Alle inzendingen, jaar 2004, week 44

ik zie je naam in steen gebeiteld jouw handschrift is het niet de dood heeft ook je lijf verbrijzeld een lege huls en wat verdriet waar is je bestaan gebleven geen tekens op de muur geschreven hoe vind ik je in deze tijd een hoofd vol vage beelden een lach die om je lippen speelde alleen de bloedlijn praat nog door wat heeft je…

lied van de wind ontroer hun zwijgen want stilte huilt de eenzaamheid waar zeeën van wit als bloementroost het rijk der schimmen even verblijden zal het zonlicht ten dans de kilte verdrijven ons hart zingt een lied het lied van de wind…

Gedachtes spelen door mijn hoofd Over hoe het had moeten zijn Pijn nestelt zich in mijn lijf Het vecht om een weg uit Het glas wordt steeds leger licht speelt met de kleur troost komt er niet vandaan confrontatie met wat niet meer is alleen zwoeg ik de avond door morgen weer een dag het koord is doorgesneden maar rafels schuren langs…

Kerry dacht dat hij van Bush kon winnen. Het leek dat hij riant op voorsprong lag. Ohio gaf hem de genadeslag. Nu kan de Democraat opnieuw beginnen. John Kerry weet nu wat wij eerder wisten: Je wint niet gauw van fundamentalisten.…

jongensdroom sliep elke nacht naast m’n zij en elke nacht bluste jij je vuur met mij en elke ochtend ontwaakte weer je vlam: de liefde woont in jou jongensdroom kreeg maar geen genoeg van mij en elke dag te moe voor werk van ‘t gevrij en ik voelde je gloed als ik weer thuis kwam: de liefde woont in jou jongensdroom je leeft en…

op momenten kan ik ineens rake gedachten krijgen in een flits dus razendsnel heb ik stof tot nadenken dat kost wat tijd en wat blijkt na afstand volgt een gewijzigde mening herzien opnieuw bekeken ontdaan van het moment…

Jij, jij bent mijn merk en ik zweer bij jou Jij, jij bent mijn merk en ik koop alles van jou Ik wil alleen met jou gezien worden op straat Ik wil lopen met jou omdat jij me zo goed staat Ik wil jouw trui om mij dus lief, omhels me nu Ik wil je geur op mij dus lief, kus me nu…

Haar roomblanke, gave vel bevalt me Het dons op de bovenlip vertedert Alhoewel ik al te jongensachtig Weiger te verweken Ze veegt een ontsnapte traan van mijn mondhoek Als een klopgeest jaagt ze door het bloed In schijngestalten opgesplitst Haar tomeloze vloed verandert Tekent nieuwe lijnen En haar gelaat glundert weer De hand vat moed…

Er is een Amsterdammer overleden, zijn dood is te vroeg en omstreden. Vermoord door kogels en messteken, is er een grijssluier neergestreken. Een grijssluier over ons kleine land, wat is er in vredesnaam aan de hand? Al is je naam Mohammed of Van Gogh, iedereen verdient 't om te leven, toch? Het valt in ons land niet uit te leggen dat…

Ik voel mijn leven door mijn vingren vlieten, dat leven zonder liefde en zonder zegen, en de allerlaatste hoop dit hart ontschieten, zo afgebeuld langs alle martelwegen. Geen trouwe borst zwelt ooit de mijne tegen; geen milde hand zal mij genadig gieten de zoete wijn des levens. - Kalm bewegen in teer genegen zijn en zacht genieten! - O…

De Kneet hij reed door geen levende ziel daartoe aangespoord zich die dag compleet leeg in een najaarsklassieker. Zijn uitzicht op winst werd echter ruw verstoord hemelwaarts sprintte Van Gogh onvoorzien veel kwieker.…

de man houdt zich niet meer in met een verwoestende trap versplintert hij de deur het raam gaat er aan weg met dat bord de vazen vliegen door de lucht scherfgekraak onder de voeten kleurenposters scheurend afgerukt de wand beschreven: de groeten het zijn de díngen die pijn lijden plaatsvervangend voor schimmen uit een slecht verwerkt…

Ik ben wanhopig voel me radeloos en bang. Mijn gedachten maken me bang en angst overheerst. Het hoort erbij ja, da's leuk Mijn hormonen slaan op hol. Ik prijs de dag dat ik vrolijk de dag tegemoet zie.…

Twijfel overmeestert mij en soms zelfs verdriet. Af en toe is een beslissing best moeilijk doe ik het wel of toch maar weer niet. Wat brengt nou die twijfel wat veroorzaakt het verdriet. Er is eigenlijk niemand die het precies begrijpt en niemand die het aan mij ziet. Ik wil het zo graag allemaal goed maar niet ten koste van. Ik vind dat…

Gevallen, bijna haar vleugels verloren, maar ze richt zich op, voelt zich als herboren. Trots, dat ze het heeft gemaakt, ze heeft alles nog, is niets kwijtgeraakt. Minachtend, op het punt om weg te gaan, want ja, zij kan echt, op eigen vleugels staan.…

