Alle inzendingen, jaar 2014, week 39

Toen ik klein was droeg ik een matrozenpakje mijn moeder nam me mee naar de vijver in het bos daar aan een touwtje liet ik mijn zeilboot varen de bomen ruisten de wind kwam van zee nu is het vele havens later en mijn moeder dood nooit vond ik meer zo'n veilige ree ----------------------------- uit: 'Een oud geluid', 2011.…

ik waag er nog een vraag aan tegen binnendraadse gedachten of draadloze geur door het dal trekt met wonderen als dagsluiers of een streling de berghelling raakt met lichtvoetige tred, hoewel diffuus ondanks het antwoord, de juiste plek op het verkeerde lichaam…

Met de kennis van nu Is het makkelijk oordelen. Maar elke keer Nemen gedane zaken geen keer En zijn er geen voordelen. Plaats het retrospectief In het juiste perspectief.…

Vannacht vroeg ik mijn vader naar het geheim achter de terloopsheid van daagse dingen ik reikte hem de driftige deining aan van onze wanordelijke dagen sprak over de onmacht van voormannen en overmoedige vlagvoerders toonde hem de bloedsporen over bleke lijven wachtend sluimerde ik verder hij antwoordde niet misschien omdat hij al jaren…

Galant als een heer sta ik voor jou om wegen voor jou vrij te maken. Gedisciplineerd authentiek in gareel schreeuw ik ordinair je naam van de daken. Galant om jou aan tafel te schuiven met de toiletbril terug op het toilet. Staat er na jouw werkdag met kaarslicht op tafel een geurig kleurrijk boeket. Natuurlijk is dit niet eenmalig…

ze wacht op het staaldraad bankje haar voeten naast uitgewreven frites met mayonaise op de leukbedoelde kleuren van de tegelvloer pas op voor uitglijden een omroepstem vermeldt een storing op de lijn aanwijsborden veranderen hun bestemming ‘vertrekt vandaag niet’ jachtig bellen mensen naar werk of naastverwanten zij wacht in…

Als geest dwalen door stille ruimten, door lege zalen, zonder door vlees omsloten te zijn, zodat de tijd geen angel heeft waarmee hij mij kan raken, en ik begin noch einde ken. Ik was nog niet maar zou dra komen. Had ik keus gehad dan was ik liever wezen dwalen, onstoffelijk, met overgave in melancholie gevangen, tijdloos zwalkend door…

In een wereld die van aaibaarheid overloopt verbeeld ik mij Het Paradijs aan te raken geen wind, wel zon, stabiele temperatuur en veel, heel veel aardige, zeer aardige mensen, bijna aaibaar Ik luister naar hun stemmen bijna fluisterend omfloerst beelden besprekend in de tuin biertjes bestellend op het terras Ik besef me door die wat grauwe…

Juni was de maand van de verlossing, vrij van mijn kwelling. Terug naar mezelf. Volhardend nooit meer mijn hart te geven aan een man. Kwam jij daar twee maanden later, terug uit mijn verleden. Terug naar het heden. Alsof jij eigenlijk nooit bent weg geweest. Een nieuw begin van iets ouds. Onverwoestbaar en echt. Overtuigend en mooi. Zwijmel…

Als ik stil zit verrassen bij elk moment van denken de ideeën die bewegen als spreeuwenwolken door het hoofd of vissenscholen in het water wendbaar tot gedijen dienen zij om in aanleg te verdwijnen bij volgroeiing zoals het bij talenten is in netten schrijf ik ze en vang ze in hun vlucht vogelvrij gevochten blijkt mijn blik met arctische…

Verrassing van het leven extra tijd ik ben veilig tussen mijn oren ik moet nog iets vertellen iedere dag is er één leren praten leven bij de dag aandachtig leven vanaf nu is een goede dag: 2 goede dingen: ten eerste een goed gesprek ten tweede een gedicht schrijven kijken naar een schilderij dankbaarheid is de weg omhoog dat is nu…

de kleine blije jongen verdwijnt samen met zijn onbevangenheid uit het zicht geluidloos roept hij: kijk! Ik ben hier hij zwaait met zware armen hij komt niet thuis van de een naar de ander en het onstilbare verlangen om te verdwijnen in het licht van zijn dromen een bootje vaart voorbij onder de schemerlamp leest een mannetje een…

Als ik me ellendig voel, begrijp je wat ik ermee bedoel? Wanneer er niks uit hoofd en handen komt, is het net alsof mijn lijf een beetje afstompt. Wanneer ik me iets beter voel, dan de dag ervoor, geef ik daaraan meteen gehoor, ben blij iets opgeruimder en voel me ineens wat ruimer. Maar als ik me GOED voel, nou reken maar, dan…

Zwierend aan zee, zonder regen tijd nooit gezet stapelt zich plotseling, ineens een leven als muur die bestand, soms helemaal niet de aardbeving van 5,7 op de schaal van Richter huiverend heeft doorstaan Kefallinia boeit door een opeenvolging van liefde voor hare schoonheid die in 't azuur groeit Glooiend landschap met verkenning…

