Alle inzendingen, jaar 2013, week 6

Schandelijk! Ploerterig! Rundvlees blijkt paardenvlees! Duistere toestanden worden ontknoopt. Zwendelarij van zo’n geldgenotzuchtige die ons nu knollen voor koeien verkoopt –…

gekke momenten dat je terugdenkt aan iemand die dood is en die je mist zo heb ik met Kees regelmatig biefstuk gegeten in dat Amsterdamse restaurant wij hielden van de smaak blijkt het nu paardenvlees en denk ik opeens weer aan die tijd met Kees we zouden er zeker over gepraat hebben en gelachen maar dat kan nu niet meer…

'Wat is dat nou weer voor gesodemieter Met Benedictus en zo'n Beatrix Dat abdiceert maar raak en vraagt mij niks Dus ging ik even los op de St.Pieter De mens kan ik zo langzaamaan wel schieten En ik heb nog véél meer meteorieten.' Na de blikseminslag in Rome, vandaag meteorieten in het nieuws.…

Wie zal mij vertellen over tijd die nog komt dingen waar wij geen weet van hebben in toekomst worden opgesomd. Wie zal weten hoe de dagen zijn die in zulke grote getale nog komen wellicht wat zij ons zullen brengen in pijn of als gedicht. Vertel mij niet hoe de toekomst is ik zou slechts vrezen dat in leven, dat ik heden leid waarin…

Vandaag zweeg godzijdank zijn brievenbus. Hij walgt van puur commerciële winden En gruwt van zogenaamde stilbeminden En griezelt van een anonieme kus. Het waaide uit de States naar Holland toe, Maar waait het nog eens over, dat gedoe?…

Mijn jongen is best groot, al behoorlijk ver gegroeid. Om zover te kunnen komen is heel wat mee gemoeid. Zo kan hij nu los lopen, maar valt soms op de grond; Als hij ergens van schrikt, of zomaar, als hij stilstond. Hij krabbelt dan weer op en begint van voren af aan. Hij zingt of praat honderduit, al kan ik hem vaak niet verstaan.…

de escortlady ontvangt haar gast met open armen en benen…

Waar woorden soms ongemerkt In het onderbewustzijn blijven Rondzingen tot het moment dat Ze te voorschijn worden geroepen Is het de muziek die ze Aanspreekt, recht in het hart, En die het onzichtbare tastbaar maakt…

Als sneeuw voor altijd die zon verliest soms ook mijn hart Natuurlijk niet van alle elementen Slechts van de medemens die kracht dácht te kunnen elimineren tot en met de allerlaatste vezel in onvolbrachte missie…

Als mijn lichaam vloeibaar was Liet ik het wegdruppelen in zee Of misschien liet ik het op jou vallen Als regenbui Maar jij zou het alleen maar gebruiken Voor tranen Ontelbaar veel tranen Tot ik weggespoeld zou zijn Door drank…

Wie goed doet wordt beboet! Overheid laat zich gelden Henk Krol moet 't vergelden!…

terwijl de mist over het land en tussen de bomen hangt probeer ik de spinnenwebben in mijn hoofd te verdrijven de zorgen niet te laten beklijven de witte wieven niet te gerieven door hen daar een stalling te bezorgen maar voor het einde van deze morgen ver weg te worden geborgen. Ruimte scheppen voor zon en licht geeft een…

getverderrie, uitgenodigd ja wat moet je dan blauw gorgelen in de kou bij de asbakken die altijd buiten staan of in een dekmantel kruipen ik weet het al ik ken het al ik proef het al gezellig samen zuipen een sfeer waarin het gelag van valse mondhoeken zal druipen, gezelschapsspelletjes en ruggespraak koekhappen en klepzeiken…

ga maar de aarde wacht wel in al zijn dagelijkse dingen ga maar naar zachte woorden die zich uitstrekken intiem van vroeg tot laat ga maar maar laat me niet achter een en al ziel, een en al lichaam want alles, ja, alles in deze armen zal uit vuursteen bestaan ga maar maar laat mij jou dichten laag na laag naamloos zoals ik ben…

waarachtig waargenomen heb ik U wezenlijk was ik niet zo voorbereid ik deed gewoon mijn ding ging daar helemaal in op en juist op dat montere moment waarop ik even helemaal niets meer wist de vele gedachten voorbij stopte het denken abrupt vastgenageld werd mijn geest de blinddoek afgetrokken en heel even mocht ik zien de hevige helderheid…

Hoe kunnen wij troosten bij verdriet? Moeilijk om voor jouw beminden De juiste woorden te vinden Woorden vallen vaak in het niet. Een groot verdriet te moeten dragen Waarom moet dit mij treffen? Mensen kunnen dit niet beseffen Stellen vaak wel allerlei vragen. Troosten brengt je in verlegenheid Je weet niet wat de ander voelt En wat er…

