Alle inzendingen, jaar 2016, week 23

Wat vrijheid is leerde ik van een oom die in vee handelde. Na zijn vijftigste kreeg hij een vriendin. Zij had evenveel verstand van koeien als hij. Soms namen ze een dag vrij. Ze noemden dat vakantie. Ze bezochten dan een veemarkt. -------------------------------------------------- uit: 's Middags zwem ik in de Noordzee', 2016.…

ik wist jou er altijd feilloos uit te pikken in het schitterend korenbloemenblauw bloeiend als een mooie vrouw gazon en borders waren jou wereldvreemd in hun saaie ordening en burgerlijke schikking zij zijn een plaag voor je geweest jij zocht je eigen weg in de hang naar koestering en zon met vrijheid in het hete bloed waardoor jij…

Bij DENK heeft men eens heel goed nagedacht Er moet een allochtonenquotum komen Want wees eens eerlijk, door de bank genomen Staan deze mensen jaren in de wacht Zelfs Wilders zegt: “Ik denk met DENK graag mee Een allochtonenquotum… puik idee!”…

Soms zijn er dingen die me storen, die niet horen in hoe ik mijn leven leef. Of nee, vaak. Ik stuiter rond, beleef het wel maar leef het niet vergeet het weer zodra ik slaap. Ik droom er hele nachten van. En ik slaap gehele dagen, kan me hele dagen afvragen waarom ik niet doe wat ik wil Ik doe het niet Ik ben stuk Ik wil niet meer…

Zij wist zoals moeders weten Zij wist het zonder uit te leggen Mijn kind is anders Bijzonder getalenteerd En sommigen onwetenden Noemen dat verkeerd. Zij wist zoals moeders weten…

daar de gigantische oceaan vol aparte dierengeluiden HOOR een fluisterende weelde voor ieders oor dolfijnen supersnel zwemmend trotserend de bruisende golven daar waar zij horen te zijn foei mensen wonend in de bekende toeristenplaats bij ieder bekend in ons prachtig Nederland sluit deze dolfijnengevangenis met belachelijke…

Daar lig je dan, de deksel sluit voorgoed zien zullen we je niet meer. In de wagen volgen we de stoet voor de allerlaatste keer. In de zaal kijkt iedereen naar je foto een kiek waar je minzaam op stond Toen was alles nog heel normaal was je tevens nog kerngezond De laatste rit die we samen maken jij liggend en wij rechtop daarvan is echt…

In woorden kon ik de situatie schetsen, in zinnen is het gebeurde geformuleerd, in tekst is de waarheid helder, verbaal heb ik mij verweerd. Vertrouwen beschaamd, iets kostbaars van me afgenomen, het maakt me niet meer uit, als ze anders geloven, God weet de werkelijkheid, en wat niemand van me af kan nemen, is mijn waardigheid.…

De zaterdagochtendwip wordt meest met liefde gemaakt. Heel anders dan de maandagochtendwip, maandagochtendschommel of paperclip…

Wij zijn allen als bloemen geven mannelijke sporen af om voort te planten zij laten ontstaan en groeien wij bloeien in al onze kleuren zoals wij onze liefde en leven geven en vooral om te sieren wij verwelken en sterven.…

op de uiterste punt waar twee zeeën samenkomen zocht ik een geschikte plek kwam tot rust en maakte een stapeltje het was moeilijk het vuur gaande te houden rook steeg op in noordelijke richting verwaaide beeld, geur, herinnering zeewaarts dansend daalde je op de schuimende golven teruglopend de etsende nietsontziende wind aan mijn handen…

Zou de zon de zomer brengen, zou de zomer zonder zorgen zijn, zouden de zorgen worden weggenomen, zoals de zon zo warm en zacht kan zijn. Zomer kom en laat de zon haar ding doen met haar zonnestralen, verwarm mijn hart, verzacht mijn ziel, verlangend naar morgen, een zomer zonder zorgen.…

ik trek een jurk van tranen aan verse nog ongeboren gedachten kleuren de dag die langzaam overgaan in een gigantische regenbui…

Jouw liefde heeft niets van het zweven of circus van leven, ook niets van het aardse of het nuchtere gevaar onder blauwe luchten gras verandert van kleur, gedachten aan gedichten gaan niet over liefde, wolkenbede neemt stilte om te slapen mee naar de horizon: Ik trek mijn handen uit jouw grijze olieverf verplaats mijn blanke blik naar…

ik heb de massa’s gezien blij de gezichten vlaggen en leuzen om de aandacht te richten het samen verbroedert een leider die moedert zijn maten op weg idealen op spandoek gezet ineens is er drukte gedrang van de kanten het eerste vluchten uit het benauwende zuchten in blinde paniek mensen die vallen niet op kunnen komen vertrapt…

Terwijl de beste bokser aller tijden Met relevante redes wordt herdacht, Hoort Erdogan volkomen onverwacht Dat hij de rij van sprekers maar moet mijden. Want niemand wil zich plaatsvervangend schamen Voor Turkse propaganda en reclame.…