Op de rug van mijn geest werd met zwarte inkt geschreven als graffiti op een verouderd hart en op ongerept papier, maar ook wat de prullenbak niet vrat, ontdaan van alle franje en een kortstondig leven had nimmer bleef een onbeschreven blad waarmee de blanco muren van de wereld zijn volgeklad, onverschillig voor de dood…

Van Eierdam valt niet zo veel te zeggen: Alleen dat er de kippen prima leggen. En dat heeft weer ontstellend veel te maken met kloeke hanen die de klok rond waken. Maar komt de klok er ooit eens stil te staan dan is het met de leg voorgoed gedaan. Men heeft daarom een hoge ambtenaar bevorderd tot Stads-Klokkensleutelaar. Hij moet dag in…

Rozenbloemenweelde in nazomer wekken verbloeide nabijheid op sluiten liefdevol de armen rond mij heen, Ik voel het.. mooi als een luisterlied nabij, zie eenden gezind verzamelen, dansen op tienduizend fonkellichtjes glanzend tegelijkertijd vermoeid zwemt hemelse zonneschijn als een redding.. vrolijk, vol ijver rustig, zachtjes drijvend…

De glimlach die je Door het leven heeft Gedragen, ogen vol liefde Voor hen die jullie samen kregen, Is opgegaan in de eeuwigheid - Sperziebonen uit eigen tuin, In liefde verbouwd, In dankbaarheid geplukt, Liggen door jou gebroken Op schoot, je ogen gebroken Zonder dat je er erg in had…

Jouw knuffelbare ochtendlicht overweldigt mij en ik kus jouw zacht gelaat kom mijn droom wakker mij met liefde welk als een aura ook de mijne omringt zodat ik duizelig de dag aanga met liefkozingen in de hoop dat hardheid van het dagelijks leven mij voor even in een zucht ontglipt…

de open deuren wijd open dwazen schuiven prater de praat mijn klasje in kriskras kouten over goden die ons invallen tot we stilvallen in een meditatie die eindigt eer zij begon dan tijd wederom voor open deuren lege dwazen loos gekout over de hoge god van gister en de godin die morgen komt tot we stilvallen in een meditatie die…

het stempel van moe drukt zich als een steen op de worstelende man zijn armen strijden met de wielenstoel hij rijdt verloren rond door eindeloze gangen zonder enig verlangen gepruttel rond zijn mond - kom maar man dan ik zal je duwen de benepen ruimte uit naar de mooiste kamer ver van de geraniumruit - je kent herkent…

In het donker sla ik mezelf, steeds weer,voor mijn kop. Urenlang duurt mijn strijd. De oorlog raakt in het slop. Giftig knal ik met mijn kussen. De mug baadt dood in mijn bloed. Het staat 1-0 na verlenging, maar haar overwinning smaakt niet zoet.…

de muziek die net klinkt moet ergens nog iets hebben van muziek uit oude tijden maar het is zo ontwikkeld dat elk trommelen in de nacht bij volle maan gewoon ontbreekt tenzij je midden in de nacht muziek gaat maken en je iedereen uitnodigt hoor het trommelen een dreiging uit de verte…

Ik zweer dat als ik je nu kus... Ik de volgende 60 jaar van mijn leven proef.…

wij lopen in een zon die zonder woorden schijnt voelbaar is de diepe pijn in de koude vingers van je hand lijken te verdwalen in de openheid van strand waar golven onze sporen halen in het verbreken van de band wij zijn gaan zitten op het zand in een sprakeloos troosten scheren meeuwen sierlijk over schreeuwend naar het land zacht…

Helaas, die Coenraedt is er even niet, Vandaag zal ik het van hem overnemen, Zijn plaatsje wil ik ook voortaan wel claimen, Het gaat me best goed af, zoals u ziet. Dus veel plezier met wat ik voor u typ, Tot woensdag weer. Ik schakel uit. Biep-biep.…

Liefde is het die mij in beweging zette en mij hier spreken doet. Er is geen terugweg en er is geen brug. De zee spoelt ongelezen door de fles, de zon verdrinkt zich in het avondland. Is deze tocht een vlucht, een woordenloos gevecht om lucht. Het noorden liet ik achter me. De andere hel doe jij mij aan, balorige balling. Leid jij me verder met…

De denker des Vaderlands gaat dood maar tot dan gaat hij vooral over leven!…

O, Femke Halsema! Vrouwelijk leiderschap is wat Europa nu pijnlijk ontbeert. Ouders, word wakker! Zo’n onevenwichtigheid wordt in de opvoeding al gecreëerd.…

Ik zet de laptop aan en ga naar YouTube. Klik op een van mijn favorieten. Het wonder van de onveranderlijkheid begint. De muziek, precies zoals ze toen was. Ze raakt een gevoelige snaar. Wonderlijk dat je die tijd zomaar kan terug halen. In mijn gedachten ben ik weer jong en het leven lacht uitnodigend. Betoverende schoonheid, jeugdige…