Alle inzendingen, jaar 2016, week 38

de vader zit links en staart lang door de voorruit de auto is weg de moeder staat op drinkt thee, nu zonder woorden ze kijkt en loopt weg de auto kost geld veel geld, dat is het verhaal de nieuwe leegte…

1. de zomer is nu toch echt voorbij jij bent bij e. de tv is shit een mug zoemt het is weer piekertijd (ruimte voor zuchten) 2. en toch doet het minder pijn je kan me wat ik heb mijn werk ik heb mijn fanclub en bovendien: ik heb die mug te pakken jullie doen maar (ruimte om te glimlachen) 3. vanavond…

Vriendschap wie ben je? Waar was je al die tijd Voor jou bevaar ik verraderlijke zeeën Waag ik een sprong in diepe wateren Maar waar was jij? Schepen gevangen in vurige doodstrijd Doch zou ik altijd mijn koers voor je wijzigingen Blijven varen tot in de eeuwigheid Maar vriendschap, waarom was je niet hier? Vriendschap, ik gaf alles…

(voor R) Er valt een nare stilte over mij heen en ik zie je overal in huis lopen, dansen, liggen op de bank, blij zijn, achter de computer, de spiegel met geen echte beelden meer daarbij, touwtjes knopen, en speels met dingen gooien. Bittere pijn resteert en de vurige hoop je weer te zien, want mijn vaderhart dwaalt verbijsterd rond…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

Zon en wind zijn de gezellen Van de helle vreugd, Die hun moedwil op doet wellen In de bloem der jeugd — Waaiend haar, gekreukte kleedren En een losse strik, Zelfs de ziel draagt lichte veedren Als een leeuwerik. - Maar zich 's middags neer te vleien In het warme graan, Al die gouden arenrijen Rond zich te zien staan, En het wonder…

Niet de wind, maar een boze mond doofde de kaars. De koningszoon verdronk. Wie op hem wachtte werd gek van verdriet en sprong in zee. Beiden werden een lied. Is het water te diep, koopt men een plaats op een boot. De afstand is niet zeer groot. De levens aan boord, zij wegen zo zwaar en de boot is licht. Ook brandt er geen kaars. Aan…

tijd wordt langzaam vloeibaar zonder bezigheid minuten rekken uren kleven bij gebrek aan onderscheid het staccato van de afspraak timing in ontmoeten is voorbij rust verteert het dagelijks gebeuren zonder zichtbare activiteit eindelijk het koninkrijk stil oplossend in een naderende eeuwigheid…

“Bij nader inzien, heb ik pas geleerd, Was heel die instroom van de vluchtelingen, Waarop ik doelbewust zat aan te dringen, Toch níet zo’n goed idee, ja zelfs verkeerd.” “Dat heb ik nu gemerkt, dus draai ik bij, Zodat u hopelijk weer stemt op mij.”…

ze stonden wat te turen handen boven hun ogen starende blikken gericht op de zee slechts gekleed in een fel rode bikini en een donker blauwe boerkini gewoon gezellig samen hand in hand twee jonge vrouwen op ‘t strand…

nu de vraag voor de onafhankelijken wie/wat heeft het gedaan het liefdevol gezin van de eventuele daders zijn opzeker ook ontdaan een prachtig park een mensenmassa alles kan hier gaan gebeuren natuurlijk ieder mensenleven eindigend op deze manier valt te betreuren grapjes maken tegenstribbelen tijdens spanningsmomenten…

Raaf zwarte onheilspellend- heid overvalt een eenzaamheid voorbij de grote stad. Een kluizenaar wordt gespijzigd door de raven. Wolven op de vlakte doen zich aan de kadavers te goed; aan wat resteert mogen de raven zich straks laven. Een luguber pact van de opruimers na de dood, na het wolvenwerk is de trek van de raven immer groot. De…

Een dag onder wolken toen nevel boven het gras hing met donkerbruin bier en vergane glorie onder de mystiek van de oude stad die verlangend aan het water lag je liep naar de vogel in de zilveren kooi die in de kroeg op tafel stond je vroeg of de kanarie kon zingen wist jij veel over liefde en klaagzang er hing geen antwoord…

Ik ben brandend vuur Dat op je wacht Ik zal over je waken als een engel met een glimlach Ik zal blijven houden totdat er niks meer is Je roept mij maar als je mij mist En als al je emoties je teveel worden Boos, verdrietig, bang en blij Zal ik er voor je zijn…

Naar wie gaat straks mijn felbegeerd orgaan Daar is nog niet met mij over gesproken Is het er een die stevig door blijft roken Of iemand met een hele domme baan? Alvorens men mijn ribbenkast gaat kraken Wil ik wel even netjes kennismaken.…

een persoon die echt van je houdt is iemand die de pijn in je ogen ziet terwijl iedereen gelooft in de lach op je gezicht!…

