Alle inzendingen, jaar 2016, week 28

Vijfenzestig jaar geleden, keek ik tegen mijn opa op. Vandaag de dag, ben ik net zo oud als hij. Gelukkig is mijn oude hart, dat van een kind gebleven. Mijn opa maakte zelf sigaren. Met smaak rook ik ze nu ook, zoals de grote opa's van toen. Ik hou van kinderen en van opa's, die gedurfde dingen doen.…

Ook toen was dat er En dat En dat Gevoelens in lagen Dichtbij de oorsprong van de natuur Ook toen was dat er En dat En dat Een schat Een kennis Een weten Een bouwsel Dat vernietigd wordt iedere keer Draden in het vragen Naar de diepere lagen Het verleden blijft een ondoordringbare muur Wie wil weten Ontdekt dat de wereld schoon was…

De schoolvakantie is hier in de randstad een heus feit de ene na de andere zie je vertrekken Maar wat me tot razernij brengt, inclusief nagelbijt is dat ook de jeugd veel negatief buiten verblijft. Op een van de eerste dagen dat ze vrij zijn word ik opgeschrikt door een belletje van Burgernet een beroving heeft plaatsgevonden door twee getinte…

de wind raast en de wind blaast ze verwaait de zorgen uit m’n kop ze bolt de rokken op doet jassen omkrullen honden veegt ze van de stoep de wind raast en de wind blaast ik heb haar uitnodiging tot dans maar wat graag aangenomen…

De meeuw boven zee vist naar mijn broodje haring laffe luchtaanval…

In de Hoogvliet kocht ik een plastic bakje fruit voor de helft van de prijs. In een park nabij het NS-station zat ik op een bankje volop te genieten van de stukjes appel, meloen en druif, onder een boom, waar de Indianen ooit medicijnen van maakten, las ik op een bordje. Achter mij de volière, waar ik vaak tot rust gekomen ben, met…

Een sluierdeken verbergt de opkomende zon met uitrustende koeien die het nevel sieren als bergtoppen over het weiland. Kijkend naar de horizon ontwaakt het leven door paarden die in silhouet grazen met een groet van een hardloper als passant. Het geluid van klankschalen vanuit het dorp doet de stilte van de ochtend verbloemen…

ik kende het gevleugelde licht al uit mijn dromen het wijkend zicht dat schemer doet verdwijnen flitst zacht een lieve voorbode van verkeren in het donkerste van de nacht met nooit geziene kleuren die dansen op hypnotiserende muziek in de meerdere dimensionaliteit van ongekende vormen uit een buitenaardse werkelijkheid heb…

Haast alles heeft nu wel een dag gekregen Dag van de Bouw, de Wind, zelfs van ´t Toilet Het Kind, de Wetenschap, het Internet Asjemenou, bent u steeds doodgezwegen? Omdat ik zonder u geen zier vermag Doop ik vandaag dus om tot Lezersdag!…

Een mortiergranaat is gemaakt om mensen open te rijten Het kan een kindsoldaat zijn Een brave man of vrouw Die medailles komen er Dan doen we niet aan rouw Maar als een granaat Per ongeluk afgaat Is bij flarden eigen dood de afschuw levensgroot…

Sport Mijn kijkspieren zijn links en rechts verrekt Van Max eerst naar de Wimbledonfinale Toen Daphne haar medailles op zien halen En Tom die ons etappewinst verstrekt Daarna nog Portugal tegen de Blauwen Meer sport is voor een mens niet te verstouwen. Geen Sport Ik ben vandaag cold turkey afgekickt Geen Touretappe, tennis of EK…

vergeten klompen gevangen in de ledigheid van een parkeerplaats wie heeft ze gedragen wie zal ze missen en wie o wie gaat ze wellicht nog gebruiken…

Kraakhelder en vederlicht, drong jij tot me door. Het silhouet van je klanken, is achter gebleven in mijn hoofd. Je woorden worden nu gedragen gelezen, alsof je stem ze heeft gevormd. Ze zijn geschreven en leven, door de gedachte dat je tong ze heeft gemaakt. Je adem heeft ze naar mij gebracht, uitgestoten en ontvangen. Mijn oren maken…

juni vloog om en nu dreigt juli ook al voorbij te stormen…

Gesloten is de deur doordringend de geur van rozen Ik denk aan vrouw... en minnekozen bij avondval Het kussen geen getal strelingen tot in vingerkootjes Het zijn.... de kleinste kadootjes daar hoef je niet rijk voor te zijn.…

ze dekt hem toe en kust het voorhoofd van haar geliefde zoon voor de laatste keer voordat hij rusten zal in de schoot van Moeder-aarde onschuldig net als al die anderen die bij Srebrenica het leven lieten in gedachten kust ze hem nog één allerlaatste keer…

