Alle inzendingen, jaar 2007, week 43

de geur van vochtig zeemleer vervoert me naar oma, die fietsend in de tegenwind zich naar de markt spoedt, op haar tocht naar schol en schar, aardappelen, andijvie de blauwgrijze Keulse pot in haar keuken, gevuld met glinsterend zeezout, ik zie hoe oma's sterke hand een greep doet, en wit zeevlees glinsterend bestrooit die geur van petroleum…

het sluimert in mijn hart het is niet donker, niet licht de wind ligt ademloos stil geen haar in je gezicht je ogen kan ik nauwelijks zien maar je glimlach des te meer tussen alle sluimering door zet jij je naast mij neer je bent er wel, je bent er niet daarvan ben ik mij bewust een ander zou er angstig om zijn maar mij brengt het rust…

een kleurrijke wereld met prachtige mensen door klanken van liefde onvoorwaard`lijk trouw geen honger naar armoe verwerpelijk strijden door samenzang wordt `t ideaalbeeld te wáuw ik teken als hartje de mooiste in`t midden zodra het werk af is schenk ik het jou…

Als niets is, wat het lijkt waarom lijkt het dan altijd alsof het iets is want niets is wat het lijkt is eerlijk gezegd, altijd iets wanneer iets, niets is dan lijkt het niet op iets, maar is het ontegenzettelijk niets.…

Bij ieder stapje trekt zij haar rechter been tot bij haar wandelstok zij weet heel goed was daar niet dat linker been was daar niet die stok waar sjokte zij nog heen…

De liefde kent zijn wetten de één blijft hetzelfde de ander draait van zwart naar wit. -wie heeft de broek aan- Liefde kent zijn tol familiebanden kraken ergernis trekt over en weer niemand laat het stil. Ik wens niets te doen en zeker niet in amen te rusten er zijn woorden genoeg om ongenoegen kenbaar te maken.…

Kijkend naar mijn groene tuin Zie ik blad in vele kleuren Ruik de lucht van fijne geuren En voel de zachte wind Als ik door mijn tuintje struin. Mijn oase is divers En kent allerhande planten Duizendknoop en haar verwanten Voelen zich hier zeer bemind Naast dijsel, blik en varkenskers. Slingerroos bedekt de aarde Spreidt zich alle kanten…

mijn eigen verdriet, niemand die dat ziet. van buiten ben ik een leuke spontane meid, maar er is niemand die mij begrijpt. mijn hart dat huilt, want van binnen is groot verdriet dat in mij schuilt. ik moet leren vergeven, maar dat doe je niet zo maar even. hoe kan ik iemand vergeven die mij zoveel pijn heeft gedaan, die nu gewoon…

Als het lontje zo kort is dat de stem meer dan verheven wordt Is het brandgevaar zo enorm dat de rookmelders spontaan aan het loeien gaan. Als de brand is bedwongen, de lucht is geklaard, vragen we ons af waarom misbruiken we onze longen terwijl we weten dat het lontje hoe kort ook nooit langer worden zal?…

Mijn verlangen voert mij Door groene bosdreven Dauwsterren fonkelend in de zon Naar de purperblauwe heuvels Die wenken aan de kim Daarboven, in de magische tuinen van Peleas Schitterender dan Edens hof In dat betoverende landschap Tussen het kristal van watervallen en rotsen schimmig als naamloze creaturen Omgeven door ceders, helianthus,…

-Jaap groot, sterk, gefrustreerd en vals leert slecht en botviert dat op anderen door intimidatie en zwakkeren aftuigen. De pestkop heeft schuld aan Jantjes dood die vluchtend voor z'n sar de weg op rent neten groeien in dit land op tot luizen. Treiteraar maakt mensen ongelukkig velen geestelijk kapot voor 't leven wolven die de kudde bedreigen…

Hoe kwam Eva erbij om te denken dat de slang zoveel meer wist dan zij Hoe kwam ze erbij aandacht te schenken aan de woorden die hij tot haar zei Waarom vergat zij wat God had gezegd over de boom van het leven Waarom heeft zij toen niet uitgelegd aan wie God heerschappij heeft gegeven Zo denk ik weleens aan de eerste mens die in 't paradijs…

flarden zon verwarmen mijn koude gezicht terwijl ik in dromen verzonken paden betreed waar ik normaal gesproken angstig bezweet met rasse spoed mijn hielen zou hebben gelicht wervelende wind verwaait zijden herfstdraad terwijl het pad vaag onheilvoorspellend wordt een donderwolk razendsnel het licht verkort en de hele omgeving laat ruiken naar…

hier en daar iemand die beweert dat het vandaag allerzielen is alles gaat verder zo zijn gangske de krielen zijn van slag omdat reinaert de vos ronddoolde en het miezert ikzelf ben meer uit mijn doen omdat het gat tussen jou en mij nog steeds niet gedicht is na dit gedicht..…

