Alle inzendingen over zomer OR liefde OR leven

Ik sta aan het begin van de zomer. In mijn leven is de lente voorbij. Verwondering maakt plaats voor rust. Herkenning, van wat het leven te bieden heeft. Ook de liefde, herkenbaar en verliefdheid sneller voorbij, dan begonnen als tiener. De wereld stilstaand, draait nu door.…

In de lente van je leven weet je weinig tot niets van beleven, in de zomer van je leven, heb je doorgaans kinderen, die de tijd opslokken.…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

en borders waren jou wereldvreemd in hun saaie ordening en burgerlijke schikking zij zijn een plaag voor je geweest jij zocht je eigen weg in de hang naar koestering en zon met vrijheid in het hete bloed waardoor jij verder en steeds hoger klom ooit zal ik jou weer tegen komen vurig blauw in ons wilde bloemenbed we zullen hemels laten zomeren…

samen wiegden wij hoger en hoger in een ultieme strijd naar de zon jij hoopte met vorm en kleur meer licht te vangen ik groeide snel in verlangen wij wortelden in verschillende grond ik groef dieper waardoor mijn steel rechter stond jij draaide sierlijk naar steun en vertrouwen om ook met storm een hechte basis te houden herfst…

ik zie je lach rijpen als vrucht van je ogen je blik straalt warmte koesterend als zon in het zomer beloven haren glanzen in het volle licht omkransen een blij gezicht jouw verschijnen opent harten zonder slag of stoot legt mijn liefde volledig bloot…

hunkerende stampers het leven geeft lusten in het bevruchten door dolblije dansers zij gaan de zomer begroeten met liefde en barstensvol kansen…

Zij spelen muziek fluittonen in m'n oren Ik luister hun spel doet me bekoren het fortissimo Het gefluister als een stroompje aan de bergrug ontsnapt Het is als ademhalen tijdens.... hun verhalen in de omslag ........kaft van muziek.…

we liepen samen warmte trilde zacht wind wist wat wij wilden koelde ons heel even af het gras was groener dan we dachten wij onhandiger dan we verwachtten het zomerde een middag lang in traagheid van het geven nemen was van geen belang in elkaar heel lang beleven…

bomen fluisteren bos het knagend nerven van het blad door mieren op hun jagend pad zet de zomer neer op mos de bosrand loopt de hei voorbij donkere akkers ploegen voren met balen hooi en resten koren verstrooid zijn daken van de boerderij die zomer heb ik in mijn hand haar geur gegrift in mijn geheugen genieten deden we met volle teugen…

ik herinner me het glooiend geel waar jij zo open was, nog heel waar ik jou de bloemen bracht die ons wekten met hun pracht de druiven bleken wranger dan hun rode kleur beloofde we waren zo verliefd dat we nog in elkaar geloofden ik heb je nooit gezien toen je mijn tranen droogde je hebt mijn hand gepakt toen drank mijn pijn verdoofde…

ik moet leven met de schaduw die ik maak ik loop en heb niet in de gaten hoe vaak we mensen raken ik vlieg daarom veel liever op en kom zo van mezelf los ik voel me vrij zij op de aarde ziet en volgt mij tot ik land ze vangt me liefdevol weer in haar handen ik ben langs geweest neem haar mee voordat ze weer zichzelf vergeet…

je spreekt met mijn ziel en wijst naar de hemel je bloedt uit mijn hart in het rood van de pijn je verdriet is nog warm van mijn tranen draag maar mijn naam vandaag zonder schaamte weg met je angsten je hoort nu bij mij…

ik keek naar je op je spiegelde hemel ontmoette in glas het wit van de wolken zag jou komen in blauw dat strakt boven groen in een zomer vol dromen je was geen fata morgana maar vatte mijn hand keek naar het land en zei, kom we gaan naar het huis waarheen de wind ons zal dragen een thuis waar gelukkige uren zich lengen tot…

je koos voor wit in nieuw beginnen je huid was bruin ogen zacht van binnen lente kleedde je prilgroen en geel je groeide, bloeide naar genezend heel nu zomer je ziet vruchten rijpen een mooie herfst zal de oogst doen blijven we zullen winteren met elkaar, wit heeft de basis neergelegd om elk seizoen te delen als een paar…

