155 resultaten.
Onbeschrijfelijk Zwanger
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 1.762 Onbeschrijfelijk was de schok
Toen de assistente mij vertelde
Dat ik overduidelijk zwanger was
Toen ze tussen de middag belde
Mijn handen begonnen te trillen
Dit kon mij toch niet overkomen
Zwanger al vier maanden lang
De nachtmerrie van mijn dromen
Een kindje diep in mij geworteld
Dat ik ooit nog zwanger kon raken
Ik ben al jaren geen…
Spannend rood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 513 je was al stam
toen ik je raakte
mijn benen amper het
jonge lijfje konden dragen
bloesemde in
wit en rood vruchtte
in bereikbaar loot
de eerste kers
ze waren zurig
spannend rood
omdat vader het
plukken ons verbood
hebt leven aangehoord
mijn handen op je bast
verkommerde in stilte
toen ik het huis uit was
je bent gekapt omdat…
Als ik met mijn hond zit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 712 Als ik met mijn hond zit
en met dat beessie praat
dan moet je toch eens kijken
hoe of zijn staartje gaat.
Hij zit daar mee te zwabberen
zijn tong iets uit zijn mond
hij draait dan ook een beetje
zijn togus in het rond.
En als ik er mee stop dan
en niet meer praten wil
dan gaat zijn tong naar binnen
en valt de boel weer stil.
Uit mijn…
jouzelf zijn
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 4.004 Beloof me dat je niet mezelf zult zijn,
dat je niet mij 't hoofd breekt.
niet op mijn buik jouw twee handen
En alsjeblieft, voel mij niet schuldig.
niet met jouw handen in mijn haar
zit niet met mijn mond vol tanden
lach mij niet dood of in mijn vuistje
sta mij niet toe je goed te voelen
ik hoef jouw hart niet te verpanden
Dus wees…
vijvertje vijvertje
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 784 ik noem het eendendril
er is geen kikker te zien
het is ook geen vijver
pal in het midden
staat een schaduwboom
hij houdt de dril groen
het water koel
er zwemt iets rond
hij heet schaduwboom
want ik noem hem zo
en er zit een fietser
op de bank zonder fiets…
Verbloemen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 999 Niet meer wakker
worden
Een zandwinkel
beginnen
Onder de groene zoden
terecht komen
Man met zeis
tegenkomen
De dood
we verbloemen 'm graag
Daarom aan u
de kardinale vraag:
Verwelken bloemen snel
op kerkhof of dodenakker?…
Dirty Harry
snelsonnet
4.0 met 15 stemmen 1.686 Abdolah, Rosenboom, en het gezemel
Van Voskuil, Hermans, Nescio en Reve
En tussen wat die lui voor boeken schreven
Staat eerste: De Ontdekking van de Hemel
Dat is mij toch qua zotheid iets te foolish
Ik wil heel die top tien!
Hoogachtend,
Mulisch.…
Zwart blinde traan
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 888 Zo wazig een oog kan zijn
Één blik traant zorgeloos onafgebroken
Zo zwart de wereld in mijn ogen
Dat ik steeds verder in het donker kwijn
Zo helder blijkt het 'niets' op te staan
Verder en verder zweef ik door een leegte
Zo blind deze passieve engte
Zo zorgeloos die traan…
De Veerman
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.051 hij neemt de munten van m’n ogen
en draagt me naar zijn boot
ik voel me opgetogen
al ben ik kennelijk dood
er is het wiegende
bewegen op het water
de besliste haal waarmee
hij aan de riemen trekt
de zachte schok een tijdje later
waarmee de eindreis zich voltrekt
een zwijgend wachten tot ik opsta
een knik – als groet bedoeld
terwijl…
Bij het graf
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.117 Door dezelfde bomen suist
nog steeds dezelfde wind.
Het is de gelijke regen
die ruist over eendere daken.
Het is het oude verlangen
dat geen overkant vindt.
