Alle inzendingen over zingeving

betekenis Brengt terug naar de basis In ons huist Het onbewuste juist Latente levenszin Toen het waarom verderging Weten vanuit het hart Is ook wat verwart Niet enkel verklaren Is onbewustheid ontwaren Geen toeval Aanwijzingen bovenal Dicht het toe een waarde Omdat jij het ervoer Ogen gaan open Ontdekpad te belopen Een reis naar Zingeving…

zal ik onder onrust blijven liggen of weggaan van dit pleintje wat me niet doenbaar lijkt met een kapot kompas en een gescheurde kaart met ergens in een achterzak een flard herinnering waarvan ik hoegenaamd de plaats of tijd niet kan zien en dus beginnen stappen, ergens naartoe, dichtbij, nee, zeker niet te ver, de volgende boom,…

Het einde kwam niet onverwacht, het duisterde al lang in je hoofd, toch ging je eerder dan gedacht, maar ik was bij je zoals beloofd. Even verdween de mist uit je ogen, toen je van mij werd weggeleid, de dood kwam vol mededogen en ik deelde met jou de eenzaamheid. De dood geeft het leven zijn enige zin, maar is hij het einde of juist het…

Elektronen, protonen, ionen Marketing, merken, iconen Ratio gedeeld door de mensen Een maatschappij zonder dromen Wensen te weinig Uiten niks Kopen alles Om vervolgens dood te gaan…

's Nachts in doodsangst weet ik het zeker: ik loop van het kastje naar de muur. Overdag mij doelbewust bewogen van het kastje naar de muur. ---------------------- uit: Tirade nr. 200…

We willen steeds het liefst vooruit. Die kant op, waar het lichter is, ontsnappen aan de duisternis, zo snel als kan het dal weer uit. Vergeten wat ons vast wil houden, niet denken aan de eenzaamheid. Ogen dicht, geen angst, geen spijt, geen twijfel aan wie we vertrouwden. De weg is steil, het pad vol stenen. Waar ben je? Hoor je me niet…

De aankondiging, achteraf herkend, vermocht niet het aangekondigde te voorkomen. Alles ging zijn gang. In de studie van de zinloosheid vinden wij de zin; want daar is hij. Veel aanwijzingen treffen wij aan die doen vermoeden dat daadwerkelijk wij niets veranderen dat niet al op veranderen stond. En in onze karakterstructuur, daarin zit ook…

Toch vind ik niet het laatste woord in al de boeken die verschijnen want ieder is toch met zichzelf alleen en moet de weg in 't leven vinden. We zijn verschillend en toch één en kunnen eindeloos wel leren, maar ieder heeft een eigen pad op weg naar zin en vreugdig leven en 't lijden vormt en slijpt de ziel. Een antwoord vormt zich als…

Ze zei: je vangt wel eens wat op b.v. dat je hebbedingetje zou zijn een gebruiksvoorwerp, van hand tot hand en ja, vaak voel ik mij doorgegeven gelijkwaardig aan een of ander. Mensen bedienen zich van elkaar wisselen gegevens uit en raken zoek. Wie hebben we daar? Ik ben je naam vergeten. En zomaar, vanuit de coulissen, treedt een echtpaar…

Alles moeten we lossen, alles laten gaan waar we eens onze hoop op stelden, waar we fier over waren maar ook wat ons berouwde: de misverstanden, het kwaad en de stilte, de haat en de hoon. Alles moeten we lossen, alles laten gaan wat ons maakte tot ik, tot die ene die we zijn of dachten te zijn: de talenten en gaven, de radeloosheid en…

Hij stuurde een mail naar zijn klantenbestand Verkoop die producten die niemand verstaat Ze vormen zeepbellen zonder gezond verstand die uiteenspatten als de wind hun vel raakt Hij mocht stante pede beschikken Schriele graaizucht kunnen ze niet pikken Structurele hebzucht moet je bevallen Wie voor een bank werkt eert slaafs getallen Graaizucht…

Daar waar zinloos toeval, zinvolle bedoeling wordt. Waar zien geloven wordt. Waar weten geweten is. Heimwee. Daar waar geboren worden, sterven is en andersom. Waar einde verandert, in ongekend begin. Voorbij de horizon, begint de horizin.…

Dat mensen op aarde aanwezig zijn, kunnen dove mensen zien. Kunnen blinden horen. Waarom mensen op aarde rondlopen, kunnen alleen artiesten ons vertellen. Een artiest kan van toeval bedoeling maken. Onzin kunnen ze veranderen in zin. Van gedachten maken ze beelden. Van chaos harmonie. Mensen die leven zin durven geven, zijn vriendinnen…

verlicht door de vleugels van de tijd koestert het de contouren van het lichaam, gouden randen aan een moegestreden horizon, de diepste nerf van een zwijgende nacht de zwakste lichtjes feller stromen op de gespiegelde achterzijde van de dromen om aan de schaduwen ontkomen, de zingeving gewogen in gewichtloosheid in alles…

ik had nooit gedacht laat staan verwacht dat mijn verleden leeft in het heden van levensschatten beroofd was ik veel liever dood dan zo door te moeten leven niets meer om af te geven alleen plicht en pijn kan geen zingeving zijn energie voor enkele uren dit kon beslist niet langer duren mijn beste tijd is voor de baas daarna kijk…

