Alle inzendingen, jaar 2009, week 48

ze spint draden voller aarde zeer geliefd, sterk en rijk aan ijzeraards en kwarts staal omspant de zachte brokken van het doordringende scheppingsverhaal geschiedenis spreekt haar moedertaal heeft de aarde lief bloed spugt de vulkaanuitbarsting ontspringt de dans en ook de rommel de visualisatie van het verhaal letterlijk aards instrument…

De woorden uit jouw mond lijken op dierlijke uitwerpselen Mest dat de bodem vruchtbaar maakt Niet de dichter.…

De maan schijnt weer door de decemberbomen. Maar door een oude Spaanse allochtoon, die nu fungeert als middenstandspatroon, is schimmel op dit leuke feest gekomen. Die heb- en spilfreak in zijn rode pak, hij krijgt wat mij betreft, voorgoed de zak !…

Lieflijk lachende oogjes Kosten een zee van tijd Te koppig om te denken Ik maak haar geen verwijt Het wachten slokt mij op Extase doet mij drinken Zullen onze monden één zijn? Liet ik het maar bezinken…

Ik denk aan toen M’n gemoed schiet vol Door een muur van tijd Dwars door de jaren heen Reik jij me jouw hand Vingers strengelen ineen Een vonk slaat over Net als toen We leven in een roes Dan valt ‘t beeld in duigen Net als toen…

Op de schrale vlakte schuurt de wind langs halmen, het is beter buigen dan breken en massaal raken ze de grond met de toppen van hun ranken schraperige lijf. De zompige koude grond dempt het geklik, hij luistert aandachtig en geconcentreerd. Hoor de brullende zee, zijn krullen schuimen in de wind, meeuwen worden papiersnippers. De jas om zijn schouders…

een hoge parasol, een witte weerkaatst de zon maar laat het natte door de regen regent, druppelt langs de voet de zon is nu geen zegen maar versteekt zijn warme gloed maar hopend blijf ik zitten de parasol, ik heb hem eens gekregen hij valt me tegen, smaakt me bitterzoet…

ik was jou al lang vergeten nooit zal je weten hoe ik me heb gevoeld toen zal ik dat over doen? of blijft het bij dit een gevoel dat in mij zit kan nog even niet voelen wat dit is kan het nog even niet zien wil misschien gewoon mijn leven leven zonder die pijn ook als dat betekent zonder samen zijn………….…

wordt het niet eens tijd voor de "dag van de dapperen" die durven met je mee het donker in te gaan met net zoveel vrees voor 't miese nieuws of de rampspoed maar ongeacht je ongeluk oog in oog met je angst willen staan…

Ik had het aan mijn water al gevoeld; En heden kwam het goede nieuws naar buiten Dat Geer en Goor weer vrede zijn gaan sluiten 'T was allemaal toch niet zo kwaad bedoeld 'T is louter liefde die hen samenbindt, En dat nu nét de voorverkoop begint !…

kabouter Piggelmee vraagt verlegen aan Sint om een suikerhart zijn aanbeden Poggelmoe is dol op zoetigheid haar vlechtjes zwaaien in het rond als zij iets in haar schoen vindt na de allerlaatste zachte kruimel vraagt ze een kilo kerstkransjes Rudolf rijgt ze aan een slinger Jo-Ho, een vrolijk kerstfeest!…

Als eenzaamheid een geur zou hebben Dan zou het naar vervuilde lakens ruiken naar lege flessen en oud brood naar angst en leven en naar dood mijn bed is troostrijk onderkomen om tijdelijk de herinnering koesterend te herhalen in zoete pijn waar zilte tranen niet toereikend zijn…

handen en voeten overbruggen de afstand tussen theorie en praktijk…

De inzet tot een nieuwe aftocht kort als een gangpad lijkt lang als een levenslijn stroomt kinderkopjes onder de rolstoel onderweg achtergelaten draaipasjes rond de verkoolde as op spuugworp afstand.…

"Laat mij mijn kinderlijke blijheid", sprak de dwaze, "want het is door deze kinderlijke (h)eerlijkheid dat ik niet verstrikt geraakte in het volwassen net met zijn dichtgesnoerde mazen." "Laat mij mijn onschuldig gebrabbel", sprak de dwaze, "want door deze onschuldigheid gooide ik mijn zienswijze over het leven voor jullie denken…