Snel gaan regen en wind
voor eeuwig over ons beider
namen. Ze vervagen. Ik wil je
weer begraven onder
bloemen eer niemand, niemand
ons meer vindt.…
koekelemeien bij naaktbloeiers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 288 lente zingt eeuwen jong
ziet de boer op zijn trekker
ooien temerig aan de mekker
onder de wol hun lammetjes
merels zingen op fluitjes
ook de bloemetjes en bijtjes
je voelt ze aan je huid talen
naar frisse buitenlucht
om in zinnen te verhalen
natuur knalt er nu geel uit
chinese klokjes
in tuinen en vazen
kleine hoefbladen
aan rivieren…
onder het stof
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 296 er hangt stof in de lucht
onzichtbaar, misschien een oom
of tante met een boodschap
uit het hiernamaals
dat Hij gelijk had
en niemand anders
ik bind de strijd aan
een rode doek met witte bollen
houdt me wel in het hiernumaals
en smijt het vege lijf op
de autotraagweg
vandaag geen overuren
de afstand wel dezelfde
maar de files ongebreideld…
Donkermooi
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 215 donkermooi en zacht
zonder duister
donkermooi gedicht
en gefluister
in je oren
over jou
en jouw
mooie, grote ogen
en je open gezicht
in het witte licht
ik zie het
donkermooi en zacht
zonder duister
donkermooi, jij dicht
en ik luister…
Veldkapelletje.
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 741 Tussen akkers en velden
kan men het kapelleke vinden.
Maria er binnenin.
'n Kaarsje voor 't gewin.
Vaak is men er al geweest.
Gebeden,om ter meest.
Maria,eenvoudig en mooi
met allooi.
'n Oud moederke komt strompelend langs,
heeft een rozeke bij,tweede rangs,
Haar smeekbede:
"Of haar gezin moge leve in vrede."
Ook een boerke komt…
Snuffie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 557 Alsof de dood niet zwaar valt
bouwt ze haar leger tegen de schemer,
daalt gehoorzaam door de pijn.
En zij ging rusten
in mijn handen, wachtend op de uitslag
van de witte naalden -
Maar god wat nietig, geen geronk meer
in het mechaniek, geen draadloze
met moeder.…
new york
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 296 yoga in new yorkse flat
funky spiritiste wegen van
de waarheid welk van haar nicotinegrijze
levens schemert niet als knijpkatten
door vrouwelijke mist en rijm
kijk eens wat ik onder
mijn nagels vind geen nood
het is schitterend en uniek
een peulschil en herboren
het is de aarde die me
zachtmoedig spietst
wat was het dom
straten glanzen…
Innovatie
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 1.534 Ieder die wil overleven
streeft naar nieuw en beter ook,
maar de lente komt al jaren
zonder vaandel, zonder rook;
enkel maar met lenteluchten,
bloesems, geuren, vogelenzang,
innovatie heet in woorden
wat wij dromen nachtenlang;
mens, durf nu toch echt te leven,
stoor je niet aan zoveel praat
maar geniet van kleine dingen,
morgen is 't…
Kleine boom
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 597 Bonsai meester
observerend gevoelsmens
vormt bossige spar
zijn oude stam
in sierlijk belijnde zilverspar
innig langs gracieuze wijssteen
lijkend
de verkozen berg
landschap in klein
romantisch neervallende cascade
geboren droomlandschap
gevormd in eeuw
belijnd door grootmeester
kunstenaar bonsai.…
de gnoe
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 974 een echte gnoe
die zegt geen boe
zoals een koe
maar gnoe
wanneer hij zich
terecht terdege
afvraagt hoe een
koedoe
daarentegen
ziet men koedoes
welbespraakt te zijn
geweest
daar men tegen
gnoe in talen
meestal nog zegt
wildebeest…
t.a.v. H.D.K.
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.009 de dichter schrijver
wel eens als wereldverbeteraar geroemd
pleegde bacchanalen
in woorden geschriften verhalen
maar
iedereen die een joint prefereerde
werd door zijn woord
in de vunzige Vlaamse kerkers
geslagen gefolterd zelfs vermoord
zijn hersenen
drijvend in alcohol
dreven hem steeds verder
tot ter dood
als de beroemde…
zeer depressief
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 190 een man
een eikeltje lang
zijn lichaam was
zeer depressief
zijn lichaam schreeuwde
stop met klussen
je deed het al veel te lang
maar gedreven door de leuze
“arbeit macht frei”
zeiden zijn ouders
gesteund door
de plaatselijke arts
meer werken dat moet je doen
ze dreven hem verder
daar waar mensen
die vermoeid en verslagen…
Even als voorverleden jaar
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.513 Even als voorverleden jaar
Brengt de lente een zwerverschaar
Die hun lied doen horen.
