Alle inzendingen over zwarte wolken

die naam denk ik aan lijkt een soort langzaam verdriet en lang verleden maar loop je daar wat te wandelen als toerist en je ziet wat ponnies in die bossen in de buurt zwarte wolken en een kleine maan zagen we terwijl we wat praatten over de toekomst ik hou nu van Sleen dat dorp in Drenthe maar hoe kort zijn we er geweest…

ik heb met jou de regenboog zien opgaan in een door zon verblinde bui waarbij donker zwarte wolken de horizon raakten en met hagel schade maakten de volle kleuren kregen nog een schaduwboog tot cumulus de lichtbrekende regen verschoof en wij nog vol ontzag voor dit immens natuurlijk gebeuren de intense kleuren nog op het…

Zwarte wolk, liters water. Dode plak aan haak geslagen. God heeft, na sprinkhaan en zuur, de olie ingezet. Een man staart, meewarig, in hetzelfde stukje zee, maar ziet nu regenboog na regenboog. Zijn blik al op de oppervlakte gevangen. De snorkel van de snorkelaar al voor het spuug en zilte water, in het vet gezet.…

Zwarte wolken rollen binnen In een tijd waar vuur rookt Donkerzwart gaat men beminnen Als men oorlog stookt Zwarte dampen wegen zwaar Op de harten van vele mensen Zwart roet in het haar Licht zal men wensen Haat en troebeling wordt geschapen As is men aan het verstoren Hoop ligt te slapen Uit roet word niks geboren Wanneer komt schone…

De wind spuugt als een slang, giftige kou in verlaten grachten Zwarte wolken trekken langs de hemel de geest is dwalend Breng mijn zon terug ik heb haar nodig. Toe, breng mijn zon terug, voordat de wolken wenen. --------------------------------------- uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…

In sluiers onzekerheid sta ik op mijn balkon de stenen verschieten vergrijzen achter een bui en zakken weg in de schaduw van zwarte wolken, ik wacht op dampende opklaringen die weer kleuren schieten in mijn stille huis De dag heeft veel tijd en al die tijd sta ik hier moe hard te werken, emoties heen en weer te kaatsen…

Ik dacht dat ik viel voor een schim - ze liep rond met ogen die naar mij toe gesloten waren, maar na een seizoen vol stormen en zwarte wolken die keer op keer hard hun hart uit huilden, wist ik mijn ogen uit gewassen in diepe vennen vol van liefde voor mij.…

vandaag ruik ik water niet dat van een rivier of het zoute van de zee niet het frisse van een bergmeer vandaag ruik ik zwembadwater een opblaasbad vol kinderen chloorvrij en vol spetterende bellen ik koester een moment ik verf de zwarte wolken tot het smetteloze wit zoals die schapen vroeger waren, dromend achter in een steegje kindervoeten…

Nadat ze jaren lang Gepaard een kuis en Vreedzaam leven leidden, Hier in dit groene land Waar ze zingend Elke nieuwe dag Bezongen in Gezamenlijk geluk, Is plots een zwarte Wolk voor de eindeloze Zon geschoven - De glanzende groennek Zit verdoofd zijn vrouw Te zoeken, hier aan De rand van de sloot Waar ze samen zo gelukkig…

Jij ging weg en liet mij Achter Zwarte wolken in mijn hart Mist in mijn hoofd Maakt het uit?…

Hagelbuien ranselen de winter weg Avaritia hoogmoedige solitaire zwarte wolk zal de stormachtige wind hem op tijd doorbreken?…

de regenboog ontrolt zich net binnen je gezichtsveld dominerend getekend tegen een onbestendige horizon gemarkeerd en ingesloten door grijs-zwarte wolken slechts gevormd door hun overvloedige lading bevochten door de zon ruimte prijsgevend voor een kortstondig samenspel gebogen als een lans met een overvloed aan kleuren eeuwig verankerd…

Totdat 's avonds alles achter een zwarte wolk verdwijnt, wegdommelt met de doden mee. Dat boven alles uit schoonheid ontbrandt, het uitgestrekte, noordelijke land, doordrenkt met duizeling van eeuwen, zo innig hier omhelsd.…

De zwarte wolken waarvan het krioelt, verdrijven zicht. Onaanhoorbaar de klank van mijn coryfee, die zo rank en blank de zee met tranen van onschuld doorwoelt. De waterspiegel die daardoor stijgt, toont omkijkend wat de machtigen niet baat.…

Zie ze komen als zwarte wolken. Zie ze vreedzaam verder gaan. Ontmasker de slavendrijvers die we zijn. Daarna hebben we geen zin meer. Geen zin om slaven te houden in onze kop. Geen zin om slavendrijvers te willen zijn.…

