Alle inzendingen, jaar 2017, week 24

Ik stond aan de kust En kuste de wind Streelde de golven Met mijn ogen Zout water prikte In mijn open wonden Schelpjes staken In mijn blaren In de verte zag ik Een schip varen En ik voelde me Ver weg Wolken trokken weg En mijn adem steeg Er bovenuit Een zucht ontsnapte Ook vissen Bubbelen hun adem Tot boven het Oppervlakte…

ik zag je verdwalen te midden van al die mensen ben je gaan halen ogen afwezig bij een moeizaam bewegen je woorden warrig en vaag heb jou een arm gegeven zijn uit de drukte geraakt je begon langzaam op te leven glimlachte met excuses in je blik voor de overlast die jij mij gaf je wilde geen koffie moest nog wat doen gaf mij zomaar…

Doorluchtig koopslot, meesterstuk Van KEIZER, die ons Koopgeluk Aan uw gerief zo dier verplichte, Wat geest heeft uwe naam bedocht? Spruit die van ’t veld, dat Dido kocht, Toen zij haar hof en Koopstad stichtte? Of heeft de Beurs die naam Gebaard, De Beurs, die ’t geld met zorg bewaart? Zo blijf de Zedigheid bevolen: Want schepen brieven,…

De vlag kan uit, champagne en pralines! Met zijn ‘En Marche’ heeft hij het tòch geflikt, En al die zetels op de kop getikt; Een revolutie zonder guillotines. D'accord, een overwinning voor Macron, Maar Frankrijk bleef massaal ‘à la maison’.…

In een hoge groene kamer -blauwe bloemen op t behang - waar de wind nog héél lang liedjes, overal vandaan, zachtjes in je oren fluistert, wie wil daar niet slapen gaan? ----------------------------------- uit: 'Alle vogels vliegen', 1966, in 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2003.…

Golvend staan de akkers goudgeel graan Weiden groen van melk en honing Wie daar woont leeft als vorst en koning Ja waarlijk hij heeft een rijk bestaan Als nobel mens is ook zijn waardig streven De aarde te bewerken naar ieders wens Zijn gulheid kent dan ook geen grens Rijke gronden is hij bereid aan de natuur te geven Geen arbeid wordt daarop…

het is vroeg of laat en onderscheid hiertussen kan even geen kwaad ik hang als het ware aan de klepel vast die beweegt wel, maar denkt zeker niet na welke koers we gaan varen het is heen en weer binnen de houten kast en de sleutel ligt al jaren te wachten in de onder la ik voel wel dat de veer ietwat licht is gespannen maar dat…

Gezicht van een engel zo maagdelijk zacht. Blik op de wereld onwetend van wat op jou wacht. Het geluk krijgt vleugels als jij naar mij lacht. Jouw mysterieuze blik magnetiseert mij bij overmacht. Lippen vormen bij herhaling het betoverende woord; dat over de hele wereld als een mantra vele harten verstoort. Ze drinken de drank…

tingeling, tingeling, mobiele ijscoman klingelt door de straten met zijn soorten ijs warme dagen doen seizoensgebondene lekkernij verkopen aan een goede prijs…

De Obama van Nederland komt tot zwijgen hij krijgt nu de hoofdrol in pappa-dag een rol, die eerder het levenslicht zag met vluchtelingen kon hij zijn zin niet krijgen Water in de wijn is de gemene deler met die tactiek blijf je hoofdrolspeler…

we lopen vast aan de rand van de stad ongekende wegen liggen open wijzers snijden de uren in stukken de wervelwind strooit zand in iemands ogen onze tijd gaat in rook op bij iedere hartenklop…

Wie is er niet wild van de nonchalante pyjama’s in zijde. De monochrome exemplaren In rijke kleuren, als diepblauw of smaragdgroen. Ideaal voor een zondagse brunch. De bloemenprints vind ik onweerstaanbaar. Draag ze casual met instappers of een flink paar hakken. Een oversized zonnebril op je neus voor dat kleine beetje Beyonce gevoel…

Dag van treurige sluiers toen de ochtend verontrustend opstartte je aanstaarde met wazig betraande netvliezen vasthoudend aan een beeld dat droomwanen deed verlammen alsof het donker niet meer op kon houden en alles in de diepte liet verdwijnen terwijl je in jouw bed lag te woelen…

je leeft in mij en sust mijn kreten duizend malen stiller dan 't verlopen tij, neergeveld door 't verleden het water en later de wind en het zee-licht kind wanneer zijn ze omsloten door het zilte schuim verstoten en wanneer is alles zo gebleven de wonde die 'k voel kloppen en het levenslange vrezen ze leeft in mij bij eb en…

Vleugjes adem rozenhout zinnenprikkelend Rozenblaadjes dor en droog door betonnen goten rinkelend Hier smeken heet huiverend onvoltooide gebeden fluisterend Dansen escobillas ontluisterend Boven- en onderwereld elkaar kruisend Het is de held die hier overwint Zijn kloppend hart dat de dans begint Hees bevend, het hart brandend…