De finish, mijn voorgeschreven dood verman je als je tot mij spreekt ik stond te luisteren aan je deur, welke boodschap je zou brengen, beroofd van zingeving in elk schaduwwoord dat opbeurt en met het heden breekt en rust kleurt in het overvolle hoofd.…

kortstondig leven had, nimmer bleef het een onbeschreven blad waarmee de wereld wordt volgeklad, onverschillig voor het einde en voor het “zijn”, feilbaarheid gedoopt in stromen van inkt, bevaren door gekozen muzen die daarin verdronken onweerlegbaar toont de tijd zijn ware aard de essentie, in het alles of het niets, de zingeving…

Een leven in disharmonie met zijn omgeving, maakt het vaak traag zonder zingeving. Ademnood schuurt en piept de kinderborst zonder enig belang; verstikt astmatisch zijn trage pas door de ziekenhuisgang. Dat weer kleur krijgt met kunstmatige lessen; verbonden met pompen en zuurstofflessen.…

Schrijnend, schrijnend is het verlangen naar eenzaamheid, wanneer men geliefde dichter bij komt. Dichter, is eveneens het werkwoord voor de vrouw die niet kan spreken, maar enkel schrijven. Schrijven, al schrijvend vormen mijn letters woorden die het papier snijden. Ik kan ze wissen, maar het papier zal nooit meer hetzelfde zijn. Is…

Je zoekt en zoekt, want je wilt vinden, een schat, die vult, het gat in je hart. Je zoekt in werk, opleiding, sport. Het duurt allemaal zo kort. Kunst, lezen of muziek, hoewel uniek, nog steeds te kort. En 't vult het gat ook niet. De hemel dan? Zo heel ver weg, onmetelijk zeg. Te ver en onbereikbaar. Een veel te grote stap.…

Tussen al die prevelende mensen van de afgelopen eeuwen, zochten véle zielen naar zingeving. Waarom mensen bidden, en wanneer, hoe? Graag ontvang ik in mijn leerproces antwoorden. Mijn levenslust maakt me niet moe, integendeel. Ik leer van de lessen van andere mensen.…

geen plaats hier voor Wijzen uit het verre Oosten: Nijntje en Bob de Bouwer in speelgoeddozen geen zingeving, geen duiding: de kerstboodschap? "Is dat dat lijstje met wat ik nu liefst had?" Dra slapen ze, dek ik ze toe met wat weemoed zoals een mijmerende vader dat kerstnacht doet Moge hun huppelende hartjes in vrede gedijen...…

Opzoek naar werkelijke zingeving en op een goddelijke beleving gaat het echt gebeuren vannacht en wordt deze queeste volbracht Het gaat zo beginnen Mijn handen die trillen Mijn ademhaling wordt zwaar Ik wil haar beminnen zij ligt ervoor klaar Ik hoor ze steeds praten Het gaat over mij Dat ik het niet kan en dat ze me haten…

composities zijn van een ouder repertoire, vaak op hol geslagen door melancholie, ontsproten uit het labyrint van een herkenbare gravure wat geweest is, is geborgen blijft branden als een onblusbaar vuur, de mogelijkheid op elk instrument de toonladder van het leven te bespelen, wat ieder recht geeft op zijn toonhoogte, daaruit z’n zingeving…

Zo kon de maatschappelijke zingeving gedurende dit tijdsverloop van het bolwerk van de krijgskunst, naar de plantkunde en de meteorologie, vervolgens naar zijn huidige bestemming sterrenkunde overgaan.…

Woorden verraden onnodig. De woorden hadden, hebben nooit 'zin' gehad... zij schoten ernstig tekort: emotie voor leugen der eerlijkheid. Emotie in het opperen van listig verraad van intern verwarde geesten. Het komt echter door schijn der scheiding van privé en werk, in onze 'samen'leving. Het was de tweestrijd van elk mens: in vertrouwen…

gehinnik die je benauwd naar adem doen happen en blijken sommige vriendschappen al bestaan ze nog maar veertig jaar tegen alle natuurwetten in toch niet om zeep te kunnen worden gebracht, omdat een vriend die mij van karaktermoord beticht nog net op tijd ’t licht van de waarheid ziet, mij verontschuldigend zijn hand aanbiedt, en onze vriendschap zingevend…

De weg, die je maar niet vinden kan. Open je ogen. Eindelijk. Zie! Zie het wonder, hoe de weg jou vinden zal, als toeval dat bedoeling is. De weg is als reizen, naar waar je nu kan zijn. Naar waar je hier al bent. Samen zijn we op reis, met velen om ons heen. In liefde en vaak in leed. Er is geen ontkomen aan.…

Merels trokken van de bossen naar de steden. In parken en in onze tuinen wilden ze leven. Daar waar mensen veilig wonen. Dicht leefden we met elkaar. Wanneer merels prachtig zingen schreeuwen ze van onze daken. Houd afstand. Respecteer elkaar. Het mocht niet baten. Het Usutuvirus sprak. Usutu is een roepende in de woestijn. Merels verdwenen…

Letters zijn slechts symbolen. Symbolen zijn onwaarachtig. Daarom zoeken ware letters. Naar betekenis. Dansend kleven letters aan elkaar. Zo vormen ze toevallige woorden, die goedbedoelde zinnen zoeken, die ware betekenis willen vinden. Daarom zoeken lezers echte dichters die onbegrepen woorden kunnen duiden. Scherven vinden dichters in…