Alle inzendingen, jaar 2011, week 28

Donderstraal met hemels water langs haar lippen en haar schouders. Druppelend als tranen op de dag dat zij haar vader liet. Bloemen die langs paarden gaan en dochters die met zonen vrijen. De poederdoos nog in de tas gelaten en de tas, blind, in de bus gezet. Vlam, zucht, sigaret.…

Laat je gedachten zweven op klanken van heerlijke muziek vingers die dansen over toetsen als vleugels die glijden op thermiek van stuwende en stijgende tonen scheer als een zwaluw door ’t zwerk zwenkend zwierend in de compositie en het ritme van de wind gehoord in de snaren van de bomen drijvend op genieten van het geluk schrijf op heerlijke…

buiten trilt de dag nog na, er loopt een meisje, tussen alle anderen ze wuift haar haren zachter door het open raam binnen slaapt vermoeidheid, rond de steeds verlegen naam van kleine kinderogen morgen mogen we weer leven morgen mag ik alles geven, aan mijn doorgedraaide lach en buitelt door de nieuwe dag het weven van haar vrije…

In mezelf gekeerd, wanneer gedachten stoppen, volwaardig verder leef, afstand van illusie, de illusie van mogen te 'zijn' wie ik ben, laat mijn hart zacht en langzamer kloppen. Stil kunnen zijn in grenzeloze verwondering, waar universele liefde mij laat meestromen, fluisteringen van mijn ziel hoorbaar zijn, liefde willen delen in avondschemering…

je nam de regen met een lach liet druppels langs je vingers glijden haren golfden nat maar in je ogen brak de zon al door in een ondeugend licht je stem was zacht en hoog kleurrijk als een regenboog je rook naar gras terwijl je mij opklarend de laatste onweerskussen gaf…

Jij en alleen Jij Ik en alleen ik Wij samen en alleen wij samen Kunnen alles aan Maar soms is de koek op Zo als nu bijvoorbeeld Morgen naar de bakker!…

maskers breng ik mee vreemde kleren lange veren ook en alle kleuren van de regenboog parasols een enkele paraplu misschien regen je weet maar nooit en de maskerade kruipt kringt zich traag door alle kronkelstegen van de stad die nog aan deze morgen wennen moet naar de rivier brug hoog gekromd koudijzeren leuningen en verlangen…

ik zie de oude Takma*) lopen leunend op z'n stok de lasten van een stil verleden doen z'n schouders buigen ik zie m'n oude vader lopen langs verlaten straten het gewicht van eenzaamheid als ballast op z'n rug en dan zie ik mezelf als oude man voorbijgaan is dit een toekomstbeeld van een ver verleden vanaf z'n nieuwe kinderfiets…

Als donkere wolken voor de zon versluieren sombere gedachten de doorbraak die voorhanden leek Tegenwind dwingt tot twee stappen terug één stapje vooruit De geur van angst dringt in het hoofd met de verwaaide hoop dat de vorige basis niet sterk genoeg is om op terug te vallen Het ritme van het vechten twee stappen terug één stap vooruit…

lieve Ferry... Leer leven van het zoete water dat stroomt steeds met de golven mee dat het nooit zijn kracht meer zal verliezen en toch... zoet wordt zout daar in de zee zo altijd zal jij stromen door mijn aderen en dus mijn bloed als de helderste verkoeling of een woest kolkende zee altijd zul jij bij mij zijn weet wel voor…

Blote voeten op ‘t strand Een rode lok in je gezicht Maria in je hand Voor de stilte gezwicht Blote voeten op ’t strand Heuptas op je dij De zee die overmant Isis aan je zij Blote voeten op ’t strand Broekspijp omgeslagen Zachtjes kietelt het zand Antwoord op je vragen Blote voeten op ’t strand Fluist’ren doet de wind Met je hakken…

Dassen uit Ede Tonnen naar de Achterhoek Dure verhuizing…

Wind en regen natte wegen doorweekte kleren plassen als meren Paraplu’s delen tegen de pijpenstelen soppende schoenen onder een afdakje zoenen De lucht dof en grauw ik verlang naar blauw naar volle zon liggen op het balkon dunnetjes gekleed zonnebrand gereed Misschien morgen regenjas opgeborgen het zonnetje hoog weer zomerdroog einde…

Als ik naar je kijk Dan doet mijn hart zo’n pijn Je hebt me nooit begrepen Want voor een mening vond je me te klein. Al die angst en verdriet Die verdiende ik toch niet? Niet wetend wat er gaat komen Alleen nog maar last van die nare dromen. Al die ellende in de jaren Ik wou dat je mij dat kon besparen Want ik was een meisje zo klein…