Dat wij allen eeuwig leven, willen we niet geloven. Dat wij moeten leven wel, met angst en beven, voor de dood. Dat ons bloed eeuwig, door onze aderen vloeit. Dat adem lucht is, die door alle longen stroomt. Dat wij stoffen wisselen. Dat legers van microben, ons egoloos beschermen. Wie vloeit? Wie ademt? Wie wisselt? Wie beschermt…

jij laat nu al zoveel lente zien dat zomer daar amper van durft te dromen je prilheid is voorbij jouw volle bloesems vullen de hemel met hun oneindige diversiteit pas als de kleuren gaan vergroenen tot volwassen blad komen lange dagen op jouw pad waarin jij de volheid van bestaan in al zijn vormen kan genieten en je nog onbezorgd…

Het zonnelicht is neergedaald en ‘t gaat bij andere lieden, verwacht en welkom-weer onthaald, de dag hun doen geschieden. Het morgent daar, het avondt hier, en wonderschoone verven zie ‘k wentelen in het westervier, en stille, stille sterven. ‘t Was rood eerst, helder peers weldra; en, blauw- en blauwerwendig…

Uren dagen weken maanden Vlogen discussiërend heen Slechts op eigen trommels slaande Werden jullie weer geen een Ga de tijd eens écht benutten Pechtold Klaver Buma Rutte!…

Zo simpel is het. Jij bent de waarheid waar ik ben de tijd staat stil de klok verstrijkt en wij zijn altijd samen. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 2003.…

een taallichaam spreekt golvende woorden wiegend, deinend als een oerroep een oehoe zegt u? stel dat sprake is van vogels die geen brood lusten op verlaten terrein als zeewier in waterzucht krijg het op de heupen hang aan lippen verdwijn in borsten een heldere kaaklijn met vertanding langs hemeldeuren in beweging staar naar…

Oh, kleine vogel op die witte bloesemtak. Verscholen tussen het maagdelijk wit van mei. Iets van roze bloesem gloort verderop. Jij zingt er een goud gekeelde romantisch klinkende vogelserenade bij. Jij bent die nachtegaal van mei. Speciaal voor mij uit de Chinese keizerlijke tuinen uitgevlogen. Licht van postuur; rood-bruin gevederd heb jij…

Zittend aan de waterkant, komt een schip voorbij de kapitein ziet me zitten, zwaait naar mij, ik zwaai terug. De schuit gaat verder golven makend, tot de oever ze komen mijn kant op en ik bedenk: zoveel golven, als mijn tranen ooit vergoten, terwijl men zegt: elke dag: een geschenk?…

Op haar gat, zat ze in 't gras alsof de wereld alleen van haar was, driftig plukte ze de bloempjes heur handen vol! Een witte auto reed langzaam voorbij, ze keek niet op- of om, alsof ze 'n wedstrijd aan 't doen was hoeveel bloemen kunnen erbij? De agent stapte uit z'n auto, vroeg: wat doet u daar mevrouw? ze keek hem aan, toen naar haar…

In het wild lopen ze lopen te grazen Het zal u niet verbazen dat je ze hoort grazen hun kaken malen Ze zetten poot voor poot door hoog gras Zij zullen kunnen verhalen over: de natuur-onverwacht- een gedekte tafel de hemel hun beschutting in zomerdag & winternacht.…

Als vroege ademtochten komen zij uit ochtendnevel toegeslopen: De schapen van hem die iedere avond zijn poëzie en dagboekbladen verbrandt in het kookvuur voor zijn koffie, in steeds een vers te grazen dal. Immers: alles slaapt. Hij knikt naar mijn zoon en mij, trekt woordeloos voorbij, zijn blik danst van dichtbij tot aan de einder…

daar zag ik duizend zwaluwen in hun gebed naar de Hemel gedragen en gevoed hun nietige gestaltes afgetekend tegen blauw, als ons verlengstuk opgetild boven het grauw van alledaagse dingen in hun onschuld schuilt het hart van zoveel kwetsbaar leed het mes dat aan twee kanten sneed toen hoop dat hart verlaten had daar zag ik duizenden…

Onwetend ben ik ontstaan Onwetend geboren ook Zonder adem lig ik Hier blauw van de kou Op de geruïneerde Buik van jou Die me net Gekregen hebt En die zachtjes schreit Uit opluchting om het Einde van de doorstane pijn, Ik heb geen adem nog En zie er niet naar uit Ooit adem te halen - Wat zou het me baten? Dit is wat het…

Ho, ho ik ben bezig Vertel toch maar je verhaal schat wat heb je? wat waren zijn laatste woorden dan ik ben zo blij voor jou blijf op je hoede voor de charme van mooie volzinnen dankbaarheid is nu op zijn plaats dus toch een doorbraak in je leven dus altijd weer pieken en dalen vertel verder, waar was je gebleven wees trots op je leven…

in stroperig verglijdende dagen kruipt het licht van muur naar vloer zand vlieg en vlinder zoeken geen bodem het gaat vanzelf alles kent zijn eigen weg…