Alle inzendingen, jaar 2011, week 43

je dacht het zijn in eeuwig duren bestaan in verder gaan maar als de draden breken die je zekeren aan vaste grond zal afhankelijk worden van de toegeworpen koorden de manier van overleven zijn de enige verlichting van het ankeren is delen van onzekerheid en pijn eindelijk jezelf geven zwevend tussen dood en toch nog hoop…

Ik kan je nog zien, horen, ruiken Je leuke praatjes doen mijn fantasie ontluiken. Deze bende ongeregeld gaat intenser samenwerken Dat ga je proeven, voelen en bemerken. Je liefste wens zal in vervulling gaan We gaan lief en keurig met elkaar omgaan. Het wordt vast een inkt-crisis, we pennen er blij op los Met een muze als de jouwe worden…

Wijl de zon reeds rood verkleurend zo achter die verre einder verdwijnt Weent een meisje hartverscheurend omdat zij van pure smart wegkwijnt Wijl haar oog dan rood wil kleuren ziet zij weer die vreselijk lange dag Waarin haar zoveel moest gebeuren onder het oog van het schoolgezag Wijl tranen zouden moeten vloeien stagneren deze welhaast…

De takken zijn dun, Ik ruik de run Van de eiken, - De berken zijn wit, Op een bank zit Ik te kijken. Daar klautert het licht - Wat mooi gezicht! - Door de takken naar boven: 't Is allemaal louter Goud, o! je zoudt er Wel van willen roven! De wind zit in de Gele linde Wat te vertellen, - Kijk! die kastanje: Daarvan kan je…

Ik die de nasmaak van loslippigheid geproefd heb, en zij is te jong en praat mijn mond voorbij en bijt als peper op mijn tong; ik die de vreemde kriebel van het woord gevoeld heb als het witte blad en zit te schrijven als vermoord ik het, al dat wit zat; ik die de ren van kippen zonder kop gezien heb, en hoe oud was ik die de…

Ik kende ze de blinde vertrekken als kind had ik angst ik kende ze niet verborgen inzichten de voorraden van mijn ziel ik ging tree na tree de balken van mijn gedachten na en ontsluierde het raadsel van mijn bestaan als kabbelend geheel ik werd blij niet meer alleen te hoeven zijn en begreep de angst van mijn verlangen de pijn om…

Als mijn ogen herfst schilderen als een warm voelend stilleven tijdloos in zijn voortbestaan. Spinnen hun web weven tussen de laatste herfstbloemen hun mooiste creaties willen tonen. Waar stilte zich nestelt tussen de bomen in late zonnestralen die zachtjes wiegen op de wind. Strelen mijn ogen weemoedig de laatste kleurrijke herfstdagen…

hij glijdt weg bijna ongemerkt zonder sporen van herinnering geen besef van dan alleen nu telt heel even…

onder de bomen steekspel van licht en schaduw iemand wordt geraakt…

Mijn lief, ik ga het boekje sluiten Dat jij beduimeld achterliet Ik hoop dat jij het ook inziet Waarom mijn ziel begon te muiten Mijn ziel wil luiken voor de ruiten Daar dat kans op genezing biedt Er ligt nog zoveel in ’t verschiet Daarom sluit ik je voortaan buiten Vanbinnen staat een stel op sprong Elkaar een soort jawoord te geven In…

Joop Atsma maakt zich grote zorgen Over de bruine ratten en hun resistentie Dat vraagt natuurlijk om een snelle interventie Het liefst vandaag nog en niet morgen Ik dacht eerst dat hij ‘t over zakkenvullers had Maar dat is niet de bruine- maar de buidelrat ------------------------------------------------- DEN HAAG - Staatssecretaris Joop…

Rusteloos zoeken handen in de koude nacht, vinden de leegte van vluchtig warme naaktheid die verlangend naar me lacht!…

ik vroeg wat zou je onder hypnose kiezen als jij bij me bent ’s nachts op de 2e verdieping het antwoord kwam zuchtend donker is de nacht de nacht leidt nog steeds nacht na nacht, de nacht is vrij omringd door stilte en ik ik heb je goede nacht gekust zoek geen ander bed daar moeten we niet aan twijfelen midden in de nacht…

geluk is vluchtig als een vlinder die op je neerstrijkt als op een bloem wat nectar neemt en je vaarwel kust…

Ik zie je staan, alleen in de gang. Mensen om je heen, toch ben je niet alleen. Ik kijk je aan in je ogen zo diep blauw. Voor jou zweer ik eeuwig trouw. Ik zie je staren naar de grond hopend om er niet te zijn. Ik spreek je niet aan, ik zeg nooit hallo. Toch weet ik dat er nooit een einde aan komt, mijn obsessie voor jou.…

