287 resultaten.
Stem van water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 227 Door water
werd hij betoverd
door wetering
sloot en plas
Met golven
rimpelingen
was hij
in z'n sas
In verten
zeilen
een schip
of boot?…
Rakaposhi
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 Ik wed dat Weter Bet het beter weet
Als alpinist die d'hoogste toppen deed…
Op vergeten wegen wandelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 Je houdt stil, hurkt en ziet
dat zonder bestek of zichtbaar plan
een stroom vormen van verbazing bouwt
je vraagt om traagheid
om te ontdekken welk spel het water speelt
een draaikolk als antwoord
lang zoek je naar de hand van de meester
die uit druppels beelden houwt
je voegt tranen toe
ongebruikt vloeien ze derwaarts
dan keer je de maalstroom…
onderweg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 318 vastgezeten in een kooi van ijzer
voortbewegend over lange, strakke banen
vergezeld door illusie,
weter van waar-en-daar-naar-toe
glas en blik
verdwalend in een onwerkelijk landschap
waar niet op me wordt gewacht
droefheid sijpelt gestaag in mijn hart
als illusie laf de benen neemt.…
De dichter
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 660 hij is iemand die nog iets verwacht
een, al is het bescheiden, woord
voor begrepen worden
door zien
de kringetjes van weters
zoeken niet maar vissen
spachtelpoetsen naar bewondering
vergeten kristallen liggen verder
dan een vijver met bomen
broodkruimels van besef
zegels scheuren leven
woorden breken lichtvlekken
in de stilte bij de…
Onze hooiberg
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 Stoppelveld
kafjes in de lucht
droge zomergeuren
populieren langs de wetering
onze hooiberg op het eind
daarbinnen uit het zicht
ons hol
getrokken en geduwd
in het lange gele gras
ik droom er met jou
bloot te liggen
als pasgeboren dieren
dat is alles
er hoeft niets meer
we kunnen doodgaan
dat is ons geheim
mama begrijpt het…
nanodicht
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 167 ijzige dag
over de wetering
wandelt een ral
verstijfd van de kou
wil die iele narcis
zon en nog eens zon
dor eikenblad
het blijft maar hangen
net als de winter
om en om
worden wilgen hier geknot
het oog wil ook wat
ongedurig
op een nog kale tak
een zwarte vogel…
het is koud en kansarm
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 322 ‘k zag ganzen die niets weten
van het vergassen ergens verder
een zwaan die wist van zijn eenzaamheid
want zij was tot stof vergaan
en ik, ik verpoos in twijfel
in mijn gehucht van beton en spijt
het leven kent de schreeuwers, propaganda
van de rechtse kant - het links is de hoek
van de schreiers, de weters van het heelal –
mijn god…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
In edelmetaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 het was niet altijd
een blok aan mijn been
ik koester doel en bestemming
heb het gezaagd gefreesd
geschuurd en gelakt
tot het echt duurzaam leek
maar het gelach
van kenners en weters
verbrandde het blok als te soft
koos ijzer en smeedde het heet
vormde en draaide in koelend gaan
kon het niet passend beslaan
pas in edelmetaal
heb…
Metamorfose
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 216 Schraal verschijnt in de toppen
de schijf die de dag ontmaagdt
tussen opgetrokken graskragen
doezelt glimmend en naakt
een gestreept plaveisel
kruinen op stam ontwaken
nog geen tint aangetrokken
bloemen komen in bedden bij
half dromend de ranke halmen
uit de wetering staan wolken op
een lichte bries wuift ze op wegen
van heden tot…
Nico van de Wetering : troubadour
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 484 De troubadour
bijna woont hij
aan zijn wetering
maar enige stappen verwijderd
van de stromende Dommel
in ons weidse dorp geaard
en door genen getalenteerd
musiceert hij zijn stijl in eigen stiel
vertaalt als echte bourgondiër
de gevoelens van ons mensen
nog bekend met boerenkiel
over vanouds en heden
in zang en dialect
eigen…
Herfsteik
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 705 blad al kwijt
Een mistige blik over het gesluierde park
een vijver werpt het spiegelbeeld
de twijgjes hebben hun elan verspeeld
vallen dor in de tanden van een hark
Zijn makkers in de bomenkring
zien zwijgend de nieuw gevormde ring
rond het houten hart, onder de late bast
Een najaarsstorm blijkt te gering
hij glimlacht, wuift over de wetering…
Onontgonnen dag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 278 Op zo'n lentemorgen
die zich ontwakend strekt
koel en nauwelijks gekleed nog
terwijl nachtkilte wegvloeit
en het trilt boven de wetering
zweeft een vlechtwerk
van donkere nachtresten
vermengd met frisse dagdromen
dwars door het zinloze draaiboek
van het nieuwe etmaal
In die verwarrende werkelijkheid
verschijnt ze in de jonge dageraad…
Mist
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 245 Geen enkel gedicht
mantra noch wachtwoord
doet hen wijken
ze blijven-hologig-naar je kijken
Gesluierd, gehuld
in witte gewaden
ze wenken, reiken
naar je handen, armen
Ze kennen
geen erbarmen
hebben het
op jou gemunt
Ze willen je
niet verwarmen
hun kille ogen
zonder mededogen
Je had
beter niet
over deze landweg
met wetering…
Picasso ?
