32605 resultaten.
Zo in het vage
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 261 krultangen
moderne hitte
tweehonderd-en-twintig volt
pijpenkrullen zijn weer in
zullen wij samen, jij en ik
nadat we zijn gescheiden
door ouwehoeren,
want wie wilde praten
een stickie roken
spaceverruimen en ruzieloos
ieders`weegs gaan en ons kind
laten schommelen wippen en draaien
zullen we alles in het vage laten..…
Samen, duizenden uren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 181 samen zeilen
op de boot van het licht
niets dan het blauwe water
gouden horizon in het zicht
samen winnen
van de spelende nijvere wind
jou en mijn krachten samen
gebundelde zonnestralen aan een lint
samen op weg gaan
alsof we het leven nog kunnen sturen
elke schipbreuk kunnen weerstaan
grenzeloos, jij en ik en duizenden uren
samen…
nicx
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 358 gaan
waarom zijn ze hier
vlieg maar
en laat je gaan
ooit zullen we het begrijpen
waar ga je heen
waar kom je vandaan
daar loop ik weer
onder een volle maan
alleen op weg
zoeken naar wat mist
lopen
van laan
tot deze vreemde straatnaam…
Onze zintuigen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 Willen bewuste wegen gaan.…
Weg gaan !
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.516 Soms zou ik willen vertrekken
Verder dan ogen kunnen reiken.
Lopen tot aan het ongeweten eind.
Vrij wezen is het hoogste wat ik kan bereiken
Want dit leven is net
Een kader zonder schilderij.…
Gemengde gevoelens
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.076 Niemand zal begrijpen
waarom ik je laat gaan,
maar ik wil jouw geluk
niet in de weg gaan staan.
Het zal me veel pijn gaan doen,
en is dat de vriendschap waard?
Want elke keer als ik aan je denk
wordt mijn gemoed verzwaard.
Je spookt in mijn gedachten
het laat me maar niet met rust.…
Paasverhaal
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Wederom met Christus opgestaan
Hebben onbeschrijfelijk geleden
Smekend tot Dezelfde nog gebeden
Mochten daarna onze wegen gaan
Konden onze werelden weer aan
Nieuwe plannen in het heden smeden
Wederom met Christus opgestaan
Werkelijk geblaft tegen de maan
Ons van het verleden losgesneden
Langzaam uit een oude huid gegleden
Doornenkroon en dood…
Eenzaam
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.154 En die tegenstrijdige gevoelens die van zelf komen,
zullen vanzelf wel weer weg gaan stromen.…
Diep van binnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 217 de wereld glijdt voorbij
in mistig stille schimmen
zij raken met hun nat en kil
mij diep van binnen
kan ze niet ontwijken
er zijn geen heldere plaatsen
waar ik kom en wil verblijven
houdt iedereen mij in de gaten
heb mezelf al opgegeven
wil er niet meer zijn
weg gaan uit een wereld waar
geen plaats is voor mijn leven
ik glijd af
ga…
WEDEROPSTANDING
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 30 Wederom met Christus opgestaan
Hebben onbeschrijfelijk geleden
Smekend tot Dezelfde nog gebeden
Mochten daarna onze wegen gaan
Konden onze werelden weer aan
Nieuwe plannen in het heden smeden
Wederom met Christus opgestaan
Hebben onbeschrijfelijk geleden
Werkelijk geblaft tegen de maan
Ons van het verleden losgesneden
Langzaam uit een oude…
Lange weg te gaan...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 773 Laten wij met zijn allen eens wat beter gaan handelen!
Laten wij met zijn allen de goede weg gaan bewandelen!
Een lange weg terwijl de tijd ons voorbij raced
Hopelijk begin je bij jezelf vanaf het moment dat je dit leest…
Diminuendo
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 614 Stilaan gaan de harde dingen weerom wijken
en komt het tere licht en groen eraan;
de zoete klanken in de zomereiken,
ze doen de harten andere wegen gaan.
Zo graag wil ik met open handen leven,
maar 'k sluit ze telkens weer om wat kwaad geld;
wat is het toch dat onze ziel doet beven
alsof de beste dingen zijn geteld?…
All things must pass (a tribute to George Harrison)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 699 Je zal nooit meer weg gaan,
je lied zal blijven spelen.
En als een warme deken,
zo zijn m’n herinneringen.
Zing je lied maar, m’n jongen,
zoals je het altijd hebt gezongen.
Het klinkt als een kalme zee,
en ik, ik zing met je mee.
Alles moet voorbij gaan,
het kan me niet schelen.
