124 resultaten.
Er broeit iets in mij...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 648 Toch broeit er iets,
maar ik weet niet wat
Er broeit & bloeit iets
’t maakt mij zielig ongerust;
het woelt & stoeit,
het groeit & gloeit,
het heeft me in zijn macht!
Maar, stilaan begint het mij toch te dagen -
mijn geweten is beginnen knagen!…
Morgenbrood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 149 nu woelt het daar rond
het laat zich niet vangen
omdat de tijd ermee is behangen.…
Scheppen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 367 de zee woelt
kust de branding
zo verzandt de schemer
die nacht doet stranden
de avond graaft
kuilen in sterren
tot diep in de ochtend
om morgen te scheppen…
gebedje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.621 Misschien zou de pijn
Die in ons als wijn
Woelt , dan stille zijn.
Och, even,
Aan onszelf ontheven,
Och, even
Zich in U te begeven.…
Vingerspitsgevoel
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 573 je tipt in
vingerspitsgevoel
ik weet wat je bedoelt
kom druk
maar door begrijp
ook wat je voelt
de buitenkant
heeft nooit een
zachte hand begrepen
maar onderhuids
is er nog leven dat onder
liefdevolle vingers woelt…
mijn gevoel
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 686 Het stomme gevoel
Alsof alles door me woelt.
Het is gewoon niet normaal meer.
De stekende gedachten.
Het rottige gevoel.
Het lijkt nooit over te gaan.…
huiverend hier
netgedicht
2.0 met 44 stemmen 118 in diepe zwarte
aarde woelt verschrikking
verstard en koud
platte schrale grond
in bevroren onschuld waar
geen boom groeien kan
huiverend hier zijn
in verborgen duister
waar jij zo voelbaar bent…
Langzaam maar zeker
gedicht
4.0 met 7 stemmen 8.303 Wind woelt door het natte
groene haar van stadsplantsoenen,
ontrolt een hardblauwe vlag
boven de daken. Wie dit ziet
heeft de nacht overleefd
of hij wil of niet.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Pulp en gif
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 Wie knaagt er aan mijn vroegere idool
Oude liefde roest toch niet, dat staat er,
Wat woelt er in het drab van troebel water
Wat houdt zich schuil in 't slijk van het riool
Het leeft van pulp en nutteloze zaden
Het borrelt in het gif van roddelbladen…
Voorzichtig woelt de advent
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 2.302 Voorzichtig woelt de advent met zachte hand
de beelden los, uit een ver verleden,
van alle pijn gezuiverd door de tand
des tijds: verlangen naar het heden
van die hoogtijdagen met het tere kaarslicht
in van koude ineengekrompen dagen.…
Ik ben er nog niet
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.207 Ik was en ik liep
Ik dacht en ik sliep
Over bomen en het gras
Dacht ik dat het was
Ik dacht en ik droomde
Over Geluk dat stroomde
Ik wilde je zoenen
En jij zoende mij
In het hoofd waaien wolken
In het hart woelt de onrust
Gezocht naar dat ene
Ik was er bijna maar nog lang niet.…
PAARS
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.373 De hete adem van haar ogen
Omklemt me, plant een lemmet
In mijn darmen, ze woelt en woelt,
Zuigt me naar binnen, en rijt zich
Open in mijn armen.…
daar ergens
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 521 het vreet aan me
het gemis aan warmte
het woelt in me
en graaft gangen,
donkere gangen met
doodlopende uitstulpingen
ik treur om jou
want ik ben je
onderweg kwijt geraakt
ergens in die donkere gangen
ik treur om ons
om wat wij ooit waren
want elk van ons
is verdwaald achtergebleven,
alleen
daar ergens...…
je echt ontbloot
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 430 baad maar
in lavendel
maar het water
woelt de côte d'azur
in geurig grasse
het bloemenparadijs
waar jij verglijdt
ontspant en snakt
naar de ultieme rust
van dit lokaal extract
heb je zon beloofd
de kaarsen zijn gedoofd
na een lange nacht
wacht ik tot het lavendelschuim
je echt ontbloot…
gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 349 Hij woelt dag en nacht,
tot hij bijna versmacht.
Het ventje in zijn hoofd,
kan maar niet worden gedoofd.
Hij slaakt een diepe zucht
zijn dromen zijn toch allemaal lucht.…
Gedachten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 186 Hij woelt dag en nacht,
tot hij bijna versmacht.
Het ventje in zijn hoofd,
kan maar niet worden gedoofd.
Hij slaakt een diepe zucht
zijn dromen zijn toch allemaal lucht.…
Eerste Kaars
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 19.736 Ze woelt zich bloot terwijl ik jank,
de eenvoud van haar boezem vraag.
Toen werd ik een jongen en mijn agenda roodbeklad.
