171 resultaten.
Dictee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 114 Woensdag was het jaarlijkse Groot Dictee der Nederlandse Taal.
Het waren toch gecompliceerde zinnen,
En spelling in dit land is arbitrair,
Onredelijk, onlogisch en unfair,
Niks valt er in zo ‘n loterij te winnen.
Je doet het voor de roem en voor de eer:
“Slechts” eenentwintig fouten deze keer.…
Op een huid van Indisch goud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 318 Woorden hagelen een witte waas
over het doodgeboren kind, lang geleden
Moeder borduurt - half blind – haar littekens,
op een huid van Indisch goud
Vader bouwt zijn onzichtbare Bersiap
met een ondoordringbaar doodzwijgen
Hij drinkt zijn verdriet van harde tranen
verslikt zich en barst
Hun oudste dochter is reeds het huis ontvlucht
Bekleed…
Van heden naar verleden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.388 liefde steekt de weg over
het strooit gevoelens in onze herfstwind
het wiegt om een plek te geven
in ons sluierend verlangen
en het weeft woorden
in ons samen denken en voelen
en beschrijft tekens in ons houvast
het verlegt de koers van een schimmig verleden
naar een blijmoedig heden
niet meer ingeperkt maar ontwakend
in een…
ZWERFPOES
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 375 Een mooi meisje uit een grote stad
zo’n stoeipoes op wie velen vielen
Die bezat een poesje, een zwerfkat
waarbij de mannen wilden knielen
Dikwijls zat ’t poesje voor ’t raam
verlangend naar eenieder te staren
’t Diertje voelde zich wat eenzaam
want ze zag kanjers door de haren
Iedereen die ‘t beestje wilde aaien
die moest aan de eigenaar…
Yeti's voetstap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 omdat je ergens moet beginnen
volg ik de grote voetafdrukken
in de sneeuw die wellicht
nergens toe leiden...
het spoor gaat zowel links
als naar rechts en daarmee
dwingt deze situatie mij
een keuze te maken
ik kies er uiteindelijk
voor om rechtsaf te slaan
dan sta ik weldra voor
een blinde muur alwaar
de voetstappen tot mijn
verbazing…
Achtkanten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Ik zie ze graag
achtkanten genaamd
dat is hun nom de plume
lijfwachten van de stilte
hun bast lijkt op die
van herten voor de bronst
geheven hun gewei
kostbaar filigraan
in hun kruin
een wijde blik
een vergezicht
hecht in het gelid
contemplatief op wacht
honkvast als ze zijn
met het pittoreske
van de winter…
Blik
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 124 Jouw oogopslag verraadt jouw kleuren
die je tot dan toe goed verborgen
hebt weten te houden
onze onzichtbare lijn is duidelijk
voelbaar en laat jouw wangen blozen
je hart sneller bonzen
woorden lijken overbodig
daar gewoon zijn al
genoeg is…
Mij voorgoed verlossen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 858 Eén wens heb ik slechts:
Sprak ik nog alleen maar mensentaal
Om voorgoed verlost te zijn
Van deze vreselijke digitaal…
Nachtgeluiden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Het is nacht
en de wind speelt met de houten gong
de maan straalt
zachtmoedig
op de daken
de kamer is gevuld
met pianoklanken
klanken
die klimmen en dalen
In de stad
verstrijken de uren
gedwee
uren gevuld
met zoeken naar geluk
Zoeken
dat het geluk
verhult
Geluk
niet te vatten volheid!
