Alle inzendingen over wirwar

Het zijn de nachten die als loodzware dekens neervallen terwijl de tijd knaagt aan een wirwar van gedachten nog eer je naam geroepen kan worden scheuren de letters uiteen stuiteren losgeraakt van elkaar op het plaveisel van de uren waarin blijven geloven als er niets meer is dan het leeggeplunderde van je wezen?…

Een wirwar kluwen draden spuwen uit spinnenrag wiegt en hangt aan grauwe daken de uitgedroogde hulzen die jij nog wil bewaken zijn grijs gekleed in 't fijnste zilverstof dat jij ooit weefde jij hebt hun ziel in slaap gewiegd om nooit meer te ontwaken je hebt jezelf ook ingepakt als troost voor koude dagen…

Taaihouten spiralen Wirwar van karig hout. Een gespikkelde borst Verstijfd in de achterdeuridylle.…

je handen zijn getekend door de tijd een wirwar van vormen en lijnen: rivieren van een eeuw. Botten en vel zijn bijna een. De druk van het leven gestempeld op je lijf. Maar zoals altijd blijft het blauw van je ogen de jongheid van je geest veraden. Een lang vervlogen tijd huist in de gedroogde bloemen in je haar.…

hoe je zachtjes slaapt en hoe je zelfs mijn hand niet wilt, wit en weggetrokken in de waas van niets rechtop steunt de stoel het oude lijfje niet veel groter, dan het kind dat in haar ogen nestelt langzaam steelt de dood jouw immer grijze haren uit de wirwar van vandaag mijn hart bloedt witte dochtertranen langs jouw stille wang…

het wervelt vonkt en fikt de wirwar in je ogen het branden stikt als voelen zonder handen je leest woorden op mijn huid en streelt het tegenstijdig vleugen in meegaandheid we breken lucht met kussen tussen zachte rode lippen waardoor liefde zucht ik raak je daar bekruis me met je warmte in genot, de toekomst haat het celibaat…

restje soep, wat brokjes kaas tien taai geworden broodjes een wirwar van fragmenten van verhalen afvalbakken overvol plakkerige keukenvloer loden benen, houten kop geur van rozen kookboek met uitdagende gerechten kroost vertrokken kliekjes van verjaardagsmaal vergeten bal en tandenborstel het nieuwe boek lijkt spannend.…

Niets heeft een bestemming alles leeft in verbeelding en in de wirwar van wegen verdwalen alle richtingen. Miljarden jaren stapelen op in het zonlicht dat nu straalt en de oliepan doet spetteren bollen bakt met rozijnen. Aan het eind van zo'n tijd die geen enkele zin vond ben ik maar een schijntje een gillend keukenjoch.…

Het wonder van webben, wirwar van draden van druppels van werk en van weven in bos op de paden, in de tuin, in je leven, behoedzaam gesponnen de parels gewonnen, in de morgen, een uurtje, onvermoeibaar, de spin en haar rag, zo fijn en zo teer, trilt in de wind wiegt heen en weer, de dag die begint met een lach dank dat dit mag en ‘…

Waar onze taal nog zuiver zingt en met Herinnering aan Holland wedijvert, in klaarheid blinkt Verschijnt een brede lach op het gelaat van god Apollo En knikt Pallas met instemming goedkeurend bij dit motto Maar nu verstoort multilinguaal een wirwar onze spraak en schrift In Babylonisch kakelbont emoji's en graffititaal Een…

Vaalblauwe ogen, waas vol waanzin heldere gedachten zijn wensen en zijn dromen vaalblauwe ogen waanzin in zijn geest wirwar van gedachten kronkelend in zijn hoofd de haat, de mensheid, het bestaan verschoppeling van het leven mensheid zo gemeen haat vol haat is wat hij voelt hart vol emoties daders van de pijn en wreedheid zal…

niemand kan de klok vooruit zetten en van terugdraaien is geen sprake Kan nog nauwelijks op beide benen blijven staan gevoelens die het toekomstbeeld beletten pijn die naar bitterheid blijft smaken Ze pakken elkaars hand maar leidt naar geen enkel spoor bloed stopt met stromen Ijskoud is hier relevant hoop hetgeen ze verloor en de wirwar…

het is een jungel in mijn hoofd de gedachten springen weg als een bende opgejaagde konijnen maar een weg is maar een weg een bonte mengeling lappende waarheden aan elkaar het is een jungel in mijn hoofd een caroussel van verwarring in vijfde versnelling maar een idee is maar een idee kortsluiting door een wirwar electrisch geladen draden…

zelfs voor een geoefend oor bleek het onmogelijk in de wirwar van geluiden een leidend ritme te ontdekken chaos zegevierde tot akkoorden hun eigen pad met lieflijke tonen bedekten waar in harmonie melodie ontstond je lachte toen jij uit het pandemonium van herrie kwam de buit schitterde in je stem met hemels geluid hoge…

