159864 resultaten.
Stukjes geluk
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 45 ik wist
dat ik even
onder je vleugels
mocht schuilen
tot rust komen in
loslatend huilen
me in warmte
aan je kon koesteren
jij die zoveel
kon geven aan hen
die dat net tekort
kwamen in hun leven
jij stimuleerde
de stukjes geluk
die vaak ongebruikt
lagen te wachten tot
liefde ze eindelijk in
glinsters deed ontluiken
overal waar…
muren vol weemoed....
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 745 door muren vol weemoed
barst ooit het geluk
verscheurt jouw angst
zichzelf
aan flarden
tot aan de grens
van verdriet en vreugd
waar tranen vloeien
door elkaar heen
zichzelf verweven
in armen van troost
mijn liefde gegeven
die muren sloopt…
de blinde speleman
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 760 ik ben gehuld in het gewaad
van een blinde speleman
een waas van onzekerheden
en verwaterd ongeduld
ik schrijf in een spiegel
krul de letters binnenste buiten
jaag de woorden op tot een rapsodie
een melodie van kwinkslagen en implosies
zoek op de bodem het illusoire begin
het nooit aflatende einde
in een metafoor van cascades
ik zie anders…
Ernhems Goud
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 754 Voor Jean
De straatstenen van Ernhems
achterbuurten
betoveren mij met gouden gloed
omdat jij hier hebt gelopen
zit liefde voortaan in m'n bloed
voor het Ernhems Goud
Het harde leven van de straat
schiep jou zoals je bent geworden
in ruw ongepolijste staat
zing je de blues tot rauwe rock
ballads, klagend zacht verwoordend
dat het…
Een naamloos ontvallen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 49 jij hield
niet zo van
het onverwachte
plotselinge
geluiden en krachten
die tevoorschijn
kwamen op een niet
bekend moment
vaak vooraf
gegaan door
flitsend licht
in alle kleuren
glinsterend en
sierlijk dansend
op de wind in de
ogen van ieder kind
in versnellend
tempo op naar
de finale die met
een grote klap
alle schoonheden…
Verse sneeuw
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 65 ik zag je
door het
landschap
schuiven met
in de bochten
het kenmerkend
overhuiven
wielen rolden
en wat grint
spatte kletterend
op de diepe plas
maakte alles
modderig en nat
ook naast het pad
onrust trok
wat schichtig
weer de kar
bespannen met
twee paarden
waarvan de
kleinste draalde
stil was de
horizon toen
jij verdween…
Zijn accessoires
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 34 hij hoefde
zijn rug niet
te rechten
kreukloos
viel het maatpak
hem op de huid
zijn accessoires
waren hun tijd
al ver vooruit
opzienbarend
in het trendy circuit
dat hij onderhield
hij leek onbereikbaar
keek verder weg
dan ooit pas op
de horizon was er
kans op ontmoeten bij
toeval op afspraak nooit…
In samen verdelen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 128 ik heb altijd
gedacht dat als jij
binnenkomt de lucht
even uit elkaar gaat
om jou door te laten
geen gaten maar
met minder weerstand
in een hartelijk welkom
ook lijkt de omgeving
waarin jij verkeert
warmer te zijn dan op
andere plaatsten alsof
een ongeziene twinkeling
van vrolijke kleuren
herhaaldelijk plaatsvindt
die weerkaatst in…
LAIS CCCVIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Straks versteen je weer in mij, doods en kaal,
een teken in een wereld van tekens,
zuiver gefluister in de dodentaal,
restbeweging onder honderd dekens,
naam van het niets, herhaling die telkens
mij roept maar zonder klank in dit bestaan.
Ik wil jou voelen, nooit van mij vandaan.
Ik hoef dit zonlicht niet, ik wil duister,
het droeve donker waar…
Meedoen.....