Gisteren was dat.…
Weemoed
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 439 Weggedrukt, weer een veilig gevoel
Maar diep van binnen woelt het, koud en koel
Toch de mom weer op van alles leuk, ja het is fijn
maar in de koelheid, bij dat randje, daar wacht de pijn.…
Spiegelbeeld met pijn
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 213 Spiegelbeeld ik heb een vraag
Een beetje minder pijn vandaag
En niet zo agressief
Iedereen is voor mij zo lief
Maar het maakt mij zo kwaad
Omdat het steeds nog niet gaat
Wanneer word ik weer de oude ik
Ik zit gevangen in mijn lichaam het gevoel dat ik stik
Spiegelbeeld dit wilde ik even aan je kwijt
Mijn geest woelt en ik zit met…
kever
hartenkreet
2.0 met 40 stemmen 5.161 onder de bladeren woelt een kever
de oppervlakte nabij met
een bal vol dromen tussen
zijn roestige grijpertjes
in een herfstig landschap
hijgt hij tussen geel
blad en afgevallen appel
en rolt zijn garen tussen
de mestkeverballetjes door
een gevoelstroom vol leven
om kalm en als mist weer
in zijn warm hol te verdwijnen…
Stilte na de regen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 260 Morgen woelt zich al een weg
tussen onze stemmen
langs onze benen
Gister voelt nog zo dichtbij
liefde leek te menen;
lust zonder remmen
De nacht vergroeit met mijn klei
stralen die mij verlieten
ik kom ze nu bij jou tegen
De dag verkoelt wat ik zeg
laat mij maar stil genieten
van de stilte na de regen…
de kudde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 de opkomende storm woelt
door de verkleurende bosrand
zachte witte en vredige schapen
bekleden de uitgebloeide heide
stromen gedwee naar de verre stal
een schuilplaats onder de dreiging
nog even wachten op de felle regen
en de volle hevigheid van de storm
knus en warm gezellig blatend bijeen
heideschapen hebben ‘t niet slecht…
naast raven en stenen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 179 soms denk ik
aan het eind van een lange dag
het is tijd
een stap terug
hoe het zal zijn wanneer niets meer
zich strelen laat, afstand onvermijdelijk spreekt
in alle ernst voor een groter leven
nachtogig
zonder handen om te bereiken
of je lichaam dat woelt in een doodgewone taal
soms denk ik
over loslaten en wie er na komt
wanneer…
HET VALT
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 Maar de aarde met haar zeeën woelt en bidt
aldoor tot het van haar vervlietende heelal.
Onaantastbaar is het zinken, ongenaakbaar
zinkt het rotten, vrijheid voelt het enkel in verval.…
Geen krassen in het goud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Roest van vergane rozen
in vuile vazen, stof
op de tafel, ooit met liefde
gemaakt van de botten
van een beukenreus
naast de oude brieven
handgeschreven schetsen
van twee zielen, eeuwig
jong zonder beslommeringen
geen krassen in het goud
van de beloofde trouw
geen onbestemde vragen
of dubbele twijfel
die wroet en woelt
tussen…
een langgerekt zwijgen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 103 in dit wankele huis
aan de rand van het bestaan
waar de wereld onvast is
het servies stukvalt
de huid geen tijd krijgt om te helen
de schaduw van gisteren niet verdwijnt
waar buiten de wereld woelt
waar geen argeloze dagen zijn
het licht geen opening vinden kan
in dit wankele huis wordt alles stil
waar de nacht eindigen zal
in…
lieflijk is zij die naar seringen geurt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 251 Eén hand woelt door mijn haar
terwijl de andere me lieflijk bezweert
me niets in het hoofd te halen.
Wat zou ik , je buik is mals,
je stem is zacht en je hals geurt vaag naar seringen.
Fluisterend zing je mee met David Bowie
en net als dat Chinese meisje
leg je me genadig het zwijgen op.…
dansende beuken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 188 de grillige verstarring
van dansende beuken
reikt naar de hemel
een dreigende storm
het bladergoud verdoft
de geur van de herfst
warrelt door het woud
raast over de bodem
de wolken sluiten en
verdonkeren deze plek
een veluws mysterie
woelt in de razernij
vannacht zal de legende
in ‘t zilveren maanlicht
nahuiveren door dit woud
in…
flaw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 213 voorbij stille dagen
leg ik mijn liefde te rusten
wijl de dood zit te wachten
vretend aan mijn enkels
als de zon akkers wakker schudt
ontwaak jij tussen het beddegoed
en oma's porseleinen potten
vol tot aan de rand gevlekt
mijn schaduw, nog warm woelt na
in 't matras van heftige nachten
zweef ik ergens tussen hemel en aarde…
VANGST?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 800 De jeugdige wolf
waagt zich eens ver
van 't vertrouwde hol
ziet platgetrapt gras
ruikt een smakelijk dier
al zijn haren springen
bezweet overeind
elke spier staat strak
heel de wereld verzinkt
voor dat ene spoor
de dichter
nog pril of reeds aftands
wanneer
het steeds jonge gemoed
woelt zwelt slinkt smelt stolt
bij een komend vers.…