Alle inzendingen, jaar 2013, week 7

stoomfluiten klinken daarbinnen herinnering er geurt nostalgie meegenomen door vroeger komt hij pas later terug…

Hier wordt de stilte hoorbaar het kraken van takken de bovenste laag van de sneeuw We hebben thermopakken aan adem verandert in ijsdamp we hebben ons verstopt zijn onherkenbaar jij in het blauw ik in het rood Zelfs mijn arm ligt onwennig om jouw nek en schouder heen als jouw handschoen op mijn heup…

Ik tel de sterren aan de hemel schilder zonlicht op jouw gezicht doe wolken achter slot en grendel streel zacht de contouren in dit licht Ik zet de mondhoeken nog wat aan boetseer jouw handen een diepere tint dicht de regen menig vijver toe zo bevleugel ik jou in morgenwind…

Een dirigent met het figuur van een bisschop hobo een lady…

Bonkende pijn, gepaard met stilte en alleen. Afscheid nemen van licht en geluid, starend in de nacht, roerloos voor me heen. Schaterend schieten, stapelgek geworden proppen blokkades in de achtbaan van vaten. Scharlakenrood vloeiend eau de vie, stollend op het moment suprême. Pijn en angst vervagen in de tijd. Het beest dat niets…

De psychologie van de mens Is als het er enigszins Op aan komt terug te brengen Tot zo maar een constatering - In de openbare ruimte wil De mens graag iets eigens Geven aan het plekje dat Hij dagelijks gebruikt - Dus neemt hij vaakt dezelfde Bus, dezelfde trein, en daarin Als het even kan dezelfde Bank, dezelfde stoel in Hetzelfde…

Honger! Honger! Honger in het land, Wordt geschreeuwd, geyeld, De voedselbank platgebeld - Waar blijft mijn groente, Waar mijn brood! Want wat ik van gister Over heb ligt nu allang Schaamteloos in de sloot…

De muziek in jou de muziek over jou de muziek door jou ze speelt de allerliefelijkste tonen en noten van mijn verliefde en bewonderende radeloze ziel. De muziek die in jou via gevoelssnaren dwars door mijn hart gaat en heel hard in ons leven raakt, ik leg haar vast in gedichten over jou: hoe ik altijd droomde over je en nog steeds doe…

Alweer een nacht zijn wij samen alleen Mijn hart met rouwrand brandt binnen zijn kader Klopt wel door en soms bloedend vervolgt het mijn weg van soms hopeloos Ons verdriet samen…

Zie nu toch eens hoe gelukkig ik ben ik loop zelfs de gehele dag te stralen Vraag of ik verdriet heb en ik ontken wijl ik door mijn leed loop te dwalen Kijk toch eens hoe ik opgewekt lach ik smul met volle teugen van ’t leven Zie ‘t vrolijk wapperen van mijn vlag dat duurt zo dikwijls enkel heel even Zie nu toch eens hoe voldaan ik kijk…

Vlak boven het havenkantoor schittert de Grote Beer. Elk ogenblik is een groter gevaar. Een maand geleden werd hier een schipper verdronken, de hand op het hart in het water De boot is verkocht, de ligplaats vergeven, maar de hond is aan boord. Aan boord is de hond nog. ---------------------------- uit: 'Leegte lacht', 2012.…

zag de woede van water in stuwende golven opgehitst door de wind zij rolden om het schuim vervloog bedaarden langzaam in vrije loop ik zong in ondertonen mee mijn vlagen begeleiden het jagen van de zee sloegen over in rol hoge tonen refreinden met sissen en slissen de coupletten weer vol het eeuwig lied over woede zonder…

Het leven heeft de crisis in de genen De inhoud van de loonzak zakt omlaag De oude dag ligt loodzwaar op de maag Verzorgingshuizen zijn straks al verdwenen Na eenzame aanvaarding van het lot Blijkt ook nog eens de hemelpoort op slot…

Wat was er aan de hand, Waarom zo recalcitrant? Waarom niet gewoon Niet meer uit de toon, Geen trammelant. Gewoon door de neiging je te verzetten Te verzetten.…

Nu alles kan en alles mag maakt het blijkbaar toch niets uit Wanneer het gaat van kwaad tot erger, vanaf een baksteen door de ruit Boven, over, op of onder, geen grens is grens genoeg Gedogen en geen gedonder, dit is de vrijheid die men vroeg De virtuele viriliteit is onwetend religieus en dwangmatig bang Zijn prenatale fantasie slechts ontsproten…

Liefde soms niet te peilen vanuit de krochten van mijn herstelde hart Jij weet dat ik van jóu hou Omgekeerd is dit net zo Niemand is perfect en ik ben dat zeker niet 'k Weet echter wel dat TROUW zonder T heel erg zwart wordt...!…