Cafégeroezemoes -
geluiden
die…
Randverschijnselen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 172 de klaarheid van het moment
de graagte van de geschiedenis
de plek die je van vroeger kent
de stilte van de getuigenis
het daagt bij vloeiende vlagen
een ongeschonden kindverleden
van voor de bewuste dagen
zo voortschrijdend vermeden
wat niemand meer kan horen
raakt in rangen kwijt
gaat in geheugen verloren
in de zomen van de tijd…
Kapot
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 634 Als je mij wil
wanneer je mij stil kreeg
telkens, telkens als je mij aankeek
met vuur in de ogen en vlammen in jouw mond
wist je dan...
de woorden doorboorden
mijn liefdeshart voor jou,
wist je dat?…
Dan bruist het leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 heb het mooiste linnen genomen
de fijnste penselen gekozen
mijn verf met liefde verdund
de lijst met goud verguld
om de lente in je gezicht
met zomer vast te leggen
jij vangt me met je ogen
als ik even stil sta te dromen
lacht zacht als ik weer ga
dan bruist het leven
als ziel in het schilderij en zegt
je mond zachtjes jij bent van…
een kruin kreunt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 168 de storm is eindelijk
gaan liggen
het blad dat valt
valt stil onopvallend
en de grond staat het toe
in hopen rond de bast,
een kruin kreunt
ongenaakbaar naakt
en staat vreemde vogels
toe de takken te bevolken
ik zie vleugels in wolken…
In het heelal
gedicht
2.0 met 9 stemmen 5.692 In het heelal is altijd wat te doen.
Sterren, planeten razen door elkaar
en moeten in banen worden geleid.
Melkwegstelsels in kaart gebracht
en onderhouden, clusters uiteen
gerafeld. Altijd druk, altijd druk.
En dan die reizigers,
altijd hun geliefdes kwijt, altijd weer.
Kosmische stormen trotserend
zweven zij die grote ruimte in
en vereenzamen…
Ik zie ik zie wat ik niet zie
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 286 Een bultrug zwom bij Texel uit de zee
En is daar al een keer of twee gestrand
Een Noorse spuitgast ziet een haard in brand
Maar staat te kijken naar een dvd
Soms ben je van onwrikbaarheid doordrenkt
En past alleen de waarheid die je denkt…
Over aspiratie.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 226 Gelukkig heb ik inspiratie
En weinig last van alteratie.
Want al de tijd,
Die ik aan het dichten wijd,
Behoedt mij voor regeneratie.
Dit was een evaluatie
Van mijn fascinatie.…
Tijdsgeest
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 983 Boom in groen, rood en goud,
rond haardvuur kinderen luisterend
naar verhalen van weleer
van koningen vergezeld van een ster,
op weg naar een wereldreddend kind,
geboren in een stal, bij engelengezang
Oude legendes maken plaats,
voor oude man met baard en slee
met rendieren, elfen, sneeuw en ijs
en pakjes in gekleurd papier,
gebonden…
De twijfelzaaier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 De twijfelzaaier was met
ongebonden handen vertrokken
met zorgeloze haren zwervend
over akkers, uitgewuifd door
goudgele aren, verwaait het
stuifmeel van het rusteloze
gedachtegoed, opgebonden tot
zover de wereld reikt maar
nergens schijnt te kiemen, het
spoor is niet meer wat het lijkt.
Ik vertrouw de boodschap en de
richting…
Stockholm 1967
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 182 Eén uur ’s nachts
reden de laatste trams
als rugzaktoerist
vond ik geen onderdak
en liet het maar zo.
Ik schuilde onder een afdak
bij een pleintje met fontein
zag een visser op een fiets
later een marinier met twee meiden
zij hadden het afdak nodig
Ik poetste mijn tanden
bij het fonteintje
zodra de eerste trams reden
ging ik op…
Diamanten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 186 In een muziekdocument zou door middel van runentekens de vindplaats verstopt zijn van een lading goud en diamanten van Adolf Hitler, om de terreurgroep Werwulf te financieren.
De daartoe gebruikte code heeft men echter nog niet weten te breken.