Waarheen gaat dit leven met zijn uitgestrekte weiden van gewassen kledingstukken aan de lijn in de felle zon doe je je ogen dicht en verdwijn je in de hoge wolken je bent er moeiteloos naar toe geklommen daar beneden zie je de drommen mensen van transparant glas.…

Vanmorgen was het mijn huis- arts weer, die moeite had met protocollen en formatten, standaardmodellen, formulieren, controlelijsten, procedures, kwaliteitsbewaking, garanderen, isonorm en monitoren. De hand vermoeid onder zijn hooggeschoold hoofd, verzuchtte hij murw en gelaten: 'Ach ja, we worden legaal beroofd van waar we dingen voor…

er was ooit een stad zij stierf in het verlangen vereeuwigd te zijn…

ebbenhout en ivoor prachtig, zij aan zij op mijn toetsenbord en piano konden mensen maar zo in harmonie samen leven niet kijkend naar kleur..net als ik met open mind de mensen die zich beperken in denken of het juist uitschreeuwen daar heb ik niets mee. het is zó achterhaald dit alles ebbenhout en ivoor gaat in de eerste instantie…

Daar waar ik van de wereld af zou kunnen kijken heerst het grijs ijzig waait de wind de middag tegemoet neerslag wordt verwacht wanneer het licht zich terugtrekt in de nacht die zich met poedersneeuw zal laten overstuiven zo wordt gezegd zo wordt gedacht aan duinen alom hinder morgen in ’t verkeer met nog meer sneeuw Siberisch…

Achter een ronde muur blinkt een onneembare burcht zonder vorst, zonder onderdanen, de dagen zijn er brodeloos geteld, klimop tiert daar welig in de scheuren van het aloude ritme, verstikkend het hart dat druivenranken doet verstokken, tijdens het neerlaten van de ophaalbrug met kettingen en ijzeren pinnen verbonden klonk tromgeroffel…

Als ik een bijzonder gedicht zou willen schrijven één met warm, teder licht om te laten blijven in elk hart dan zou het gaan over mijn stemming die zal blijven bestaan zonder remming positief elke morgen en elke avond heel hartelijk en lief wat ik zou willen laten zien aan ieder misschien om elke honger naar liefde te…

Ze was in feite best een mooie meid met haar zo fantastische, lange haar De spiegel echter toonde haar ‘t feit je borstjes, meisje, vergeet die maar Iedere avond voor ze naar bed ging inspecteerde ze de mogelijke groei Ze zocht slechts een beetje welving haar borstjes evenwel, misten bloei Waar andere meiden ‘iets’ toonden daar zat bij…

ik heb de bloemenzee aan jou gegeven in het boeket net vers geplukt nog strelend voor het oog of was jij liever met mij meegegaan om genietend van de voorjaarsgolven kleur daar in de wei te staan…

De zorgpremie dat was een incident En met moderne rommelhypotheken Heb ik de woninghobbel gladgestreken Maar niettemin zet ik een nieuwe trend Bij Rutte III breek ik nooit meer mijn woord We doen het dan zonder regeerakkoord…

Voor geen koning wil ik wijken, Voor geen prins of rijke vorst, Ik wil tonen, ik wil bereiken, Ik, die vroeger nimmer dorst. Voor geen machten wil ik zwichten, Met geheven hoofd steeds voorwaarts treen, Voor geen strijden, voor geen richten, Voor niemand deinzen, neen, neen, neen! Voor niemand buigen, voor niemand beven, Voor niets, al…

Nu zij bij de valput staat. Vanouds speelden zij hier het zelfgekozen einde na. Het stonk er naar vlasafval. De blauwe bloem was een motief voor een breekbaar kinderservies. Tussen de dijken broeiden de stengels op tollen van vlas, mini-indianendorp. Zij schoot de klodde*) met de klakbuis*) af. Olie en linnen liggen thuis in de kast…

Ik heb vandaag geen kaart van u gehad En ook geen Mon Cheri die ik best bliefde Ik ben dus blijkbaar niemands stille liefde En had mezelf toch hoger ingeschat Maar al met al voel ik me knap genomen Hoewel er morgen ook nog post kan komen.…

Ik geef je dit gedicht. je kijkt me aan en lacht je ogen vol tranen, schatert om mijn gestuntel. Een dode stilte breekt mijn hart verbrijzelt mijn botten tot scherven van verdriet. Ontmanteld sta ik voor je. Ik kijk je niet aan. Achteruit schuifel ik. Trek me zwijgend terug bij het gepoetste aanrecht. Verberg mijn handen beschaamd…