( pa ) leven in het voel van verlaten wuivend op een kaal heideveld zoals het dorre dopjesgras gevangen in een wirwar als van zwevend spinrag over het koude moeras een dof berkenblad in ongedurigheid cirkelend rond verarmde grond gelijk de nijverige herder die een schamele kudde drijft in eenzaamheid verstomt de staf als…

het strekken van mijn vrije hand in de wirwar van emoties raakt geen snoep of het hoepelen van een kind, het raakt de smaak van angst die belegen in het boeket van onbegrepen tijd zich verzet tegen de hulpeloze geest het ervaren van erkenning ontvreemdt het lot van oorsprong, waar is de wijze in mijn andere hand gebleven nu ik dwaal…

de volgende klop neemt de tijd het hart loopt over van liefde het vult zich met bloed tot slot een extra zet een paukenslag BOEM daar stroomt de vloeistof door de wirwar van het vatenstelsel ben je van slag als woorden niet of repeterend uit het hart stromen bang misschien dat je hart voor iemand anders overslaat…

Sui ci Ling heeft het geweldig naar haar zin gevangen in de klauwen van haar ‘leuzenspin’ op het pretparkplein van je win win win Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui ci Ling klim klim in het touw van je wirwar en spring spring spring uit de tralielilaklauwen van je ‘leuzenspin’ op het pretparkplein met je kin kin kin Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui…

Zij liep in pose voorbij Haar voetstappen klonken helder in de holte van de maan Met haar verdriet onderhuids laat zij mannen slechts verlangen met heel af en toe Een mooie pijl van de boog die in een wirwar van woorden trefzeker Zonder twijfel of veel angst Met veel passie en goed gericht doel heeft getroffen...…

samen in de milde oktobermaand van ons leven met een wirwar van wegen hebben we een pad gebaand we proefden rozen in zachte liefde wijnen met gevangen zomers zo zorgeloos, zonnedromers soms liepen we naast elkaar zoals het ons beliefde steeds omarmden we onze kinderen herkenden hun vreugde en pijn die we niet konden verhinderen al was…

Van Gogh-je met gemengde technieken aquarelletje om van te genieten broos brokje in de wind herkenbaar windekind uit een zwarte krioelende wirwar mierenfeest gelijk, heel bizar ploppen de poppies kleurrijk open als zijden rode doekjes onverdroten heerlijk rood op wit met zwart pentekening van een gebroken hart rode stippen neergedoekt…

sinds tijden kijk ik weer van dichtbij naar die zonderlinge maaksels: de schorshuid diep gegroefd ruwe gravure van droog-ritsen wirwar-stroompjes doorsnijden winden zich waarin kermesrood een rondhangen traag trekken van vuurwantsengewemel stamopwaarts voortschuift tastend voelhoorns volgend aldoor snijdende honger drijft hen van ver…

zacht spinnen mijn dromen wervelingen in luchten die het bestaan anoniem ontvluchten zij zijn niet benoemd niemand heeft in hun kleur of opvallende vorm de storm gezien toch komen heel langzaam hoofdletters uit de wirwar van lijnen en emoties gekropen krijgt de droom zijn plot en gaat in sferen verkeren die net even anders…

Ik blijf steken in een wirwar van draden. Mijn tranen zijn als de dauwdruppels aan een spinnenweb. Ik ben verkeerd ingeschat Die spin wordt ook als akelig waargenomen. We hebben gelijkenissen Al verschillen we in grootte Maar we zijn allebei intelligent op onze manier.…

De dingen van de dag verdwijnen voor de Bloem in barnsteen in miljoenen lange langzame jaren beschermd bewaard gebleven Te mooi om waar te zijn een Bloem in barnsteen van naald tot draad: vijf kroonbladeren beteugelen De mengelmoes van meeldraden een wirwar zo je wilt Zelfs van het stuifmeel bleven een een paar korrels hangen…

Strompelend in een wirwar van donkere straten, verbijsterd om de duisternis, zoek ik helderverlichte huizen, die mijn sterflijke nacht kunnen omsluiten. Verlangend naar een warmte, wentelend in het schijnsel van zachtverlichte ramen, geef ik namen aan een liefhebben op een eenzame, verlaten weg.…

vechtend rollen de cellen over de straat die leidt naar het bewustwordingsplein kleine en grote wijze en idiote grijs gekrioel hersenvat vol venijn de dienstdoende hermandad staat passief met zijn gummistok in de hand geschikt voorwerp tot zelfkastijding in deze wirwar allerminst een probaat middel om effectief erop los te slaan plotseling…

en onberoerd staat dit verweerd geweld boven de wirwar en het gekrioel der mierennesten, en het zichzelf verdelgend menselijk gewoel.…

De eeuwenoude notenboom staat Diepgeworteld, breedgeschouderd de takken uitgestrekt -als in aanbidding opgeheven handen - wuiven zacht op het ritme van de wind En iedere avond moest ik de trap op mijn angst tegemoet ik probeerde niet te kijken naar die wirwar van armen gehuld in een diepzwart gewaad ik rende tot ik trillend het…

In 't jaartal 1848, Wismar Een plaats in Duitsland, werd geboren Frege Ontdekker van de logica en mede een filosoof der taal al is 't een wirwar Hij stelde wetten van de waarheid op Het spreken van een held're taal is pré Dat gaat met logica en met een grüner Tee van opsmuk zei hij: "das ist Falsch." (Gottlob) Retorisch of esthetisch…