Om orakel vroeg in delphi
ik strakte
in het dorische zuilen droeg
sterk het uitgaan van je dak
jij spande bogen
in het helleense licht
wist arcadisch je verschuilen
voelde speelse decadentie
toonde schoonheid die potentie
om orakel vroeg in Delphi
in de schuine falanx haalden
we het paard van Troje binnen
nu gaan we Olympus weer beklimmen
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 17 februari 2008
Geplaatst in de categorie: liefde