Jij ligt daar rond in de herfststilte bruin grijs in je volle rust schoonheid straal je uit Jij slokt me op in je paardenpad koestert me in je beschutting je helmgras verwaait nauwelijks in de zeebries Ik treed in je wijdsheid licht verwarmd openend naar je rondingen inademend je lucht Jij gestreeld door de lodige wolken opduikend boven…

Oh liefde, oh liefde, groots en fijn ik kan hierom wel eeuwen juichen Ik ben verliefd en wil bij haar zijn en haar van mijn liefde overtuigen O geliefde, o geliefde lief en mooi iedere dag moet ik aan jou denken De vele kushandjes die ik jou gooi zijn de kusjes die ik je ga schenken O liefste, o liefste met lipjes zacht dag en nacht…

petroleumstel mijn stoofpeertjes en masse in één grote pan watertanden lekken vrij rond geurige verleiding…

jij danst op kleuren van licht uit het palet van ogen en lach op je gezicht jouw parfum golft geuren om ons heen zacht waait de wind muziek langs dit schilderij wij wiegen als bloemen bloeiend in de wei…

(voor Pet Tideman) Je was volgens velen een rare man, zelfs je ouders wilden je krankzinnig verklaren en voor altijd in een inrichting doen wegkwijnen, maar dat je zo'n lieve, beeldschone vrouw als Betsy had verschoonde je van alle wanklanken en dwaze berispingen, want zij zag in jou toch de vermomde engel. Er is vandaag de dag niets overgebleven…

op de vleugelen van het lied laat ik mij meevoeren vervoeren ontroeren en stilte daalt in mij neer rust keert weer om plotsklaps -vanuit het niets- over te gaan in een kakofonie die pijn doet aan oren en het hart ineen doet krimpen van smart tromgeroffel…

-Reclameboodschap- De Tikker-navigatie voor onderweg Gebruik: Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in; vertrekpunt, tussenstop, bestemming Bij wijziging van de plannen is de bestemming eenvoudig te wijzigen Desgewenst kan gezocht worden naar een ‘nuttige plaats dichtbij’ bij hinder onderweg: kies omleiding bij storing: ‘vraag…

Wilt gij een hups, een rustig wijf? Neem eerst uit Nederland het lijf, Neem dan nog tot zo weerde pand Het aangezicht uit Engeland, En vorder nog, geloof je mij, Een tong uit Brabant dient er bij, En doe er toe een Hollands hert, Dat niet te licht verslingerd wert; Maar zo je wilt de hoogste prijs, Zo haal de billen van Parijs, Voeg dit bijeen…

Wat leidt de mens nog in de goede richting? Het laatste postkantoor is bijna dicht Het Coca Cola-rood verdwijnt uit zicht En op de Nachtwacht schijnt nu LED-verlichting Maar één ding geeft ons moed en recht de rug De gulden komt weer bijna bij ons terug…

Alles beter dan niets, Doe mij maar een ligfiets. Om eens wat te grappen, U gaat lichter trappen, Het verplicht u tot niets. Wat ik wel erg handig vond Je valt nooit meer tegen de grond.…

[Haiku] de zon is ver heen en sleept het laatste licht mee in zijn ondergang Geïnspireerd op het schilderij 'Sun setting over a lake' van Joseph Mallord William Turner (1775-1851).…

Waan me soms even vrij als de wind om me heen wanneer je me laat vieren beperkt maar ook veilig want waar zou ik nu zijn als je me ineens losliet ergens verloren zwervend of doorgeprikt en leeg dus zweef ik aan je touwtje soms wat opgelaten maar meestal tevreden misschien zelfs blij…

Beuzelen en talmen met verstilde blikken in half vergaan schemerlicht ze vertoeven hangend in mijn tijd in opgeloste tijden en halve tijden de dis duimendik onder vleugelslag een albasten schemering als enige dimensie rafelig en wazig de kaders waarbinnen alleen fantasieën wonen hullen zich in zweverige sluiers wikkelen mij in weemoed…

Zonnestralen zwiepen naar beneden Tevreden maken zij de dagen licht Nooit zullen zij verzaken de dageraad aan te raken totdat de schemer is in zicht…

Ooit op gelet? het gezicht afgewend geen lipstick en kussen in de lucht. Sommige vrouwen zelfs moeders zelfs zussen Emancipatie, arrogantie, de koele yuppentijd, een kil “fin de siecle” ? of heeft het van doen met stand een gevoel van verbeelding? De ware hartelijkheid strandt Het leven is geen klucht De ene partij doet moeite dan…