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 295 Geen vriendjes in de zandbak
Of na schooltijd plaatjes ruilen
Maar een jongeman die steeds moest schuilen
Achter een stropdas in een pak
Nu de Prins zichzelf mag bevelen
Kiest hij voor een weekje spelen
......Prins Willem Alexander zal voordat hij op vakantie gaat een week lang de olympische spelen bezoeken.…
Een hoge hakkentoon
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 38 zwart zwangerde
de nacht zijn
onverwacht
donkere boodschap
waar stilte
onheilspellend klonk
warmte drukte zijn
eigen dekmantel
nog knipperde de
laatste straatlantaarn
zijn eenzaam licht
tegen de blinde muur
raffelden schoenen
een hoge hakkentoon
op de natte klinkers
van de ongelijke stoep
in een verschrikte
oogopslag werd…
Alsjeblieft..
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 795 Met mijn vingertoppen wil ik langs je gedachten strijken
en langzaam over je herinneringen vegen totdat ze zijn vervaagd.
Ik blaas de stof, die pijn doet in je ogen, weg, met één ademtocht
en ik neem jouw handen in de mijne, zonder dat je ernaar vraagt.
En ik zou willen dat jouw pijn oploste in mijn tranen,
want dan zou ik huilen totdat jij geen…
Diversiteit
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 74 ze hebben
je bijna alles
afgenomen
waarmee je
dacht ooit jezelf
te kunnen zijn
jij kende
van kind af
aan de kleine
onvolkomenheden
die soms speelden
en je pijn deden
gewoon omdat
jij anders was op
kleine onderdelen
niet helemaal
volmaakt zoals wij
zouden willen zijn
waar wetenschap
en industrie bezig
zijn met verbetering…
Kalligrafisch hoogstandje
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 51 ik zag
je zwarte
vingerschrift
op het maagdelijk
wit papier geen
kalligrafisch
hoogstandje maar
duidelijk heden
zonder enige zwier
ik kende
de lay-out
van jouw leven
de attributen waren
al bekend alleen
de boodschap
mocht zich openbaren
de diepere emoties
bleven ongekend
jij structureerde
vanuit een donker
perspectief de
zonnige…
Schaduwmuziek
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 48 we dansten op
schaduwmuziek
van een wolkende
zon die oplichtte
in het blauw van
je ogen door
een dromerige
wit krullende zee
wind vlaagde
in haar dat
zich speels
met warme
zomer vulde
waar blond als
contrast de
uitdaging streepte
we duinden
door het hoge
helmgras dat
fluwelig deinde
in uitnodiging
om liefde loom
liggend…
Haar schoonheid
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 59 ik heb je gezien
aan de kant
je rode hart
bloeide liefde
deinde warme
hartstocht
langs mijn hand
jij golfde zomer
op de wind
van snelle auto’s
die in passeren
hun motorgeluid
even heftig uit
moesten proberen
ben terug gelopen
naar de rode golf
in de roze zee
die op mijn netvlies
gebrand stond de bloem
streelde ik maar plukte…
Rijkdom
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 348 Wederzijds begrip
op basis van vertrouwen
is onbetaalbaar…
Dwarse universums
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 70 ik weet
dat jij er bent
in dwarse universums
die ik soms
voor de kiezen krijg
in schaduw
en contrast van
verre vroege kleuren
woont de wereld
van hiernaast
waar jij ze vaak
op hun aanwezigheid
kunt betrappen als
zij nonchalant
hun gangetje gaan
nog is er ook het
heerlijk tijdloze
mystiek fysieke
waarvan ik wel de
stof en voiles…
Letters
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 511 In vogelvrije gedachten
kunnen letters zweven
zonder enige reden.
Ik schep ze uit de lucht,
laat ze dwarrelen op papier,
daar vormen ze woorden op
hun eigen wonderlijke manier.
Vrij en sterk rollen
zinnen in de zon,
zacht van kleur smelten ze
in mijn verlangende mond.
In radeloze voetstappen
kunnen letters vluchten
om de angst…
Een oude kampioen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.457 Zijn naam en zijn kleuren
zijn vergeeld.
