63 resultaten.
Reislied
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.783 'k ga met je mee
bereis gedachten
kwetsbaar
open
'k ga met je mee
hoe wankel
ook het evenwicht
je bent een zeepbel
die vandaag
geen hand verdraagt
ook geen
die streelt
en zwijgend spreekt
maar toch...
'k ga met je mee
verpakt en
ingepakt
vertraand
betraand
vermoeid en
moedeloos
'k ga met je mee…
Volmaakt geluk
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.162 Maar hun dromen knappen als een zeepbel
de twijfels kwamen
De wegen scheiden hier.
Ze loopt weg
Hij blijft even verslagen staan, kijkt haar na
en ziet haar gaan op zoek naar het volmaakte geluk
wat zij bij hem niet vinden kon..…
vlucht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 177 aan je denken
is vluchten
in een waanwereld
echter dan die
waar ziekte en dood
je achterhaald
en weggevreten hebben
waar onze liefde verder
groeit en bloeit en woekert
in zalige vergetelheid
tot een scherpe scherf realiteit
de zeepbel laat barsten
en mij teruggooit in de rauwe hel
die ik beleven moet
tot ik kortstondig…
frêle levensdans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 waar haar spiegel water raakt
in kleine passen beelden schept, voorwaar
haar zachtste zelf laat zien
danst ze
lichte teugen adem
als een zeepbel boven kleur
duizend vadem diep
de wereld schiep een beeld, een kind
uit harde stoffen
doch haar stolsel liep uiteen
slechts door mijn hart
getroffen…
wat is volmaakt geluk
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 313 hoe dikwijls was geluk
voor ons simpelweg
een hotelkamer met bad
waar wij zeepbellen bliezen
om in weg te dromen
doch zeepbellen spatten uitéén
en altijd op momenten
van zeer ongelegen...
maar ach wat is volmaakt geluk
nog in een mensenleven…
Zeepbelt in je bad
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 436 ik harnas
recht mijn maliënkolder
en gevest jij zeepbelt
in je bad en jaagt het
schuim naar mijn gevecht
terwijl ik vlijm
en scherp de woorden kloof
ze puntig steeds onthoofd
warmen de oliën je lijf
al klaar voor ons ontmoeten
ik ben bereid
te sterven in het heetste
van de strijd alleen
jouw zeepbel geeft slechts
sop en kan mijn…
Bitcoin
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 581 De bitcoin wordt gebruikt door criminelen
Ze wassen wit, staan nimmer in het rood
Ze azen allen op de zilvervloot
en uit hun kelen hoort men goudkoorts kwelen
Stap er toch in, zolang uw hebzucht drijft
en blijf erin, totdat u erin blijft!…
Kleur kiezen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 85 ik dwalen
als iedereen me
altijd komt halen
mij de weg en
paden wijst waar
de grote groep verblijft
ik wil weg uit
de gelijkvormigheid van
het zoemend samen denken
dat nooit meer
verrassende elementen
zal kunnen schenken
waar zij elkaar steunen
met dezelfde mantra’s
in geestdodende dreunen
wil snel ontsnappen uit
die zeepbel…
jij en ik
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 596 De wereld werd wazig
alsof er een zeepbel om ons heen gespannen was,
gescheiden van de wereld door een dun laagje glas.
Je tilt me teder van de grond,
ik kijk in je ogen en ik voel je mond.