De Nacht, ik weet haar donkere materie rondom het huis, haar negatieve licht, schijnt met absentie, boordevol mysterie: een zwarte wolk die tussenruimtes dicht Haar stille alomvattende presentie die plichtsgetrouw het zonlicht compenseert dooft weliswaar de ogen-referentie maar het gevoelsgebied intensiveert Zo geeft zij kalmte om ons te…

wolken samenpakten kon ons niet veel schelen was 25 jaar geleden ook zo niet te vergeten die rooie die nu nog wat te jong was: Mia en die Afghaanse…

De vrede is weer ver te zoeken Het Midden-Oosten laait en vlamt Dwingt ons een monster te vervloeken De mens die van een beest afstamt Het Midden-Oosten vlamt en laait Uit zicht door zware, zwarte wolken Dat waar het werkelijk om draait Verdraagzaamheid onder de volken Gevolgen van bepaald beleid Die vallen nimmer te voorspellen Een keuze…

Kijkend in dat diepe gat van vaag verleden waar ware liefde ooit beschreven stond, dreven zwarte wolken zacht voorbij de wanhoop dat het nooit zijn weerwoord vond. Daden, immer onomkeerbaar leden schipbreuk, kwamen om in die poel van loze woorden ondergraven door gevoel.…

Zwarte wolken bedekken de zon, Alle warmte wordt vervangen door kou en regen, Mezelf afvragend waar het precies begon, Kan ik er echt niet langer tegen, Ik zit met mijn handen voor mijn ogen, Te huilen als een weerloos kind, Terwijl ik bedenk dat ik mijn hart heb bedrogen, Luister ik naar de woeste wind, Met nog zoute tranen op mijn gezicht,…

wolk tevoorschijn komt stilte die even valt in een kermis van teveel geluiden het leven zit vol kleine korte sensaties die weer snel vergeten worden ik schrijf ze op de dagen worden al weer voelbaar korter…

maar gelukkig, voorlopig blijft het bij wat zwarte wolken en gerommel in de verte wel langzaam dichterbij ga je beter naar binnen, nee blijf buiten waar je ook bent…

Zwarte wolken zie ik vluchten ijlings, langs muisgrijze luchten als in een spel, jubelend en glorieus dat wel maar ook somber, koud en soms met vernietigende kracht. De bladeren van de bomen kleuren in bonte pracht en kruidige geuren maken je verlangend naar de intimiteit van de nacht en de warmte van het binnen zijn.…

En golft door 't riet in 't water, dat hij, tierend, Opzwalpt en neerklotst met zijn stalen vlerk; Dan, woester woede nog de toomen vierend, Schiet hij de zwarte wolken in van 't zwerk, En wringt ze saam, ze met zich mede-slierend Langs 't aangezicht der maan, waar 't vale merk Der angst op ijst. — En, wen die storm-omnachte Bleek in…

Uit een scherp omlijnde zwarte wolk, viel plots een malse regenbui. ’t Was mei. Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen, een lange sliert.…

Lang geleden, waaiden er zwarte wolken boven Europa. Ze waaien weer van oost naar west. Oorlog in kinderen. Oorlog in hoofden. Mannen gescheiden van vrouwen. Dochtertjes huilend bij vaders die weggaan, misschien nooit meer terugkomen. Radeloze moeders op de vlucht.…

Maar er hangt nu een zwarte wolk boven. Alles was nep en lijkt nooit geweest. Niemand kan mij vertellen dat het gebeurd is. Het is niet gebeurd. Het was een allemaal een droom Op weg naar een nog mooiere droom. Het onmogelijke is waar. De droom wordt niet mooier. De droom is een nachtmerrie en ik word niet meer wakker.…

Haat blaast zwarte wolken naar een barre kust. Vriendschap keert zich om, verhardt tot lust. Het herkent zich in het wit van de geraamtes. Het vindt vrede slechts in tederheid, bij het zachte wiegen der gladiolen in de geile lentewind, bij bomen die de hemel blad en tak aanreiken.…

het beeld verdiept splinters driedimensionaal ik wil niet terug en draai mijn hoofd weg van het graf in de spiegel mond na mond ligt de waarheid uitgestrekt in een rusteloze slaap een naam komt opnieuw langs jaren lopen terug naar achter ik wil ze niet bewaren ze bewaren zichzelf, stromen voorbij tijd tast alles aan maar…

wolken in de verte pakten samen en de storm die zwol aan En in het zicht toen van hun thuisplaats men zag de mensen op de dijk al staan sloegen 17 boten plotsklaps om zijn toen met man en muis vergaan Slechts een van hen overleefde die ware nare vissershel dat was Gerben Basteleur het is zijn verhaal wat ik aan u vertel.…