Licht donker warm koud, de flakkerende winterzon speelt verstoppertje met de hemel van Tanger: langs het strand flaneert de boulevard in een steeds wisselend schaduwkleed. Maar over de baai hangen zware wolken: kamelen drinken ondersteboven van de regenboog en spugen op nietsvermoedende passanten. Een man in een rode kaftan tovert…

Int donker fiets ik alle huisjes voorbij. Bij sommige brand nog licht. Ook laat om nog wakker te zijn, Het is eigenlijk ook heel laat om nog te fietsen. De winkelstraat koud en donker en alles is gesloten. Enge etalagepoppen laten me soms schrikken. Het enige is dat ze nog kerstslingers boven de weg hebben hangen. Dat maakt het midden in de…

zal het angst zijn die lichtjes van kerstmis begin december..?…

Soms denk ik niet meer ook niet aan dichten en zelfs niet aan vrijen dan is alles vlak bewegingloos dor mooi vind ik dan de lanen bij zonsondergang het piepen van mijn fiets een liedje van maffie Shaffy het kwaken van de kikkers de zenuwzieke krekels. Dan ga ik op in rook met hennep verboden paddestoelensoep een kleurige nar een lachend…

Het was een stille, donkere nacht In Bethlehem heerste een diepe rust Mensen waren zich van niets bewust Niemand had iets bijzonders verwacht. Maar in deze nacht is het geschied Jezus, Gods zoon werd geboren En allen zouden het moeten horen Want de mensen wisten het niet. Jezus, geboren in een stal te Bethlehem Zijn wieg was een simpele…

ondoorgrondelijk rijkdom van kunde gaat ons verstand te boven praktisch verstand gaat hand in hand met karakter inborst uit een groeiproces ontstaat door ervaringen kennis en inzicht…

ook al stribbelde het licht tegen zocht de kilte angstvallig een weg naar buiten omplooien lange lokken haar ovale gelaat dat grijs aftekent tegen het vale behang dringt zich een ijzige stilte op die langzaam omhoog krult waardoor haar adem zichtbaar wegsterft…

Aan Chrétien de Troyes In onweer, storm en regen kom je geen fietser tegen. Alleen jezelf. Frontaal. Fiets door! Daar zweeft de graal!…

Laatst het uitzicht was prachtig vanaf de hoge brug zo'n 80 meter ik hing aan een touw en sprong naar beneden de diepte in .... 'aaaahhh'...! was alles wat ik riep en voor ik het wist werd ik door het touw teruggeroepen en bungelde ik tevreden in het blauwe ruim. De zon scheen intenser dan ik beschrijven kan. Adrenaline gierde…

Men eiste van de winkeliers een akte: de bakker en de slager zaten samen te zwoegen op het middenstandsexamen. De bakker slaagde, maar de slager bakte. De arme slager, die er niet goed uitzag, ging naar de huidarts met examenuitslag.…

Die oorlog duurt te lang daar in Afghanistan vandaag heb ik besloten dat we gaan met dertigduizend man meer want we hebben weer te kort geschoten…

Het stalletje is uitgestald, de ster hangt te stralen. Gedachten gaan naar Bethlehem zonder af te dwalen. Kerstman noch drank zal ons verleiden. Sterk is het verlangen, onbevangen naar onze Redder die komt om te bevrijden!…

wie zoet is krijgt Geer en Goor terug bij de toppers wie stout is vindt het ook nog belangrijk de wind wakkert aan het regent hagelstenen moeder aarde huilt om weer duizenden extra soldaten gestuurd naar broeihaarden van extremisme Nederland zwicht wie zoet is blijft aan den arbeid tot hij sterven gaat rijk worden heeft te maken…

hij laat zichzelf niet vergeten houdt zich bij haar levend door met eigen uitbeelding naar hun onlosmakelijke verbondenheid te verwijzen…

heb je hart getekend op papier maar kon het toch niet kloppend krijgen geschilderd op het doek de kleuren in het diepste rood gevangen helaas de verf bleef aan mijn penselen hangen de vorm gebeeldhouwd in het hardste steen echter ook met schuren en polijsten kon ik het juiste ritme niet bereiken uiteindelijk heb jij je hart aan mij…