Alle inzendingen

De eerste zonnestralen Die mijn gezicht verwarmen Wil ik binnenhalen En heftig omarmen Zij verwarmen mijn huid Zij verwarmen mijn geest Zij geven geen geluid Maar zeggen mij het meest Een nieuw begin, een nieuwe dag Maar ook een dubbel gevoel De zon schijnt en geeft een lach Zonder zon is 'n dag kil en koel Wanneer de zon er niet…

voor hen fladderde ik van bloem tot bloem bij hen verdronk ik een stille dood ogen vol liefde koestering terwijl mijn hart schrijdde ongehoorde noodkreten mijn lippen koesterden een droom angst pijn verlangen smachten zoekend naar onrealiseerbare droom toen verdronk ik radeloosheid onbegrip pijn en schaamte wanneer stopt het niet niet…

“My fellow-countrymen, ‘t was geen bedrog. Wij vonden al een bijl, een hakselaar, een vijl en een papierversnipperaar, dat is een hele massa wapens, toch ? Zulk tuig dient ter vernietiging, of niet ? De dreiging was reëel, zoals u ziet.” Nieuwsfeit: Bijna 60 procent van de Britten denkt dat premier Tony Blair heeft gelogen over de massavernietigingswapens…

ik zag je schaduw rusten tussen verstild bewegen ook daar contrasteerde jij herkenbaar bij de vele kleuren grijs hier in dit toppunt van leven voelde jij je helemaal thuis belicht door excentrieke bundels energie kleurden lange armen de hemel tot zij weer inkeerden naar het onaanraakbare van ongebondenheid die zij alleen in…

Niet opgaan in muziek, niet kunnen dansen op de maat, dan krijg ik weer kritiek, die iedereen behalve ikzelf verstaat! Ik kan dingen niet goed zeggen, want ik kan mezelf niet horen, probeer me er tevergeefs bij neer te leggen, ik ben ermee geboren! Ik ben allang blij, dat ik kleuren zien kan, maar er mist gewoon iets in mij, en daar word…

Ik pak wat koffie En de ochtendkrant Ik loop de trap op Met jouw beker in m'n hand Ik denk aan vroeger en ik voel de pijn Waar zou je nu toch zijn... En ik denk aan de momenten Die ik met je heb gehad Aan het leven dat we deelden Toen je nog dicht bij me was En ik vraag me af Is er nog... Iemand zoals jij Die me de liefde geeft…

ik zag je flaneren in een bevallig wenden en keren voor de etalages van jouw keuze spelend met je spiegelbeeld paste jij de meest luxueuze outfits door er even in te schuilen om daarna met een joyeuze zwaai afscheid te nemen van de baai van verleidelijkheden stil stapte lichte teleurstelling met een kleine echo door de…

Tegenover mij zat een keurig man hij keek mij zwijgend aan Even dacht ik bij mezelf zou hij ook Nederlands verstaan Want zo te zien kwam hij van ver en wat u er ook van vindt Hij was niet blank hij was niet zwart maar zoals men dat noemt getint Voor het gemak heb ik hem toen in het Sanskriet aangesproken En zoals het dan meestal gaat…

Het ouderlijk huis. grote dienst bewezen is nu bijna ontruimd we voelen ons wezen Op de lege keukenvloer zes pakketjes gemaakt ieder kind een herinnering gebaar,wat me enorm raakt geen geld,zilver,of goud een gedragen sjaal van ma kerstspulletjes,altijd bewaard oude kapotte werkjas van pa Dan sluiten we dit huis af gedeeltelijk met…

Eenzaam in een overvolle trein De doolhof met ontelbare gangen de lachwekkende parodie op rijm heet verlangen naar verlangen Zelfs in dit licht zien ze je niet zo ontastbaar onzichtbaar ruis je als de wind door het riet voor mij heel echt... zonneklaar Jij maakt geen hoofden dol alleen dat van mij mijn hart klinkt niet zo hol met jou…

schor krakend zwaaiden monumentale kerkdeuren open voor in het zwart geklede mensen met hun hoge hoed die in stijf raffinement het publiek verstrakten tot het ultiem moment in bijdegronds donker murmelden talloze overleden stemmen over de pijn aan hun gemankeerde ziel beroetten walmende kaarsen het wit graniet van de zerken uit…

Nieuwbouw steekt zijn kop uit de terreinen op. Wij gaan langs het skelet, de stalen reigerpoten. Het land dat wordt ontsloten begint een stil verzet. Allerlei groen venijn - distels en chichorei, hondroos en varkensgras - loopt in ruigten te hoop tegen bouwplan en waterpas, koop en verkoop. Het land biedt weerstand aan de sleutel…

Heerlijk in de nacht Het donker omsluit mijn bed Een lampje op de gang brandt De deur staat op een kier Heerlijk, jouw zachte vacht Mama heeft je in m'n bedje gezet Bij mijn hoofdje aan de kant Blijf bij mij, blijf hier Onder jouw hoede slaap ik in Zonder jou ben ik het bangst 'K hou je stevig vast Jij bent mijn knuffeltjes heldin…

