Alle inzendingen over winderigheid

het is je muzikaalste lichaamsdeel je laat het eigen melodieën fluiten al ga je daarvoor beter eerst naar buiten de lucht wordt anderen zo vaak te veel en als je bezig bent dan kijk je scheel eenmaal begonnen, ben je niet te stuiten je voelt je één met ploerten en schavuiten maar daarna loop je snel weer in 't gareel je hebt er bij die…

reclameborden als windvangers schaars stationsmeubilair in een winderig exterieur waar treinen slechts mondjesmaat stoppen en de tijd geen naam mag hebben…

Winderig buiten zijn.. In de witte kou.. Harde waters met glijdende ijzers.. Wintertenen bij het warme vuur..…

je weet niet wat je wil eerst zonovergoten met winderige plaagstoten dan water dat valt in kogeldril ik wil je liefelijk beminnen als jij plechtig belooft te stoppen geen mensen meer te foppen met je… dagelijks natte grillen…

en dat is dat Verwacht van mij geen wijsheid Ik lijd een winderig leven Mijn 'stekels' groen in de kruin Welke spin zal in m'n knot een web gaan weven?…

Serieus verliefd op het achterland dromend over een vreemd soort geluk alleen de maan boven de velden aan de binnenkant papieren uit verleden krijgt het winderige eindelijk bestemming gelukkig dat vlinders geen dromen hebben.…

Het winderige Walchers platteland, De Bevelandse Zak in lentekleuren, De Oosterscheldekering met haar deuren, De goelijke Zeeuws-Vlaamse ‘overkant’; Kom gauw eens langs, beleef het Zeeuwse leven, Voordat het aan de zee wordt prijsgegeven.…

Nu weet ik het zeker: God is liefde zoals ik hem laatst tegenkwam op een winderige straathoek in verschoten spijkerjas, pijnzend over iets zeer lastigs ik wist niet wie hij was en vroeg hem naar de weg, gehaast zoals altijd die wist hij niet- hij was hier niet zo goed bekend maar uit zijn onbeholpen worden sprak hoe graag hij me geholpen…

door hun donkere zijn en kleine verwarde hartjes midden schemerige winderigheid ril ik onzeker met hen mee stil hopend dat de zon met warme stralen hen tot ontvlamd verlangen in mijn wereld verbreidt als aanhalige glimlachjes midden mijn gedachten neerschrijft…

zo'n winderig spruitjes gevoel zo'n kleierig bloemkool idee zo'n zuurkool in het vat gedachte met of zonder jus geprakt en een toetje toe daar kom ik maar langzaam van los en moeders met ernstig gezicht het geblokte tafellaken uitslaan en zich afvragen, "wat is er toch met die jongen"…

'Mij zul je dan niet rond zien struinen bij deze winderige ruine. Ik zit, als het hier sneeuwt en vriest, mooi in Venetie of in Triest, en, wat ook aardig is, daarginter komen wél trema's uit de printer. (uit: Goed voor hart en bloedvaten)…

Koud, winderig, geen tafeltje dekje. Maar slechts afzien en ontberingen ten top. Dat alles heeft men over voor een grammetje goud. 's Avonds verstijft van 't bukken; teleurgesteld, stram en koud.…

ik heb haar zien groeien op de kale rots altijd winderig in armetierig licht met nauwelijks zon waar anderen wiegden schichtte bliksem in donderslag zag hoe fier zij bloeide terwijl toch alles tegen zat zij is nooit geknakt tegenslagen kleurden haar karakter strak zij heeft vrucht gegeven om haar kracht door te laten leven…

Onkruid bestaat niet zegt een lieve tante uit het rivierenland ze noemt ze wilde planten en je knikt ja wiegt jouw stevige stengel in de zilte winderigheid laat onverwacht jouw stekels zien lokt vogels met jouw rijpe zaden onkruid bestaat niet beaam je nu volmondig en de hongerende wind neemt jouw stuifmeel mee.…

wachten wil ik nu niet langer op wat winderige woorden 'k wil je mond zien en die kussen. vergarend langs de rotsen vliegt mijn gedachte naar je toe. hier, ver weg van jou, gedij ik net zo min als de kleimais die in het zand groeit.…

of het nu zonnig is winderig of regenachtig als je wakkert, je ogen nog gesloten weet je vandaag is geen gewone dag hier en nu begint het nieuwe jaar van jouw kalender vier en gedenk wat achter je ligt ervaar het hier en nu intens en droom over morgen en de dagen daarna durf te verwachten in het weten soms zoet, soms zuur zal het…

het stormseizoen is begonnen als ik mijn ogen sluit hoor ik dan nog wel de vogels zingen het zoemen van de bijen en het ruisen van de wind zal ik het missen de geur van pas gemaaid lentegras het stuifzand op een winderige dag en het rood van de ondergaande zon hoor ik dan nog wel het fluisteren van overleden stemmen of zullen woorden…

