Alle inzendingen, jaar 2005, week 39

San Damiano eenvoud en soberheid hebben in dit klooster gestalte gekregen mijn overvloed tot zwijgen gebracht in vriendschappelijk delen van vrede en alle goeds…

In rouwzwart groen een vrolijk plekje rood: Een blozend dak, een gladiolusvlam, Een rozige appel of een hanekam, Zal dat mij troosten over zomerdood? O tragisch traag laat vallen van de stam Scharlaken bladen in de bruine sloot De wilde wingerd, of in gulpen vloot Zijn bloed, gelaten najaars-offerlam. Een huivrende angst bevangt me en jaagt…

Hogervorst wil de DBC - code in 't hospitaal Transparantie is de nieuwe methode en kwaliteit een erecode een nieuwe rekening voor elke kwaal De DBC - code is niet waterdicht wie wil door wie worden opgelicht? ------------------------------------------------------- verklaring van het sonnet: Minister Hogervorst wil de Diagnose Behandel Methode…

Het is maar zelden dat de dood met mij speelt daar het leven van mij geniet. Intens geluk en verdriet sieren mijn aanwezigheid en met de dood kan ik nu niet leven.…

waarom zeg jij niets laat je de stilte weerklinken als een uitgestrekte vlakte waar leven zichzelf verloren heeft waar vergane en blindgeworden zichten zwerven langs oude bomen met de dood achter zich aan waarom zeg jij niets laat je mijn stappen zinken naast de langzaam stervende morgen blootsvoets in het achteruitgaan oneindig ver…

Gulzig morrelend voor-nota bene- mijn deur jij oude vertrouwde zo herkenbaar heb ik je heus wel in de smiezen smiecht wij hebben het te vaak gedaan mijn leegte depri volgegoten zwartgalligheid was zo gekoesterd ga! ga! ga! In mijn huis is geen diepte het is dronken van het zomerlicht de zuidkant roept ik neem aan deze winter valt…

Verbonden door de draden des tijds fluister ik liefde in jouw oren waar woorden spelen langs mijn zilveren huid en geloof me mijn lief als ik tegen jou zeg dat tijd slechts een moment is in het heel al geniet maar, en denk hoe fijn het leven kan zijn…

Volgens "de Geus" moet de bijdrage Voor de kinderopvang stijgen Over andere kosten nog maar te zwijgen Mag je dat van een werkgever vragen? De ouder moet zelf de kosten regelen Wie wil de stoep van de buurman betegelen?…

de jungle bij nacht een andere wereld weg uit de steden wars van alle paden reeds betreden andere geluiden een ander gevoel gissen in het duister streven naar een doel momenten van bezinning een kwestie van gewenning eens op een andere manier in het leven staan tijd...voor persoonlijke erkenning…

Soms denk ik weer aan haar, mijn liefde van het eerste uur, die, als door een godsgebaar, mijn hart ontvlamde tot een vuur; al liet ze mij met lege handen, de liefdesvonk voor haar bleef branden lang na 't gemiste avontuur. Ik heb mij later slechts vergist met te veel water bij de wijn; het oergevoel lang uitgewist tezamen met de vreugd…

je was meer vrouw dan ik verwachtte ogen vonkten licht een gloed van passie gleed langs mijn gezicht verschrikt zei ik je naam je keek me licht bewolkt aan we zijn gaan lopen omdat zitten onrust had je stappen veerden jeugd de onschuld in je lach wekte verbazing in de stad ik keek naar je gezicht zag hoe jij de tijd vergat je ogen…

de Wereld der Letteren kent ook regels en wetten: wat echt beurt beurt buiten beeld zo was er gister ‘n waar lijk gestorven als dichter onderwijl wandelde 'n tom pouce met sprieten zachte bef onder bestreling de deur uit de neerlandicus had 't nakijken…

witte sterren uit de lucht een klein gebaar, een diepe zucht witte sterren vallen zacht er is er een die naar me lacht een hand, een lach, een koude ril en opeens is alles stil…

Als twijfel gaten vreet in de opgelaten luchtballon van het toekomstperspectief is de nacht alleen en lang met een vol hoofd in een koud lijf Verandering is altijd te ver weg vaak bij de ander meestal te bang ’t Gaat om de stap, de eerste stap om toekomst bereikbaar te maken dan is de koers pas weer vooruit het doel dichterbij dan eerder…

vanmorgen ben ik vroeg opgestaan in de lente hoor je dan de vogels fluiten nu in de herfst hoor je niets geen enkele vroege vogel buiten oja, wat u zich misschien niet realiseert er is er wel een maar je ziet hem niet hij is zijn baas vooruitgesneld en zwerft nu ergens rond, zwarte Piet in verlichte etalages zie je hem al staan vindt u…

stenen zijn geruimd het pad weer vrij gemaakt maar de ravijnen zijn gebleven we jagen niet op vergezichten willen slechts de stap verlichten die we moeten gaan geen hand in hand te lang en smal om samen voort te schrijden voorzichtigheid is troef om de verwoestende lawines te vermijden we erkennen ook het samen strijden…

