Alle inzendingen, jaar 2002, week 40

Ergens op de straten loopt een klein meisje, heel verlaten. Geen geld, geen eten, en niemand wil iets van haar weten. Ze slaat haar armen om haar heen, maar niemand die omkijkt, niet één. Dan ziet ze een groep kinderen, die haar pesten en de weg verhinderen. Uiteindelijk, uitgesloten en heel alleen, sterft ze, verlaten door iedereen…

Gevangen in een web van gedachten zat ze in het maanlicht. Haar handen liggend in haar schoot. Haar ogen starend in het niets. Haar glanzende haren dof geworden door het vele verdriet. In haar hoofd dwaalden hersenschimmen. Gedachten waar ze niets van begreep. Haar mond voor altijd gesloten. Haar lippen die nooit meer zouden bewegen.…

Kleuren die in het universum der tijd zweven. Onveranderlijke bewegingen die hemel en aarde verblinden. Stralend water, stromend langs bergen en vlakten. De geur van helder gras, ongenoten in een weiland. Onverklaarbare woorden, zwevend op wit papier. Gevoelens, stromend door lichaam en gedachten. Gouden lucht, ongenaakbaar als de sterren. Lichtpunten…

Haar laatste gedachten, onuitgesproken in de stilte van de nacht. Dwalend doorheen de sterren. Meestromend met het water van de zee. Zich neerleggend op het zachte zand. Onuitgesproken woorden, verzegeld in een afscheidsbrief.…

Schemering der verdwaalde zielen, ronddolend op deze aarde, gevangen in de kleurenpracht van de hemel; hoe groot is de liefde die ons allen overheerst? Vraag het aan de bomen, aan de natuur. Zij zijn wijs genoeg om dit te weten. Doch spreken zullen ze niet. God der machtigen, gij die toch alles weet, kent gij het antwoord op deze vraag niet…

je ogen, weten wat ik wil zeggen wat jij weet dat ik wil je adem fluistert en vertelt me dingen waarvan ik niet wist dat ik ze weet je raakt me aan niet zoals ik dacht maar waarvan ik niet verwachtte dat ik het hoopte als ik je zie weet ik niet meer wat ik hoop maar wat ik moet jou zien. ik ben geloof ik, voor het eerst…

balancerend op een waterdruppel sprak de filosoof over eindeloze vrijheid in het zelf terwijl ik naar beneden dook, aangetrokken door de schaduw van een panter, en vluchtte in woorden zonder komma’s de zon scheen fel - te fel - de maan was mij vergeten gevangen in haar vrijheid verlangde ik naar diepe, diepe eeuwigheid en tuimelde…

Gevlogen vogels Tussen aarde en heelal Zoek het hemels licht…

De dauw parelt, op verdorde bladeren. De bleke ochtendzon, wil je sterken. De wortels zijn verdroogd, je takken hebben, hun kracht verloren. De imposante fierheid, is verdwenen. Je hebt de nacht, niet overleefd. Keer terug naar de aarde, voedt de bodem. Leef voort, in een nieuwe, generatie...…

Het klaart op, de storm gaat liggen, de wind neemt af. Wolken breken, de regen, moet het opgeven. Grijs wordt blauw, De gouden zon, wordt geboren, ik voel de stralen, op mijn gezicht en sluit mijn ogen. Direkt voel ik weer kou, het betrekt, de zon vervaagt. Ik voelde me, intens gelukkig, ...heel even...…

In de verte schijnt een licht hoog boven waar het blauw de hemel sticht Vol diamanten en valt in plasjes neer de grond bedrenkt aarde vult en nog veel meer Stroomt overvloedig als zoete wijn en gulzig drinken bloemen schitteren als teer satijn En dansen wiegend in de wind en glanzen in brekend licht door schoonheid…

De muren kijken vaalgrauw om zich heen uit fronsende stenen valt een argwanende blik een bedompte lucht maakt dat ik bijna stik ik schreeuw om hulp maar blijf meer dan alleen een stoel kraakt onder mijn schokkende lijf mijn pen geeft haar laatste leven aan papier ik strooi er woorden als 'was jij maar hier' al weet ik dat jij was en ik eenzaam…

Deux points toi et moi tu es B, je suis A. Dans l'espace nous trouvons nos enfants et nos parents. Ces sont les lignes que nous cherchons. Tous les points ont des relations. Pour arriver chez toi je bouge mes mains. Pour arriver je dis les mots qui produisent le son d'une bise. Toi et moi dans le monde.…

Everything is new and familiar while you're entering the room Eyes dark and skin of cinnamon in the first evening light Your lips taste like strawberries in Spring Your hands carrying the fragrance of dinner prepared in the kitchen celery, parsley and thyme There is no more than all around us and a song of Nat King Cole…

