Alle inzendingen, jaar 2010, week 33

Dronken zat ik onder de amandelboom. Blaren vielen in de plooien van mijn kleed. Ik merkte het niet, Totdat ik opstond en mijn kleed straksloeg, Toen vielen de blaren rondom, Zodat ik mij afvroeg: "Heb ik gebloeid zonder het zelf te weten? Kon ik genieten en heb ik het niet gedaan? Vervloekte wijnroes!" Maar toen ik mijn lome ogen opsloeg…

A…

Hij is weer voorbij de Broeker Feestweek Ik voel het overal in mijn lichaam alle ledematen voelen onaangenaam Vergeleken met toen is alles nu bleek Ik heb toen georganiseerd en gedanst Ik heb toen gefantaseerd en ook gesjanst De constante pijn kon me niet afstoppen waterspektakels te organiseren de jeugd met spooktochten te animeren maar…

Rustplaats aan de Noordzee, aan de voet van de duin met uitzicht over de ree, waar ik word verstrooid over ‘t strand, verenigd met water en land; liggend in het zand tegen de oude boom om te slapen binnen in een ultieme droom, beschermd door de nacht, nieuwsgierig naar wat me wacht, moment van rust en vrede, dankbaar dat ik het leven leefde…

De zee ingehaald, golven stormen, ijskristal klettert uit antraciet, onweer in Bergen, zon in de duinen, schuilplek ontdekken door hagelzand, windvlagen spelen met slippers en vlaggen, rennende badgasten, flitsend strand we vieren vakantie in Nederland.…

Wat zich op een boomblad nerft zoals ik op je lichaam schrijf voorbij de zachte maneschijn diep in een mooie droom Wat ik hoog aan gevels hang als vlag, banier of wimpellint wapp’rend in de ruige wind spieg’lend in een waterstroom Staat ergens in mijn hart gegrift Verdiept zich in mijn nietig zijn Begraaft zich met de doden Wat ik met…

Nieuwe woningen, bont geschilderd _ als plaatjes uit een kinderboek. Op regenkringen -in eigen veren schuilend- drijft de fuut traag voort. Zuiver glanst de sneeuw langs de sloot, waarin het ijs grauw en week verzinkt. In het avondgrauw staan bomen zwart en puntig als kruidnagelen. Hete vulkaanrook daalt langzaam, hortend, strijkt…

Hee, lieve Afra op je groene fiets De zon draait altijd met je mee Als je fietst langs de Vliet, of je loopt tussen de bloemen Het licht wat je schenkt, geeft mij uitzicht op zee Fiets, fiets...…

kijk genietend hemelhoog zie vastigheid luchtig vluchtig vervliegen lazuren windstreken aquarelleren nieuwe wolken…

Voltooien van de cirkel bidden om een vredige nacht het ritme van de dag verbinden we met ons leven de kosmos is het bed waar we morgen uit opstaan mijn dagen in het klooster 7…

warmgolvend ademt de muziek in haar bloed woorden zijn meer dan alleen maar zinnen ze voelt ze danst ze droomt heupwiegend met haar 't fluisteren van de wind het ritme van de regen de schaduw van zon en maan…

Voor wie modern sacraal is niets erger dan Vasalis…

Waarom deze ruzie's ? Waarom schelden tegen mekaar, terwijl het anders kan. Waarom drijven we uit mekaar, omdat we niet met mekaar praten. We kunnen niet zonder mekaar maar ook niet met mekaar. Waarom omdat hij stier is en ik ram. Maar ik hou wel van jou heel erg, voor altijd. En ik wil je niet kwijt. Waarom,jij bent de enigste voor…

Zodra de zon haar stralen toont, wordt de mens met warmte beloond want op een zonnig overgoten dag zie je de meeste mensen met een lach!…

Zag U het nieuws, zag U het ook, zag U de stier, die de menigte indook? Zag U hoe hij van tevoren scheen te weten, dat ie beter op de tribune had gezeten? Zag U hoe hij mensen vertrapte mensen die er genoegen in scheppen, deze vorm van ‘vermaak’ te aanschouwen? Zag U het ook, dan bent U met mij wel eens, dat deze diermishandeling te…