Het krijgsgeweld in Wereldoorlog Twee
Werd deels door Adolf Hitler en trawanten
Gefinancierd met goud…
Broertje dood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 259 gordijnen trillen grenzeloos
als ik praat tot mijn gedachten
vanaf je heengaan in
het rood van toen
trillend in het midden
samen met je streken
naar de richting zoals
ik enkel kennen zou
steeds weer bij
het binnenkomen
tandenknarsend
door jouw stem
steeds
op feiten geprikt
weer
sluimert ze weg
verder…
Maak je niet dik!
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.162 Hendrika was een trieste vrouw,
daar niemand met 'r trouwen wou.
Ze wou niet kwijnen door die pech.
'Ellende', dacht ze, 'eet ik weg!'
Bepaald geen wespentaille had
de vrouw, die zich te barsten vrat.
Een paardenmiddel werd d'r leest
en Kerstmis was voor haar het feest
van schrans. Ze is er nu geweest:
de dame leegde vele borden
en gaf…
Voorbereid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 90 De Maya datum komt steeds dichterbij
Dan eindigt hier op aarde al het leven
Ik heb vandaag dus alles weggegeven
En met ons huis was iemand reuze blij
Mijn baas en de familie ook gebeld
En wat ik van ze vind gewoon verteld.
Op 21 december eindigt de Maya kalender.…
Schroom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 198 Het vergt royale durf
vermeend geluk te vatten
als broosheid wordt getest.
Wie huivert niet voor scherven?
Wankele woorden
verbreken de betovering,
de tong krijgt het verwijt
terwijl de geest mankeert.
Verborgen angsten
vergrijpen zich aan rede,
ontreddering alom,
koorts leidt slechts tot ijlen…
unheimlich
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 128 in het voetspoor van gisteren
kwam ik het tegen, radeloos ontdaan
met kille stappen verder gaan lijkt goed
geraapte moed versiert mijn hart
het klopt in alle staten
buiten, boven straten hangt de dikke mist
van een gewist verleden
moegestreden ligt het nu
in al mijn zwarte gaten…
Begrip
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 228 Het is heerlijk
om begrip
voor elkaar
te hebben
om de stilte
te bewaren
en zo
de klus te klaren
van het luisteren
naar het verhaal
waardoor we alleen nog maar
fluisteren,
en al gevoel
en rede
op de plaats
vallen
waardoor er uiteindelijk
vrede heerst
voor ons
allemaal.…
bezeten van poëzie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 198 het neerkrabbelen van woorden
bekruipt me in een begrijpend gemis
als straatrumoer in mijn armoedigheid
in voelen wat mij is bijgebracht
knokkend als mijn plichtsgevoel
als messen en vonken wispelturig
in bladen van boeken
waar het niet waait
zodat je lezen kunt wat ik schrijf
mijn boek is niet te eng
ik kan wonen in mijn nesteldrang…
Kleine meid*
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 3.657 Met Kerstmis zou ze weer zijn thuisgekomen,
mijn kleine meid met haar goudblonde haren
waar ik zovele nachten naar kon staren
en in haar ban begeesterd van kon dromen.
Soms kan het mijn vrienden wel zorgen baren
als ik hun weer foto’s van haar wil tonen,
“want daarin”, zeggen ze, “kun je niet wonen,
wees er eens klaar mee na zovele jaren!”.…
Alsof ze er zelf niet bij was
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 138 Voor Karin
Broer die jouw
Noodkreet oppakte
Toen jij per sms
Vertelde dat jij
Er per vandaag
Niet meer wilde zijn -
Je leven was voor jou
Niets anders dan pijn -
Je moeder die in het
Ziekenhuis aan je bed
Stond en jij haar aankeek
Leeg en donker - alsof je
Er zelf niet meer bij was…
Kerstliedje voor Herman
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 552 Gelezen op een
Vale versleten muur
In Vera een kerstkreet
Uit de tijd dat Herman
Er nog was -
En de engelen zingen in koor
Herman is er met de speed vandoor
Vera: poppodium voor Undergroundmuziek,
Oosterstraat 44,
Groningen…