De grond is wit, de nevel wit, De wolken, waar nog sneeuw in zit, Zijn wit, dat zacht vergrijzelt. Het fijngetakt geboomte zit Met witte rijp beijzeld. De wind houdt zich behoedzaam stil, Dat niet het minste takgetril 't Kristallen kunstwerk breke, De klank zelfs van mijn schreden wil Zich in de sneeuw versteken. De grond is wit, de nevel…

Anneke voelt zich mentaal verkracht. Ze eist nu in een bodemprocedure een kwart miljoen voor Paul de Leeuw z’n kuren. Dat is veel meer dan ieder had verwacht. Paul de Leeuw heeft dus zijn gat verbrand aan Grönlohs lang vergeten brandend zand.…

Een kleine vlinder op een tak, vertelde een verhaaltje. Een rupsje die zat op een blad, en zei: "huur toch een zaaltje" De vlinder keek verbaasd opzij, en zag het rupsje zitten. Mondje dicht en oogjes toe, jij hoort allang te pitten. Het rupsje had nog lang geen zin, en zeurde om wat water. De vlinder was geírriteerd, en zei: "dat krijg…

De muur is de dag die niet verandert en de tijd verandert in iets dat niet verdwijnt of vervalt want er is iemand die niets anders meer wenst.…

Een zieke dame in Ibbenbueren Kon laatst geen Kurort meer verduren Ze zag geen heil in gymnastiek En kreeg van die baden reumatiek Doch haar dokter zei: 't zijn enkel kuren…

angst ongevreesd woorden ongesproken en zij, niet onbedeesd het diepe ingedoken gevoelens ongevoeld dingen ongedaan en zij is onbedoeld langzaam weggegaan zijn liefde ongeliefd zal in haar blijven woelen haar pijn ingegriefd zal hij toch ooit voelen…

Jouw armen om mij heen, je stem in mijn oren, Je gefluister blijft in mijn hoofd, ik wou dat je mijn hart kon horen. het zegt dat dit altijd zo wil blijven, wij samen liggend aan de zee, tussen al dat zand. Maar dit is gewoon een illusie, gedwongen van jou, aan mij, om dit te schrijven, denkend aan al dat zand.…

ik mis de onbezorgde dagen van weleer en de nachten die veel langer leken ik mis de zorgeloze vragen telkens weer en de antwoorden die zo simpel bleken ik mis het tweedehands matras (ons eerste bed) waarop wij ons zo vaak hebben verloren ik mis de “koude” plas (buiten toilet) waarbij je ook de buren goed kon horen ik mis de oude…

jij bent diegene die kleur in mijn leven bracht ik had nooit gedacht jou te leren kennen jij hebt zoveel pijn in mijn leven verzacht ik zou alles voor je doen, zelfs door heet vuur rennen jij hebt me geleerd wat liefde is ik wist niet dat zo een gevoel bestond mijn leven zag eruit als een grote mist ik ben zo blij dat ik jou vond mijn liefde…

Ontmoet me in je dromen Bij het vallen van de nacht Op een klein rotseiland Met boven ons De sterren Met om ons heen De zee De wind En in de verte de lichtjes Van de bewoonde wereld Praat er met mij Over het leven Over de liefde Hou me vast En voel Dat liefde echt bestaat…

Kleine gedachten ja, ze spoken door mijn hoofd ik heb naar je gelachen net zoals ik heb beloofd Maar het was niet alleen een belofte het was ook een echt stukje van mijzelf ik had niets meer te verbergen het lachen ging vanzelf Maar weet je, ik vond het raar mij te voelen zoals ik voelde normaal gaat dat niet zo makkelijk maar gister…

Over het Koninghuis waren wij het eens Een groot goed bij gebrek aan beter. Over de geldstromen van noord Naar zuid en omgekeerd allicht Waren wij bedroefd: géén evenwicht Terwijl wij geloofden dat het beter kon ervoeren wij dat het slechter ging. Koud ligt u binnen opgebaard Ik wandel buiten in de zon Moet blijven en geloven.…

Zwart dat is alles om mij heen geen licht bereikt mijn hart ik ben dood…

Huilen zonder tranen, stikkend in golven van verdriet. Gevoelens losgeslagen, vinden hun juiste weg nog niet. Verloren in emotie, enorme verwarring is ontstaan. Totaal lamgeslagen, in volledigheid ontdaan. Woorden ze verstommen, diepe onrust binnenin. Verwerking van het verleden en dit is nog maar het begin.…

Ontmoet me in je dromen Bij het vallen van de nacht Op een klein rotseiland Met boven ons De sterren Met om ons heen De zee De wind En in de verte de lichtjes Van de bewoonde wereld Praat er met mij Over het leven Over de liefde Hou me vast En voel Dat liefde echt bestaat…

Als muisgespuis je pakhuis komt bezetten Zijn voor de kruidenier de rapen gaar Hij zit met allerhanden in het haar En moet meer dan tevoor op kleintjes letten. Maar Appie liet zich niet het veld uit slaan En nam snel extra vallenvullers aan.…