Talloos het geluid waar zon en maan degens kruist, ruist de kleinste twijg. Paarden uit een droom zijn sneller dan de stilte, hoefslag van winden. Kind uit de sagen, stilte in haar koninkrijk, verlicht haar gelijk. Roep van anderen overstemmen hoge bomen, geluid te verdragen. Tijd draagt de dag in geluiden van de stilte…

onverhoeds neemt eenzaamheid bezit, veegt alle woorden uit van binnen, waardoor niets rest dan... kille leemte…

Hij legde zijn hand op mijn knie en vroeg:"Kan je me helpen?" in alle eenvoud antwoordde ik de verwarring de warrige werveling van gedachten vormde zich plotseling tot een patroon als kleurige bladeren bijeengewaaid tot een soort gobelin op het gras toen ging de windvlaag liggen natuurlijk, je hoeft in dit dilemma geen deel van je eigen…

okselfrisse kus mij ongewenst blootgesteld intiem in pose…

een handvol wolken voorbij de pier die aan het eind in tijdloos rood verstuift betonnen starheid in een speelse zee die dartel dolt maar tevergeefs verankerd in het zand waar krabben schelpen kraken en mosselen weer ten grave dragen het witte zwanenstuk waar boeggolf bruist en kuift tegen beton en terug daar dansen deinend deze…

blijheid breekt wolken zonovergoten glim je stralend kleurt de dag…

Heeft toekomst een gezicht? balancerend tussen wit en zwart wenst zij de wereld licht in het hart van haar gedachten bloeien witte rozen de mooiste is gekozen gedragen over de drempel van een grijs verleden waar meeuwen krijsen in het stille sneeuwen van pijn.. waar woorden wachten en weer zacht kunnen zijn Daar buigt de maan de nachten…

Ze lagen te drogen op een droogrek, wel vijf verschillende kleuren BH's, het was een machtig gezicht, als een schilderij van een moderne meester, ik vroeg me af waarom een vrouw zoveel BH's nodig heeft, is één paar niet genoeg? Jezus was toch ook voor minimale kledij! Tegelijkertijd droomde ik van het malse borstenpaar, dat in die bollende hoezen…

I In Canada trok men een beerput open Toen de politie zocht naar cannabis Omdat die drug ook daar verboden is Je mag het er niet kweken of verkopen De dieren maken daar het werk rendabel Een beresterk verhaal, of toch een fabel? II Er werd een kwekerij bewaakt door beren Die erbij stonden en die ernaar keken Voor de politie een waarschuwingsteken…

Wat baat u het bezit van landen en van steden en 't prachtige gebouw vol dure kostbaarheden waarin u woont, omringd door 'n prinselijke stoet, wanneer u in uw bed 's nachts eenzaam slapen moet? Wat baat die erezwerm van dames blank en blij en 't vorstelijk gevolg van prinsen groot en vrij, wat baat het dat een elk u als een God begroet,…

Nu wordt het herfst. De bladeren bruinen al wat aan de bomen, langzaam, blad na blad. Het wordt al koud en nat. Nog even kleurt het goud, nog even hoor ik vogels zingen. Maar in dat 'even' gaat het wringen, want vogels, bomen, worden eigenlijk niet oud. Ze zijn zoals ze waren in mijn kinderjaren, zoals ze in mijn laatste herfst weer…

een kinderstem sprak de wereld toe niet meer te vechten - met haar sprekende ogen wist ze ieder mens te raken. haar mond was en is nog steeds stil omdat doden nu eenmaal niet praten. maar de klanken van dit meisje heeft iedereen diep ontroerd - met een pen kon zij precies omschrijven hoe harten werden ontnomen en ontvoerd.…

het IJ leeft, woelt en kolkt van kracht, de bovenlucht is vol wind, scherpe wolken, bolle, blozende zeilen verrukken het publiek, stoer en statig veroveren tall ships de stad, stilschuimend, ingetogen, glijden ze voort op de adem van al lang vervlogen tijden, een golvend eerbetoon aan prachtige schepen, bemand door Russen, Zweden, Noren,…

de schrale troost van een mogelijk hiernamaals geeft slechts minder schaduw over het nu een vroege dood is genadevoller dan dit te lange levenslijden als er een god is die dit aan kan zien of aan wil horen dan is die machteloos of gewoonweg wreed het lijkt hopeloos je bent zo machteloos vlucht maar mijn kind de eeuwigheid is…

In het Gelderse Dieren Was een work out voor vampieren Zo’n beet in je hals Is lang niet mals Om je lusten bot te vieren. En wil je die beesten gaan temmen Kun je Partij voor de Dieren gaan stemmen.…