192 resultaten.
te lang
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 455 het praten kwam later
jaren na het lopen
op wankele beentjes
die dag nadat jij me droeg
op schouders van liefde
aarzelende woordjes
om jou te roemen
man van mijn wereld
toen nog vol ontroering
in een wereld vol liefde
droeg jij een kind op wolken
dromen voorbij de horizon
fier en trots die lach
bij elke vertederende blik
geschonken…
sneeuwstorm
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 315 vaak smelten de vlokken hier in hun val
soms klitten ze samen in de vuist van een kind
dat de bal kneedt, de stramme pop ziet groeien
met zijn grijns van kiezels, zijn krullenbol van twijgen
rond de middag al verzinkt hij
in een groezelige pap
vandaag volhardt de vorst
naalden van ijs driften rond
ik rijd met lichte voet over een spiegel…
Verliefd
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.440 Ze is gevallen voor je ogen
voor die eerlijke zachte blik
ze gaat niet voor uiterlijk vertoon.
Dat je buiten die vriendelijke kijkers
ook nog lief en aardig bent
is een leuke bijkomstigheid.
Ze is blij met je, zoals je bent.
Haar mond is vol van lof
kortom je bent een aardige vent.
Ze ziet je niet alleen door de
roze bril.
En ondanks…
werelden
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.655 armoede is een slechte adem
een versleten loper
op de steile trap
waar een lucht hangt
uit vreemde keukens
om daar boven te wachten
een koude stille kamer
in niets dan eenzaamheid
rijkdom is gelijkvloers
hoogpolig tapijt vol
blote kindervoetjes
de geur van vers brood
en giechelgrapjes uit de
warme keuken
daar waar zoete kusjes…
de erfenis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 397 ik heb mijn stad zien stijgen en zien dalen
een ongekende hoogte of een goot
beladen tafels, soms genadebrood
beschuit met muisjes, dan weer galgenmalen
ik heb mijn stad zien lijden en zien beven
na weer een aanslag op haar warme hart
dan oogde zij vaak somber en verward
maar steeds had zij de wil tot overleven
ik zie mijn stad verbleken…
jouw magistraal product
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 338 is jouw kunst illusie
fusie van de waan
en faam verworven
in de vele ruzies
over kunst
met je kompaan
je naam is al vergeten
de faam aan
het verbleken
je waan is verworden
tot kunstbezit van
enkele witte boorden
kunst was eens
jouw magistraal product
visitekaartje van
de club van elitairen
het onderscheid dat
rook je…
halfleeg
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.703 Nee, z’is niet van het halflege glas,
da’s veel te kort door de bocht
z’Is alleen bang voor als het leeg is
want dat het leeg gaat, weet ze zeker
vandaar dat ze een nieuwe fles al kocht
Ja, ze g’looft wel da’k van haar hou
Ik zei het haar toch, dus zij mocht
Maar ze huilt alvast van dat ’t over gaat
want dat gebeurt, dat weet ze zeker
Dus…
Sjabbes Sjalom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 363 als drie sterren
aan de hemel staan
zacht twinkelend
de dag verdwijnt
in het sluipschaduwen
dat deze nacht inluidt
kijken wij op
de kleine kaarsenvlammetjes
met hun trillende kopjes
langs de muren
zijn onze lichtjes van vrede en geluk
volgend jaar in Jeruzalem....…
Bergkristal
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 3.095 Een ruimte, een kamer
Een bed met laken
Zwoel verlangen
Lingerie
Verlangen naar liefde
Eerlijk. Oprecht
Vruchtbaar verlangen
Geen verdriet
'k Heb jou lief
Laat je beminnen
Strelen. Kussen
Liefdeslied
'k Heb jou lief
Wil laten zien
'k Heb jou lief
Geen Corrosie
Jij bent de vrouw
Gazelle in mijn dromen
Helder als water
Bergkristal…
Februari
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 858 Oh zalige maand van vier keer zeven dagen,
waar in het begin het einde mij al roept,
waardoor de snelheid van de winter floept
en Valentijnse rozen vele harten plagen,
je hebt mijn plichten heerlijk ingekort,
en als er aan mijn werk een uurtje schort,
zeg ik mijn baas: 't Is nu februari:
wie zeurt van langer tijd, verkoopt slechts larie.…
Vioolmuziek
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 613 Snaren trillen nog na
van warme strelingen
die stemming brengt
zonder woorden
tot zinnen te rijmen.
