Alle inzendingen, jaar 2003, week 26

We flappen er vaak zoveel zinloze woorden uit. Soms is het beter te zwijgen en is gewoon 'stilte' nog het mooiste geluid...…

Wie met een revolver schiet wordt soms afgebeeld: een beetje door de knieën zakkend, pang. op een kleurplaat in te sturen. Maar ga intussen jezelf maar na, bekijk jezelf in een winkelruit - als je ervoor staat, kun je ook je duimen achter de broekriem steken en achterover staan, vooral als de ruit een beetje wiebelt door de wind. ----…

we zoeken en dollen, hollen als gasten op het net overal waar we komen is iets te beleven te geven, we denken zo is het leven gedachten van anderen. springen met woorden van letter naar letter proeven emoties spugen hun gal schoppen en trappen naar iedere bal we maken een horizon leeg de ruimte was groot de zon slechts…

Zo onbereikbaar als de doden, dat ben jij. Als een geest spook jij door mijn hoofd. Ik wanhopige, ben van mijn geweten beroofd. Een ziel die vreemd gaat terwijl hij eeuwig trouw heeft beloofd.…

Als alle tranen in je ogen me konden zeggen wat je voelde, Als de schaarse lachjes om je mond me konden zeggen wat je bedoelde, Dan kon ik je helpen. Tegen je praten. Nu zit je hier stil, Gelaten, ik weet niet wat te doen, Als de glinsteringen in je ogen me konden zeggen wat er was, Als ik je gedachten maar even kon lezen, Terwijl…

Voor mij is het einde gekomen, "uit" zijn al mijn dromen. Terwijl ik hier in tranen lig, Is er geen mens die zich tot mij richt. Ik weet niet wat te beginnen en schrijf daarom deze zinnen. Sterven doet iedereen, Dat hebben alle mensen gemeen. De ene gaat vroeg, De andere gaat laat. En niemand is er mee gebaat. Je kunt er de mens schade…

In Wassenaar, het reservaat der rijken Waar sedert kort een vorstenhuisje staat Zijn foto's uit den boze, zegt de raad, Je mag er eigenlijk niet eens naar kijken. Want dan steekt men bij koninklijk besluit De toeschouwers voor straf de ogen uit.…

Nadat hij was weggegaan, Begon de wind te loeien beukte het huis, Gromde de schoorsteen. En ik dacht: De wind zal tegen hem brullen als een leeuw. Hij zal de weg verfoeien. Zeven mijlen verder en niet meer zullen de lippen verkleumd zijn die ik zo verhit kuste, Vergeefs want een kus warmt maar een keer. Langer had ik moeten kussen…

een bloedmooie adonis uit Sittard haren glimmend als satijn en pikzwart reed in een groene porche ze noemde hem Georges speelde voor zijn liefjes op de piano Mozart…

Maar dan ineens, dan merkt ze dat ze huilt en op haar wang voelt ze een traan. Ze is zo bang; hoe moet dat gaan, als ze haar huis voor een bejaardenkamer ruilt? Dat huis waar eens haar levenstrein begon, waar dierbaren zijn meegereisd, verlaat ze nu, alleen…, vergrijsd…, Om te vertrekken naar haar eindstation.…

Gedichten verlichten geest... Geschreven woorden blijven... Emoties worden vermeld... Kleine verhalen verteld... Een ding gemeen... Zonder schrijven kan er geen !…

'K sta naar 't schitt'rend oranje in 't west te kijken: Als fijne, zwarte tralies staan de abelen; De blaadjes schijnen met het licht te spelen, Om 't op te vangen, als 't er door komt strijken. 'K zie om: het amethyst in 't oost verdelen In trossen blauwe-regen diepgroene eiken; Aan de ogen, vol topazenglorie, lijken De abelen trilgras…

'n Dag zonder lach Is 'n dag zonder doel 'n Dag zonder schater Is 'n dag zonder gevoel 'n Dag zonder verhaal Is 'n dag zonder leven 'n Dag zonder droom Is 'n dag zonder beleven Maar 'n dag mét jou Is 'n dag zonder kou Mét een glimlach maar ook geschater Bij jou voel ik me als een vis in het water ...…

Ik zie ze weer, de beelden, ze blijven herhalen, keer op keer, zie ik ze, in mijn hoofd ronddwalen. Geen rust, geen pauze, laat ze maar weer komen, een dagelijkse lust, van beelden die, mijn gedachten binnenstromen. Alleen ik weet, waar ze voor staan, ze voeden mijn leven, nooit op dieet, komen en gaan, de beelden, over mijn bestaan…

Wankel als mijn woorden zijn en rafelig van taal, schrijf ik een heel onvast gedicht. Geen touw is vast te knopen aan mijn vers laten we zwijgen van trossen, kabels, spierballen waar anderen goed in zijn. Maar evenwichtloos komen toch de woorden samen in dit dun verdwijnpunt : jij voor mij. Ergens hecht mijn liefde zich: onbeduidend…

