27373 resultaten.
ruisen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 170 een golvend graanveld
ruist na in de avondwind
voor de rode zon…
Ruis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 375 Zittend in mijn tuin
Ervaar ik een moment van
Stilte
In het Pi-bestaan
Wind, zon, gras
In deze nieuwe Herfst
Een moment ook van Ruis
Geluid van auto’s en gedachten
Die afbrokkelen in mijn hersenpan
Schizofrenie blijft en is altijd aanwezig
Nu alweer moe en nog weinig gedaan
Maar ik en de zon blijven toch bestaan
En zullen altijd weer…
Ruis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 163 Tussen ruis en zand
de handen in het haar verloren
en de weg, met alle mensen kwijt.
Droge ogen, natte wangen.
Daar schreeuwt een vogel,
op brokstukken gezeten
dat wij het niet weten willen.
Zo verzwijgen wij vol spijt
van een wereld stil en doods,
zingend van een engel
die tussen beer en eend
ongeschonden bleef.…
ruis
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 251 Waarom nog blijven
op dit strand zonder zand
alleen ogen blijven blind
oren horen
dit kind
is op weg
onderweg
alleen zomaar tot ziens
dit gevoel is niet van wederzien
Blijven nog om wat
geen zand zonder op dit strand
blind van woorden in je ogen te zijn
hoor ruis oor
kind dit is gevoel
onderweg zijn
is nooit op tijd gericht
en…
Ruis
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 364 Wij zijn nu niet meer
dan dat wat verdween
een laatste kus
van zout op steen
Mijn voeten vinden
weer vaste grond
toch hoor ik soms
het heimwee ruisen
in het hart van een schelp
die jij voor mij vond
dan spreekt de tijd
zo licht als vlinders
keren woorden terug
naar hun fluistertaal
vertel mij nog één keer
een oud verhaal
van…
ruisen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 92 buiten ruist regen
mijn binnengevoel warmer
kaarsen scheppen sfeer
waar ik zachte woorden zing
vertellen ogen liefde…
Ruis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 416 Ruisend hart
In bruisend verdriet
Woede en angst
Om voorrang vechtend
Ruis op mijn eigen
Lijn waardoor ik
Er niet meer wil zijn…
wat ruis voor mij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 108 Wat ruis voor mij
Op een muurtje ben ik gaan zitten
Op de grens van tuin naar plavuis
Alleen, voor mijn huis en schuif
De gordijnen van de dag opzij
De zwangere lucht staart mij aan
Vlijtige liesjes zwaaien per abuis
De klimop staat moederziel alleen
De schaduw staat met handen in de zij
Het geluid om mij heen is verdwenen
Ik wil de wind…
Het ruisen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 Ik word zo blij van het ruisen mijn kind
de geur van de lente die ons zo bemint
je voelt de wind over de smalle paden gaan
de gaven van liefde komen dan stilaan.
Ik word blij van het ruisen ook van de zee
ze brengt steeds nieuwe rollende golven mee.…
Ruis
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 187 De geur van frikandel en varkenssmoor
kruipt door de heg en claimt mijn open serre.
Door buitenboxen hoor ik Bauer blèren
tot aan een buurtfeestdecibelrecord.
Een schicht, een klap – dan is er niemand meer.
En met de regen keert de vrede weer.…
Ruis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Leeg de vergaderzaal
Stoelen weer in het gelid
Het scherm in de hoek spuit nog
de laatste nieuwsberichten
Ik ga op de ronde tafel liggen
rek me uit en geef me over
aan welbehagen, gestreelde
loomheid, oh, nu niet
aan jouw handen denken
niet aan genomen besluiten
plannen en actiepunten en
niet aan de ruis van buiten
het rimpelen van…
platteland
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 266 Op het platteland van Vijfhuizen
hoor je de bomen nog ruisen.
Ze zingen heel zacht:
"Weet jij dat vannacht
de populieren gaan pluizen?"…
De volle maan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 285 zag je stappen
in het zand
je spoorde vrijheid
maar een springtijvloed
nam toch de overhand
je wist de volle maan
in het ruisen van
de golven keek je naar
de nachtelijke wolken
en liet je langzaam gaan
heb je stappen niet
gewist zij waren mij zo
dierbaar miste ze in het
ochtendlicht net als je ogen
en de lach op je gezicht…
Hoor je de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 Hij was oranje en
opa leerde me
"aan je oor
hoor je
het golven",
en het ruisen
nam me mee.
Al jaren ligt die schelp
nu hier,
in mijn kast,
hoewel
wat stoffig,
immer ruist
daar nog opa
en zijn zee.…
God
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 79 , oh Dieu,
zeg ons wat te doen,want wij weten het niet
we luisteren het heelal af
met onze apparatuur gericht op de hemel
die zwijgt behalve wat vaag ruisen
van de kosmische achtergrondstraling…
Ruisen van het hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 72 Tijd is nu soms als een bijzonder mooi apart refrein
waarin ruis, wind en regen en zon bij elkaar zijn.
Maar dat af en toe sterk ruisen dat is nog gebleven
dat is deel van het nu, ons dagelijkse huidige leven.
