Alle inzendingen, jaar 2016, week 5

Gemarteld en gepijnigd naar lijf en ziel Onzekerheid, heftige ingrepen en bakken medicatie Chagrijn hen onbekend Empathie is zelfs hun grote troef Erg trots op al onze helden en heldinnen...…

De loef op het eiland Aan de kim reeds in zicht gekant krijgt de golven er bovenop Trekken thuis tegen de hamerende kop Wat een zwalpend afleggen opeens betekent Per strekkende meter van gezwoeg Want nagenoeg niet gerekend Was op windstreken voor de boeg En de stuurman's verbale granaten Die derhalve gramstorig exploderen In duizend…

De karakteristieke witte rotsen van Les Alpilles glimmend na de regenbui een magere zonnestraal breekt door de wolken dampend gebleekt kalksteen met resten van een oud middeleeuws fort om me heen rotsen, wijngaarden,akkers en kleurrijke woningen in de verte stralen enkele gele bloemen op de rand van een door bauxiet okerbruin…

beginnen we met maandag dan kijken we naar de maan die vaak zo klein is en gaandeweg weer heel groot dan is er de dinsdag vragen we hoezo dins ? is het alweer woensdag Woens is vast een dorpje in Drenthe niet te vergeten donderdag dan zijn we bang voor het onweer je zou dan makkelijk getroffen worden door de blikseminslag van…

In een waan ruik ik al jouw geur in een hallucinatie zie ik je staan mijn illusie wordt werkelijkheid jouw fluweel voelt al tastbaar maar ik heb nog geen vermoeden. Zenuwen verblinden mijn indruk spieren in mijn lichaam stagneren de spanning die ongekend leeft feiten die elk uur verder vertragen met perspectief die mij kan voeden…

ik heb geen vogel meer in de hand ze zijn vertrokken laagvliegend over het land natuurlijk heb ik ze geleerd zich weg te scheren pas na een puberaal proberen begonnen zij dat te leren toch zie ik ze graag cirkelen boven het oude nest maar het te vaak landen geeft soms wat stress uitgevlogen naar eigen huis en haard…

Zes nonnen goed voor ruim zeshonderd jaar. Zij horen allen bij de groep der sterken. Zijn zij gezegend voor hun goede werken? Of steekt het toch iets anders in elkaar. Op ieder pak condooms voortaan de quote, “Pas op: van neuken ga je eerder dood”…

0 stad van licht, met zilver-gouden gloor, Op 't spieg'lend water, dat, vlak uitgespreid In nachtvreê, tot ontvangenis bereid, Uw pijlend glansgetril in zich verloor! En opwaart slingert zich de straat, waardoor Geel-rode stippen gloeien; majesteit Omgeeft het Valkhof, dromend van de tijd Toen keizer Karel daar zijn rust verkoor.…

Bedankt voor je gedichten, Marcel, die je met ons deelde je had voor deze site een originele invalshoek het instrument der taal waar jij je liederen op speelde verbond je levenslust met diepgang; 'k hield van je gezoek Zoals je het mysterie van de mens op deze aarde te vinden in 'Arcanum', verzen over de Taro, in dichtvorm wist te schatten…

Hier sta ik dan en heb geen woorden meer met leeg gehuilde ogen heb ik geen tranen meer. Mijn bloemen heb ik bij je neergelegd en met lege handen sta ik hier.…

Ik kreeg vandaag een folder uitgereikt Daar las ik in hoe ik me moet gedragen Een bil mag niet beknepen of geslagen En dat men ook niet overal maar zeikt Of straalbezopen over straat moet gaan Nou ja, zo is er toch geen bal meer aan!…

Als ik ooit uit een overvolle beker drink uit een glas het vloeibaarste deel beleef van kop tot aan de verdraaide voet druppels de lippen doen verbleken in het prisma van kristal zijn opsmuk kiest weerloos in elk detail zonder inhoud weggesneden waarin ik naast schijnbare schoonheid een dreiging vermoed vervalt de levenszin tot splinters…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, die hun omgekeerde bloempot van de hand deden voor een huisje met een bordes met treden; en die dankzij het tovervisje de strijd om het alledaagse bestaan in vrijheid onbezorgd aan zich voorbij konden laten gaan. De noodzaak voor de maaltijd te gaan jagen zou simpel door…

Het is vandaag zo'n dag die je liever geheel niet zag het is een sombere dag, waarin je geen sprankje zon zag het is vandaag een dag, waarin zelfs niemand lacht kortom: het is vandaag een sombere, druilerige dag. Te donker was het vanmorgen, toen 'k m'n bed uit moest te somber was het ook, eigenlijk was dat al genoeg maar plichten riepen, dus…

vertel mij straks wat ik ben vergeten en zeg me ook dat wat ik ooit nog wist dat wat er was er soms bij vlagen eventjes nog is doch het besef van wat ik wil en kan daarin helaas zit tot mijn grote spijt de sleet…

zie hoe zij zich in eindeloze deining wenden en keren naar vrijheid tot het web dat hen in grijze mijmering vasthoudt losscheurt als lichte wolkenvlucht na de hel hun hemel gaan ontdekken…

