensiche sporen niet besmet door lomp zich door de plaats delict te walsen…

Ginds gedijde onze gouw, daar dansten wij onaardse walsen. Onder vreemde sterren, gaven wij de Oude Wereld op.…

walsen dan mede, Kleurend de deining met sombere gloed. Moeten we wijken en zinkend bezwijken, Niemand van ons die ooit siddert of ijst… Recht is het ook dat met kaperse lijken, ‘t Golvengewriemel zich gulzigjes spijst. Gromt dan de zeestorm verbolgen ons uitvaart.…