De oogst is groot aan dankbare herinneringen die ons niet scheiden maar ons binden bij mij blijven nu je fysiek afgescheiden bent bloeien de herinneringen aan jou, aan ons, aan elkaar welig en tierig jouw zo geliefde Oost-Indische kers is mooi om naar te kijken en lekker, gezond om te eten ik zaai ze volgend jaar weer omdat ook sterven…

Het was een lekker soepje van kreeft en kleine kokkels, lokaal ambachtelijk brood en uitzicht op de zee. Een duik in 't woeste water, met ongewoon sterke branding, de zon aan hoge hemel rond de klok van twee. Mijn huid begint te gloeien, kamerwit wordt kreeftrood, in 'n onbewaakt moment aan 'n ijskoude Noordzee. Finale…

Ze heeft een ander, zo'n baldadige jongeheer Die “slappe hap” van mij was ze al jaren zat Dat zei ze keihard tegen mij, de valse kat Het is zo achterbaks, gemeen, en doet zo zeer Totaal verslagen jank ik als een kind om haar Mijn lieve moeder staat me bij, gelukkig maar…

Ik was er En heb niets gedaan Ze waren met teveel We lieten ze begaan Denk aan jezelf Geen risico’s, geen verzet We kunnen nooit winnen We worden geplet De spanning steeg De leiding laf Geen leiding gaf Piketten sloeg Voor menig graf Mannen instappen Vrouwen opzij We keken toe Vormden een rij De bussen gingen Een voor een…

Voor mij geen verre oorden ik blijf lekker hier het buitenland kan me niet bekoren wat een ander zegt doet mij geen zier. De luchthaven is meer dan vol hier is plek genoeg ik hoef mijn koffer niet te zoeken ik hoef geen gekreukte broeken mijn vliegtuig vertrekt niet vroeg hier is van alles keus genoeg Ik behoor bij de boffers voor mij geen…

Verknocht aan het verleden Verkocht aan het heden Verliefd op de toekomst Liefde en leed In harmonie gekleed Lachen en verdriet Samen aan een geniet Storm en wind Zijn als een blij kind Twijfel en ongemak Zit in een keurslijf, te strak Wij zijn één geworden In mening en gedachten Verstrengeld als wortels In de onuitputtelijke aarde…

Opa op zondag. Wie heeft er nog tijd?; voor al wat grijs is met enige spijt. Oma, een plakboek vol herinneringen. Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd?; voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van de oude mensen…

Onze oude kater is uit de tijd, maar toch is hij gebleven, in mijn ziel en zaligheid. Wat ik van hem geleerd heb, kan niet meer verloren gaan. De buitenwereld krijgt minder vat, steeds minder vat op mijn bestaan. Hij leerde ons wat ontspanning is, temidden van de wanen van de dag. Hij leerde me wat aandachtig kijken is, naar de kleine…

Vandaag opnieuw beluisterd wat gisteren opgenomen is, woorden zinnen van jou en mij, en zelfs hele gedichten, jouw aura gevangen en die van mij, zit nu in ons bot Geprobeerd om de vlekken op jouw huid te hertalen in hoe toekomstvoorspelling zich vervullen laat, de symmetrie van links en rechts uitgedrukt in evenveel, want het hart maakt het…

De wolken weenden, mijn ogen ook naargeestig huilde eveneens de wind Ik volgde mijn verleden hersenspook en scheen voor ‘t hedendaagse blind Het duister lachte, het lachte mij uit, wie je zoekt komt immers niet terug Van het verleden scheen zij de bruid nu stond zij voor mij open, die brug De wolken huilden tranen en tuiten; in feite weenden…

ik ben geen psycholoog of een relatiecoach toch graaf ik dieper dan de meeste wortels reiken geen analyse en grafieken maar eerlijk en oprecht met interesse de mensen in hun ogen kijken de hand schept al een warme band in eerst ontmoeten als formeel begroeten woorden vullen elkaar moeiteloos aan in een voorzichtig tasten naar verder…

Frank Snoeks lult mij de oren van het hoofd Terwijl ik naar het voetbal zit te kijken. Naarmate er meer wedstrijden verstrijken Voelt alles aan mijn lichaam als verdoofd. Mijn signatuur heb ik nu aangevuld: ‘Wim Overweg - volkomen suf geluld’.…

stilte voor de storm code geel hangt in de lucht boven zandvlakte…

Wat is het doel van het leven is het bewust maar heel even om langer te leven in het hiernamaals eeuwige jachtvelden of om het even wat? Is het dat? Of is religie alleen ontstaan om volkeren te knechten en te weerhouden van niet meer te vechten tegen de gedachte, als was de dood ons doel. Het niet kunnen begrijpen De onbeantwoorde vragen…