Sta je tranen toe Laat je verdriet zien Voel de pijn door je heen gaan Het mag komen Voor deze keer staat ze het ook toe En het voelt goed Ze voelt het branden, warm worden, nat worden Totdat ze eruit komt Dan komt het gevoel van onmacht en wanhoop Hoe kan ze dat laten zien? Ze wil pijn hebben Lichamelijk de pijn ook zien Ze is uitgeput…

Zo vaak teleurgesteld telkens trap je er weer in gebruik toch eens je hoofd is wat je daarna denkt Door de liefde verblind het wordt heftiger en heftiger al je twijfels duw je opzij en je krijgt een waas in je hoofd je wordt vaak in de watten gelegd soms vind je het niet kloppen Je wordt gerustgesteld en over je haar gestreeld Al je…

Soms staat de tijd even stil bij kleine of grote dingen net hoe je het zien wil we kunnen de tijd niet dwingen woorden blijven op de plek alsof ze niet zijn uitgesproken opgesloten tussen muur of hek als vuurwerk dat niet is ontstoken gedachten blijven peinzend staan in momenten van stil staren als wij elkaar niet meer verstaan en ons…

Levendig dartelde zij rond onder de warme zomerzon Wat zij van het leven vond bleek op ’t donkere perron Vrolijk op deze mooie dag lachte zij met vriendinnen Edoch hoe zij het leven zag wist zij alleen..van binnen Monter straalde zij steeds bij de meisjes van de stad Levenslustig leek..zij reeds als zij de hangplek betrad Opgewekt…

Zelfs de tijd heeft haast niemand neemt nog moeite gepraat wordt er niet meer gaat nu alleen via mobiel of pc vrienden zijn vreemden geworden wie niet mee kan komen met de stroom word afgereserveerd ik mis de tijd waar vrienden, vrienden waren soms dreig ik het gevecht tegen de tijd te verliezen maar dan kijk ik naar jou…

Door mijn psychische toestand kan ik indrukken van buitenaf niet goed verwerken, ik heb zogezegd geen zeef waardoor het wegglijdt, dus schrijf ik uit noodzaak de onverwerkte indrukken weg. Dat noemt men ook wel schrijverschap. Zelf ervaar ik het als een handicap en brouw ik ermee wat ik kan. Vooral mensen die me in de steek laten, kunnen…

liefde is net als een zee, het kent eb, het kent vloed en er zijn ook golven ik ben verdronken door een golf die niet bestond en nu lig ik op het strand te wachten op de volgende…

Dat geweldige toen we elkaar eindelijk hadden, met elkaar knokten voor later en geluk. En jawel het leven pakte ons soms flink bij de kladden maar tussen jou en mij kon het niet stuk. En nu, nu zit jij daar en ik hier voor me uit te staren met geen enkel idee hoe het leven te leven. Mijn hart en ziel zijn niet meer te bedaren, geen zin meer…

Als houden van gepaard gaat met pijn Dan is stoppen met houden van een moeilijk medicijn Als houden van verdriet veroorzaakt En houden van alleen nog mooi geschreven staat Dan hoop je dat het verdriet over gaat Als houden van heel makkelijk wordt gezegd  Als houden van niet wordt uitgelegd Is houden van dan wel zo echt Als houden van verschillend…

De weg die naar de liefde voert. Soms overvalt de liefde me, soms schuilt ze ergens diep in me. Is de liefde te vinden zoals de stilte na de storm? Wie begrijpt de liefde zonder de liefde te hebben gekend? We geven liefde aan ons verdriet, stillen de honger en lessen de dorst. Liefde komt niet zo plotseling en hard aan, ze daalt zoals het donker…

Mijn lieve God ach weet je ik heb zoveel verdriet Mijn vragen die vergeet je waarom ziet u mij dan niet Hoelang moet ik nog verder hoeveel jaren moet ik nog gaan De heer dat is mijn herder maar ziet mij niet meer staan. Mijn kinderen zijn uitgevlogen, ik zit hier maar alleen. Lieve God heb meededogen, ik ben toch niet van steen…

het is aan mij waarom we nu zijn zoals we zijn het is bij mij alleen verstorven ooit zal ik je vraag horen en jou liefde van mijn leven mijn antwoord geven tot dan ben ik schuldig…

Ze woonde in het notendopje van haar eigen wereldje klein Ze miste ‘t bijzondere knopje, dat knopje om gelukkig te zijn In stilte leefde zij het bestaan van een treurig wenend mens Die het liefst was doodgegaan na elke niet te vervullen wens Altijd in ‘t eenzaam schreien wijl het duister om haar hing Kroop de dood heel nabij en vroeg…

Hij gaat dood hij is dood ik ga dood omdat hij dood is sterf ik ook door het gemis weet dat hij er niet meer is dat hij echt dood is.…

Als je loopt door de straten rennen mensen heen en weer. Is er geen tijd meer voor woorden, niemand kent je meer. Je bent niet meer zoals vroeger, toen was je jong en vol geloof. De hele toekomst voor je is als een kaarsje uitgedoofd. Je ogen gericht naar beneden, je hele hebben en houden in je hand. Waar is het vertrouwen gebleven…

Soms mag jij jezelf wel eens verliezen vaak krijg je het daardoor voor de kiezen, verlies je ook eens in mijn teksten hoor hoe al ruziënd onze woorden kwetsten. Al heel jong heb ik dit opgeschreven bewaarde dit stil mijn hele lieve leven, heel misschien nadenkend dit lezend toch herinner jij je die verregende vakantie nog. Al heb jij al…

Niemand is perfect Zeker ik niet misschien hij misschien zij Misschien ben jij Perfect voor mij Maar nooit Zijn wij…

Geen mens die naar het meisje keek wist van ‘t traan achter haar gezicht Van het leed waaronder zij bezweek van haar ziel, die bijna was gedicht Stralend voor elk die haar gaan zag dartelde zij in luchtige kleding rond Evenwel verborgen achter haar lach bloedde dag na dag een diepe wond Vrolijk zag het meisje eenieder aan en uit haar gedrag…

In een groene oase door sereenheid en rust omgeven waar het zonlicht de graven kust besef je de eindigheid van het leven waar alleen het gezang van de vogels de stilte doorbreekt als het verdriet zacht tot ons spreekt dan voel je het gemis van een dierbaar mens die er niet meer is In deze stille oase ontstaat een moment van bezinning om…

Als je over de vijftig bent, begin je na te denken over dingen waar je vroeger nooit wakker van lag. Ik dacht vroeger dat mensen niet graag oud werden uit ijdelheid, maar het gaat erom dat je mensen die je liefhebt kwijtraakt. Rimpels krijgen is onbelangrijk.…