Alle inzendingen, jaar 2010, week 33

Ik vroeg aan de rivier waar je was. Maar hij stroomde verder en zei niets....…

in het jaar 1997 als de jonkvrouw ilona van nispen haar rijbewijs op het gemeente huis moet gaan verlengen vraagt de ambtenaar of ze haar predikaat op het document wilde vermelden. De vrouw geeft antwoord alsof het haar niet veel kan schelen ze wil tenslotte niet elitair overkomen, maar het geeft wel een dubbelgevoel als je aan de ene…

Mijn tenen staken over de rand Van een vervallen houten brug Regen druppels vielen uit de hemel En verdwenen in de rivier onder mijn voeten Naakt had ik twee uur geleden Het huis verlaten Om hier op verschimmeld hout naar een boos kolkende rivier te kunnen kijken Maar ik ben niet voor niets gekomen Ik sluit mijn ogen en spring Zonder…

Een dichter van deze site heeft me volledig in zijn ban Het gaat zover, dat ik haast niet meer schrijven kan. Zijn fijngevoelige woorden en mooie werken vullen mijn ganse hoofd Ook 's nachts wordt de passie niet gedoofd. Overdag doe ik mijn ding, op de automatische piloot; Verliefd worden op de muze, ik had dat nooit geloofd!…

griezelen in bed, niet vanwege spoken, die zijn oud nieuws voor jou, maar vanwege herbeleving van de dag, teveel zonlicht en een raar voorgevoel dat de dingen niet zullen blijven wat ze zijn -is zo gek nog niet- pracht en praal ging over in brandende gedachten, zenuwen overprikkeld en duivels is nu de nachtegaal. Als het tijd is om te…

het regent in het Vondelpark letters vallen met bakken uit de hemel zou hij, de dode dichter alsnog zijn oude schrift over mij uitstrooien en strofen weer doen zijn als de aarde is stof en nu even verwaterd plassen vangen zwaardere woorden op het helpt zijn taal te verdunnen naar hedendaagse herkenning vlak, dun, licht of schreeuwerig…

Het daglicht sterft langzaam weg we ruilen het in voor kaarslicht we verzoenen ons met de tegenstellingen in ons en smeden ze om tot eenheid…

Liggen de Romeinen weer in zwijm dan is het tijd voor een schransfestijn ! Geef allen als snack zo'n menu Big Mac en Obelix Giant Everzwijn !…

Ze keek opeens zo anders naar me en was zo heel afwezig plotseling weer bij de tijd sorry kind, ik was even bezig 'k Zag haar zienderogen achteruit gaan en zo verloren in de tijd ik voelde me opeens verzorgster en niet meer mama's kleine meid 'k Zie alles als een film voorbij gaan en weet weer wat ik vaak zo mis mijn moeder, met wie…

Een stier in het Spaanse Navarra verliet dol van drift de arena. Woedend stormde hij de tribunes op en beukte zijn spotters met zijn kop. Uiteindelijk werd hij door de Guardia geveld. Toch is deze stier voor mij een held. Wie dieren tergt voor zijn lage zinnen ziet nog eens het hospitaal van binnen. zie http://www.youtube.com/watch?v=htjS4VoQR04…

Daar, achter die rode geraniums zoekt zij het goede vertrouwen in haar rechterhand prijkt een grote stopnaald die het laatste gat in de zwarte sokken dicht hetzelfde paar dat ooit de voeten warm hield van haar overleden man plots herinnert zij zich ook de schoenen met de stalen neuzen op weg naar de dagelijkse strijd tegen onrecht…

Mijn hart is gevangen in beton en longen verstopt door asfalt een brein in nevel verstikt bloedbaan door vuil dichtgeslibd ingewanden verkrampt verwrongen van huid ontdaan sierraden en kleding gestolen. Ontzet mijn hart ontstop dan longen en verdrijf nevel van mijn brein filter de loopbaan van het bloed ontneem mijn ingewanden druk…

Mijn haar vergrijst Wat maakt het uit dat mijn haar vergrijst, dit is een kleinigheid voor mij want in mijn hart ben ik als een baby. Wat maakt het uit dat mijn haar vergrijst als mijn ogen nog glinsteren want binnen in me glinstert een oceaan. Wat maakt het uit dat mijn haar vergrijst ik heb geen tijd om me daar druk over te maken…

Wat is stilte geen enkel geluid alles stil om je heen. Tot ik haar hoorde en begreep dat je ook stilte kan horen.…

Ik wil dat het stopt met regenen met regenen in mijn hoofd de pijn, de pijn te doorgronden niet opnieuw deze gang deze gang te hoeven maken waar onmacht overwint het zachtjes ten onder gaan ondanks het vastklampen aan terwijl de voorbodes zo duidelijk waren…

