2.141 resultaten.
Een droom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 ik droomde
dat ik weer kon
wat ik heb gekund
dat ik weer wist
wat ik heb geweten
ik droomde
dat ik weer zag
wat ik heb gezien
dat ik weer voelde
wat ik heb gevoeld
ik droomde
dat ik terugkeerde
naar alles
wat ik heb gekend
toen werd ik wakker
en ik wist
dat is geweest…
[ Afscheid: we eten ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 51 Afscheid: we eten
niet echt, dat zie je ook wel --
in toneelstukken.…
laat mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 laat mij
laat mij nu maar gaan
zoals vol de liefde was
was mij het leven goed
de overkant wacht mij
voor het eeuwig vervolg
dat mij herenigen zal
met ieder die ik verloor
dus dans en zing vooral
zwaai mij blijmoedig uit
aan de overkant immers
komen wij weer bij elkaar
laat mij dus
laat mij nu maar gaan
het is de hoogste tijd…
Hemelwaarts
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 103 Onbewust in schemerduister
halfverscholen half geloken
begint zij ongemerkt haar gang
door vocht omstuwd en nevelwolken
Onmiskenbaar trekt zij zienderogen hemelwaarts
rijzend in een baan om aarde
een welving in haar lichtend spoor
Voor Majka…
[ Ik houd haar hand vast ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Ik houd haar hand vast,
half, ik begin voorzichtig --
afscheid te nemen.…
[ Het oude café ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Het oude café
gaat sluiten, dicht moet het --
van de nieuwe wet.…
waar stilte fluistert
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 in de eeuwige galm van stilte
waar woorden verloren raken
vind ik ruimte om te luisteren
naar het onvergetelijke leven
voorbij de grens van het geluid
vormen gedachten de beelden
van de mensen en de emoties
die mij de dagen kleur geven
zo bront in mij de herinnering
een brug naar de eeuwigheid
die wat mij gisteren betekende
aan de…
De langste nacht van het jaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Ik neem mij voor, om je vanavond te zoeken
zoeken in de langste nacht, neem het baken van licht mee
in de hoop, ergens een sprankje van je te kunnen ontdekken
in de Bijenkorf liggen onnoemelijk veel voetstappen, die
men onmogelijk zouden hebben uitgewist, al kwam er géén
reactie op de kaart die ik hen stuurde, of ze jou gezien
hadden, of van…
Euthanasie
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 67 Goede raad is wijs en duur
een uil een kauw een berkeboom
voor vogelzang een lieve oom
een schuilplaats sieraad der natuur
Onwijs is een gemeenteraad
barbaars, kortzichtig zoals Leiden
die eenzijdig heeft gemeend
zonder pardon en zonder lijden
twee witte berken, zestig jaar
van geven, midden in het leven
in één klap te euthaniseren…
Verweven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 87 van je rust genieten
in je ogen dwalen
je tred ontwaren
het timbre van je stem
ik zal je altijd blijven zoeken
je altijd blijven zien
je altijd kunnen horen
in melodieën, verhalen
mensenmassa's misschien
maar blootsvoets in het bos
waar onze droom is begonnen
zou ik je voelen
verbonden
door het web van gouddraad
dat we samen…
[ We nemen afscheid ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 We nemen afscheid.
Mijn zwaaiende hand trilt, maar --
vader merkt het niet.…
Het laatste blad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Wegzakkend gevoel
het laatste blad aan de boom
angst om te vallen
Wankelend op een uitstekende herfst waar ik hang
te mijmeren en wegdromen over een verleden dat nooit weg
was weggeweest; afgelopen zomer van ratelen, ritselen en zich groen
wentelen in het blauw, mijn glanzende huid waarop alle koelte wordt gevangen.
Dat in de aangrijpende…
[ Terug in de Tuin ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 118 Terug in de Tuin
van de Liefde, loop ik rond --
tussen grafstenen.…
Jouw stukjes leven
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 85 in onverwachte
pijn maakten
jouw stukjes leven
zich kenbaar
in mijn zijn
we waren al
een leven lang
zo close
als ik in de
spiegel keek
wist ik precies
hoe jouw
oordeel was
wat jij vond en
hoe wij dan
samen handelden
met elkaar
leven was
on losmakend
voor ons
organisch
vergroeid in
jeugd en tijd
en ouder worden
nu komen…
De droom voorbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Wat klonk het prachtig
toen de wanden van je luchtkasteel met een luide knal gebombardeerd werden,
er kogels door de muren braken.
De schilderijen aan de wanden trilden.
Je gezicht barste in de spiegel.
Servies viel uit kasten.
Nu had je een excuus om nieuwe te kopen.
Oorverdovend mooi klonk het
toen het doorzichtige anker
op de straatstenen…
Ze danste...
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 88 ze danste
tot diep in de nacht
ze danste
op de muziek
van hun korte samenzijn
de tekst
botste tegen de muur
kwam als
een boemerang terug
de waarheid van hun lied
was voor hen verloren
de woorden waren leeg
ze danste
tot diep in de nacht
in de dageraad
werd ze
opnieuw geboren…
Novemberroos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 82 Niet af te wenden, zal ook jij in schoonheid sterven,
mijn laatste, late novemberroos.
Eens zo krachtig, nu zo broos,
het is slechts een verwelkte bloem die ik zal erven.
Ben jij het ideaal, dat wreedheid tegenover zich vindt?
Pijn en schade en intens verdriet
verblind door schoonheid, ik zie het niet.
Ongeschonden, als de puurheid van een…
ik ging terug
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 60 naar waar ik eens thuis was
maar het was er niet meer
het was er wel maar ook weer niet
anders, hoe, waar
waar zijn de plekken
waar ik geschaafde knieën viel
de straat voor ons alleen
waar is het gras om alleen te zijn
de hoekjes om te schuilen
het was er niet meer
maar gelukkig wel nog
in mijn gedachten…
Alleen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Daar sta ik dan bovenaan de trap,
die leidt naar het leven,
dat zich ontplooit op straat.
Ik moet in mijn eentje
de eindeloze treden tellen
tot ik eindelijk buiten sta.
Geen arm die me begeleidt
bij het afdalen tree voor tree,
de trap laat zijn einde niet zien
een eindeloze reis naar benee.
Maaiend met de armen
om wat was vast te houden,…
de overkant gevierd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 62 aan de overkant van tijdelijkheid
in een warme schoot verborgen
huist ons verleden in de verhalen
van hen aan wiens stam wij wortelen
een tijdloze schatkist zonder bodem
vol van de herinneringen en sporen
die hen in onze geschiedenis bewaart
aan de eeuwige overkant van het nu
dierbaar verscholen in hoofd en hart
leven de mensen en momenten…