Ik wil niets liever dan samen zijn met jou,
de zon die schijnt weer,
de lucht is weer blauw.…
Vermoorde onschuld 23-1-09
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 404 In een waas
Prikt de dwaas
Ieders zeepbel door
Het staal trekt een spoor
In de ontzetting van de ziel
Met de stemmen in zijn hoofd
Beroofd van enig moraal
Dief van werd beloofd
Aan de onschuld van het leven
Waant hij zich weer even baas
Over wat hem niet werd gegeven
Met ogen zwart, vaal gezicht
Gedachten verward, doelgericht
Uithaal naar…
Pen op papier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 132 Zeepbel
Luchtkasteel
Eiland der zaligen
Toekomstvertier…
Hoe 'k altijd maar dichter word
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 247 Omdat moeten niet mag
belde mijn grote liefde
mijn vulpen me gisteren
geheel spontaan op
Toch sprak ze
alsof niets eruit wilde
Gelukkig was de verbinding goed
ik wist meteen waar ze zat
Een ogenblik van haar vandaan
zie ik een kostbaar schepsel
in een kaarsblauwe zeepbel
zweeft dwarrelt rolt en stort
plots van een waterval van stilte…
Virtuoos
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 772 hemel
sloeg op papier zijn vleugel uit
vervolgens zette hij de toon
zwijgend, kon niet anders dan
zijn vingers late tolken,
met stomheid slaand
die hem hadden gevonden
één zwarte toets te weinig
ontbreekt de sleutel nog
tot: hoe hij is geworden
of wie hij achterliet
muziek is zijn talent
zijn instrument plaatst hij
in vederlichte zeepbel…
waterweefsels
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 87 buiten valt het zonlicht zachter
een oude wilg staat als een wachter naast
het wit geweven gras
nu pas speelt de wind met kinderen van nu
hij vindt een zeepbel boven blonde haren
en de wens een lied te scharen
tussen alles door
- hoe zingt een hart?…
Poëzie is…
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.538 Poëzie is
als je het hart opent
met een zilveren sleuteltje
dat ook op een fietsslot past
Het doet er niet toe wat de dichter
beweren wil als het maar waar is
voor tachtig of honderd procent
Soms worden de woorden zwaar
als van goud, en blijven niet drijven
En soms is een zeepbel genoeg
om het barsten der aarde te zien
We moeten…
Terug naar de oerknal.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 253 Als mens eindig en hiermee voortdurend in
strijd met verdraagzaamheid en ook leed,
zag men kleuren in een zeepbel en onderwijl
vluchtte men ontheemd zoekend naar rust,
het paradijs.
Alles ontleend aan Moeder aarde verzonken
in een Eeuwig Al.
Bewust of niet van de waarde van het leven
terug naar de oerknal...…
We zijn op zicht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 37 Waaraan houvast kleeft
detail van grote bubbel,
als men in een zeepbel leeft.
Of komen we van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Blijft het oog van het
heelal op ons gericht?…
Het was weer zaterdagavond
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 252 lijn
maar ja, je wilt je prettig voelen
niet meer zo eenzaam zijn
de tv heeft niet zo veel te bieden
het boek ligt doelloos op je schoot
geen zin om er in te lezen
je luistert naar muziek
en je gedachten gaan terug
naar toen, en je vraagt je af
waarom je je geluk
niet vast hebt kunnen houden
waarom en wanneer
ging het stuk
als een zeepbel…
dromen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 198 kunnen zien
hij ware je misschien te groot
mij te klein of omgekeerd
want zien heeft iets van horen
staat er niet geschreven
ze hebben oren en ze horen niet
ze hebben ogen en ze zien niet
ik heb het op dromen gezien
dromen is zalig
dromen een genot
ik hoor je al komen
dromen zijn bedrog
het leven een droom
een droom van een droom
een zeepbel…
mijn gebroken armen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 739 zee er niet
van kan weerhouden
oud zout in jouw wonden te legen
de spiegel van de dag
zo ogenschijnlijk alledaags
legt de leegte bloot
het scheurt het hart in stukken
maakt van de pijn
in de ogen gewag
ziet helen alsmaar mislukken
waar geen leven is,
daar verschijnt de dood