Dit jachtige bestaan waardoor men bang is te laat te komen nog voor zijn eigen graf Geen tijd heeft om te blijven staan want tijd is geld en dat geld voor iedereen een gebrek is Alleen gek heeft geen haast denk ik shit te laat voor de trein en ook ik ben gek…

Prettig vind ik de nacht ik geniet ervan, zonder weemoed Het is niet iets waar ik naar smacht en toch, prettig voor mijn gemoed Er zwijgt een donkere sfeer, die verlicht wordt door helder denken. Ik neem haar op, zonder verweer en weet dat zij mij dit wilt schenken Turend naar de horizon voel ik mij zo alleen Maar de nacht is waarmee…

wij zagen de dagen als nieuw vol bewondering en verbazing over het oplichten van hun kleuren sprankelende geluiden die vrolijkheid verspreiden waar we ook verbleven zelfs in de lach die we met ieder deelden er hing een nieuw samen dat ons overkwam niet alleen binnen maar ook in de natuur was het stuur radicaal gedraaid…

eigenlijk vrij je haar op omdat pure liefde nogal zoet zou zijn vreet maar de stroom is ongezonder dan de vermogens…

Te quiero mucho te quiero mucho mas te quiero hija mia te quiero mucho mas que mi propia vida... Ik hou veel van je Ik hou veel meer van je Ik hou van je mijn dochter Ik hou veel meer van je dan van mijn eigen leven Te quiero doctor Margarita Estoy tan orgulloso de ti No, porque eres una doctora No, solamente, porque eres una hija…

een bloedmooie adonis uit Sittard haren glimmend als satijn en pikzwart reed in een groene porche ze noemde hem Georges speelde voor zijn liefjes op de piano Mozart…

ik heb jou de mooiste stukjes van mijn ziel gegeven in de meest intrigerende kleuren van onze nieuwe lente luisterend naar buitenaardse tonen die in universele uitvoering ons in hemelse odes diepte en warmte betonen jij hebt de rode erupties van mijn liefde in het nachtelijk duister op zien spatten in het samen voelen van mijn…

de zee is wit de zee is rood likt en liefkoost duinen en gedachten witte vloed golft over me heen schuim op de lippen andersgeaard slijm uit het slijk van haar bekken ik begeef…

heb de groeven in je gezicht gelezen bladzijden vol lichaamstaal gezien en nog kan ik niets van je ziel meebeleven omdat jij haar nog niet hebt laten zien keek terug in jouw lange geschiedenis de lijnen uit je hand hoe jouw leven toch verstrikt is met wat chaos en zelfs hier en daar een noodverband verrassend klinkt je stem…

jij deelt het magische licht dat alle leven een gezicht kan geven een vogel in de lucht is voor jou een grandioze vlucht tussen de wolken waar in sierlijkheid en slanke kracht het dartele diertje ultieme schoonheid beleeft het zomers gesprek dat jij hebt met de bomen van het bos over het grondwatertekort jouw samenkomen…

gesproken woorden, wees almachtig verdruk die onmondigheid hoor de weergalm van de stilte mijn gebroken tegenspraak schuil niet in het zwijgen op zoek naar openheid verwoord in jouw vragen verbetenheid…

ik verkende zachtjes de spanning van je huid en voelde onderliggende spieren verstrakken in reactie zag in lichaamstaal jouw ontvangen naar acceptatie gaan ik kende je lieve ontvankelijkheid uit het strelen zonder elkaar te vervelen in het creatief ontdekken van nog zo veel nieuw te ontdekken plekjes in een wereld die opengaat pas…

jij straalde als een opkomende zon op het groene gazon met in je hand de partituur van de natuur in de geur van pas gemaaid gras liep jij lichtvoetig door de eerst aanzet van de proloog onder een dubbele regenboog later walste jij in gepaste kledij de vierkanten in licht en donkere kleur afhankelijk van maaiers vleug in…

Ik zie dat mooi en lief gezichtje dat vroeger zo gelukkig was nu zo van pijn vervuld is lijkend op gebroken glas. Ogen kijken zonder glans zo wezenloos de wereld in niets lijkt meer op dat kind van toen het leven heeft voor haar geen zin. Ze loopt door plassen langs de straten verdriet vult nu haar hele leven het kind zijn heeft te kort…

wat weet men van het leven vanwaar eigenlijk weten de mensen dat er vrij weinig is als zekerheid? -heeft gisteren de leegte zich gedragen? ze doet het met ons. verward maar overzichtelijk, dit ongevraagd voortduren. (tussen haakjes) het is tijd voor wat zich aan ons niet voordoet maar terug doet slaan als troost, warmte, vergeten etc…

zelfs in de diepste nacht ter wereld zijn er nog mensen wakker om jonge kabeljauw te vangen soms is het zo donker dat ze hun dobbers niet meer kunnen zien…

het was anders om ons heen er was geen zomer meer warmte en lui uitgestrekt genieten was voorbij in koude ondertoon voelde je de herfsttij er danste onrust in de ogen we haalden de zolder helemaal ondersteboven ontdekten zo de doos met kinderspelen onder het stof van jaren geleden het springkoord en de hoelahoep we tolden…