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 201 “Voor Rembrandts doen is het een te braaf wichtje,
Haar ogen staan wel heel dicht bij elkaar.
De kinpartij is veel en veel te zwaar,
Ook zit haar mond te hoog in haar gezichtje.
En dat is zo on-Rembrandts dat ik zeg:
Het heeft het meest van een Picasso weg.”…
Bont(j)e specht in Mei
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 Beste Jan, het moet me van het hart
Dat ik kritiek (Bet Weter's) ondersteun
't Verweer van jou is ditmaal
Naïef als 't rijm van je gedicht
We zijn van jou voorwaar beter gewend
Met hij en zij wou ik geen nadruk leggen op het "wij"-gevoel,
Als wel de overkill van 't ik,
de overdaad die 't ego krijgt
in hedendaagse poëzie.…
Dwangrijm
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 54 Een subtiele verwijzing naar Jan Woordenaar (zie het snelsonnet vandagelet), het vrij worstelen met het gebonden vers en...schrik niet...het duel dat hij met Bet Weter uitvecht - en vice versa - een bloedstollende vete, over woorden en klanken, neurotische rijmdwang en compulsief dwangrijm...…
vn - vs vk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 77 "
Er was één stem - VK - die
zich onthield
't Was de VS die vrede
tegenhield
(en met vrede, Beste Weter, wordt natuurlijk prozaïsch de "oproep tot een onmiddellijk staakt-het-vuren" bedoeld...
maar dat paste tot mijn spijt
niet in het rijkrijm rijk...)…
De kraai
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 46 De kraai is onzichtbaar
zwart in de dunne lucht
die ijl vervloeit en werelden
verbindt, boodschappen
openbaart die ik niet begrijp
tot ze in me doordringen
scherp, diep en onuitwisbaar
overweldigend, alles
verandert en ik weet niet meer
wie ik was voor het zwart werd
en de kraalogen met hun snavel
op mij inhakten…
Melancholia.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.163 Maar de zon hield op te zengen,
En ik zag de schaduwen lengen,
Lavend, over het veld:
De lichte zilvergazen
Uit damp van water-wazen
Van de wetering op-geweld.…
De nachtuil (2)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.509 – ach, ik kijk er wat op neer
zijn wereld is beslist niet beter,
al is hij een onverbeterlijk weter.
Ik laat hem maar, ook hij verdwijnt weer.
---------------------------------------------------------------
Zie ook [url]http://www.depriman.nl[/url]…
Omarmd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 281 door de zon
reden we je tegemoet
gewapend met zonnebloemen
drie soorten maar liefst
liepen we naar daar
waar gisteren de kist
nog open was
om je te zien
met een vredig gelaat
je colbert aan, met daarin
je visite kaartje van
' Poëzie gaat door '
vandaag de uitvaart
aan de Wetering
prachtige wolken
omlijsten de horizon
je…
BLAUW
poëzie
3.0 met 4 stemmen 531 Als 't zonnetje speelt door het knoppende hout,
Het koeltje zo zacht langs de wetering strijkt,
De merel haar nest in de meidoren bouwt,
En de aard wel een bruidskleed van bloemen gelijkt,
Begeven zich trouwe gelieven naar 't bos
En zoeken er maartse viooltjes in 't mos.…
De Wever
poëzie
4.0 met 4 stemmen 390 Ik ben veel zachter en veel stiller
Dan ooit geloven
De durver, weter en bediller,
Drukken en groven.
Mijn huis een hoge en lichte kamer,
Mijn dag een morgen,
Ben ik een hemelse beramer
Van aardse zorgen.
Mijn wanden hangen vol tapijten,
Door mij geweven:
Kleuren en draden die nooit slijten
En eeuwig leven.…
Echten buiten seizoen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.034 De pottenbakker zoekt de leemsoort uit
voor als in de gestoofde zomerdagen
de Randstad hier haar rondje Echten doet.
Nog is de oven dood, nog lopen
kippen op de lege schappen
en is daar buiten het dorp
een opsomming van niets:
schoorvoetend zonlicht, vechten
tegen de gure molenwind,
nauwelijks gras,
niets eens een brink,
die dorpen immers…
Prima Materia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 Wanneer wij komen te liggen in
de handpalm van de tijd,
die adem over jou en mij
doet strijken en ons dan
in één zucht wegblaast.
Wanneer wij dus door eeuwen waaien
in het heelal van onze dood,
zullen wij zoveel zwaarte krijgen
dat ik naar jou en jij naar
mij wordt toegebogen.
We zullen elkaar vast wel niet meer raken,
maar reiken…
Kleuren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 753 Ik zie een overmacht
aan weemoed in je ogen.
Ik vraag of je gelukkig bent;
je zegt: nog koffie?
Wat wordt de wereld wit,
wanneer ik vragen aan je stel.
Ik zie de pauwen
op een kinderboerderij
en denk dat zo
het paradijs geweest
moet zijn.…
Dit wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van dit blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
dichter contra gedicht
pupil, blinde vlek.…
Taal van liefde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.072 Alle clichés aan jou gericht:
Julia, Roxanne, Regenbogen,
ja, alles wat ik ooit gedicht
heb over jou, ooit overwogen,
is te goedkoop en te oneigen,
ik gooi het weg, wanneer ik in een
hartslag voel hoe puur en zacht
jouw ziel zich buigt over de mijne.…