ik zie je vlinderzacht weer wieken vleugels van fluweel je pauwenoogt in stil genieten terwijl je tong de bloemen zoogt je droogt nektar uit hun kelken en de kleur verschiet bladeren verwelken als de herfst zijn oogst in vruchten biedt weer is de cirkel rond zont zomer in jouw sierlijkheid voortbestaan is de cocon van komen…

mensen zijn gevlucht naar rust tussen de bomen mos om op te dromen in zonnestralen zie je vlinders dwalen, dansen muggen boven kroos kronen vangen zon onttrekken met hun groen het zicht op vogels in het licht daarboven is het open speelt de wind met wolken die zij vindt ik zie gezichten op de boom vermoed beweging onder donkere…

in je gebaar ervaarde ik je lach een zon die scheen in golven je was het hete zand de branding die in wittend schuim ons bijna heeft bedolven we zagen schepen zeilen op een horizon en gokten waar het water en de lucht begon je huid voelde mijn handen en weersprak de tijd ze brak met vroeger alle banden ze ademde de vrijheid die…

nog zomert het in golven wiegt je lach je ogen stralen branding jij bent de warme zee die ik deze nazomer zag je kleurt zon in zomerbruin, haar oogst is voelbaar op het zand waait nog groen in goudkleur langs het duin het blauw loopt vol met zachte herfsttinten geel dat zongerijpt een koele ode klinkt aan eerdere volheid in bezinken…

een kans te geven en doven langzaam uit donker lacht in dromen het leven van de dag zij kent haar eigen wegen een koesterende slaap zal energie voor morgen geven…

ze asfalteren nu het pad van onze dromen rozenstruiken worden weggenomen het duin dringt aan met zand van strand dat vogelvrij danst in de wind vleugjes zomer heeft meegenomen van eerder samenzijn in paars en geel gaan wij weer bloeien want niemand kan ons snoeien…

Als ik de zomer niet haal Begraaf me op een warme winteravond Proef intens van 't laatste geluid Seconden doden en doden vergaan Kus teder mijn tere huid Liefde leeft en leven moet gaan Als ik de zomer niet haal Begraaf me op een warme winteravond Laat je lach zachtjes met me meegaan En haal weg m’n verdriet Fluister stilletjes mee…

vegen van zomer een dronken behang voelbaar de liefde van levensbelang droomde van leven een gouden glans de herfst is een streven de liefde een dans ik wil je nog even lief geef me een kans de kilte de stilte de winter brak de kilte de stilte ik huiver ik snak de kilte de stilte en liefde ontstak gebroken ontloken dit laatste…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

Hitte kun je met Hitte Bestrijden Dat is te benijden Ik kan er prima tegen Ik heb geleerd Om 2 lagen aan te doen Een voetbal shirt en een katoenen vest Precies die test Maar wel een korte broek Precies dat boek Denk later maar terug aan mij Want ik ben ik En jij bent jij…

De zomer verspreidt zijn geuren door het land leidt zijn zonnige tijden neemt je bij de hand in kleurige weiden daalt neer en verwarmt stijgt op en omarmt met liefde het leven in schoonheid verweven en smeedt zijn gelukzalige band door klinkende harten omgeven…

Mijn ogen kunnen niet verbloemen dat liefde mij gelukkig maakt en dat ik die liefde van jou krijg maakt mij nog blijer dan blij. Ik proef de lente in je kussen en voel de zomer aan je huid daar waar ook de winter soms heerst maar ik warm ook je koude voeten.…

ik zag in je lach een glimp van je ziel hemelse schoonheid voorbij de schaduw van leven mimiek componeerde blijdschap uit stukjes geluk je ogen straalden een zomerse zon in uitbundige verhalen op dat gouden moment wist ik dat onze liefde eeuwigheid kent…

mag ik je een bloem geven gewoon een bloem waarin het groen ook nog kan leven ze bloeit nog in mijn geuren maar jij bepaalt hoe zij jouw dagen in gaat kleuren we wachten samen op het zaad van zomers dromen in herfstig rijpen zal onze liefde blijken…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…