Alle inzendingen, jaar 2011, week 23

Hallo - ik ben een langspeelplaat hallo - ik ben een langspeelplaat hallo - ik ben een langspeelplaat ik kan de groef niet vinden Is er iemand in de buurt die er mijn naald vertillen kan is er iemand in de buurt die er mijn plaat wat poetsen kan Is er iemand die mij onverwacht heel even kan verstillen Hallo - ik ben een langspeelplaat…

Een handvol uitjes, Haring bij de staart gevat En, hop, in het luik!…

De verdorde boom heeft een top van trotse sier; de aalscholver zit. Twee spechten vliegen zoekend heen en weer, te druk om te hameren.…

Geacht Publiek, vandaag in dit theater: De kaalslagshow van Rutte’s kabinet Weg dat toneel, dat elitair ballet Het PGB, de Zorg, de psychiater Het volk krijgt wat het wil, dat is vooral De Toppers en Jan Smit en Mióézikal ! --- De bezuinigingen op Cultuur en Zorg worden, ondanks felle protesten, onverkort…

zwarter dan wit donkerder dan licht lichter dan zwart grijs is mijn hart zwarter dan wit rijk zonder bezit duister in de nacht in vergrijsde pracht zwaarder dan licht lichter door jouw gedicht bevrijd de diepe smart uit mijn versteende hart zwarter dan licht betoverend gezicht die mijn liefde ontwart uit ons verwarde hart…

We willen steeds het liefst vooruit. Die kant op, waar het lichter is, ontsnappen aan de duisternis, zo snel als kan het dal weer uit. Vergeten wat ons vast wil houden, niet denken aan de eenzaamheid. Ogen dicht, geen angst, geen spijt, geen twijfel aan wie we vertrouwden. De weg is steil, het pad vol stenen. Waar ben je? Hoor je me niet…

Vanwaar hij was gekomen weet ik tot op vandaag niet Ik zag enkel tranen stromen tranen, die hij biggelen liet Tranen boven zijn bierglas die hij uit eenzaamheid liet Zijn stem met versleten bas was gedrenkt in ’t verdriet Ruwe huid en kalende kop toonden het rauwe bestaan Handen als een kolenschop wreven timide door ’t traan Vanwaar…

Zij is op de kaasmarkt geboren als een man wilde- zag hij haar staan je had er eens goed moeten horen dan ging zij er niet meer vandaan Griet Purmetreutel werd zij genoemd lokte vele kerels in haar bres werd zij er vermoord en ook verdoemd op het fraai stadhuis bordes voor een uitvaart bleek geen cent was het niet wat zij verdiende niemand…

Mijn vrouw heeft zo haar hebbelijkheden dat is voor mij vaak moeilijk het is in ieder geval vaak de reden dat ik denk, lieve schat dat is ondoenlijk. Van de week riep zij met heldere stem lieverd, heb je de tuin al gedaan nee, dat moet ik nog doen riep ik adrem maar ik dacht, zie mij hier nu weer staan. Zo gaat 't elk jaar in de herfst en…

In de zachte trekken van je gelaat tekent zich opnieuw de vreugde uit je kindertijd Als galopperende paarden laat je jouw gedachten de teugels vrij En wonderlijk hoe de boom zich gekromd heeft door het zuchten van de wind Alsof hij een buiging maakt naar het groetende zonlicht en de wassende maan Ook wanneer je handen generfd…

als je haren gaan verjaren en de jaren gaan ontwaren wetend dat wijzen gaan vergrijzen en de leizen gaan bewijzen dat wanneer dagen gaan verjaren deze tweeling wijsheid heeft weten vergaren over deze en aan gene zijde vol reine liefde omhelst zij beide als je haren gaan verjaren weet je waarom ze 't mooist voor het laatst…

Versluierend hangt het nachtelijke gordijn beschermend veilig als een schemerige voile rond het Zielen samenzijn.…

Toen al haar buren met vakantie waren, ze dacht dat er geen mens zo eenzaam was kwam opeens dat jonge vrouwtje die haar iets te lezen bracht, bleef zelfs even bij haar zitten, dronk een kopje koffie mee, kende haar uit de gemeente, woonde ook aan de Allee. Over haar valt een glans van Vrede als ze denkt aan dit bezoek. Met een blijmoedig…

de lage zon schildert een zebrapad in onze diepe, lege tuin de buren leveren boomzwarte verf wij een grasgroene straat daar waar het kippenhok niet staat komen er al paaltjes uit de grond met grijs kippengaas errond zal ik oversteken? gaan kijken waar ik later eieren zal rapen stront van legstokken schrapen ach, stel je voor dat het noodlot…

waar glimlachen rond ogen zweeft vullen ze de avond met een lied, aaneen gezongen levend, zoals vaardigheid het weten biedt een wereldklank gebracht uit warme kelen, kwelend rond wat handen onderschrijven met geduld niet slechts dat wat vrolijk klinkt maar de toon van hoe je hartstocht drinkt als liefde onze harten kruist in alles huist…