Geef me maar een teken,
en deel m’n herinneringen.…
HET HEILIGE LICHT
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 433 Op wie zou onze aarde wachten
om zich van haar pijn te ontdoen
Bevrijdt zij zich al in gedachten,
gewapend met menselijk fatsoen
Op wie zou de wereld nu hopen
om ’t pad naar boven in te slaan;
De eindjes aan elkaar te knopen
Wie kan met haar op weg gaan?…
't Hoeft toch niet miljarden te kosten ?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Ik wil racen over banen
als een speer over wegen gaan
vliegen over bergen
als adelaar mijn vleugels uitslaan
als een vis door ’t water schieten
als leeuw op de savanne jagen
of olifant door ‘t dichte woud
misschien een ijsbeer, ook al is dat koud
in een raket naar Venus suizen
door de ruimte met een schip
heel de kosmos gaan verkennen…
Opgelost in vrijheid
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.349 Het is niet meer zoals het was
Je bent je eigen weg gaan lopen
Bijna ben je uit het zicht verdwenen
Opgelost alsof je nooit hebt bestaan
Het is niet meer zoals het was
Zó goddelijk samen in vurige passie
De wereld leken we te vergeten
Opgelost in gesmolten liefde
Het is niet meer zoals het was
Je wist de uitgang feiloos te vinden
De vrijheid…
Sneeuwklokjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 219 Ze maken blij en zeggen ons dat heel veel dingen
eigen wegen gaan, al zijn die niet door ons
gepland, berekend of betaald. Gelukkig maar.…
Mens van deze wereld..
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.066 Dan zul je zien
De muren worden doorbroken
Het donker klaart weer op
Weg gaan al die spoken
die dwalen in je kop..
Tijd voor al het goede
het kwade is gedaan
Voor hen die warmte en liefde uitstraalt
Daar zal het altijd goed mee gaan..…
Aanslag op Peter de Vries
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 33 gaan om kaarsen te ontsteken en te bidden
onder het verder gaan
de Westertoren horen slaan
met gouden wijzerplaat die
tien voor twaalf staat…
Weer op weg
netgedicht
1.0 met 316 stemmen 39 gaan
om hun leven op te
pakken en met steeds
minder zakken als
bagage naar een wereld
te zoeken die de vrede
gevonden heeft en hen
de hand zal reiken om hun
samenleving te verrijken…
Wat de natuur eens gaf
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 74 Spiegelt kale schedels met
zonnebrillen,
die zonsverduisterend in de
weg gaan staan.…
scheiden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 564 Laat hen beleefd uit elkaar gaan,
met goede afspraken!…
Sleets
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 297 Je tekent de kantlijnen vol
Met woorden die ik niet ken
Ik wou dat ik je begreep
En dat je nooit zou weg gaan
Ik begin sleets te worden
Het als alsof de nacht valt
En de sterren doven
En alles langzaam wegglijd
Je haar ruikt naar suikerbrood
En de veren worden paars
Je sloeg een vlinderslag en verdween
Dit noemden ze liefde
Je handen…
en als zijn blik ontdooit
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.821 hij woorden uit ogen
al zijn het geen vensters
bladeren vallen zwart
door de avondlijke schemering
de man gaat door de nacht
in de gestalte van een boom
en als zijn blik ontdooit
beitelt hij zijn gezicht uit hout
en laat de bomen zijn weg gaan.…
Loslaten
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.428 Laat me los
Ik voel me gevangen
In fantasie en verlangen
In mijn gedachten en gevoel
Laat me alleen
Mijn eigen weg gaan
Vallen en weer op staan
Is wat ik bedoel
Laat me ontdekken
Wie ik ben en waar ik ga
Wat ik zoek en waar ik sta
Laat me dansen, laat me leven
Laat mij zoeken
Naar wie ik wil zijn
En ookal doet het pijn…
Vivace
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 401 Dat mensen soms zelfs vriendelijk en teder
met anderen op weg gaan hoeft ons niet
zozeer te verbazen,
maar dat ook het omgekeerde: de haat,
de hardheid en het moorden
ook nu nog steeds maar doorgaan, dat is erg.…
Zoek mij niet
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 955 gaan
wij met z'n twee.…
Kerstverlangen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.130 De volkren zijn te prijzen
Waar Koningen en Wijzen
Langs witte wegen gaan.
O gij, die recht en rede
Begeert, genoeg gedwaald.
De zoen des hemels daalt.
Verheugt u telkerstede:
Geboren is de Vrede
Die godlijk ademhaalt.…
De jaren van verstand.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 317 Bestaat er soms een bollebozenland
en moet ik daarvoor heel ver weg gaan trekken?
Misschien kan ik de zoektocht beter staken,
waarschijnlijk haalt het allemaal niets uit.
En geniaal zal ik vast nooit geraken:
wat er niet in zit, komt er ook niet uit.
Ik blijf me maar op mijn manier vermaken,
al word ik dan ook nooit een wijze spruit...…
Waar ben ik nou
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 gekleed in
lange banen
wit en blauw
zweven zij
de zalen in
en uit met een
warme blik
voor ieder
de hand
een opbeurend
woord en een
verfrissende drank
vleugje liefde en
betrokkenheid
het is geen
verplegen meer
maar samen weer
op weg gaan
door genezen
in actief herstel
en liefst vandaag
we zijn te lang
stil blijven staan…