Ik moet je even zeggen, dat ik blij met je ben, zeg 't niet met zoveel woorden, doe het gewoon maar met m'n pen. De oudste ben je, op zich niet zo bijzonder, maar weet één ding wel, dat ik je bewonder, om je geduld, vaak goeie raad. Altijd tijd maken voor iedereen, ik wil alleen maar zeggen zus, zoals jij is er maar één. Ik…

De grote zaal is leeg en in de haard dansen de vlammen Van de bedienden slechts hun verre fluisterstemmen Een ogenblik is alles stil een dood moment in tijd de neus gedrukt in het naar stof riekend trijp van de versleten canapé Naar buiten kijkend in de wintergrijze lucht een sledetocht met paarden over het landgoed van mijn…

Geef mij je tranen in een zakdoek van satijn ik zal ze bewaren onder de maneschijn Tranen worden goud op het bed van een prinses in een kistje met juwelen opgesloten levensles Ik open het geheim van satijn en een juweel en huil ontroering zachte liefde maakt alles heel…

ik maak een verrukkelijke reis naar gene zijde, heen en weer in mijn hangmat van gevlochten leer met een achteloos gemak trek ik mij voort aan een tak ik heb de zomer aan twee bomen beweeg me tussen lust en dromen stop de warmte onder mijn huid en mijn oren vul ik met geluid dat buitelt uit fluitende vogels voor mij geen volle zee of zonnebrand…

De zon blijft verbazen met haar schaterlach Straalkracht 10. Zoals ze de eeuwig bezongen Venus Haar roem gunt Alsof die een bron van raadsels zou zijn. Terwijl de aardse zwevers wachten op een komeet de vervulling, de blijde boodschap. Waait de zeewind dromen overhoop en de razernij slaat de romp, Klotsklots, Spoelt over het dek. Een dikke…

In mijn drang om haar te helpen Stak ik graag een handje toe Maar bij die allerlaatste daad Was het nog een heel gedoe…

Teder, pakt hij het op, houdt het vast als was het een pasgeboren kind. Z'n handen passen eromheen, of ze voor elkaar geschapen zijn. Of hij er aan toe was, dat weet geen mens, maar vanaf dat ie thuiskwam, had ie maar één wens. Die brulde hij door het huis. Geef me nou toch koffie anders ben ik geen méns! Nou zit hij daar stil…

De goochelaar kreeg een ovatie voor zíjn vingervlugheidsprestatie. De man zei erna: ' 'k Heb 't geërfd van m'n pa: 't is genetische manipulatie.'…

Te quiero mucho te quiero mucho mas te quiero hija mia te quiero mucho mas que mi propia vida... Ik hou veel van je Ik hou veel meer van je Ik hou van je mijn dochter Ik hou veel meer van je dan van mijn eigen leven Te quiero doctor Margarita Estoy tan orgulloso de ti No, porque eres una doctora No, solamente, porque eres una hija…

De dag begon met een stralende zomerzon aan mijn voeten, in het gras omringd door bloemig leven en twee maal twee in ganzenpas langs de waterkant onder dons met blauwe rand een zachte lach en pril gesnater spelend in de wind zo kleurig mooi het zomerkind.…

Als er leven is na de dood, heb ik één vraag van waarde, hoe komt men dan in vredesnaam aan de opmerking: "Hemel op aarde"?…

Het ideale gedicht: een met overleg gemorste groene plas verf Een gedicht ligt bij voorkeur in een drukke winkelstraat De een loopt hierheen de ander loopt daarheen en iedereen maakt groene voetstappen ----------------------------------------------------------------- Uit: 'Sorry dat ik het paard en de hond heb doodgeschoten'(2002…

ik zag het warme welkom in je ogen je stem zong en je lippen openden in vochtig rood ik hoorde geen woorden maar danste naar binnen was gek op je lijf en dolde je zinnen lichamen woelden handen kroelden in honger en dorst ik rustte uit met jou op mijn borst maar je verdween ik had geen oog voor je geest, koos voor je lijf…

twee mensen, twee zielen één gedachte... Twee monden die zoekend één worden... Twee handen in elkaar gevouwen worden één hand... Twee lichamen dicht tegen elkaar omdat ze elkaar vertrouwn... Twee monden die elkaar kussen Lieflijk en zacht... Twee lichamen die op elkaar hebben gewacht... Twee paar benen ineen verstrengeld…

Jij was er, Toen ik het moeilijk had. Je hielp mij toen ik de hemel bad, Om meer geluk in mijn leven. Maar! Jij hebt me alles gegeven waar ik ooit om vroeg. Liefde troost en genegenheid. Nooit is het voor jou genoeg want je blijft maar geven, En daarom weet ik dat jij mijn ridder bent: Die me altijd beschermt en me als geen…