Koele wind, avondrood Jij bent nog veilig in mijn schoot Schommel, schommel heen en weer Jij kent nog geen levenszeer Jij weet nog niets van pijn Maar als "jij" komt zal ik er voor je zijn…

en ‘k breek jou, elke dag tot jij opnieuw oranje bloeit bevlek mijn vingers zoals ik lijvendiep mij graaf in jou nadenkend zweef jij naar mijn lippen afwachtend adem ik jouw geur als ik je mond in glip en openbarst zoet op jouw tong elk stuk van jou smaakt weldra enkel nog als een herinnering en ik wil scherp onthouden wat mijn hand…

1. Driek van Wissen 2. Henk Knibbeler 3. Julius Dreyfsandt 4. Stanislaus Jaworski 5. Aaike Jordans 6. Wil Melker 7. Edwin van Rossen 8. Kerima Ellouise 9.Jeroen Swaan 10. Daan de Ligt Ik kom er aan! Ik haal ze in! Ik laat mijn hielen zien! Dichten kan ik voor tien!…

De vensters behangen met langdurige landschappen, een zak met slanke handen aan een meisje voeren van achter de tralies die mijn vingers zijn. Een ooggetuige van het zwart uithoren op de hoek van twee nachten en geduldig wachten tot de schaduw uit de bomen valt. Mijn ogen wegens verbouwing sluiten en haarfijn dromen dat ik een ver verwant…

met een lachje wiedde je wat gras in de schaduw van de bomen daar plantte je de stekjes als toverstokjes van je droom gedreven droeg je emmers water naar dat zonloos bloemenbed waar je lichtgetinte knopjes dacht rijk doorvoed met koele kracht maar ach ze werden donker roze net als de kleintjes in het veld het donker lot bleek niet te…

Een zekere Gerard uit Smilde was gek op z'n buurvrouw Mathilde. Contact wou hij maken. Toen zij elkaar spraken, bleek, dat ze van mening verschilden. Ze zetten een boom op. Alras kreeg die bladeren, groener dan gras. Ze bekeken elk blad en bespeurden toen, dat ieder blad een opinieblad was. Zo gingen verschillen verzwakken. Ze kregen…

statig zijn de stappen die zij zet, één voor één waant zij zich in een arcadisch paleis alwaar duizend handen reiken naar elkaar het klatergoud verlicht haar pad oogverblindend dwarrelen er enige dukaten sierlijk neer zij danst in hun schoonheid…

we graaien draaien langzaam door te vaak als schouwer in het eigen internetdecor sloffen op de derde wereldschoenen eten vrucht van hun seizoenen die door kinderen is geoogst putten uit in decadentie want ons dienstenwerk is nog slechts preventie van een magere status quo toch galeit het spookschip van de wereld in een speed…

zij staan daar soms geknot zij bestaan daar bomen over de slootkant waaieren uit want de wind waait verliezen blad in een herfst die niet te winnen valt maar wel vrij…

Het is triest dat jij zo doet Het is ook jammer Is nergens voor nodig Het is triest alles haal je door elkaar dat is jammer en triest Triest en jammer We hadden het zo goed maar je gooide het weg zomaar En da’s jammer want nu is het weg, voorgoed Dat is triest en jammer.…

Je voelt je in de Airbus eregast: een dubbelbed, je kunt je benen strekken, en hapjes om de lusten op te wekken. Alleen wordt seks beschouwd als ongepast. De passagiers had ik het best gegund, maar ach, zo'n vlucht is één groot hoogtepunt.…

De ruitenwissers vegen de kletterende regendruppels van de voorruit Op gedreven wijze jaag ik door de nacht over de snelweg naar mijn Lief die thuis op me wacht De brede rechte weg, anders altijd zo druk is op dit tijdstip leeg en verlaten het herfstweer in deze nacht één groot drama De amper zichtbare omgeving vormt kale schimmen In de…

Druppels Ze zijn licht, ze glinsteren in de duisternis. Als kristallen dansen ze naar de grond, en genieten van hun vrije val. Net als jij, je leeft en geniet, want je weet maar nooit... waneer je de grond raakt.…

Hier staan wij tweeën, van de zondagschool, klaar om te verhalen. Van Jezus de Heere, in Bethlehem geboren, verborgen in een stal. Nu vieren wij dat feest, met al de kinderen, die zijn gekomen. Jezus is geboren, Vredevorst, Sterke God, het zijn enige van Zijn Grote Namen. Voor alle mensen, die ooit eens zijn geboren, brengt Hij verlossing…

Er brandt weer vuur in open haarden maar linden bij het vallen van hun blad zij treuren niet zij tonen geen verdriet…

Linnen lakens fris Parfum geurt rond Kussens donszacht Lelieblanke mond Licht van kaarsen Warme roze gloed Nevelig van drank Tongen suikerzoet Dromerige klanken Vingers die spelen Over huid van zijde Bedekt met juwelen Ogen die schitteren Glanzend kleurspel Weerkaatst de lust Bezorgen kippenvel Trillend golft adem Hitsig opgewonden…