Hè, wat ben je weer opstandig, ik moet zo weg, dat is niet handig! Steek je kop toch niet steeds op! Wees een keer niet zo losbandig, ook al doe je me vaak deugd en geef je blijk van levensvreugd. Ja, ik zeg het eerlijk, vaak vind ik je status heerlijk, maar vandaag heb ik geen tijd voor je vroege hitsigheid. Trek je daarom snel terug,…

Nooit, dat is echt zo'n woord, vrij negatief en ontdaan van hoop. Nooit sluit alles uit, geeft geen zicht nergens op. Gewoon een letter toegevoegd aan ooit, dat nog enigzins luwt daar in de verte. Maar met nooit (wat raar klinkt als je het blijft herhalen) kom je nergens, het gaat ook nergens heen. Bijvoorbeeld: NOOIT…

waar huist een gestrande vogel die de nacht met zwijgen vult wat zing je zonder libretto in het donker als het laatste woordenspel onhoorbaar wordt hoe ontmaskert het transparante licht dwars door alle kleuren de weg uit het landschap als de nachten zich verdichten is de dood dichter dichter bij dan ooit…

Samen kozen wij de steen, die nu jouw laatste rustplaats siert. We kozen voor doorschijnend blauw, doorschijnend als het water, waar je zo van hield, met groen gesierd. Het zachte groen, van riet, zoals het in de lente groeit. Met hier en daar een rode bloem, die aan de oever bloeit. Twee kleine vogels, kijken neer, naar waar jouw naam…

de wereld is gek geworden ach wat, de wereld door idealisten geschreven boeken worden zo uitgelegd dat geweld gerechtvaardigd is om alle ongelovigen de mond te snoeren zij die zich niet willen conformeren worden gemarteld op gruwelijke wijze afgeslacht ja, zij die in geweld geloven zijn gek…

zondag 13 september Hemel en aarde het planten van planten zaaien in kleuren oogsten van geuren tussen de bomen midden in lucht en licht vormen samen de mooiste start om zo tot de Schepper te komen ze spreken goddelijke woorden die liefde omranden in het hart gericht dat noem ik pure Liturgie met het…

Soms raak ik stiekem heel snel de handpalm of een vinger van je aan doe ik alsof een euro uit mijn hand glipt en duik ik even in je warme jacuzzi heel soms aait je vinger terug en schenk je me een begripvolle glimlach in slowmotion, sla ik daarna mijn hoofd op de pinautomaat tot bloedens toe dankbaar in gruzelementen en bedank…

Mijn ziel – stel, ik had je, en stel, je moest niet naar de hel -, ik stel me je na mijn dood voor als een rare sijs, natuurminnaar, verloren in het paradijs, waar, op een open plek, een wilde engel sluimert, half pauw, half meisjesbengel. Bekijk dat opgewonden, raak het onder- zoekend aan, sta versteld van het wonder, o, om dat te beschrijven…

mag ik naast je staan mijn vleugel om je slaan je even warmen zonder armen om de wereld te bekijken in samen vergelijken ik kom niet van zo hoog geen regenboog of hemel gewoon een alter ego een klankbord waar je tegen praat als het soms moeilijk is of alles minder gaat ik groet je in de dingen die je ziet bloemen en de zon…

(OPDRACHT VAN DE BUNDEL ,POEZY’) Gunt gij 't, hoog vereerde Vader! dat een zoon U hulde bied' met de eerstling van een ader, die nog ruwe zangen schiet? Dat bij drie en twintig jaren, in uw weldaan doorgebracht, met de galmen van zijn snaren (ach! hoe min!) te erkennen tracht? Voor het sterflijk oog verborgen, richt de Koning van 't…

Die Belgische belazerde de kluit, Ze fietste op een e-bike voor bejaarden, Zo‘n fiets voor senioren en bedaarden, Ja, Femke was haar leeftijd ver vooruit. Waar Femke zich geweldig op verheugt: Het kampioenschap e-bike voor de jeugd.…

vachtig, prachtig en schattig zo zijn ze, m 'n twee trutjes vachtig, prachtig en rattig zo zijn ze, Boom en Bap waar de een als dondersteen is is de ander als blikseminslag zo kwamen ze beide op m 'n pad zusters van een levensweg zusters van een levensweg ik mag zeker in m 'n handjes klappen want ze leven al langer dan gemiddeld ik…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee dat desondanks zij het alledaagse leven leefden, zat hen ook het geluk nog wel eens mee. Toen dat geluk de kop op stak boven de golven van de zee; in de hoedanigheid van een tovervisje, bracht dat vinnig geluk verandering van haard en stee. Het dwergenpaartje schroomde…

kleuren van Nieuw-Zeeland op een lapjeskleed met mijn ogen dicht reis ik daar weer rond gekrulde varens overal fantails en pukeka's gumtrees en de Christmas trees uitgestrekte heuvels regenwoud met midgets rond de blauwe fjorden watervallen, meren kiwi kwekerijen Down Under, ik verlang ernaar jou weer te bezoeken…