Ik pakte ooit een boek Niet zo'n AKO-paperback Ik vouwde het doormidden schoot gaten erin ging er op zitten in een moment van bedenking gooide het toch in de biotex Las het een week later en concludeerde dat er meer was dan dit.…

daar had ze geen bril voor nodig mijn inderhaast volwassen poesje buitenkaters vlagden mijn voordeur en zij heeft diezelfde deur met haar eigengereide geur heel bekeken aan de binnenkant afgezeken…

het zwanenmeer verhult in weerspiegeling naarstig nodig, het aasvisje dobberend vanaf de oeverkant wil ik inhaken in roofzuchtige kaken vangen, ik wil vangen niet oeverloos, eindeloos staren naar opwellende bellen in windgevorkte wateroppervlakkigheden strijdend in bestaan een dobber die moet onder gaan de vis die voor zijn leven strijdt…

“Wat zou je doen?” vroeg rapper Ali B. aan Hare Majesteit in Lelystad. Haar glimlach heeft hij toen maar opgevat als vrijbrief voor een tête-à-tête voor twee. Zo’n naamsverandering is toch niet niks, want hij heet voortaan Ali Beatrix.…

Heel even haal ik de letters uit het alfabet schik en herschik pressie zit er niet achter geen klank hoeft te klinken taal is universeel niet te min versta jij het niet…

Stormen raasden doorheen mijn leven langs en over de vloedlijn heen toch blijf ik de waterkant bezoeken want wind en water reinigen ook wat ze aanbrengen voeren ze ook weer weg wie weet wat er nog meer komt terwijl water mijn voeten en wind mijn haren streelt denk ik, iets goeds dit keer vandaag nog of morgen…

Lief heb ik je innig lief ga mijn lief Ik laat je gaan Be-gaan Bewondering voor de rebellie de vrijgevochtenheid tegen alle eisen in jezelf zijn destructief? Of ik Agressief? Om vloeibaar bocht Rood of geel met schuimkraag De beuk erin Meppen zal ik de spetters vliegen in het rond om vocht gedrocht heb je gevochten en ik verloren…

De kerel denkt: 'Ze is het helemaal. Wat is ze mooi, die blondgelokte trien.' Z'n eigen haarkleur kan de meid niet zien, al is ze geenszins blind. De vent is kaal. Hij is van plan een praatje aan te knopen. Ze zitten op een bankje naast elkander en eensklaps vrolijk kijkend roept ze: 'Sander!' Het is d'r vriend, die aan is komen lopen. Zodra…

Mijn handen die langs de waarheid glijden. Alsof het een vrouwenlichaam is, dat ik nog ontdekken moet. Ik neem haar bij de haren. Dan mijn handen, trillend van de spanning, vochtig van het zweet. Mijn palmen samengevouwen, als ik psalmen reciteer. Ik wil haar nu niet kennen. Zij is niet mijn lief.…

Oktober tovert in de bomen, strooit gouden zonlicht op het plein waar kinderen druk bezig zijn de tijd te vullen met hun dromen. Oktober en het deert hen niet dat weer de zomer is vervlogen, gaaf is hun spel en ingetogen. Geen kind dat reeds de winter ziet. Het valend blad, het valt nog niet en donkergroen het gras na regen, de avond komt…

holle voetstappen dreunende laarzen klinken door de stille dorpsstraat straks zullen dronken brallers vernielend zuipend en brandstichtend de hemel verduisteren zullen vrouwen en kinderen in doodsnood vluchten voor het kwaad waarvan ze het bestaan niet wilden weten en dat hun leven voor altijd zal verwoesten als ze maanden later zullen…

Huid als grens. Tastbaar overschreden. Geboeide stilte. Gedachten verlaten het zwijgen. Het ledikant luistert. Het bed geeft zich over. Helft en wederhelft. Eén teder territorium. Hoofd bakent imaginaire grenzen. Vingers worden woorden. Ze strelen je lichaam. Van papier. Ik schrijf tederheid op je witte vlakte. Ik ben je immigrant. Gastarbeider…

De wind waait mij ver weg van hier over uitgestrekte vlaktes van onbestemd verlangen ik wacht waar de wind mij waait aan de oplichtende horizon is de dageraad slechts een manestraal ver weg ze waait over onbereikbare bergtoppen laat sporen na in de bedding van de rivier er waait zomaar ineens een andere wind geeft een…

gist weekt in lauw water deeg rust en rijst op de schaal door een klam doek bedekt ik kneed de gladde bal die nog stijven moet jouw duim drukt een klonter boter in zijn hart nu ligt hij uitgespreid met meel bestoven kromgebogen maar gaaf schuift hij in de oven ingesmeerd met eigeel hij dampt nog wat na van rooster naar bord Naar…