170 resultaten.
Wat vlinders
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 232 ik grasduinde in groen
met paardenbloem
en madelief
zag hemel
waarin wolkjes
warmte schreven
wat vlinders
in loom fladderen
alsof de vleugels kleefden
een herinnering
aan zomers die
ik ooit binnenging
onveranderd
alleen het gras was korter
of ben ik zelf nu anders…
Harts tocht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.510 hoe je vluchtig aandacht blaast
in wolkjes kou en de
verwarming onzichtbaar
in het nauw
leg je mijn adem stil
ik ril
tussen deze vier muren
weeg de stilte
en tel nog maar eens
je lach echoot door ’t gebouw
en ik
warm twee handen
aan mijn hart…
Ik heb jou mijn naam beloofd
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 282 donker daagt jouw schaduw
op het bankje bij de dijk
je wiegt met de meeuwen
en fluit de golven voor je uit
de geur van pijptabak
trekt wolkjes in mijn hoofd
ik lees de omrande woorden
laverend boven zee
blijf ik je ontmoeten
ik heb jou mijn naam beloofd…
Ik heb je lief
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 693 Kijk ik omhoog
zie ik
witte wolkjes
versgewassen
schaapjes
kijk ik omlaag
zie ik
wit en geel
margrieten
versgewassen
na de regen
kijk ik je aan
zie ik
in je ogen
versgewassen
blauw
ik weet
je hebt verdriet
ik kom je troosten
ik heb je lief…
alles valt op zijn plaats
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 94 mijn mond blies
wolkjes in de winter
ik liet het oude jaar
voor wat het was
dansende lichtvlekken
lieten het dode achter
diep boog ik voor de wind
de aarde wilde me dragen
mijn lichte voeten
voelden de lente
ze vonden ruimte in
het ritme van de tijd…
Ode aan mijn vader
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 365 Weinig woorden waren nodig
al dat geschreeuw en gebral
waren wat hem betrof
volkomen overbodig
hij zat rustig rokend in zijn zetel
de wolkjes wegwaaiend
dat was hij kort omschreven
problemen in één gebaar weg zwaaiend
hij is niet meer
in mijn hoofd en hart
leeft hij telkens weer.…
als ik huil
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 588 Als ik huil
wuift de wind in me zacht
de twijgen van mijn hart
dan zweven de zaadvleugeltjes
van cel naar cel
en bouwen een waterpaleis
met torens van zilvergrijs
Als ik huil
verdampen de woorden
met elke ademtocht
tot wolkjes wit en grauw
maar nooit stroomt het
gezien en zo lieflijk
als bij jou…
Droomijs
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 429 Ik laat de kersen onbeantwoord
(als een soort van buikliefde
verklaar ik deze droom voor geopend
op wolkjes lopen hoort erbij en
als een echte acrobaat begeef ik mij
in hogere kringen alwaar de dans
der dingen poëziefluisterend
tot levensuitdrukking wordt gebracht)
maar het ijs laat ik smelten op mijn ziel.…
Vrijheid
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 516 Mijn winterjas hangt in de kast
ik draag weer bonte kleuren
vogels sluiten kwetterend een pact
om met hun zang mij op te beuren
wind en wolkjes spelen saam
de bomen baren bloesems
zee blaast briesje aan
waar schelpje me komt groeten…
Herfstmiddag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 Wollige wolkjes
scheren het groen
onder gegolfde lucht,
gouden gloed
verteert in bermen.
Tussen klavers
sterft oktober
in bladvormig bruin.
Drassig
staart de aarde
de laatste grassen na.
Schaapsgewijs
nadert het grijs,
de herfst
is zacht dit jaar.…
Just when she needed it most
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 811 Alleen de wind
kent haar verhaal
en troost streelt zuchtjes
weten door haar haren
ze zou het anders willen
veel anders
maar ja dat kan nu eenmaal niet
hij weet het ook….zij ook
en de wind koestert hun geheim
en draagt het mee
geeft wolkjes troost
just when she needed it most…
in een volmaakt ogenblik
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 140 wanneer een klare maan
en glinsterende sterren
mij een winterse
morgen verraden
dan weiger ik in te slapen
tot ik zie
hoe weerbarstige kou
zich vastzet op bomen
die ijzig wit
lijken open te dromen
in een volmaakt ogenblik
wolkjes kan ademen
die magie
kortstondig verstrengeld
met de dageraad…
Het tegenlicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 196 lig op veren
wolkjes
op een hoge wind
hoor toch
het huilen
van een eenzaam kind
zie het lopen
op vaal strand
verloren in veel zand
schreeuw over golven
voorbij het tij
verbaasd kijken zij allebei
het tegenlicht
ontdekt de zoon
de moeder vindt haar droom…
Echte liefde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 250 De warme wind
waait wollige witte wolkjes
langs de knipogende zon
de miezer voelt
als vochtige vlinderkusjes
vrolijk fluitende vogeltjes
fladderen vlak voor me langs
mijn aura weet zich gekoesterd
dankbaar geef ik de natuur
een dikke zoen terug…
sneeuwstil
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 485 Adem krult als wolkjes langs je hals.
Ik huil om de wereld zo wit,
grijp me vast aan je doorweekte jas.
Ik zeg dat ik nooit zou willen sterven.
