5.597 resultaten.
werdegang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 ik neem je mee
al denkend
vanaf nu sta je in mijn
landschap
achterlatend, waardoor
dit pad, deze bomen
hun vallend blad
alle ogen en vingers
niet langer onwetend zijn
maar wijzen naar jou
zonder weefsel
in uitgestrekte afwezigheid…
Daglicht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 'Dag licht'
'n kortaf gedicht
voor dit jaargetij
waarin
de zon schuw
wind verre van luw
Elk woord teveel
sluit
lippen.…
Beroering?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 81 Jouw vraag maakte
mij sprakeloos, een
geworpen steen,
beroering als een windvlaag
verzuchting in de struiken
ritselden traag door de
nerven van de bladeren
tintelingen onhoorbaar
slechts rillingen
in kloppende aderen
streek door merg en been
bracht reuring in het water,
stilte was ons allereerste woord
antwoorden komen later…
tellen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 365 hij is vaak
als eerste
wakker
te druk om
in de rij
te staan
de angst
geen tijd om
te wachten
laf sta ik in
de rij voor
de decimage
de angst
hij telt
voor tien…
over haar naakte lichaam..
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 452 donkere vlakken verbergen ogen
die even niet meer willen zien
en oren die zich willen beperken
tot slechts één geluid
dat van zacht ruisend water
kabbelend over haar naakte lichaam…
Nauplius' wraak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 Nauplius ontstak
schoonschijnende
vuren hoog op
de rotsklippen
van het eiland
in de schaduw
van het schrijnende
verlies verlichtte
zijn kunstgreep de
donkere wraak
mannen brulden
als gekooide
dieren overschreeuwden
het bulderende
water van de zee
in het bleke ochtendlicht
ondergaat Nauplius de
levenloze aanblik
van…
Dromer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 521 Noem mij een dromer die blijft dromen
Over tijden vol liefde, rust en vree,
Over tijden die niet schijnen te komen
Over tijden vrij van last, ach en wee.
Noem mij een dromer die blijft dromen
Over een wereld vol met groot geluk
Over beloofde tijden die eens zullen komen
Voor ieder vrijheid, voor niemand druk.
Noem mij een dromer die blijft…
Hulpkracht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 O ja, het leven
meer dan welkom
elke regendruppel
schitterend in het licht
zelfs de schaduw heeft
het in zich mij te behagen
weet mijn verdriet
naar de verte te dragen
een arm geeft mij steun
is mijn veerkracht
hoe heftig soms ook
de wervelwind
mijn deur weer vindt
mij waakzaam maakt
het is de toewijding
van de schepping…
Kracht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 307 Als hopen
geen zin meer heeft
harde woorden
je zielenrust verstoren
luister dan naar
de stem van je hart
zet een streep door
wat je verdrietig maakt
sluit voorgoed het boek
het is geen zwakte
maar het
toont juist je kracht.…
De architect
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 verscheurt bouwtekeningen
steeds meer tegenslagen
teveel teleurstelling
soms luidt de conclusie
dat er geen concept is
leven niet te plannen valt
vanaf nu geldt improvisatie
het begint met een muur
maar wat is een muur
zonder raam of deur
makkelijker wordt het nooit
maar wel uitdagender
want buiten ligt de ruimte
die benauwdheid verscheurt…
forever young
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 598 achter haar spiegel woont
het volverwachtingskind
waarvan de botten kraken
onder het infarcte hart
achter haar spiegel vol rimpels
staan hoop en verlangen
te trappelen van jeugdig ongeduld
en daarom schrijft zij zich
in elke nieuwe bloemlezing
drie maal op weg naar vervulling
met terugwerkende kracht
eerste stap en eerste kus
en…
Hart en Ziel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 204 Ergens in de tijd
kreeg ik in de gaten
dat niets verloren gaat
zonder spijt
als je los moet laten
waarin je had geloofd
Ergens in de tijd
verloor ik
mijn onbevangenheid
het hield me niet tegen
om door te gaan
op de weg die ik met
hart en ziel heb gekozen.
Paula Hagenaars…
Ikeadroom
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 Ik gleed een microkosmos in
een blauwe wereld, geel van binnen,
ze zei "Wees welkom, voel je thuis
en geef je leven volop ruimte,
ruimte voor een nieuw beginnen
op elke plek, waar je maar wilt
en vraag je af: wat vind je 't leukst,
het leukste om te doen?
het is jouw droom die wij uit laten komen."
Ik keek opzij, of geen 't hoorde,…
IJdel verlangen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 138 Dat ik argeloos de supermarkt inging,
overvallen door een liedje
uit de speakers
't gekst, 't was mijn tekst
gezongen met zoveel gevoel
Of dat ik langs een bouwplaats liep
en uit een radio ergens vandaan
mijn woorden hoorde,
een bouwvakker die zong mee,
zijn stem was rauw en diep
Of dat ik voor een apk
naar de garage ree
en tussen…
Schone mama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Haar wangen droegen al dagen vele tekens,
naast kraaienpootjes rondom haar ogen
intens blikken als bijeengebonden schoven,
vers op het land die prachtige vergezichten.
En altijd is er weer die zee aan golven,
naast de kleinere stappen op de paden
door de duinen dwars door de weilanden
langs die grotere eiken en sparren dat ene.
Op die…
naderend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 de vallende avond lijkt op uitstel,
op verlengde speeltijd, op aankomst
met onbekende vertraging
in deze ogen blinkt een hemelzucht,
even later passen eendagswolken
met gemak in hun jachtvelden
wie zwaartekracht van licht kan verdragen
leest een donkertalig gedicht, scheert
de wol van zijn luchtledige schapen…
Vader en moederende dagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Even niet denken aan dat wat was
nu zware stilte nog heftig buikspreekt,
het gemis zwijgend preekt en bestaan
zelfstandig wel doorgaan nog pijnlijk is.
Elke dag liggen er van die lammeren klaar
om 's nachts te tellen , bij volle en reizende
maan, bij het zien van al die verre sterren.
Vandaag dus even niet of juist denken aan
dagen van…
Versteende agressie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 109 zacht sprak stilte
eindelijk zijn woede uit
ik hoorde de woorden
boven het geluid van
don’t cry for me argentina uit
madonna’s vocaal en
gebaar had mij meegenomen
terug in de tijd waarin gelijkheid
een ideaal was in een wereld
vol onderdrukking haat en nijd
ik kende het gevoel
al levenslang in wisseling
van liefde en angst
voor de…
Een kind
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 ‘k Zit achterover op
m’n zomerstoel
onder de bomen
beschut tegen de hitte
echt lekker koel
Tussen de takken door
speelt subtiel de weinige wind
met de aan hem overgeleverde wolken
en ‘k besef er weer even naar
te kijken als kind
Een land een schip
een bloem een fabeldier
zie jij ze ook
ze knikt en glimlacht om
mijn kinderlijk vertier…
Danken
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 136 Er is zoveel om voor te danken
maar vaak lijkt alles ons gewoon:
het licht, het water, wijnstok-ranken,
de wolken in hun prachtvertoon,
ze zijn toch stuk voor stuk een wonder
en zelden staan we daarbij stil;
we denken: o, daar kan ik zonder
en ’t is iets anders wat ik wil,
maar dan zijn wij het kind verloren
dat alles mooi vindt wat het…