Herinneringen aan mijn jeugd lijken soms in mijn geest vervreemd alsof ik toen een ander kind was dan ik nu zou willen zijn en ik herhaal soms de vraag die ik mij als kind zo vaak stelde wat heeft het allemaal voor zin als er echt niemand van mij houdt dan draai ik het geluid van de radio wat zachter richting regenwoud en beweer dat…

Neem me mee naar het land dat ons heeft grootgebracht laat me daar alleen Tussen wijngaarden en vijgenbomen vlij mij neer op de grond van ons dorp waar ik elk geluid , elke geur herken Neem me mee en als het dan mijn tijd is zaai me uit over onze geliefde Libanese aarde het oude huis dat lijkt te waken op de heuvel ? breng me er naar…

de lommer van jouw lijf is mijn bladerdak in het holst van jouw arm slaap ik best in de gloed van jouw lichaam vlieg ik telkens voor 't eerst op jouw stem die de storm in mijn vleugels beheerst keer ik elke keer weer naar ons nest…

Op enkelhoogte klinkt bij het betreden van de voordeurstoep een vreugdevolle vogelroep te vergelijken met bouwers die vrouwen bewonderend bekijken het vrolijke geluid ontlokt aan elke gast een stralende lach postbezorgers zie je opgewekt vertrekken de kat ligt paradijselijk zich uit te strekken. Geluk hoef je niet ver te zoeken…

bruïoku Vergelijking liefde voor dichten die is mij aangeboren zeggen wat ik vind verbindend element als kussen op een zuiver moment - - in de wachtstand 10 minuten…

Het was zijn club, een baan om van te dromen Maar als er onvoldoende wordt gescoord Dan lig je er zo uit bij Feijenoord De duimen gaan omlaag, als ooit in Rome  En alle kranten koppen moddervet: ' Been gebroken, Been is afgezet'.…

Aaneen getrokken lint van waarachtig blauw aangedaan in het hart rond besloten tijdsverschil waar de ochtend licht gekleurd in purper groen asgrauw en maagdelijk wit glansrol voor de fraudeur zo ongeveer met rode handen om het wit streelt de groenling het kleurenspectrum van het geboren ik.…

Wat Theo zegt, is zelden waar, want Theo is een leugenaar; ik schatte daarom nooit zo hoog wat Theo zei als Theo loog.…

Wat een mooi event Zweedse en Japanese meisjes in duel van uit de hoogte de Japanese meisjes net een flipperspel…

Denkend aan Holland zie ik regen druipend in trage stromen Donkere wolken tegen grijze luchten Vakantievierend volk op de natte camping mort En ik vraag me af - hoe is het met het neerslagtekort?…

In Graz sprak een blondje uit Heeten een man aan. Ze wou van 'm weten, of ergens in Graz ook een touwslager was, want ze wilde graag draadjesvlees eten. Al was-ie kapot van die blonde, een touwslager werd niet gevonden. Hun wijze van spreken bleef zeer in gebreke, doordat ze elkaar niet verstonden. Het metrum en de tijd zijn nu gewijzigd…

winst klimt over ruggen graait met handenvol samen is niet meer te overbruggen omdat je van een ander snaait altijd beter en dus meer zo weerklinkt de evolutieleer niet met brute kracht maar met slinks verkregen geld heb jij alle zaken in je macht ik speel dat spel niet meer opgedrongen monogame regels doen mijn polygame genen…

Nachtenlang trok ze met me op als een onhoudbare gierzwaluw, ze deelde met mij de meest intieme feiten, ze dacht misschien ik heb hem teruggevonden maar nee ik bleek de bittere afdronk van verschraald kloosterbier in afgebroken glazen. Het versplinterde glas maakte bloedwonden in haar slokdarm. Ze kotste bloed in mijn van verbazing geopende…

Samen wandelen op de maan in ‘t karige, romantische licht Eventjes met je blijven staan mijn handen strelen je gezicht Zachte klanken van ‘t woud ruisen woorden om ons heen Oh mijn lief, je hebt het koud vanaf je topje tot aan je teen Handen, die je teder warmen zweven over heel je koele lijf Over die schouders en armen en over..wat ik…

Wat is het goed aan 't hart van zacht verliefd te zijn, zijn luimen naar een verre' of naêre lach te meten, en, te elken avond weer het kommer-brood gegeten, weer blij te mogen rijze' in iedre morgen-schijn, deed nieuwe liefde-lach het oude leed vergeten. Ik weet niet wat geluk is; maar uw schoon gelaat is kalm, en maakt me blijde, en doet…

De agent raakt eigen ordetekens kwijt Tattoo’s en piercings worden nu geweerd Want je moet wel kunnen zien wie demonstreert En wie de stoet in goede banen leidt Geen symbool meer dat de burger aan kan gapen Een politieman draagt immers al een wapen…