Met kalmte van een nuttig mens keek ik naar wolken en vertrapte haast de stralend blauwe pol, de ereprijs waar je die niet vermoedt, tegen het stenen trapje aan de voet van een nog kale winderige dijk. Ik mocht je zo, de zin die ik aan mijn verleden geef hangt af van energie en van toevalligs dat ik zie.…

Winderig was het in het bos. Menige bomen waren gespleten door de harde windvlagen. De wind bewoog zich voort, in mijn adem. Langzaam kwam er een stilte toen de wind zachtjes, leek uitgeraasd. Enkele verwelkte bloemen lagen kriskras over elkaar.…

eveneens wordt beweerd dat haar borsten loodrecht op de horizon staan, wat onnatuurlijk is, gezien de zwaartekracht de jubel van tenen en het kriebelen van vleugels in plaats van haren op de rug hij weet dat niet en denkt aan lammer- gieren op de thermiek in de Vogezen walmende wierookstaafjes in Taipeh sky-diving van de Mont Ventoux winderig…

Het wringt zich tussen firmament en het bonte van de vroege akkers overdrijvende dreiging deert niet Het water is hier nooit ver weg het verleden sijpelt over nooit bestane dijken De wind wordt oud weet geen richting meer te vinden zwenkt tussen west en kracht acht De zeilen zoeken waterwegen laveren door winderige gewesten van dwaallicht…

Ik heb getracht de zin van het bestaan te zien en ook die van de mijne Maar ik zag veelal donkere wolken, striemende regens, hagel, sneeuwstormen, ijzel en gladheid met heel veel vallen en weer opstaan En dan de wind, die winderige wind zowel uit oost, west, noord en zuid snoeihard lang m´n hoofd razen Maar ook soms een spatje zon voorafgaand…

Kort en winderig, zo is hun reis, en bedekken bruin gekleurd de wegen. Zie mij zwijgend mijn vuisten ballen, met niets meer dan een triest gevoel. De lucht boven mij, het kleurt grijs, en ik weet: Straks wacht me de regen.…

in zijn hoofd weerklinkt nog het geluid van haar naderen dat geklepper harer sandalen als los geslagen leren luiken tegen een winderige muur die nacht staat gegrift in zijn uiteengereten hart met haar kwam immers ook de geur mede van hem wiens zijde zij verkoos boven zijn gewillige lende zijn naam doet er niet toe heeft het nooit gedaan…

Bloem (Domweg gelukkig in de Dapperstraat) natuur is voor tevredenen of legen en dan: wat is natuur in deze stad een eilandje met bomen en wat gras gelegen in een grafelijke plas een toekan op een winderige pier een doek van Potter met een dooie stier een koningspinguïn in een schimmenrijk twee turkse tortels in de Schilderswijk…

wij zijn hier hevig verontrust woont onze Koninklijke Majesteit bij voorbeeld niet te dicht op de kust kan ze niet beter ongebruikte kroonjuwelen bij Lopik in de bewaar geven in roestvrij stalen laden met al die toegenomen winderigheid hoe staat het met haar assurantie weet zij dat er alleen wordt uitgekeerd bij officiële storm met gedeelde…

En hier nog aan het vensterglas aan de bedroefde ruiten beeft in wat nu weer buiten van winderigs in opstand was een druppel van de regen, kleeft aangedrukt er tegen, rilt in het kille licht.…

Grauwe lucht Winderige wolken Drijven vermoeid voorbij De lariks buigt Alleen zijdelings Geboeid zijn kruin Naar het oosten Op naar weer Een grijze dag Dan onverwacht Zo maar een zuinig Zonne straaltje Doorklieft dapper De grijze donkerte En dan, als uit Het niets landt daar Met een vrolijk Roekoe...Roekoe...…

En hier nog aan het vensterglas aan de bedroefde ruiten beeft in wat nu weer buiten van winderigs in opstand was een druppel van de regen, kleeft aangedrukt er tegen, rilt in het kille licht.…

Nee, haar blik zegt van niet Mijn gevoel vertelt me ook van niet Op een winderig perron staan twee mensen Ze kijken naar elkaar Op een winderig perron staan twee mensen Ze kijken naar elkaar Zij kijkt naar hem Hij kijkt naar haar Ik zie haar blik Haar trein is bijna bij het station Ik wil haar kussen Hoe pak ik dit aan?…