in alles wat de ander
niet meer herkent
zelfs de zeepbel…
HOMO BULLA*
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 906 Gelres praalgraf bleef gespaard
World Press Photo’s stellen hier groots ten toon
Lijden en leed vallen in wijde ogen
Natuurgeweld, vuur, gijzeling en zwaard
Het carillon speelt vrolijk en ik woon
Als wederopbouwkind geboren en getogen
Weer in Het Nu, uitbundig naast bewogen
-------------------------------------------------
*De mens- een zeepbel…
magerzucht
netgedicht
3.0 met 67 stemmen 27.681 rillen onder een sponzig kleed
maar zij beveelt haar spieren
de naald van de weegschaal toont het zwart op wit
bekroont het zweet maar de spiegel liegt
en toont kwabben waar ik ribben en wervels tel
een droge vale haarpluk dwarrelt op haar stramme schouder
nog één gram lichter
één stap dichter bij de pop
die pronkt op de catwalk waar een zeepbel…
Coast
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 858 wind liefkoost de rozenblaadjes
zacht de hand strelend door het spinnenhaar
scheidend de huid met zijn peinsplooien
die zij voortbrengt
De streling verveelt nooit
mits gedachtenloos smorend
de wortels rood verdwijnend
trekkebenend in de zee van
grijs wijs geslagen onbekommerd
alomvattend spat de honingzachte
gedachte uiteen
Als een zeepbel…
station
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 252 eerste klasse- centraal :
een man schildert de zon zwart
op het doek van de waarheid
hij laat zijn naam achter als bewijs
het maakt andere woorden overbodig
wanneer hij het donkere stadspark binnenfietst
op een zeepbel tussen gieren en kadavers
in vlucht gekromd
ik reis voorbij en zie een haai opduiken uit het gras
naast Rome en moerassige…
Gebroken hart
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 903 Ik dweep met haar blonde lokken
als waren zij van goud
Maar spreken is voor haar zilver
dus bekijkt ze mij stil en koud
Ik ben betoverd door haar ogen
haar volle lippen en haar kin
Haar slanke benen adoreer ik
toch ben ik voor haar te min
De hele dag loop ik te dromen
als een paljas als een zot
En zij prikt die mooie dromen
als een zeepbel…
Vrij gezellig
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 6.553 De zeepbel van het dagelijks bestaan:
de afwas als de pannen leeg zijn.
Allé, een schort voor, dit is zo gedaan,
de avond is alleen voor haar, da's fijn.
Ze trekt haar slobbertrui en sokken aan
reken maar dat het echt haar avond wordt.
Hij heeft weer een vergadering op de zaak
vanavond dus geen sex-gedoe of sport.…
liefde
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.142 alles verleden worden
ons warmen door de gloed
van de ondergaande zon
denkend aan hoe het begon
lopen wij verder de regenboog tegemoet
mijn hand in de jouwe
de kleuren verblinden
we durven het aan
laten vlinders voor gaan
onze droom verslinden
jouw ogen die vragen
het antwoord al weten
lopen door de mist het rumoer weer in
de zeepbel…
Binnenwereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 513 troggen van de wereldzeeën
vis ik kleurige meerminnen
en dans met stormvogels
op de rand van een orkaan
de tijd die ik overwin door barrières te breken
laat ik achter op het veld van indrukken
de verzameling beelden in mijn hoofd
die men herinneringen noemt
zijn de dragers van mijn dromen
in het vacuüm van mijn geest
die als een zeepbel…
ZIJN....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Ja,
verleid mij maar naar
"het vervlochten leven"
waarin ik,
in mijn onvolmaaktheid
en de "ik ben",
de gedachte aanraak
als een zeepbel,
die uiteenspat
verdwijnt en verdampt
en de wereld,
gewoon bevrijd van elke illusie,
in haar (h-)erkenning
van het NU mag zijn !…
Verenigd in een Niemandsland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.431 Voorbij de grens van dit nergens
Een niemandsland waar zij wonen wil
In een verloren omhelzing, ergens
Waar ik mijn gevlei verspil
Aan haar slurpende ziel
Als een behaagzieke randdebiel
Vastgepind aan haar vel
Gevangen in een zeepbel
Wiegt ze mijn spinsels op haar deinende borst
Ze bijt speels en spottend in de duim
In de badkuip, in het…