Je gaat er met de bus of tram naar toe en volgt vandaar de richtingbordjes maar. Gebeurt het goed, kom je er met een kerst- gevoel of zoiets moois getroost vandaan. Het is heel erg naar maar ook weer niet zo erg. Bedenk bij onweerstaanbaar opkomend verdriet: Die hebben ze - mij hebben ze nog niet. -------------------------------------…

DE Mart is hedenavond uitgewuifd Na veertig jaar de natie informeren En kijkers vaak hartgrondig irriteren Werd er met stroop en slingers groots gefuifd Een machtige legende is geboren Wat zullen we nog vaak van hem gaan horen.…

Hoe ik me voel, Vraag je, hoe het Met me gaat, Wel nu, als je Het per se weten wil: Honderden heb Ik vergeven Voor wat ze Mij misdeden, voor Het aangedane verdriet - Alleen mijzelf vergeven, Dat lukt nog niet…

Hier handhaaft de rechterlijke macht Wie hooggeacht de wet verkracht Voor een witgeboorde dief Is mijn landje veel te lief Hangturken terroriseren winkelpubliek De politie mag niets doen Het woord racist beschermt de kliek Mijn landje stikt in haar fatsoen Een aso krijgt drie begeleiders Twintig bejaarden slechts één Wie klaagt moet…

Het vrouwelijke icoon in de reclame bepaalt een maatschappelijk beeld. Hun zorgzame glimlach op een verpakking is een waarde die met onze zinnen speelt. Doorpolderd met een mysterieuze glimlach wordt door een Zeeuws meisje liefdevolle zuinigheid uitgestraald, die zo even voor haar margarine geen cent te veel heeft betaald. Of de verpleegster…

in het land waar hemel de aarde kust woorden kant noch wal raken loopt zij nog altijd verloren opzoek naar wat eens was…

Geen ambtenaar riskeert graag zijn positie, Men speelt er open kaart en eerlijk spel. Dus stop maar met het luiden van de bel, Een doofpot is er echt niet bij Justitie. Als die dan niet bestaat voor onze zonden, Dan moet die toch maar worden uitgevonden.…

Onze beste vriend, is gestorven. Mijn oude wijze kater, leeft niet meer. Hij heeft me geleerd, wat aandachtig leven is. Hij heeft me getoond, hoe ik moet mediteren. Jij voelde feilloos aan, hoe eenzaam ik me voel. Nooit meer zullen we samen, gedichten schrijven. Diep in de nacht, bij het eeuwig brandend vuur. Jij keek dan aandachtig…

De altijd goedlachse, Marokkaanse kapper, die mij al jaren knipt, doet nog steeds lekker soepel en relaxed zijn ambacht. Zijn klanten zaten deels buiten tegen een boom en in het gras. Een klant na mij at nog even een patatje aan de overkant. Nog steeds hangen zijn vergeelde, Marokkaanse kapperdiploma's aan de wand. Voor tien euro werd ik…

er is iets dat me al tijden vreselijk irriteert eerst vaag en onbewust heb het nooit gesust dacht ermee te kunnen leven maar het heeft nu stem gekregen sist indringend venijn spreekt tegen wat goed zou moeten zijn het lijkt luider te worden door rebellerende tonen is tegendraads en opstandig in attaqueren van het gewone…

Moog' hij 't zalig Veld bezingen, Die de Mei ontwaken zag; 't Groen der heuvlen zag ontspringen, Bij haar eerste zegenlach. In bepeinzing opgetogen, Staarden wij van de effen ree: 't Ongemeten boeide onze ogen - En ons lied zijt GIJ, 0 ZEE! Hoe lieflijk is uw rust, Als de avondstilte uw baren sust; Het kerend tij uw spiegel nauw…

Ie-ah! Wat zijn de democraten blij! Haar nominatie is al bijna binnen, Dus Hillary kan aan haar klus beginnen, Want Trump zet zij waarschijnlijk wel opzij. Natuurlijk zegt ze, voor d’r goed fatsoen: “Ik ga het (weer!) volkómen anders doen!”…

Goed toeven moest het zijn waar alles werkte, een voorbestemd, aanlokkelijk, zalig oord; extatisch, dringend roepen van de soort- genoten beloofde voedsel, onbeperkte vrede en verrukt verkeer. De vlerken gaven toe aan poten en een ongehoord snel zakken van de bout, het hart bekoord door 't zachte wiebelen van het wed -Merkte nou niemand…

Soms denkt zij zich Sneeuwwitje, die na een gretige hap uit een mooie rooie ronde appel een droomloze slaap slaapt waaruit zij dan korte tijd later fris en fruitig zal ontwaken en dat dan alles wat er nog ‘moet' is verdwenen als sneeuw voor de zon en dan - na de kus van het ontwaken staan vóór haar de prins én de goede fee…