Ze stond voor het raam Zonder kleren in de nacht Rond was de maan Haar vriend hield de wacht Zijn vluchtige blik Naar binnen en naar buiten Onverbloemde zinnen Geen haar op haar kuiten Zijn hoofd was naakt Gedachten kaal Zachte wol Lantaarnpaal Ze viel op hem Bevlogen nacht Duister en stil Dromende zacht…

Soms doe je niet wat ik wil en maak je mij van binnen even stil. Je laat me de diepte van het leven voelen. Niet makkelijk wat ze met verwaarloosde tuberculose bedoelen. Zal het ooit nog zo zijn? Alleen lachende dagen zonder pijn. Niet te bevatten maar toch blijven hopen bijna 8 jaar lang met opgeheven hoofd door gelopen. Bidden voor de wonderen…

wie het weet mag het zeggen waarom je midden in de nacht gaat schieten het kan iets geweest zijn tussen dromen en waken toch waarbij je diepe angsten het overnemen en een wapen grijpen en dan zit je liefde daar dood in plaats van een niet bestaande inbreker op de toilet en ben je verder niets meer dan excuses en tranen, hoe…

Het lange leven geeft steeds opnieuw dat vraagstuk: moedig speuren naar wat nietig is in 't grootse en geweldig in 't kleine.…

je donkere stem verstilt schaduwen in een ster mijn stille woord verlicht de verte mijlenver zwart zo zwart strelen wij de pijn wit witter dan ons zwart zal zijn in een droom ontwaken wij ik jij jij mij…

het beeld verdiept splinters driedimensionaal ik wil niet terug en draai mijn hoofd weg van het graf in de spiegel mond na mond ligt de waarheid uitgestrekt in een rusteloze slaap een naam komt opnieuw langs jaren lopen terug naar achter ik wil ze niet bewaren ze bewaren zichzelf, stromen voorbij tijd tast alles aan maar…

Visje aan het haakje Wees maar niet bang Voor die grote snoek Hij heeft wel honger Maar lust jou niet Visje in het water Waar zwem je naar toe Naar de vrijheid Verlost van het verleden Daar zwem ik heen Visje op het droge Hoe is het jou vergaan Met de richting Waar je heen wilde gaan Oepss…

Ooit vloog jij zo hoog bezag jij werelden en wonderen bomen groeiend tot de hemel en je viel niet, je viel nooit over mijn woorden moest je denken de vraag was als een ontwerp voor de droomtuin van de toekomst en je at niets, je had niets gegeten op de bodem was de grond te nat er groeide geen wildernis op het beton van de stad…

In deze uitgestorven kustplaats vastgenageld in het zand zie ik hoe je ongenaakbare met roest bedekte lijf de beukende golfslagen onverstoorbaar incasseert. Het tandenknarsen van de tijd het wassende water de tartende zeewind weten niet van wijken ze maken je gestaalde hoofd koppen kleiner. Een albatros landt zwijgend op je hoofd. Niets…

Ergens in een achterkamer ver van licht van vrij van leven is een joods meisje joods gebleven zoals zij wilde zoals ze dacht en niet verwacht dat ook zij in een trein werd gedreven. Pure onmacht vrijheid- even naar een plaats naar een plek waar je al snel voor de dood was opgeschreven.…

Het oude hoofd, de draden losser spoken van vroeger scherper in beeld De benauwde tuin, onwetend struikgewas Als getuigen van een bevroren tijd de hoge drempel, een blok van hout met ogen die het niet zien de namen allemaal verhaspeld bordjes van zinloos verlangen vlakbij is de eeuwige muziek tien meter verder is de wereld vrij…

De Zweed was aan het einde van zijn krachten, Geteisterd als hij werd door diarree. Discreet beperk ik me tot de portee: Het gaat nog wel eens slordig bij het slachten. Mijn zonen vonden dat al linke soep, Een geitenbreier gruwt van ‘broodjes poep’.…

In de armen van het zandpad rust in het late middaglicht het vale veld De bosrand breekt de zon in duizend stralen kleurend al naar rood Vogels moegefloten en gezongen keren huiswaarts naar hun bomen De vader maant zijn kinderen: Kom we gaan ! Nog lang niet moegespeeld en niet tot luisteren van zins: Ach pap laat ons nou nog even…

Bij mij is ook een disbalans ontstaan De baas zei: 'Als ik optel wat jij kost Dan zijn we maar het liefst van jou verlost Je wordt ook veel te oud voor deze baan Daarnaast brengt dat gerijm ook nada op Dus als ik je een raad mag geven, stóp!' Bij ICT bedrijf Cap Gemini 'belonen' ze oudere werknemers met een afgedwongen salarisverlaging van…