Alle inzendingen over wereld OR gordijn

Maar wat als heel de wereld grijs zou zijn, Geen zwart, geen wit? Dat is mijn grootste vrees. Dan was ik lam en had ik niet eens pijn. Dan zag ik medemensen die nooit kiezen. Dan lost de kamer op in het gordijn. Dan raakt de wereld leeg. Ik zou bevriezen. -------------------------- uit: 'Boemerang', 2013.…

Het ochtend licht komt door de gordijnen Spelend met je gouden haar Zoals je daar ligt zo tevreden Je ogen dicht, maar met een glimlach om je mond Dromend over mooie dingen Tenminste dat hoop ik wel voor jou Niet weten wat er gaat gebeuren In de grote wereld om je heen Mijn lieve kleine dochter Een wonder elke dag weer Meer als meer zal…

ik liet licht bij je binnen opende gordijnen ontdooide ruiten in de rode ochtendzon samen keken we naar buiten vlogen uit in een ontwakende wereld onder merelgefluit jij bent te lang in het donker geweest licht wordt eindelijk jouw feest onwennig verken je zonder houvast de ruimte die eens van jou was ik zie in je lach weer…

Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht het is zalig warm, knus en rustig binnen ook al moet de inloop nog beginnen! Maar soms moet je besluiten, wat beter is soms beseffen, dat je niets veranderen kunt, dus ik sluit de boel, laat alles voor wat het is en kies voor mezelf!…

Een zwijn kan, naar men zegt, gevaarlijk zijn Evers dan, van vrouwelijke kunne Laatst was er een ontsnapt uit Euvelgunne Dat zagen ze terug bij Nieuwegein Toen kinderen het zetten op een schreeuwen Dacht iedereen O nee, toch niet die leeuwen? Acuut trad toen de faunahermandad Van Oude en van Nieuwe Euvelgunne Met hulptroepen van…

de zaal is leeg verlaten rafelt gordijn perspectief nog is er niets ideeën worden niet geboren in een wereld die zijn fundamenten mist wel waar leven samen gist afstand heeft intimiteit ten gronde gericht in verboden zijn groeit geeuw en huidhongerpijn info tolereert geen tegenspraak het niet gehoord worden maakt mensen kwaad…

De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Een wooncomplex, een klachtenregen Verschuiving naar miniatuur Problemen met een nieuw bestuur Met samenwerking, nieuwe wegen De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Waar is die ooit zo goede buur? Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…

Dus doe ik gauw de gordijnen dicht: in het donker ben ik pas een koning.…

Kijkt door een mistig gordijn ziet de wereld in een nieuw vuur de eeuwige rivier bruist en gutst. Een opwindende wellustige gil kloppend hart vindt serene rust. Glansrijk voor passie uitverkoren heeft zij haar onschuld verloren.…

Stralen glinsteren vanuit ontloken dagenraad tussen de reten van halfgesloten gordijnen. De wereld neemt een nieuw begin, maar droomt nog even door. Het warme witte dek verlaat dan zacht de sponde der aarde opdat de krokus bloeit…

door het licht van het gordijn lijkt de wereld stil te staan de zon staat nog vrij laag en klimt langzaam aan naar een nieuwe dag zonnig lief en met een lach straatnamen praten in overvloed over spoedig loslaten van wat nooit kwam en nooit komt vandaar dit gidicht aan haar een ongeleid projectiel die Zeus zag en Hades sprak omdat…

De regen maakt grauwe strepen in de gladgrauw geslepen lucht - de gordijnen hangen treurig, de dag lange.…

een dicht gordijn van aaneengeregen druppels stortvloed van tranen…

er zijn erbij die vleselijke geneugten des avonds ondergaan ik niet, ik betreur in stilte het klimmen van de maan is er immers niet een dag verdwenen een dag die zoveel brengen kon warmte en liefde onder een ware vrienden-zon ik verzucht en schuif de gordijnen dicht wend mij af van het kille maanlicht…

liep richting het raam en vond er mijn grote gordijn van al de hinder Na veel passievol gescheurd te hebben keek ik verlegen de kamer door die na jaren weer licht te verduren kreeg Niets van wat ik dacht was daar het kraakte gevaarlijk het was leeg…

‘t Gordijntje wordt daarboven Van ’t venster weggeschoven, En door de heldre ruit Blinkt Miekes hoofdje uit. Ze heeft me in ’t oog gekregen, En lacht en knikt me tegen… Zo slaat dan op den duur Toch eens het liefdesuur! Maar neen! Mij geldt haar blikje, Haar lachje noch haar knikje! Ginds kuiert hare nicht… Ach! doe ’t gordijntje…

Het leven met konijn in het gordijn. Compagnie 'Het vergulde gat' had een zootje zotte kopen in de aanbieding. Het kon niet op! 'Konijnbruine gordijnen' gratuit en voor niets. Het zwangere konijn kreeg je er bovenop.…

‘k ben van je schilderij gaan houden, ‘t was al te koop maar ‘k wil het niet meer kwijt die uitgestrekte armen in het donkergroene, de wachter naast het bed die bij haar schreit het Licht door t wit gordijn dat nodigt: daar ginder zal het altijd zomer zijn jouw schilderij, een groot mysterie, het maakt iets binnenin mij onweerstaanbaar…

Hij gaat zitten in het schamel kot en zodra het eerste licht het beslagen raam in veegt beginnen zijn ogen te bewegen als gordijnen soms doen in spionagefilms. ------------------------------------------- uit: Karavanserai, Nieuw Amsterdam 2008…

Habemus een papa paus Guarda die gordijnen guarda! Buona sera sera buona Signorina e fratelli Papa praat van buona sera Witte jurken en de klere Veni vidi bona sera En ook nog Een naaimasjien Voor de klere Papa paus habemus past Uit papa’s grote klerekast Tutti colere En een jas…

Ik ontsteek de kaarsen en sluit de gordijnen de winteravond komt stilaan weer in zicht ik neem mijn laptop en begin te schrijven binnen in mij daar brandt reeds helder licht ik weet niet waar het vandaan is gekomen en waarom het nu plots in mij wonen wil het spreekt en straalt liefde uit naar boven en maakt alles om mij heen sereen en stil…

versleten gordijn beduimeld in de hoeken passie van oudjes…

Gordijnen van licht Aurora Borealis Een hemels gedicht…

stromen van druppels vormen geen gordijnen want je loopt diep er door…

De zon schijnt altijd door een gat in het gordijn achter de wolken…

Gordijn in somber als avondmist van de herfst hangt over mijn hart.…

Gordijnen toe te moe te weten dat ik bekeken zonder ogen zwerf in de geworpen blik, verdwaal in duister. Zien verteert mijn kracht; in slaap wens ik loom weg te dromen van hen die door me heen kijken en niets weten van mij.…

Zijn er dichters? Stichters der sterren, verdwalen in verhalen, drinken van het licht dat door kieren gluurt. Opgaan in rode schemer met de nacht opvliegen en dan woorden schilderen. Druppels in een kelk, stromend genoegen.…

gelukkig braken mijn glazen gordijnen het zonnige licht zijn schijnen kleurde het zwart van de nacht in met wit zonder schemering en hint van mijn liefste grijze tint…

Papier tot gordijnen. Papier verkwist. Snede in mijn onderlip. Wazig zicht. Stond hier ooit een hut? Was ik nog maar sterker. Sterker dan het gewelf Waarin ik ga. Dan hoefde ik niet te liegen.…