Als kleuter van een jaar of vier denk je spontaan ik mis iets hier al mijn vriendjes hebben een pa maar ik heb er geen dat is raar Dan ga je naar de kleuterschool en ziet er al die vaders staan je denkt waar is die van mij hij is met mij nooit mee gegaan ondertussen ben ik 9 jaar en voetbal elke week had ik maar een vader die even naar…

vervlogen tijden woelen koortsig in mijn brein liefdesbrieven in een doos terug gevonden, vertellen hoe, het voelde zo verliefd te zijn ook verkleurde foto's laten openlijk zien hoe de liefde is begonnen we waren jong en onbezonnen, vonden alles superfijn maar tijd vervliegt, ontsnapt, zoals het gas uit mooi gekleurde…

We zijn vandaag weer getuige van de kroongetuige Hij die voorleest wat wij allang weten dankzij de Christen-Democraat Frits Wester De Koning symbolisch staatshoofd Hij die zwijggeld krijgt dankzij onze parlementaire democratie En zij, zij straalt een plaatje van een Koningin voor wie geen plafond te hoog gaat Zij zitten daar ze…

Nee, ik heb geen datingsite noch lesbo, homo, straigt of wat je ook bemiddeld ziet. Ik ben een dichter verder niet misschien is het een compliment als iedereen graag Chatfant kent Maar 'k zoek geen man en ook geen vrouw 'k ben oerend saai want ieder trouw die in het leven bij mij hoort 't is niet geheim dus zeg maar voort…

in alle rust en kalmte raken stralen hier de aarde bevrucht alles door de warmte om een mooie dag te maken dieren en vogels gaan naar buiten wolken drijven over die de blauwe lucht deed sluiten een felle bol zweeft hoger velden worden zichtbaar door knijpende ogen heen een nieuwe ochtend is daar laad alles op, neemt alles mee het…

De tiran wordt bovengehaald en verwilderd knipperend wordt hij geraakt door daglicht Gekraakte ogen in een ingevallen gezicht Alfamannentrots tot knechtentwijfel gemilderd Zijn naam sidderde dikwijls door zijn land Hij regeerde dan ook met ijzeren hand Lang een vriend van de grote vrije vaan tierde zijn regime eens legaal infaam Het vonnis…

oh mocht het leven altijd geuren naar mahonia en zoete wijn zo zittend in de zonneschijn ik zou nooit meer ergens over zeuren wat chips muziek en een goed boek twee wespen die mij totaal niet storen ik kom tot rust voel mij als herboren voor eventjes geen moederkloek de klok tikt verder op weg naar vier dan druppelt iedereen naar binnen…

Tv programma’s die lopen over mode en klederdracht hoe rijken staan te showen met hun glitterende pracht laat dit alles maar belopen, ga niet zweven, heus maar zap zeer snel naar een andere zender van keus het dromen over stuff die we toch nooit kunnen kopen is banaal te duur…

triestig, zo helemaal alleen verhuist van badkamer naar een bouwvallige schuur staat een oude weegschaal te praten met een grijze muur wat als wij begrijpen konden, dan kwamen we te weten, hoe noodlottig haar verhaal mevrouw des huizes nam kordaat een jonge digitale als rivaal althans…de oude weegschaal had wat last kon juist…

(voor R) Mijn blote voeten zakken weg in het gloeiend hete zand en emotioneel zit ik strak in de knoop. Soms val ik en zit mijn mond vol met zandkorrels, maar meestal ruk ik met betraande ogen sproeiend op naar de dwarrelende horizon van de vurige hoop, terwijl ik zwaarverdoofd in shock ben zonder borrels. Goedbedoelende kwakzalvers paaien…

Is het misschien om`t dode kind te eren? Of voor de ouder toch een fijn gevoel? Dat men nu ook het dode kind kan registreren . Of een geheiligd middel voor een duister doel . Men zegt hier eigenlijk:,,Het waren toch ook mensen,, Nog voordat een de eerste adem gaf. Voor duizende geaborteerden zou ik wensen , erkenning als een mens in`t massagraf…

Mijn broer, een man met gouden handen, Het hok met afgeronde door lood opgelegde randen, geen twee weekends, maar 2 maanden klussen, met hier en daar enkele dagen tussen, het is dan ook af, een waar pronkstuk dankzij vele uren klussen, 2dehands materialen bijeen gezocht, al het hout eerst afgeschuurd, geïmpregneerd tot duurzaam product,…

Stilleven tekent dageraad in een landschap waar de mist optrekt met woorden in gedachte in harmonie van stilte.…

Ik offer vermiljoene rozen, En leliën en violetten En bloemen vers geplukt, die blozen, Waar op de dauw haar paarlen zetten; En strooi ze met gewassen handen Op uw altaar, o lichte veugels! Gebroederen, die alle landen Der wereld met uw snelle vleugels Doorreist, en met een duislig ruisen Het schaduwrijke loof beweegt, Waar door gij zachtjes…