Stille straat
Er woont nog één man
in de glazen stad
achter zwart-witte ramen
In stegen dwarrelt stof
leegte vult ruimtes
alles is verlaten
wat een mens ooit begon
Hij gebruikt oude woorden
uit geheime kelders
voor wat eens nieuws was
Voetstappen van eertijds
zitten hem op de hielen
stilstaan als enig wapen
vluchten als offensief
Hij woont in nachten
gesteund door het duister
overleving door omhelzing
van wat hem trouw
en dierbaar blijft.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 1 juni 2011
Geplaatst in de categorie: ziekte