Jij. Die ronde gezondheid. Dat tevredene leven. Dat welzijn. Die welverdiende rust onder de dempende deken van de droom. Weerloos, als het monster komt, met zijn bebloede vacht. Die klauwen in de nacht.…

Verbolgen stapte ik uit mijn weerbaarheid, zette ongenadig strepen door een asgrauw verleden liet het verdwijnen in vergetelheid werd broos en breekbaar als porselein ...en brak!…

Hazelnoten hebben zoiets aan zich dacht ik haar ogen nog halfopen haar wimpers trillend knus gezeten lekker wiegend in de oksel van de wind…

droog je tranen veeg het haar uit je gezicht en open weer je blik je kunt de buitenkant niet binnen krijgen in een hoofd dat vol met watten is gepropt waarin je zoekt naar de gewone dingen die door totale chaos blijven weggestopt droog je tranen veeg het haar uit je gezicht en open weer je blik je zwabbert door de dagen…

Nooit meer die lach Nooit meer je humor Nooit meer die groente van jouw tuin Nooit meer spontaan een bos bloemen Nooit meer je gezelligheid Nooit meer het gemak van jouw hulp Nooit meer genieten van jouw kookkunst Nooit meer jou voorbij zien fietsen Nooit meer dat vertrouwde Nooit meer die onvoorwaardelijke liefde Maar wel voor altijd blijf…

[Senryu] puissant rijke prins huwt watervlugge schone heel Monaco juicht (Toelichting: prins Albert II van Monaco treedt deze zomer in het huwelijk met een voormalig Zuid-Afrikaanse zwemster/fotomodel)…

Er zat een vrolijke pad op een paddestoel te Padua, via het achtvoudige pad vond hij een pad naar verlichting en van geluk kwaakte hij aan een stuk door. Zijn koningin, ook een pad, ging samen met hem op pad om padvinder te worden, men zei dat zij paddestoelen aten, maar dat was lasterpraat en behoorlijk dom, want niemand vroeg hen…

Wanneer mijn vader sterft, laat mij dan staan Vereenzaamd als een treurboom in 'n plantsoen Gesmukt met 't teerste, avondlijkste groen, Bijna bebloesemd, sneeuwwit aangedaan. Bijna een bruid, boven de sponde waar Sinds kort mijn moeder ook een toevlucht vond; En ruisende hernieuw ik 't oud verbond Met mijn diepst neergebogen treurgebaar…

Witte wolkjes met doorgloeide randen, boven zee, wenken als een zacht paar blanke handen Kom toch mee! Blauwe plekken, in de blaadrenbogen van 't prieël, wenken als een zacht paar vriendlijke oogen Min haar veel! Reuzenletters, in de kristallijnen schaatsenbaan, wenken als een beeldspraak door haar lijnen: Wil toch gaan! IJzelpluimen…

Wreed ben je je doet me pijn met zoveel moeite en venijn los laat ik je ik wil je niet meer 'k heb zoveel pijn zoveel zeer je kan bedaren ik ben weg ik voel me vrolijk en opgelucht zeg en nu jij zal jij ooit bedenken de andere weg in te slaan? Nee. Nooit.…

Zo wij naar de duinen kijken als los zand tussen ons tenen elkaar houden in verlangen om elkaar dichtbij te zijn zo zijn wij kristal geworden tussen afgesleten stenen heller schijnend dan Parnassus lichter dan de volste maan Het duurde alles bij elkaar zo men zou zeggen slechts seconden niet veel langer dan een kus die doorgegeven werd…

het duizelt mij als ik aan Karma denk onzichtbare draden van ooit ervaren levens steeds weer opnieuw dat draaiend rad waar ik in onwetendheid mijzelf gebonden weet kiekeboe zegt de ooievaar klap eens in je handjes…

0-vervolg-0 Koele wind strijkt door hun haren rug voelt koud, hart verwarmd de nachtvlinder begeleidt een bijna perfecte landing Als een paraplu vouwt ze de bezem op steekt hem in haar wijde cape Het is rustig op de snelweg op de vluchtstrook liggen de restanten van wat de mensen zoal wegdoen tussen kleine en grotere dieren die niet…

Alle moeders vinden hun kind bijzonder, maar jij, lieve engel bent 'mijn' wonder. Ik zag jou al in meerdere mooie dromen, terwijl de zwangerschap nog moest komen. Zie je lieverd, het wonder in jou.. Jouw geboorte, een hemels feest voor mij, het eerste oogcontact, puur alleen wij. Het was onvoorwaardelijk intens weten, ik zal het in mijn…

zo dat is klaar klus gedaan niks te doen ik ben gelukkig is alles klaar gelukkig ben ik ja ik ben gelukkig…