De geschiedenis is een boek van woorden
en herinneringen die blijven maar niet meer winnen
waar hij kijkt en weet
dat de bergen zijn bergen waren
en zijn naam een echo was die altijd terugkwam
tot hij moest stoppen
waar hij nu naar zijn
glorie kijkt en ziet
dat niemand meer…
In ontheemde staat
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 48 in ontheemde staat
ik zag je
witter worden
stiller in grote
druppels die
mat glinsterden
geluiden zijn
verdwenen als
in watten verpakt
zo voelt buiten
aangesloten op nat
niets ontziend
snerpt kou de
miezervlagen zo lang
huid en haar dat
nog kunnen verdragen
koude leegte
trekt warmte uit
het lijf dat langzaam
in ontheemde…
Catastrofe uit ZWARTE VERZEN
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 50 met het
gezicht op
onweer tornde
jij op tegen de
straffe wind
die de huid
van het gelaat
strak trok
en nog net
voldoende
ruimte liet voor
priemende ogen
het was genoeg
geweest de schade
die de natuur de
eerste jaren niet
te boven zou
kunnen komen
tussen het dode
hout groeiden
enkel nog dromen
de elemententweestrijd
moest er…
Als levens franje
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 41 zelfs aan
de hellepoort
wenkten je handen
liet je lach
de zonde door
als levensfranje
jij wees
het grijs de weg
die met knallen
was belegd en
waar jouwers nog
misnoegen grauwden
hen was
hemel beloofd
maar zelfs onder
de regenboog
konden zij geen zon
en warmte vinden
versteende hagel
vernielde vruchten
zij grepen weer mis…
Vleugjes wind
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 49 op luwe plekjes
langs muren met ramen
die al decennialang
in vage verten turen
dwarrelen vleugjes geur
mengen zich zonder
kleur tot een database
van alle liefde en leed
dat in de wereld gebeurt
pas als de grote
schoonmaak komt in
het seizoen van stormen
worden de geuren
geüpdatet door het blad
dat in de herfst gevallen is
en meegenomen…
Good bye, Mr. Taylor
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 778 Hij zwaait met zijn hoed,
als een staatsman vaarwel,
een deftige staatsman
uit vroeger tijd.
Een waardige pose
die kil cynisme
maar geen verkrachting
en bloedschuld bedekt.
Hij ontvlucht zijn huis
en zijn heldendaden:
stromen van tranen
en rokend puin.
Niet wetend van falen
stapt hij in het vliegtuig
en laat zijn doden
alleen met…
Stukjes natuur
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 68 ik heb ze
zien bewegen
de regen en het doek
ook hoe jouw penselen
de donkerzwarte bui
langs het zwerk joeg
als jij dan
even rustte
brak verderop de
zon en glinsterden
frisse druppels op
een oude regenton
jouw beelden
zijn geen plaatjes
maar stukjes natuur
die met hart en ziel
begiftigd zijn in de na-
middagse zonneschijn…
Dansten de stofjes
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 41 ik zag de
flits steeds
weer dwars
door de
kamer schieten
in de zachte
trek openden
gordijnen
voor even een
lichtende plek
waar stofjes
zich opwerkten
in de lucht
beschenen door
zon op hun rug
juist daar
waar stilte was
en tijd vergleed
in generaties lange
immobiliteit
dansten de
stofjes in een
totaal bewegen
enkel…
Bloot had gegeven
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 48 de winter
werd groener
dan de lente
zich ooit in
een zomerse bui
bloot had gegeven
wit rijpte vorst
zijn herfstige
oogstkleuren
aan de al enige
tijd kalende takken
bij bevroren vlakten
onder een zon
die op een
krakende ijsvloer
zijn scheve schaats
aan het uitproberen
was tot in het wak
waar de wind
rimpelend vertelde
dat zon…
Raap ik schaduwen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 38 zacht draagt
licht zijn kleuren
over mijn gezicht
in een heerlijk
zonnegloren wordt
warmte geboren
waar jij en licht
jullie eeuwige
passe de deux dansen
raap ik schaduwen
die warm van de zon
roder kleuren om en om
ik leg de avonduren
in een ronde mozaïek
bekleedt zo de aarde
tot wij aangeland zijn
bij de nacht waar alles
in zwart…
Romantisch Hoogtepunt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 513 We zweten zoals de wereld zinkt
je bent niet meer te remmen
je kreunt allerlei namen
en ik denk ze allemaal te heten
het kan me ook niet schelen
ik schrijf ze op de ramen
in de condens van duizend stemmen
die ik later ben vergeten…