Ik wil niet dood hoor mensen, ben het leven echt niet zat, al heb ook ik van die momenten, dan heb ik 't helemaal gehad. Maar ik zal mezelf niks aandoen, hou teveel van 't leven hier, want ondanks alle rotgevoelens, heb ook ik wel eens plezier. Echt, ik laat mezelf wel leven, hoewel het soms wel anders lijkt, weet dan dat ik leven wil…

Niet zomaar een boom, een vriend, die bloesemde, aan wie ik ieder voorjaar weer een witte hemelvaart beleefde, die ruisend schaduw gaf en duizend gouden appeltjes ging maken, als wintervoer voor zwarte vogels. De motorzaag heeft gierend hem vermoord, vandaag. Een zwarte dag. Zijn wortelwond ligt open en bloedt... Geen kleur, geen…

Moeder en dochter eenzaam en verlaten door man en vader vermist…

Er was een droevig kind uit Maastricht die bracht een bezoekje aan haar nicht het was heel erg fijn om bij haar te zijn Zij liet haar zien: het nieuwe daglicht…

niet alleen het afslachten evenzeer het maatschappelijk opblazen van Theo van Gogh is moord een onheilspellend fenomeen Theo blijft ook na zijn dood een man van gelazer een razende etterbuil die geen blad voor de mond nam filmde zoals hij wilde in deze post-Pim-periode is iemand blijkbaar pas een Grote Nederlander als hij monddood in…

spookachtig landschap splijtzwammen woek'ren, lachend waarom ging zo weldra de eenheid teloor verscheurd door tegenstanders ooit medestanders een lied van pijn dringt zich op stokt in mijn keel een traan in mijn oog toont een flauwe ster van vergeefse hoop maar machteloosheid heeft mij in haar machtige greep en het landschap trekt vol…

Als ik de zon zag dacht ik aan jou Want als jij bij me was verdween alle kou Dat warme gevoel in mijn hart verdwijnt steeds meer en meer Dat dit zou gebeuren had ik niet gedacht je hield van me, nu niet meer De pijn is onbeschrijflijk hoe kon je dit nou doen Ik heb het wel gezien je gaf een ander een zoen De tijd die wij besteedden…

Had ik maar rust Mijn leven geleefd in een roes Nu verlang ik naar eerlijkheid Het liefst de rust van het bos Uren gedanst op de harde beats Terug naar huis op de fiets Met een of andere meid achterop De wereld was te klein voor mij Met de auto m'n brood verdienen De boord gesteven en gestreken Producten aansmeren voor erkenning De zakenwereld…

Gekleurd gekruld en okergeel Pronk je voor mijn vensterraam even nog genietend van je laatste uren voor de fatale val tussen kastanjes en verdroogde blaren in een plas of op het kort gemaaide gras nog niets vermoedend van de lange tocht schuilend voor de koude wind onder hopen lotgenoten... in de grijze deemstering hoor ik je ritselen en rillen…

Voorspellen is zinloos, indien ik gisteren al kon vertellen wat ik vandaag zou voorzien: dat ik morgen niet zal voorspellen, omdat dat dus zinloos zou zijn. Dan kon ik dat evenzogoed eergisteren al laten horen, maar daarvoor ontbrak toen de moed. Weet alles maar eens van tevoren, dan wanhoop je wel op termijn.…

Ik hoor het hem nog zeggen, mijn grootvader, de oude wijze: jullie mogen niet klagen, elke dag zie je de zee. Ja, riepen we dan, de zee maar wat hebben we nog meer? Nou zei hij en stak de brand in zijn pijp, jullie hebben het zand en daar zit heel wat in en jullie hebben de wind. Dat is genoeg, praat er verder maar niet meer over.…

Mijn hond wil bij het circus je moet hem toch eens zien hij loopt soms op twee poten geblinddoekt bovendien. Eerst op zijn twee achterste dan op die twee van voor en als hij dan soms struikelt rolt hij mijn kamer door. En als ik dan applaudisseer dan wordt dat beest haast dol dan gaat hij snel weer verder hij houdt dat uren vol. --…

Op de dag dat iemand stak en schoot en sneed En een ander weer een opponent versloeg Kwam temidden van een kleine wielerploeg Een einde aan het leven van De Kneet Door toedoen van het onvoorspelbaar lot En niet door weer een zelfbenoemde God…

In een vreemde stad Deels bekend Deels niet Zit iemand te schrijven over Waarom hij daar zit Tussen mensen, ertussen Tussen bezoektijden 15– 17u / 19-21u Het is nu zes uur precies Tussen winkeltijden Ze zijn net gesloten Was het maar donderdag Tussen filmtijden 14.00u 18.45u en 19.30u Maar die is verder lopen Tussen Gezond…

Ik zie mezelf Alleen en schrijvend Voor me, een half beschreven vel Met in mijn glas nog een bodem bier Mensen om mij heen Zien zij mij wel? Of niet? Ze laten me met rust En ik krijg alle ruimte En kan rustig doen wat ik ermee wil Bieden, delen, nemen Verspreiden, of vergeven En de tijd staat even stil Binnen een jammerlijk besluit…