Alle inzendingen over wateroppervlak

Een mysterieuze gloed strijkt dan toch neer, op het parelmoeren, maanreflecterende wateroppervlak, nu dansend, springend, in een felrode jurk, keer na keer, op het gitzwart kleed, waar het enkele uren geleden ontstak.…

Was ze maar een waterhyacint, waarop een prachtige bloem stond drijvend op het waterland enigszins in bedwang gehouden, wilde ze niet verschrikt reageren en het wateroppervlak overwoekeren was er maar een snelle vermenigvuldiging die haar vormde tot een tropische omvangrijke plant.. drijvend, maar niet vergeten aan de oevers.…

grijs kleurt de lucht in een aangesloten dikke wolkenmassa de eerste regendruppels vallen reeds op de tengere gestalte bij de brug ze haalt nog eenmaal diep en amechtig adem grauw kleurt het water van de stinkende stadsgracht onder haar terwijl regendruppels kringen laten ontstaan op het kalme wateroppervlak waar dode bladeren stil op…

Lelies in geel woekeren en bedekken het wiegelend wateroppervlak met schubben, als afgeronde harten. Een waternimf, ze springt van blad tot blad. De Eem blikt mild, in haar zilver en haar stilte.…

figuren die ontstaan door regen in het gevolg van regen weer worden verstoord door regen en dat in enkele honderdsten van tellen vallende druppels die we op het raakogenblik in slow motion vergroot gadeslaan kaatsen eerst per kolom de lucht weer in om daarna voor altijd onder te gaan na eerst kroontjes door de regen op het wateroppervlak…

naar vroeger vol herinneringen Wat is er toch gebeurd in en om mij heen dat jij nog wel weet wie ik ben Waar ben IK gebleven tussen alles wat ooit was en is geweest Jij kent mij zoals ik was ver terug in de tijd mijn eigenheid en mijn echte ik ik zoek mijzelf in alles om mij heen, in ruiten, glazen deuren en in 't glanzend wateroppervlak…

Sierlijk, koninklijk, glijdt een witte zwaan over het kabbelend wateroppervlak, achter zich tekenend een groenblauwe waterbaan. Opsnuivend de geur van 't herfstig kleurenbos worden mijn ogen verwend door goud, oker, bruin en geel, met natuurpenseel aangebracht waardoor zomergroen omtoverde naar herfstkleedpracht.…

Het stille water een reiger aan de oever diepe dialoog Hoe meditatief en intuïtief portret van een vogel kleeft langs de oever waar silhouet in verschillende kleurnuances weerspiegelt op gerimpeld wateroppervlak, een inspirerend beeld om nooit meer te vergeten.…

Dat zonnetje, nu zo ver weg Ondergaand aan de andere kant Van het wateroppervlak, daar Waar haar gouden gloed de hemel kleurt Doch het licht steeds zwakker brandt Haar liefde leeft voort Nu ver bij mij vandaan Door een ander hart beantwoord...…

Hoe meditatief en intuïtief het portret van een eenzame vogel kleeft langs de oever terwijl het silhouet in verschillende kleurnuances weerspiegelt op het rimpelend, plooiend en golvende wateroppervlak, een inspirerend beeld om nooit meer te vergeten.…

Hoe de schaduwen van bomen glinsteren of de ranke rietstengels gewoon nog overeind staan en mooi meewuiven met de wind terwijl de zon als een gloeiende lamp schittert en zich verbindt met het gladde wateroppervlak, voel haar warmte kleven op huid.…

In de vroegte van de morgen tot op late avond laten vogels zich ook horen met meesterwerken in roepen en zingen op hetzelfde moment bloeien warme kleuren open Geraakt door hun spelende schaduw dansend als een reflectie op het wateroppervlak.…

Omgeven door diverse kleuren vormen die zich ook verspreiden in gerimpeld wateroppervlak terwijl hun weerspiegelingen me doen reflecteren en vooruitkijken Eender welke drukte en stress worden vermeden tegelijk adem ik nieuwe energie.…

Dat schaduwen van enige ongeklede takken glinsteren en mooi meewuiven met een frisse avondwind terwijl het volle lichaam doorgaat als gloeiende, schitterende lamp en zich verbindt met het gerimpeld wateroppervlak, voel haar warmte kleven op huid.…

Op welke wijze het gevleugelde zich even ontsnapt aan de werkelijkheid en geniet van de totale rust en vrijheid op hetzelfde moment bloeien en groeien spetterende kleuren in een volle zon Geraakt door hun spelende schaduw dansend als een reflectie op het wateroppervlak.…

touw over zilveren golven trouw viert kennis aan ‘t zeiljacht geballast (nu weet ik ‘t) de grote diepe Noordzee bruist van leven dat “min” ik, en “lief” ik de zee krijgt me klein, heel klein waar ik ben en ga veilig voel ik over mij Gods pracht en kracht als de zon doorbreekt zonder geluid verdwijnen achter mij witte dampen over het wateroppervlak…

Dat vrouwtje niet stil kan zitten is heel begrijpelijk Kijk maar hoe ze elkander liefhebben met hun vrije bewegingen Fladderen, huppelen tot springen langs de goot of tussen groeiende takken van de vlinderstruik en het wateroppervlak op het plat dak aan de overkant van de straat.…

Hoe een zwaan vredig en verzorgd als een sneeuwwit stroomlijnt over het spiegelend wateroppervlak waar zij haar vleugels ook regelmatig openvouwt om vormen van windenergie op te vangen tot ze weer in alle rust ontspannen en relaxen langs haar lichaam.…

Hoe bijzonder het is om breek- en kwetsbare vleugels te voelen naderen die rakelings scheren langs zacht gerimpeld wateroppervlak waar haar beeld golft met de weerspiegelingen tegelijk laat zij zich vermengen met verschillende lagen van een helderblauwe hemel.…

Op welke wijze het gevleugelde zich even ontsnapt aan de werkelijkheid en geniet van de totale rust en vrijheid op hetzelfde moment bloeien en groeien spetterende kleuren in een volle zon Geraakt door hun spelende schaduw dansend als een reflectie op het wateroppervlak.…

raamvensters, volgt ze haar gedachten die dansen tussen bomen in verwrongen vormen, waarvan de twijgen onder de vorm van ledematen in elkaar geweven zijn tot een dak van gebladerte, een koepel van welkome verkoeling waaronder wolken dansende muggen en waterjuffers vergezeld worden door schrijvertjes, die magische beelden tekenen op het spiegelende wateroppervlak…

Ergens daar boven glinsterde een zonnestraal door een spiegelend wateroppervlak. Eén voor een begon hij knopen te ontwarren. Elk anker ging hij zo langs. Beheerst liet hij de touwen door de verroeste ogen glijden. Hier en daar een achtknoop, een dubbele lus en kruisende lijnen.…

Ik knikte Lorena was als eerste in de smurrie van de haven gesprongen ingedikt wondvocht dat nauwelijks voor zeewater door kon gaan De twee Spaanse meiden hadden haar voorbeeld gevolgd Ze giechelden en lieten de kastanjebruine ledematen hard op het wateroppervlak neerkomen Zo demonstreerden zij de kwiekheid die ze bezaten en…