Golven van gevoel
transpireren door de lucht
geur verwijzend
tot het land
waar iedereen in fabel leeft.…
Geen brug te ver
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 477 Verscholen in avondmist
bieden leuningen geen
houvast meer kilometers
gedachten dansen op het
ritme van de vier wielen
dichterbij
dichterbij
zelfs de lantaarn
langs de weg lijkt
te glimlachen
en schijnt de wijzer
van de teller vooruit
dichterbij
dichterbij
de laatste afslag
brengt schaduwen
in werkelijkheid
waar thuiskomen…
bij jou zal blijven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.895 De oever van de maas lag
glimmend op het droge land
waar de kou het water in een
licht bevroren schijn haar
anker in een trots van welvarendheid
had uitgegooid
de koffie parelde aan je lippen
terwijl je ogen twijfelden
je stem minder sprak dan voorheen
voelde mijn hart jouw emoties
van heel nabij
de kiezels waren koud en maakten
wind…
In de verte
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 952 Soms zie ik in de verte
het geluk dat op mij wacht
Het pad er naartoe is nog lang
ik had niet anders verwacht
Het leven is niet makkelijk
Gevuld met harde lessen
Het gaat met vallen en opstaan
je kunt de boel niet flessen
maar zolang ik in de verte
dat lichtpuntje blijf zien
kan ik niet verdwalen
en houd ik moed bovendien
Ik wijk niet…
Reünie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 406 een glad verhaal
gulpt uit de mond
van een Armanipak
twee handen vol meisjes
- vrouwen nu - hangen aan
zijn volle agenda
hij glimt, hij straalt, hij is
maar weet hij nog
dat hij vroeger
hier op school...?
hij blikt opzij
ziet ons kijken, lachen
en krimpt
tot welbekende proporties…
Hogerop
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 591 het laddertje onder mijn arm
heeft vijf sporten
en ik ga er vaak mee op reis
soms zet ik het tegen een zonnestraal
klim vlug naar een raketwolk
en reis zo verder naar de maan
ik rust daar in een kratertje
van precies vijf sporten diep
ik klim ermee de gevel op
de dakgoot in en krijg
een traplift van de ooievaar
naar een land waar…
Herfst
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 550 Het weer slaat om
Als een blad aan een boom
Een Zuidwester strooit wolken voor de zon
En haalt bloemen uit hun zomerdroom
Er hangt duidelijk iets in de lucht
Vlucht zwaluw, vlucht!