Je knikt en tikt
een sneeuwvlok
van mijn schouder.…
Save Our Souls
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 130 Mijn ogen morsen tranen
totdat de rem is bedrogen
zoetjes zwevend in wolkjes slaap
ook al snijdt het scherpe riet
Mee die seinen beschijnen ons
met Het Licht in donkere dagen
Mijn grijze stopverf draait toeren
Een vermorzelende molensteen
Veel te veel pijn schuurt
veel te veel vragen draaien…
Sprookje
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.234 Mijn lippen zijn gezwollen,
Mijn bloedt kolk door mijn lijf,
De wereld om me heen vergeten,
Alsof ik op wolkjes drijf.
Het voelt als een sprookje,
Samen zij aan zij,
En ik mag er in geloven,
Want je hartje behoort aan mij!…
onderweg
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 229 weilanden, ze twijfelen
zich groen en geel
laag bij de grondse daken
knikken hoofs
tussen roodachtig roest
op de velden
bolle wolkjes
toeven boven de kust,
wachten met tuiten huilen
moeiteloos loopt een pad
de dijk op,
een vogel staat te wankelen
even uitwaaien…
Lichtzinnige dromer
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 155 mag ik
met donkere bladeren
het licht wegwuiven
om de nacht
met stil zwart
naamloos op te tuigen
nog waait de wind
wolkjes zomer
langs het rood van de zon
kreeg de
lichtzinnige dromer
vandaag meer dan hij won
roerloos in duister
krimpt eindelijk het licht
gefilterd uit schemering en zicht…
Pedicure
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 279 Aan 't einde van 't verhaal
loopt ie op wolkjes, heel sociaal!
De clou is, zet een man op blote voeten
en 't is echt: een heilig moeten!…
Wederzijdse liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Nevelig herfstbos
Herbergt vele roodborstjes
Tjilpend in de kou
Het jaar loopt weer af
Ze kleuren tezamen rood
Op een grauw toneel
Wolkjes waterdamp
Gevormd door kleine bekjes
Cirkelen weeldig
Bladloos in de kou
Met zijn talrijke bomen
Woont het bos in hen...…
In de Wolken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 124 ‘Lieve jongen, ik weet
niet hoe het uit te leggen
maar laat me zo maar zeggen
die wolkjes die je aan
de hemel ziet staan
zo heerlijk wollig zwevend
daar zit zijn oma ook tussen
echt waar – springlevend.’…
Mijn moeder is een monument
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 291 van alle projecten
van alles om haar, om ons heen
Dan worden
wolkjes zonnetjes en
projecten gewoon dingetjes
te doen of niet te doen
te laten of niet te laten
of eerder of later weer op te pakken
Dat moet niet, dat mag dan gebeuren
En je hebt altijd en overal mijn vader nog
in feite heb je zoveel...…
Onbewuste draagmoeder
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 504 Roze wolkjes vermengd met azijn
gekleurde teentjes blanke vingers
weeën voelen nooit echt fijn
deze bleken onverdraaglijk
niet omdat het zware waren
`t zat hem in de nasleeppijn
twee buikjes en een hoge hoed
eureka, je kunt nogmaals ruilen
niet `t pipetje maar het levende goed…
Net binnen zonbereik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 kristal berijpt hangt
een schitterend spinnenweb
net binnen zonbereik
nog zijn ramen beslagen
vragen om onze namen in
een licht ontdooiend hart
als je voorzichtige lach
in de koude ochtendlucht
lieflijke wolkjes dampt
zie ik je ogen smelten
door dit eerste moment
van zoveel winterse pracht…
Dag in dag uit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 265 op stapels van rozerood
vallen droombeelden aan
tussen de borsten van gelijkheid
in een naakt vers
vrij verbonden
naar het poëtische accent
van klankwegen
die samenkomen in één lijn
van klank en woord
dag in dag uit
maar meestal
verdroom ik mijn dromen
in wolkjes condens
op zijn zachtst gezegd, divers
boven de winden uit…
mijn seizoen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 143 Onbekommerd
slenter ik door
zachte aarde
en ritselend blad
Laat voetsporen achter
en kijk niet om
De wind veegt
ze met
een nonchalant gebaar
weg
Verdwenen is mijn leven
Ik adem
witte wolkjes
Blaas plagend door
flonkerende nijverheid
En strijk met
een vinger voorzichtig
over de kwetsbaarheid
van de herfst
een geur…
belofte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 als ik in liefde voor dit kind
mezelf mag verliezen
dan laat ik me weer vinden, in zijn ogen
en zijn huid vol zoete geur
de haartjes, goudgetint van kleur
verdrijven
mijn mineur
om oude diepe wonden
ik verberg me in zijn lach
en waar ik weerstand heb gevonden
blaas ik
zachte wolkjes
door een hemelsblauwe dag…
Ze grazen licht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 132 de wolkjes zijn mak
schapen langs het blauw
in kuddes zonder herder
ze grazen licht
lossen langzaam op
in zomers zonnewind
maar als wit stokt en
zwart gaat bokken in thermiek
dan pakt de kudde samen
ontrolt groengrijs en onweert
tot de luchten zijn geschoond
en de herder verder zomer droomt…
Bleke oevers
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 952 mijn hemel kust
bewogen wolkjes
wanneer ik droevig
naar de regen staar
mijn hemel verzacht
de dwaze wind
wanneer ik kwijnend
in de stormen rondwaar
mijn hemel verbergt
donkere schimmen
wanneer ik stervend
door de schaduwen glijd
mijn hemel weerkaatst
het rustige blauw
wanneer ik bleek
langs de oevers verdwijn…