Tijd lijkt een zandloper die gewoon leeg wil gaan
eens zal ‘t ruisen stoppen als wij weer bij elkaar staan.…
terugslag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 in de binnentuinen van de herfst
trekken vogels terug naar huis, hun
vleugels ruisen zachte wind
onder te trage bomen
herfsttijloos en oude bladeren
herijken het gevoel
de waterloop van alledag
mag namen hebben en een lach
die zoemt rond oude wonden,
want
de toegezonden tijd
vermijdt
geen zorgeloze grappen…
koek en ei
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 74 je naam is het thema van weerzien
ergens op een plek van nooit geweest
hou de schelp tegen je oor
en je hoort het ruisen van de zee
het blijken populieren te zijn
die je vanuit de hoogte foppen
met hun geratel van blad en been
in de adem van de lucht
als het niet is zoals het was
heeft het zo moeten zijn en is
‘t verleden het moment…
kenbaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 91 bij het vale licht van een besluiteloos zwerk
deelgenoot te zijn van ondeelbaar verwijlen
een afstand te overbruggen, wetende dat
wat achterblijft als echo blijft naijlen
er is nog zalvende tijd om mee te drijven op
het ruisen van zilveromrande zomereiken
te wissen wat ik weet, te weten wat ik
niet wist en dan moet alles nog blijken…
LIefde tot het eind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 De blauwe zee, de koele bries, de gouden zon,
ik weet nog heel goed hoe het allemaal begon.
Ik nam jou liefdevol mee bij jouw slanke hand
en op de ruis van de branding op het zandstand
dansten wij onze eindeloze liefde in.…
onze duisternis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 verzinkend
in onze duisternis
weten we de wereld wijken
wat van de wereld rest
het ruisen van de regen
het suizen van nachtelijke treinen
die door onze dromen glijden
de warmte
van ons eigen nest…
Liedje uit de mode
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 LIEDJE UIT DE MODE
In quarentaine zing ik zachtjes
liedjes van vroeger en als ik
de tekst niet meer weet
verzin ik een nieuwe
Zo blijft het ruisen in het bloed
de didgeridoo klinkt uit mijn merg
fluit de wind in holle bomen…
Al wat leeft
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 258 Dwalend in gedachten
gaan mijn ogen voort
naar al wat leeft.
En wat mij toelachte
op de helling
van pijn en vrees.
Ergens in een hoekje
waar ik een boek lees.
De stilte overheerst
mijn hartslag lijkt monotoon.
Is af en toe van slag
van immer wonderschoon.…
Verwantschap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 Jouw lichaam beeft
in een glanzend spectrum
verlangend naar het mijne
zoals dat bij jou leeft.
Je ogen stralen,
je gezicht kleurt
een glimlach verschijnt.
Dromen over jou,
vurig verlangen,
samen in verrukking.
Gedachten groeien
naar ongekende hoogte,
ongelijkheid verdween.…
HERSENLABYRINT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 152 Muziek doorkruist
m’n hoofd
stuitend
op een doolhof
van oneffenheden
In een wirwar
van onzekerheden
Op zoek naar
een helder zicht
met minder rafels
en een beetje
meer licht.…
Natuur in beweging
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 135 Passie en liefde
Bitterheid en tranen
Milde geuren achter de wind
Zonneschijn versus regen
Een bewogen hemeldek
Gevormd door wolkenpartijen
Gelijkend op een olievlek
Een warm gevoel
Ontwaakt in mij
In de schaduw van de nacht
Wachtend op een ander getij.…
Het groene woud
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Het kronkelende bospad
zoekt een weg
in een rustieke natuur.
Gezang komt van daarginder.
De zoete lucht is geel.
Voetstappen nauwelijks zichtbaar
het sporadische water grauw,
geknakte takken gedoemd te sterven.
Het bedekte groen
als een fluwelen mantel,
en hier en daar een paddenstoel.
Gebarsten wind blaast
door opgeprikte bomen.
Bijtende…
Zoete geuren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 197 Traag daalt een bij
op een struik bloemen.
Vast en zeker,
ongehinderd,
louter zachtjes zoemen.
Behoedzaam en trefzeker
wordt zoet vocht ingenomen.
Een ontzielde bloem
blijft over,
het is haar overkomen.
Op naar het volgende wonder
gesteund door
welriekende geuren.
In het schijnsel van de zon
blijft het insect speuren.
Zichtbaar…
Ontdekken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 431 Een baby-kleuter zoekt zijn weg
Door een ruimte, weet heg noch steg.
In tijgersluipgang als geen beter
Langzaam, zeker, centimeter voor centimeter.
Probeert een wereld te ontdekken.
Kruipt van hoek tot hoek,
naar allerlei plekken.
Met een rammelaar in zijn handje
en nog nauwelijks een tandje.…
Duurzaamheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 Op het pad
van hartstocht en geluk
als een ontembaar erfstuk
in een duurzaam handvat.
Adem tekent zich af
in de heldere buitenlucht.
Harten versnellen, zonder een zucht
De ontmoeting geen straf.
Individuen smelten ineen
Warmte, straling en gevoelens
Woorden zijn schaars
Duurzaamheid als een edelsteen.…