Vaak is er een vaste tijd Voor de vastentijd. Je moet je dan onthouden En het vasten onderhouden Het is een here m’n tijd. Voor mij blijft het in het duister tasten Naar, wat er los komt bij het vasten.…

Te praten - is dat het dan? Contact is fijn maar er zijn zoveel manieren voor, nee praten is het niet. Te zingen - ach ja, te zingen. Dat te moeten missen…stel, maar de vogels gaan door. We kunnen zonder. Te weten en te hopen en ja, zelfs lief te hebben, maar dat kunnen dieren ook. Dus nee, ook deze niet. Te denken, je bewust te…

met je olijke glimlach en je vlotte babbel bracht je mij een halte verder dan ik zijn moest…

waar sluizen dwars het water keren groeit trots het lage land de hand die dijken bouwde op wind vertrouwde de molens schiep in dit gebied kruiste kaarsrecht sloten weefde polders tot patronen groen waar boeren het goed doen dit lage land geordend door de hand van ruilverkaveling heeft weer de trots van toen…

Als je met gemene mensen te maken krijgt zie ze dan als SCHUURPAPIER dat jou schaaft... Uiteindelijk word JIJ er glad van, en het schuurpapier VERSLETEN en LELIJK…

op ’t randje van de nacht leun ik nog even lekker achterover tegen de aangename gloed van de avondzon rozig van de wijn en jouw dieprode glimlach wens ik me even niets anders dan dat heerlijk gevoel ogen wiegen mij…

In de gecommuniceerde wereld waar de Taal allang geen punt meer is voor de jeugd En waar pingen, sms’en en twitteren De nieuwste communicaties zijn van de wereld. Als je even wil aangeven waar je bent of als je Op korte termijn even geen zin hebt om te bellen Dan is dit de uitgelezen mogelijkheid om je netwerk Zo uit te breiden door alleen…

Ze zuigt mijn geesteskracht op Ze haalt het kwaad in me naar boven Ze antwoordt mijn liefde niet En na alles wat we samen als een gezin mee hebben gemaakt is ze me erg ondankbaar, is ze van me vervreemd en laat ze me mezelf afvragen: waar ben ik in beland Ze zuigt mijn geesteskracht op Na alles wat ik voor haar gedaan heb Krijg ik alleen een…

Na de stortregens van de afgelopen dagen ging ik bij de eerste zonnestralen op weg naar de bramenstruiken in het Goudse Hout, ik vulde mijn emmer braam voor braam, bezeerde daarbij mijn armen aan de grote en kleine stekels, bevlekte mijn broek en moest achterdochtige blikken weerstaan. 'Bent u de sloot overgezwommen?', vroeg een oude man. '…

Een dromend kind dat met de sterren speelt, En lacht en reikt en tast met beide handen Naar ’t blauwe niet te vatten stromend beeld, Verschenen aan de weke hemellanden; Een stille dwaas die in zijn waan verbeeldt, Dat hij kan groeien naar de hoge wanden Van ’t eeuwig ruim en daar zal kunnen randen De wolken aan, waarmee de zonne speelt.…

Gedaan met krols gekrijs en gemiauw De Belgen gaan de kattenplagen keren Door zes jaar aan een stuk steriliseren Raak je katten in de zak en in het nauw En duurt het onverhoopt toch nog weer langer Dan zoeken ze een echte kattenvanger…

Met de wind in de rug Turende richting zee Hangend over de brug Neem ik al mijn gedachten mee Vol emotie, maar zonder een traan Mijn handen in mijn haar Langer kan ik niet blijven staan Het is klaar Vol pijn en verdriet Verlaat ik de laan Nog even neurie ik het lied Dan laat ik mijn gedachten gaan…

Ik was de jas die je schouders bezwaarde jeukte in je nek je wierp hem af op zoek naar lucht ik verdrijf je geur…

Ik verdwaal wel eens Soms en regelmatig vaak In het leven als in dromen eveneens In dingen die ik zo graag maak Wat is dat nog: verdwalen Als het slechts verbergen is Opgaan in duizend droomverhalen Waar is de waarheid die ik mis? Waarheid is altijd en overal In dromen en in leven Dat is nu vrij duidelijk het geval Dan kan ik slechts…

De wind wil jou dragen als het ritme van de dag geen pas meer geeft De zon zal jou warmen als in de bloemknop geen vrucht meer leeft De herfst mag jou kleuren als het gelaat meer treurnis kent De kern van de zaak is dat je voor eeuwig bent…