Alle inzendingen over woord OR spreken

in stilte zwijg ik,in alle talen mijn tong gekluisterd in mijn mond woorden gillen in mijn hoofd maar spreken zal ik niet alleen mijn ogen zijn te lezen lees ze, voor mij, alsjeblieft en zie wat ik je wil zeggen want spreken mag ik niet…

‘ Die het weten spreken niet, Die spreken weten het niet.’ Deze woorden, werd mij verhaald, Zijn door Lao Tse uit de stilte vertaald, Hoe weten wij dat hij wist? Twaalf boeken schreef de wijze, Heeft hij zich dus vergist, Die ons het pad zou wijzen?…

Kijk me aan Ik voel niks Spreek tegen me Ik voel niks Schreeuw tegen me Ik voel niks Spreek vleiende woorden Ik voel niks Huil om me Ik voel niks Raak me aan Ik voel iets Maar het doet me niets…

Onuitgesproken oplichtend in jou ogen Als ik je aankijk in stilte hoor ik wat je zegt al spreek je geen woord Een stralende glimlach roept Ik kan niet meer zonder jou. Ik laat je nooit meer los. Twee handen strelen: Ik ben er als je me nodig hebt. Je zegt me zoveel al spreek je geen woord.…

alleen wat woorden op papier dat is wat ik ben en er van mij zal overblijven spreken doe ik ze niet wel lezen en schrappen meer komt er niet bij kijken of toch?…

Spreek dan woorden uit zonder spreken. Ik hou van het leven. Ik hou van jou.…

Je ogen spreken met liefde en haat. Ik zie het als je met me praat. Woorden zijn niet nodig Als je met me praat.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

de woorden liggen niet voor het grijpen als ik er niet tussen ga staan jou voor jezelf laat spreken je met woorden licht beroeren voordat ik verdwijn het laatste woord is het pijnlijkst ik raakte alles kwijt…

In stilte hoor ik wat je zegt, al spreek je geen woord. Een stralende glimlach roept: Ik kan niet meer zonder jou. Je oogopslag sprekend: Ik laat je nooit meer los. Twee handen strelen: Ik ben er als je me nodig hebt. Je zegt me zoveel, al spreek je geen woord.…

je zegt me zoveel, al spreek je geen woord.…

Totdat de ziel van onze woorden wederkeert werp ik een baken in de zee van tijd dat uit de tal van tekens uit oneindigheid slechts jouw bewegen registreert. Wat komen moest en wat verloren ging, elk spreken kent zijn vastgesteld traject: het woord bepaalt de vorm van ieder ding - slechts dat, wat na het spreken overblijft, is echt.…

In mijn angst zocht ik naar woorden die boekdelen zouden kunnen spreken ik vond ze niet mij restte slechts een uitroepteken…

stil stilte te stil als de maan in mijn hart verscholen luistert naar woorden die zwijgend spreken…

het is niet omdat jij stoere handen aan je lijf hebt en ik het met mijn getrainde hersenen moet doen, dat ik je voortaan links laat liggen. het is niet omdat jij het sappige antwerpse dialect van de dokwerker praat en ik in keurig nederlands de rechten van de anderen bepleit dat ik je voortaan zal negeren. het is niet omdat jij meer houdt…

zoek niet naar mij ik ben er niet alleen, mijn woorden die spreken van taal van verleden, van vergankelijkheid en over jou (altijd weer jou). het is zo moeilijk om te spreken over leugens en niet over mij te praten over de dingen die er toe doen, kom bij mij en praat het uit en over het heden.…

In stilte hoor ik, wat je zegt, al spreek je geen woord. Eeen stralende glimlach roept: ik kan niet meer zonder jou. je oogslag sprekend: ik laat je niet meer los. twee handen strelend: ik ben er altijd als je me nodig hebt. je zegt me zoveel al spreek je geen woord.…

praat en spreek…

De verbazing is te lezen wanneer ik woorden spreek die je raken als had ik dat maar en je huid begint te strelen. Ach meisje, het leven is zo goed dat die woorden van mij niets meer of minder zijn dan andere alleen dat je mij er nu bij ziet.…

het zijn niet de woorden die zinnen schrijven het is niet de oogopslag die huid laat tintelen het is niet die ene blik die wangen laat gloeien het is niet de mond die liefde laat spreken het zijn de handen die spreken, leven en laten voelen waar taal tekortschiet…

Woorden, daden, spreken of laten, Mijn daad, woorden zonder te spreken, Alleen door jou en mij bekeken, In een droom ook door ons bepraten. Ik...…

Ik laat mijn woorden spreken, zonder dat ze harten breken, maar laat ze je liefde geven; Liefde: De bron van het leven.…

Zoals de golven Van de blauwe zee Dansen naar de kust Zo dansen de woorden Het leven in Als zij spreken over Liefde…

spreek beleefde taal dat wordt het beste verstaan en voorkomt woorden [senryu] foto: Martien Montanus…

wentel gekke wind het stof in kringen de veel te vroeg gevallen bladeren met dode bloesems die vergaderen dans met resten van papieren dingen draai mijn zinnen, spreek mijn woorden hardop luid en laat ze galmen dein dan mee met groene halmen draag mijn stof naar kanten boorden jij dwaze vriend de wind mijn ogen zien je wazig mijn stem…

luister, mijn handen omvatten het begrip Waarnaar mijn woorden zoeken Zie, mijn ogen spreken Tussen de regels door Voel, Zingend zijn woorden zachter Nog liever neurie ik mijn melodie Proef, mijn zilte tranen vloeien weg door jouw nabije ogen ruik de geuren van geborgenheid door stil en warm begrip weet je mijn liefste spreken…

Het is stil op straat, De klok verraadt, heel laat Tikt de wijzer uit de kroeg, Ik ben weer te vroeg. Mislukt blijft de nacht achter, Onuitgesproken.…

Een woordenstroom verlaat mijn mond in rust, en vindt de plek die ik heb uitgezocht. Maar tussen al de golven op zijn tocht, verliest hij stilaan voeling met de kust. Misschien zou zwijgen beter voor mij zijn. Hoewel ik dan blijf zitten met die pijn.…

Daar ga je dan Als op de vlucht Met Je verlangens en je dromen Waarvoor Mijn God Ben jij beducht Wat heeft het leven Je ontnomen Wees open Eerlijk Spreek je uit Laat je hart je leiden Dat moet Eenvoudigweg te doen zijn En Tracht niet steeds Mij Te vermijden…