Luid weerklinkt hun blijde toon;
Ach, één stem, zacht en schoon,
Mis ik bij die koren.
Even als voorverleden jaar
Schitteren bloemen waar ik staar,
Rijk in geur en kleuren.
Ach, de schoonste uit mijn gaard,
Meer dan de and’ren saam mij waard,
Mag ik niet…
Zoals dit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 711 Dit gedicht is lang genoeg
om te laten zien dat
woorden soms minder zeggen
dan waar de lezer om vroeg
Vandaar dat ik alvast schrijf van wel
Lezer, verwacht geen korte zit
Geen openbaring, spektakel of kippenvel
Maar een gedichtje zoals dit…
uit Het Requiem van Julius Dreyfsandt zu Schlamm : Credo
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 403 CREDO
de Heer van leven en sterven
heeft weet als behoeder van
vertrouwen wat de mens in
lijden zal beërven en zal aldoor
om verscheurde harten rouwen
het is de wanhoop in
eindeloze zwarte nachten
die het leven doet verachten
het onvermijdbaar verscheiden
van al wat geschapen is
laat de rots van geloof en hoop
versplinteren…
Genot
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 3.417 Zinderend van liefde
Kijkend naar het glinsteren van je zilte zweet
Vlij ik mij naast je
Streel ik jouw ronde billen en vochtige spleet
Jouw hand zoekt onvermoede
Om te versmelten in rondingen,
Zo prikkel jij mijn uitgestoken roede
Mijn tong schrijdt over bekende paden
Zoekend naar geurige nectar liefdevol,
Het gekreun heeft haar bron…
twee werelden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 412 streel me je warmte
opdat ik overleven kan
tussen witte sterren
van wanhoop
ik kan niet anders
dan voorheen of anders dan later
wanneer het zwijgen me vreemd dwingt
om het zondige te vereren
ik ga voorbij
vergeet één te zijn
met geboorte en met de dood
kom naderbij
begrijp het ritme
het sterven is mijn leven…
Als de kiezels
gedicht
2.0 met 22 stemmen 7.623 Als de kiezels.
Als de keien.
Met de water-expresse vervoerd.
In de grintlaan gestort.
Door de toevallige schoen weggeschopt.
Eén moest er zijn in de slinger van David.
'n Paar in Demosthenos' mond.
Door de betonmolen op het bouwterrein.
Door de broekzakken van kinderen.
Rollend
rollend
Door onderaardse rivierbeddingen.
In de witte…
Heidelberg by night
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 385 In het holst van de tijd
kruip ik in je
tussen de knarsende seconden
lijd en verga ik
weerloos
sterfzucht
kruisweg
dag slaaploze nacht:
650 milligram acetylasilylzuur
850 milligram paracetamol
450 milligram sumatriptan
Met dank aan mijn engel
De muze is broos als kristal en hard als graniet
Van Thalia tot Melpomene
De Waanzin…
Van mijn lever
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 452 Er is te veel regen
en in de vorm
zie ik geen boog
Er is te veel schouder
en te kleine vleugels
springen uit het oog
Er is te veel aarde
en waar is de hemel
in een dom betoog
Zet de schenkkan neer
maar keer de staf
Je voelt het wel
wanneer
En heb je gewacht
op de tipgever
De geneeskracht
ligt bij de bever
Het zal je verbazen…
Uit vette klei
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 427 wil de horizon voorbij
maar ben getogen uit vette klei
die veel te vaak verdronken is
ze zuigt me terug
als ik ontstijgen wil de wortels
lam de stam weer te beschonken is
dan wuiven slechts mijn bladeren
door geestrijk vocht dat in het sap
van aderen verruiming en vergeten zocht…