Alle inzendingen over zomer OR sluier OR ontbloten

Soms raakt de regen moe en braakt dan boze woorden die de pijn vergezellen van waarom ik ik kan jou dan niet troosten door de sluier waardoor je ziet ik kan alleen maar zeggen dat het sterven gelijk het leven slechts maar tijdelijk is maar zolang de kim zich elke morgen van het duister keert beleef jij als jonkvrouw telkens de zomer…

in de zachte winteradem bloeit een paarse lentezucht haar slippen schragen minder kou de lucht wil zomer dragen omringd door lichte zoete blaadjes verschijnt een hart van goud opgefleurd door luwe warmte straalt ze binnen zeven dagen tot de vorst weer van haar houdt een dag, een week een wijle als haar sluier liefde trouwt…

in de zachte winteradem bloeit een paarse lentezucht haar slippen schragen minder kou de lucht wil zomer dragen omringd door lichte zoete blaadjes verschijnt een hart van goud opgefleurd door luwe warmte straalt ze binnen zeven dagen tot de vorst weer van haar houdt een dag, een week een wijle als haar sluier liefde trouwt…

De nacht en de mist vertrouwen elkaar met de stilte als een wens die ik mag verbergen in de schaduwen die mij weerloos volgen wanneer ik niets meer achterlaat dan de gil die ik altijd hoor als ik mezelf weer met nachtmerries vermoord…

Sluiers van mist Hullen zich om ons De wereld niet toelatend Sluiers van mist Als wit satijn Gevangen in onze liefde De tijd is zó ver weg Alleen ons en niemand anders Sluiers van liefde Omsluiten onze lichamen In zoveel passie Vervullend onze gedachten Sluiers van mist Fluisteren het verhaal Van een liefde tussen ons Sluiers van…

strijden Echt hard tegen hard Alle geloven De duivel scheidsrechter VERZOENING Slachtpartijen met Dood en verderf Uitdrijving van kwaad Het ongeluk voorbij UITDRIJVING Wapenborden van Elk vertrouwen Goede verdedi- ging tegen elke stoot SCHILD Dun en enigszins Doorzichtig doek Verhullend met slechts Zichtbare contouren SLUIER…

elk moment kan ze worden aangetroffen onder haar sluier elk moment wil je haar kussen maar denk je trouwens dat je het verschil weet tussen zoiets als cultuur en iemand die je kust maar dat verbergt voor de rest van de wereld ?…

ik keek je aan zag je donkere blik ondergaan achter een veelbelovende divers gekleurde avondhorizon lieflijk speelden onze vingers het eeuwenoude spel van het sluieren en met opkomende twinkelende sterren luieren die in jeugdige overvloed alles in zonnegloed zetten en wij drapeerden de minipaneeltjes op elektronische stekkersteeltjes…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het was zomer, met open ramen. Zij hoorden het erf, het gerucht van de hond, het donker gestamp van onrustige paarden. Lagen zij naakt, het dek weggeschopt, speelde hij tot zij duizelig werd en heel zacht? Of lagen zij in hun schaamte te zweten, enkel ontbloot van geslacht tot geslacht? Kwam ik uit liefde?…

Dierenpark voert dresscode in AMSTERDAM - Bezoekers van safaripark Beekse Bergen mogen vanaf zaterdag niet meer met ontbloot bovenlijf door het dierenpark lopen.…

verzand in diepere lagen verloor ik allengs grip op dagen liet wind en regen lang begaan ontblote wortels bleven nog reiken naar houvast in dit woelige bestaan en moeizaam vaste grond hervonden vertakten zij naar zomerend licht sterke seringen kwamen in zicht vragend om voeding voor groei vanuit een eigen drang tot bloei voorbij de groene…

ik pak de zon en stapel wolken tot een open rood gordijn geef mij je warmte zonders sluiers, mijn huid zal liefde voor je zijn je lach kleurt als de wind zijn spel met bladeren speelt ik zie de zomer vonken in je ogen omdat je mijn verlangen deelt we zijn de herfst voorbijgelopen, hebben zacht de winter aangeraakt in het ochtendgloren…

Deze zomer nog zag ik de kever over een lange, kromme tak klimmen. Mos woekerde over de schors. Maar een lomp geweld nadert met een mondvol bevelen in hun vuist. Motregen trekt een sluier over het lover een lap wild wacht op een betonnen lot, een fort van verzet sluimert in de ochtend.…

de nacht De kleur van zoete zomer mag nu schijnen Fluisterend zweven de stralen over de aarde In het zachte schijnsel van de ochtendzon Laten de bomen hun schaduwen zien Bloemen ontvouwen zich in kleuren Een nieuwe zomer is weer begonnen...…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

drijft in het gehoor van de vagebond in ‘t veld die een zorgloos liedje fluit en blij is met de zomer…

ik zie je staan ontdaan van alle luister nog trots en vol elan fluister tegen je zoals ik ook al deed toen jij in vol ornaat alles domineerde jij excelleerde als op een galabal met de lach van alle zomers vaak heb ik je omarmd als de zachte avondwind jouw sluiers even tilde kaal sta jij strak tegen de koude avondhemel afgetekend…

ze ademt vluchtig braakt zich de nacht in verbergt zich achter woorden en geeft de pen de schuld ze veegt het spuug van haar lippen duwt inkt in het papier verraadt haar eigen gedachten en geeft de dag de schuld na iedere zin verder ontkleed ze geeft de lezer de schuld…

Is de concertzaal dicht dan speel ik jouw sonaten weet mij even toegelaten in een afgewogen muzikaal evenwicht waar de klanken zich gaan splitsen in een nooit gespeelde noot hoor ik jou weer aan, ontbloot door verplichte akkoorden en alle goed bedoelde woorden voel ik mij weer verlaten.…

'k Weet haar levenswijs: namiddags laat Ligt zij stil in de omsloten zwoelte En geniet zich in ontblote koelte, Of verwisselt langzaam van gewaad. Ik hoor tonen, ver, als door een kier; Zit ze niet van Sylvia te zingen Met die stem van herfst en schemeringen Voor het langzaam en ontstemd klavier?…

Vlijmende ijzel Speldenprikkelt en verstijft Mijn ontblote hoofd…

laat je los in sluiers en rozen -------------------- Opgedragen aan Corrie en Ad…

Eerbiedig doch stevig ligt mijn hand op het laatste restje leven * de lente met moed gepasseerd kwam de zomer attent met vroege warme dagen, de wolken droegen sluiers op het moment dat het zou gaan regenen, neen geen hemelwater uit den hoogte maar tranen van angst dus geen genezing waar jij op hoopte het gezicht met bril de ogen…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

Hitte kun je met Hitte Bestrijden Dat is te benijden Ik kan er prima tegen Ik heb geleerd Om 2 lagen aan te doen Een voetbal shirt en een katoenen vest Precies die test Maar wel een korte broek Precies dat boek Denk later maar terug aan mij Want ik ben ik En jij bent jij…

Onder de sluier van de nacht heb ik mijn maskers afgezet Lig ik kwetsbaar in mijn bed Confrontatie met mijn diepste wezen Onder de sluier van de nacht kan ik mijn tranen laten stromen Is mijn angst niet in te tomen Ben ik eindelijk wie ik ben.…

Onder de sluier van de nacht heb ik mijn maskers afgezet Lig ik kwetsbaar in mijn bed Confrontatie met mijn diepste wezen Onder de sluier van de nacht kan ik mijn tranen laten stromen Is mijn angst niet in te tomen Ben ik eindelijk wie ik ben.…