8030 resultaten.
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 101 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…
Wit, wit en nog eens wit...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 4.825 Hoe wit die sneeuw
die dwarrelt langs de wegen,
die sneeuw die smetteloos
de daken wil versieren,
die sneeuw die stil,
behoedzaam alles dekt:
de mensen, planten en de dieren,
Niets is hier nog bevlekt,
alleen het wit mag blijven
al is het maar heel even,
dit leven
in al zijn onschuld
hier en nu.…
Wit op Wit
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.349 tijd
waarmee uw diepste wordt beschenen
Maar het is toch wit-op-wit - zei ik
en draaide me opzij
maar de man die het mij zei
leek met mijn laatste woord verdwenen
In verbazing bleef ik achter
met dit ene schilderij
dat mijn verbijstering trotseerde
witte veertjes had gerezen
en ik dacht er aan de man
aan wat hij zei - wie hij kon wezen…
Sonnet
gedicht
2.0 met 117 stemmen 26.152 ik had je bloemen willen zenden
een soort bloemen dat je zou doen begrijpen
hoe ik wandel
onder welke luchten ik wandel
over welke bodem ik wandel
ik had je bloemen willen zenden
een soort van winterbloemen
met de bruine kleuren van de laatste roos
en de geur van nachten lopen
in gevaarlijk terrein
door verwaarloosde heggen omgrensd
waarachter…
Hij is het haasje
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 503 Ze zijn bijzonder zeldzaam – witte hazen;
Toch is hier in de buurt zo’n beest gespot,
Een vreemd gekleurde speling van het lot,
Al zou het mij daarom ook niet verbazen
Wanneer het Michael Jackson is gegeven
Dat hij die haas is in zijn volgend leven.…
Twee takken
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 157 Hoe van de boom
Twee takken werden
Afgebroken, ruimte
Gemaakt werd voor
Jong leven, nieuwe
Uitlopers de kans geeft
Om te groenen, ook al
Is het maar voor even,
Want al wat groent
Trekt naar elkaar toe
In weer een nieuw leven…
Bezoek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Het wil nog steeds niet bij me binnenkomen
Dat deze lompe patser en proleet
Het volgend jaar 'Your Excellency' heet
Misschien verdwijnen straks de boze dromen
Maar hoe hij naast Obama trekkebekt
Zit daar vooral de 'President Erect'…
Kerst 2012
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 Met dank aan dertig millimeter regen,
Een witte kerst is niet altijd een zegen.…
Witwassen
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 136 Ik schrik me dood want Ariël wordt zwart
Kan ik mijzelf nog wel in haar herkennen
Ik weet niet of ik daar wel aan kan wennen
En is het te verdragen voor mijn hart
Gelukkig heb ik nog wat Ariel
Met twee capsules lukt het zeker wel…
het wordt wit
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 395 zoals van buiten naar binnen kijken
vergapen aan wat je niet hebt
raden naar waar ze over praten
hier vallen sneeuwvlokken om me heen
vullen de gaten in mijn versleten jas
de kou is dikwijls te verdragen
als brandende lampen bij dag
in een vrijwel verlaten warenhuis
er is zoveel dat je eens hebt gehad
waaraan je geen eind aan kunt…
Dit wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van dit blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
dichter contra gedicht
pupil, blinde vlek.…
Het witte
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 50 op de vouw
van zwart kierde
licht in
vlakke velden
speelde pluis
als wervelende
helden in warm
stijgende lucht
zij zwermden
geen grandioze vlucht
alleen de eenling
danste wit terug…
wit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 621 'k Draag een witte lelie naar jou.
Maar je metalen woorden
kunnen de kilte niet klaren
- in mijn handen, de bloem, die ik reiken wou -
Ik proef op m'n lippen
het vergrendelde woord.
Onschuld sterft weer in mijn mond.
Ogen neergeslagen,
warmte wordt niet gehoord
- witte blaadjes vallen luid op de grond -…
~WIT~
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 673 welkom
in de wereld
van vele tinten
zwart
kijk
even rustig
rond op je
gemak
kijk
en beslis of je
de brenger
van verlichting
wilt zijn
op dit
scheepswrak…
In het wit
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 4.462 Slechts gehuld
in onschuld
sta ik voor je
vol vertrouwen
in wat komen gaat
want
onze levens
zullen zich vlechten
als boomtakken
die een koepel
vormen tegen regen
stormen weren
zon doorlaten
net als loof
zal ons bestaan
zich kleuren naar
seizoenen van leven
tot het laatste lege blad
door ons is beschreven…
Dit Wit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 252 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van het blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
Schoonheid en beest
dichter contra gedicht:
pupil
blinde vlek.…
In wit
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 323 De natuur was ’s morgens in wit gehuld
als een aquarel geschilderd met geduld,
en prachtig door de zon beschenen,
de herfstkleuren waren even verdwenen.
Wandelend door het bos,
zag ik de sporen van Fazant en Vos,
in de sneeuw waren ze gebleven,
met sporen van meer leven.…
Wit
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 732 de winterschilder schildert alles wit
hij laat de deuren, posten en kozijnen
met verve onder hoogglanslak verdwijnen
m'n huis glimt als het reinste melkgebit
z'n laatste werkdag roept hij me apart
meneer wilt u het wit, of liever zwart…
Omdat dit ook een witte was
hartenkreet
3.0 met 52 stemmen 3.539 broekje het liefst
zo snel mogelijk vies maken
Ging met voetballen onderuit
in de modder en het natte gras
Mijn moeder kon lekker toch niet
de hele dag over me waken
Thuis vroeg ik m´n moeder wijzend
Doe je gauw weer de witte was
...omdat dit ook een witte was?…
Wit
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 212 Gespeelde kinderen
Met hemelse wonden
Zijn veilig en stil
In wit verbonden
Rood met poten
In het aardse zwart
Gelovige honden
Het wit is hard
Gespeelde kinderen
Met lege…
wit
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 303 Gespeelde kinderen
Met hemelse wonden
Zijn veilig en stil
In wit verbonden
Rood met poten
In het aardse zwart
Gelovige honden
Het wit is hard
Gespeelde kinderen
Met lege…
wit
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 279 het wegdek
wit
de daken
wit
de auto's
wit
sinds gisteren
heb ook ik
geen kleur
meer…
Wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 169 Verkwikkend dat wit temidden van
al dat aak'lig zwart. Kon hij maar schilderen…
Met één stip wit
maakte Weissenbruch een vrouw
lichtende
Naschrift: de afbeelding is duidelijker met
deze link: http://bit.ly/aILHE9…
wit
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 532 vreemde gezichten
achtergelaten
in de straten
van mijn stad
zielen vergeten
op de uitgesleten
wegen
van mijn hart
wie ik lief had
zo lief
zijn achtergelaten
op het pad
van mijn leven
bewaken mijn geluk
mijn verdriet
mijn tranen om even
soms kust
kust hij mij
waait voorbij
als een herinnering
aan mijn vergeten zielen
en rust…