Alle inzendingen, jaar 2004, week 50

Ik lag terneergeslagen op mijn bed, hoorde het tikken van de klok. Ik had mijn verstand op nul gezet, luisterde naar het ruisen van je rok. Toen ik die ochtend wakker schrok, door jouw weggaan zeer ontzet, was mijn verdriet een ijzeren blok dat mij bijna had geplet. Nu is dat ijzer allang verroest, mijn leven een klein paradijs met kinderen…

Laatst sprak ik een bedelaar bij ons in de straat, vuile kleren, verwilderd haar. Hij gaf me een goede raad. 'Als je ooit eindigt in de goot, zoals met mij is gebeurd en je honger is zo groot, dat je maag om eten zeurt. Vermijd dan de laan waar de rijke leeft, ga naar de streek waar de boeren wonen. Terwijl een boer je vaak spek en bonen…

Honderden lichtjes, stralen in pracht, een dozijn kaarsjes, verlichten de nacht. Muziek klinkt zachtjes, stemmen klinken, een speech, een toast, waar we op drinken. Mijn blik dwaalt door de kamer, geniet van de warme sfeer, mijn ogen rusten op de eettafel, ik sla mijn ogen neer. Niet kijken naar die ene stoel, mijn hart vervuld van…

De vrouwen delen graag met hem de sponde, omdat ze hem beschouwen als adonis. De man, die goed voorzien van man'lijk schoon is, wordt door hen aangegaapt met open monden. Hij ziet d'r roodgelipte open mond, waarmee ze hem geboeid ligt aan te staren. Z'n ogen zijn lichtblauw gelijk de hare. Het haar van allebei is glanzend blond. De aanblik…

Die ene sleutel opent ook de laatste deur waar taal toegang heeft…

ik schreeuw de tijden terug waarin ik leven voelde maar het geluid lijkt stuk de echo vraagt wat ik bedoelde er is geen brug die nog emoties draagt waardoor mijn woord in het ravijn vervaagt toch raakt het af en toe een bloem die groeit in kleine decibellen en bloeit in kleuren die gelukkigzijn voorspellen ik roep niet meer maar…

In `t donkerst plekje van dit tabernakel bij het krapste altaar binnen zijn tempel achter een deur zonder alt hoge drempel noch koren of bonen of hemels spektakel Er doolt geen licht, sinds ster doch glas in `t lood daar pronkt, totaal overbodig maar ach, hij vond het ginds ook nodig zo blijkt zelfs `t kleinste gewijd waterpas Zijn bezoekjes…

als ik om mij heen kijk, heb ik alles om mij heen, geen geld en toch ooh zo rijk, want jij laat mijn hart geen seconde alleen, via sms zoveel geschreven, er zijn zoveel mooie woorden gezegt, jij kwam, overwon, en bent in mijn leven gebleven, jouw smsliefde is echt, jouw vriendschap, gaf ogen aan de afstand, een stem, aan de stilte in mijn…

Hij heeft zich al die jaren ingezet voor huisdier, echtgenote, dochters, zonen. Vergeefs gehoopt dat men hem zou belonen. Hij overpeinst z’n Waterloo in bed. Z’n hersenspinsels kennen geen verlet. Hun dagen zijn gevuld met slopen, honen van ‘t gasthuis dat ze ongenood bewonen. Ze kalken ‘onbenul’ op zijn brevet. Van armoe zoekt de stakker…

De dichter, in zijn afgeleefd karkas, spreekt van de vogel die hij liever was. Hermetisch is zijn lijf tot vlees vervloeid in wat achter zijn vel is aangegroeid. Dicht zich een vogel met alweer een wens: het klaaglijk tsjilpen: “Was ik maar een mens, de boom waarin ik zoveel nesten vlecht is door die zak als kachelhout geslecht”. Zo denkt…

Een delicaat Ierse hymne bracht geestigheden wier sluiers doordacht ontdekt door Frits Spits die trok d`r een rits gelijk heeft hij `t verschijnsel verkracht…

De Woordenlijst der Nederlandse Taal is door de Taalunie weer aangepast. Zo wordt mijn taalgevoel steeds aangetast door logica uit de collegezaal. Wat taal betreft ben ik een onbenul: Die tussen-n is groten flauwenkul.…

Het was dat jaar met kerst mis Zijn ouders waren er niet... griep Haar ouders waren er niet...Florida Omaatje was er niet... meer Het was dat jaar met kerst mis en de kerstboom legde zich er bij neer.…

In twee rijen staan de kinderen bij de ingang van de Hervormde kerk. Een erehaag voor vrome volwassenen die met ernstig gelaat het gebedshuis verlaten. Op dat moment zelfs letterlijk buitenkerkelijk wachten we op het teken van de zondagschoolleiding eerbiedig het huis van God te mogen betreden. De ruime stilte wordt verpletterd door superbe…