De regenwolken barsten open
Het bos blijft achter, kil en verzopen
Maar dan wordt het intens stil
Het woud bekent weer kleur
Er is iets op til
In die rood-bruin-gele…
Narcissus en de zijne
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 524 stemmig het door jou gekleurde gebeurde
voorbij twijfels en mistige mystiek
over rede tot werelden verweven
bekwam jij geluk, het gulle geven
in gehuppel doorheen druilerige druppels
ontwijk jij alle striktheid, wrange vorm
plooi jij nooit recht nooit krom maar
beklijft dit universum, uniek en mijn
voor mezelf de ander gelijk
mijn einde…
Naast jouw mond
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.315 jij pakt mijn hand
loopt langs de vrouw
en op het dorpsplein
luister ik naar iedere stap
van mij naar jou
je draait je om
laat ogen kleden
en onder oude bomen
staar je naar het meisje
met een kortgerokt verleden
niets beweegt
geen droom, geen beelden
en als ik omkijk
van mij tot jou
verzamel ik de vrouw
in het heden…
mijn vingers dooiden ijs
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 419 je verijsde in je jeugd
de permafrost duurde
een half leven waarin je
niets kon geven of ontvangen
liefdeloos zonder verlangen
warmte kon je niet
bereiken in het grijze
licht van fijne sneeuw
zodat het zicht op enig
toekomst werd gemist
zacht ontlook de lente
in je koude huid
mijn vingers dooiden
ijs dat de seizoenen brak…
bellen in het water
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 981 bij dezen zij gemeld
onrust in de Venen
men wandelt
over bellen
in het water
onder aan geblazen
door onbekenden
soms klinkt krak
dan breekt wat
anders enkel kraakt
naar zeggen volgt
vaak een kreet
kort plonzen
klampgedrag
van losse vingers
hoger handen tellen
nu plonzen en bellen
bij onrust en geschater
over fluiters onder water…
wil geen nummer zijn
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 837 adrenaline stuwt mij op,
ik ben de vaart der volkeren
aderen kloppen mij de keel,
waardering en leescijfers
zijn mijn deel
en dat wil ik dus
godverdomme niet
(sorry Trijn)
ik wilde alleen maar
dat u mij mijn waarde liet…
HERDENKING
snelsonnet
4.0 met 32 stemmen 1.923 Een stilstaan om de doden te betreuren
bij wat begon met minachting en haat.
We spreken heel ontroerd van sluipend kwaad
en roepen dat dat nooit meer mag gebeuren.
En wijzen, met de ogen nog vol tranen,
weer naar een nieuwe groep: de Marokkanen.…
geboorte van een gedicht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 3.234 ik staar naar dit witte vlak
open mij in afwachting
van wat komt, dat komt
als het komt en of het zich opsomt
onder een stramien
met een geschreven dak
zie een opening,
zich schuchter aandienend,
nog wel vertragend en vermomd
licht en nog weinig verteerd
ach ja het dromt
het gorgelt mee
langs mijn enige orgelpijp
een in opgang…
Mijn Lichaam
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.563 Drie mensen in mijn leven
hebben mijn lichaam als goed ervaren:
Mijn man die het genot ervan beleefde
en mijn kindjes tot ik ze mocht baren.
De eerste is reeds heen gegaan
en de laatsten worden groot.
Wie geeft mij nog reden voor bestaan
hetgeen mij zekerheid bood.
Ik plaats mijn lichaam voor de spiegel.
Een wazig beeld verschijnt.
Ik…
Dood
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.383 Hij is dood
Weg
Voor eeuwig en altijd
Spijt
Van niet willen luisteren
Van niet willen praten
Reden
Om te huilen en te denken
Hoe het had kunnen zijn
Tranen
Van woede en onmacht
Leegte
Na vannacht…
Winterspelen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 439 Spel gespeeld in koude,
sporters met rode wangen toeten,
die geslepen strijden,
met de messen onder schoenenvoeten
‘Dolce vita’ achter,
zwarte zonneglazen,
schansgespring vanaf een,
hoogte voor de dwazen
Op latten rechtdoor, slalom en diversen,
snelle bobs die zich op de roetsjbaan doen gelden,
Winterspelen, het spel gespeeld…
winterse dag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 598 dansend sneeuwvlokje
zoekt zijn weg naar beneden
gejaagd door de wind…
Fries paard
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 1.306 Oogstrelend pracht
steigert moeiteloos
tegen zwaartekracht
elegante stappen
zwetende spieren
door `t Friese land
Fries trots
trekt sporen
gans ons land
ziet gouden koetsen trekken
oogstrelend zwart
verblindend glimmen
Koning van `t Friese land.…
Samen eenzaam zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 309 Zacht zwevend op de malse mozaïek,
danst hij een laatste tango
met een verbolgen mimiek
De inktvlek van zijn verre verleden
raakt langzaamaan opgedroogd
twijfel verteert het heden
Het sfeerlicht vol minachting
wanneer hij oprijst en wegvliegt op
de vleugels van verwachting
Ze staat reeds te wachten…