Het waren onbenulligheidjes wat niemendalletjes Bernardientjes Zomaar uit het niets Ze hadden zelfs geen betrekking Op iets vergeetachtigs Of een slecht geheugen over een royaal gelogen iets Ze waren gewoonweg even weg waren er niet meer Pardon meneer wat niemendalletjes En Juliaantje die ging wandelen zonder hoed zij schonk hem…

in zichzelf gekeerd zoekt hij op broze dagen naar cantharellen schuilend in tere dromen loop ik aan mijn vaders hand…

a. belandt sjouwend met drank in de goot de geest sijpelt uit de fles hij leert zijn les en zweert huiswaarts waggelend: nooit een druppel meer! ook b. vervolgt zijn weg met het hoofd in de wolken van zijn god die neerwerpt wat hem tegen de borst stuit zonder aanzien des persoons de zon gaat eenzaam op en in de goot schitteren…

je zond me een stralende zomer die werd zo - doordat ik dat las - maar nu is het herfst, verre dromer je liefs ligt verregend in de plas dus mocht er wat warms overblijven in dit drassige donkere tij aarzel dan niet dat te schrijven drijf je zin met de warmte naar mij en vlot - door je zinnen gedreven - zend ik, uit het meer voor…

O, mensen het is nu eindelijk zo ver De indentificatieplicht, misschien volgt er de ster De veertiger jaren komen langzaam in zicht In 2005 is er weer indentificatieplicht. De veiligheid wordt,zegt men, hierdoor beter Een kaart om je nek aan een touwtje of veter Toen zei men ausweiss nu pas of kaart In je vrijheid beknot, in razende vaart.…

Het vlooientheater is verdwenen van de kermis. Maar Kubiko, een watervlo uit een vijver in Hoenderloo kreeg een grandioos idee. Hij dacht, hupsakee, ik begin hier onder water een watervlooientheater met internationaal vermaak. Uit Holland komt het vlootje Sjaak, dat als enige van ons landje een brasem laat eten uit zijn handje. Uit Rusland…

Een ambtenaar uit het mooie Maastricht Had voor de burgers een vervelend bericht Hij riep"ook u moet weer betalen En een pas of kaart op gaan halen" In 2005 is hier indentificatie verplicht. 2005 indentificatie verplicht geen pas of kaart dan een boete minimaal 25 euro maximaal 50 euro weer een gelddeuntje van onze zo zeer gewaardeerde regering…

Future exceeds with ease The borders of dimensions The unknown variation Of what has been Funneling chances A rapid of time Creating what we know As the past of present Objectivity can only be kept On the passage of future Known as present Becoming a past stray…

ik moest wel kijken hoe hij versleten gracieus bijna op het voetpad liep neen, danste een lichaamstaal verworven met handen vol en hoe hij tuurde naar de overkant zijn sprong berekende toen overstak ondertussen viel de deur weer dicht ik luisterde draaide terug moeilijk is dat niet integendeel handen vol met medicijnen vinden…

We waken over de lijn van het vuur en nestelen ons in de avond van de branding. Schaduwen schieten van links naar rechts en jij, schuin met een glimlach haaks op de golven zo samen luisterend naar de geluiden van een zweverige nacht. Zo volgen we elkaars contouren, klinken op de toekomst en zingen over liefde.…

Met kapitale letter scoorde hij een tien. Die grote pee is echter welbeschouwd een simpele kleine letterfout, maar die werd over het hoofd gezien. De jury zei dat dat geen ramp is, en gingen daarmee zelf voor pampus.…

De stal een kribbe en wat hooi beesten in de plooi een zacht verwachten nachten die stil zingen dat het vriest en kraakt een gedachte flonkert die aan vrede raakt de boom heeft al de stal beworteld glinstert in de sneeuw zijn schone schijn nostalgisch groen de geur van dennen maar kunst wint snel terrein kerst zal binnenkort een…

Met haastig weggedraaid gelaat schuilen de zonnebloemen voor het poollicht Het geluid van hoog afgestemde harpen sterft weg over de juichende steppen van weleer een schrale wind, een jammerlijk knarpen omlijst de schepping van de vroegste Ambachtsheer De engelen, ze zijn wat verlaat zo dachten de grijzen onder het oostenlicht Voor een…

In mijn ogen zit de zee gevangen een blinkend blauwe diepte geteisterd door zoete eb en een zilte vloed die onverstoorbaar woedend woedt voor vrijheid…

Hoeveel bedrog kan een mens velen in een wereld vol zwart en wit waar niemand verdriet wil delen maar vol zelfmedelijden zit Ik heb voor elke waarheid gevochten keiharde leugens heb ik weg gejankt verstand en gevoel in elkaar gevlochten het vertrouwen is nu afgeslankt Ik heb het eigenlijk wel gezien deze wereld moet een virus kwijt ik…

Ik heb in Hotel Paris gewoond met een man, ik heb met hem ontbeten en geluncht, we aten wafels met room, we dronken verschraalde champagne omdat we, direct nadat de fles was ontkurkt en het glas voor de eerste keer was volgeschonken, de drank vergaten, we vielen in slaap. Hij sliep veel, hij sliep als een kind dat bij zijn moeder in bed ligt,…